welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Duncan Amarok
Duncan Amarok
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 77
IC posts : 11

Character sheet
Age: 34 years
Occupation: Lord of Nordshal
Residence : Nordshal, Navarre

You are the moon Empty You are the moon

vr apr 27, 2018 4:09 pm
You are the moon U4cpEbg
DUNCAN AMAROK
All the sun ever does is blind you
Lente was weer in aantocht en met de komst van lente, had Duncan voorgesteld aan Gwenaëlle en haar ouders om haar naar Nordshal te verhuizen. Ze waren sinds kort verloofd, hadden elkaar al meerdere keren gezien en hij voelde dat hij haar al goed genoeg kende om deze.. redelijk grote stap te maken. Ze zouden ooit moeten trouwen, niet waar? Hun verloving was dan wellicht niet ontstaan uit liefde, maar hij hoopte dat hij het een aangenaam huwelijk kon maken voor Gwenaëlle, ook al was ze aan hem uitgehuwelijkt zonder daar wellicht al te veel zeggenschap in te hebben. Zijn doel was haar gelukkig te maken, no matter what. Hij kon niet zeggen dat hij niet zenuwachtig was geweest voor deze dag; het gebeurde immers niet iedere dag dat je verloofde bij je in zou trekken. Een diepe zucht rolde over de man zijn lippen, terwijl hij zijn kleding wat rechttrok. Kleding die hij meestal niet aantrok, maar hij wilde een goede indruk maken op zijn toekomstige vrouw. Een blouse met daaronder een broek, iets meer netjes dan de shirts die hij normaal droeg, omdat de man toch niet veel last had van enige invloed van het weer.

Het begon langzaam aan tijd te gaan dat hij zich begaf richting de haven, hij wilde Gwenn namelijk daar opvangen, gezien de man niet veel interesse had in het feit dat zijn mannen haar richting het kasteel brachten. Hij wilde haar immers gewoon de stad laten zien, haar een redelijke rondleiding geven waar de belangrijkste plekken zich bevonden. Zodat ze zich wellicht lichtelijk thuis kon voelen; haar bagage zou ondertussen gedropt worden in de kamer die hij voor haar geregeld had. Hij besloot te voet richting de haven te stappen, zodat hij even enkele momenten alleen kon zijn en kon nadenken over vandaag. Zou ze blij zijn met de verhuizing? Of had ze er wellicht geen zin in gehad om officieel bij hem in te trekken? En wat als dat het geval was? Hoe kon hij het haar zo aangenaam mogelijk maken? Zoveel vragen, zo weinig antwoorden. Hij had immers geen ervaring met dit alles; zoals hij ook niet echt ervaring had in het zijn van een lord, alhoewel hem dat al redelijk goed afging en ergens hoopte hij dat het zijn van iemands husband hem ook goed af zou gaan. Uiteindelijk bij de haven aangekomen, zag hij dat het schip van Gwenaëlle al zijn aantocht maakte in de haven. Rustig wachtte de man tot het schip was aangemeerd, waarna zijn donkere ogen op haar vielen. Een glimlach sierde direct rond zijn lippen, wellicht blij haar te zien, wellicht opgelucht dat ze veilig was aangekomen. Hij stapte op haar af en hield zijn hand uit, om haar een hand om op te steunen aan te bieden, zou ze dat nodig hebben om uit het schip te stappen. "My lady, it's a pleasure to see you again." Sprak hij vriendelijk, zijn glimlach nog steeds aanwezig.

& Gwenn~
Gwenaëlle Medici
Gwenaëlle Medici
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 8

Character sheet
Age: 21
Occupation: Fiancée of Duncan Amarok
Residence : Nordshal

You are the moon Empty Re: You are the moon

vr apr 27, 2018 8:06 pm


De wind trok aan haar rode plukken. Liet sommige over haar lippen dansen en anderen tegen haar paarsblauwe ogen slaan. Echter verplaatste ze zichzelf niet weg van de voorkant van het schip. Haar ogen gefocust in de verte. Wetende dat zodra ze weer aan land zou komen haar leven zoals ze het had gekend tot nu toe compleet zou veranderen. Ze was geboren om iemands lady e worden. Geboren om iemands vrouw te worden. Hem kinderen te baren en gelukkig oud te worden. Hmpf. het was nooit haar stijl geweest. Ze had de wereld willen zien. Willen onderzoeken aan wie ze haar naam en leven te danken had. Haar tante die haar gehele leven lang had gesproken alsof ze haar moeder was samen met haar oom die helaas op jongere leeftijd al was overleden, hadden haar haar gehele leven bijna voorgelogen. En slechts enkele maanden geleden was ze er achter gekomen dat hun niet werkelijk haar ouders waren, maar haar oom en tante. Maar wie haar werkelijke ouders waren hadden ze ook niet willen vertellen. Inplaats daarvan had haar tante haar verloving aan de lord van Nordshal nog harder voortgezet.

Duncan was geen slechte man. In de keren dat ze hem gezien had wist ze dat nu wel. Maar jezelf lord noemen van een klein dorpje betekende nog niet dat je iets bijzonders was. Sterker nog, ze keek neer op zijn zogenaamde titel. Haar jeugd lang had ze gedroomd van grote kastelen en de meest spectaculaire jurken. Zelfs nog beter en mooier dan de diep blauwe wollen jurk die ze nu droeg met sierlijke gouden details er op geborduurd en een dikke witte bontkraag die rond haar nek drapeerde en aan haar mouwen sierde. Het was haar leven in d'Auvergne geweest waar ze haar eerste dromen naar paleizen had kunnen zien waar komen. Maar met de haven van Nordshal opdoemend uit de mist in de verte zakte de moed haar nog verder in de schoenen. Haar leven zou eindigen als lady van een klein dorpje, elke dag werkende in de stallen omdat er te weinig zouden zijn om dat werk te doen. En met een glimlachje moeten liegen tegen een man die ze nauwelijks kende dat ze van hem hielt..

Waarom had ze ooit geaccepteerd, waarom had ze niet gerelled toen het nog kon.. Nu stapte ze naar de rand van het schip, waar Duncan al gretig klaar leek te staan en plaatste voorzichtig haar hand in de zijne terwijl ze naar de kade stapte. Het hout kraakte onder haar schoenen en als zij het zelf niet deed dan was het wel haar hoop dat een duik nam in het bruinige water. Toch wist ze een glimlach op haar lippen te werken en keek op naar de oudere man. "It has been far too long my lord.' Reageerde ze met warmte op zijn woorden ook al wist ze dat ze het niet voor elkaar kon krijgen om die warmte in haar ogen te werken. Hij zou het maar moeten wijten aan zenuwen. "I hope you have been well since the last time we met?" Ze plaatste haar andere hand even op de zijne. Haar donkere ogen op de zijne focussend terwijl ze haar perfecte etiketten aanhield ook al vrat ze zichzelf vanbinnen op.

I am on my way I can go the distance
I don't care how far Somehow I'll be strong

Duncan Amarok
Duncan Amarok
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 77
IC posts : 11

Character sheet
Age: 34 years
Occupation: Lord of Nordshal
Residence : Nordshal, Navarre

You are the moon Empty Re: You are the moon

di mei 01, 2018 8:51 pm
You are the moon U4cpEbg
DUNCAN AMAROK
All the sun ever does is blind you
Hij was klaar om haar zijn thuis te laten zien; de plek waar hij en zijn familie zo hard voor had gevochten. Een dorp, wellicht, maar Nordshal's landschap trok ver door, met in de verte nog af en toe een kluster van huizen of gewoon een enkel huis geplaatst in de wouden. Het was een opkomende stad en hij was ervan overtuigd ervoor te kunnen zorgen dat meer mensen naar zijn stad zouden trekken, de afgelopen paar maanden was hier dan ook redelijk iets van waargekomen; het nieuws dat de oude Lords en Ladies van hun positie waren verstoot en dat Lord Amarok de titel had geclaimd, had een hoop weerwolven richting de stad aangetrokken. Wolven die ooit verbannen waren, niet meer welkom waren; families die eindelijk weer terug konden intrekken in de stad waar zij hun origine gevonden hadden. Hij was overduidelijk trots op het feit dat hij dit voor elkaar had gekregen en hij kon niet wachten om de hele plek aan Gwenaëlle te tonen. Het schip dat haar vervoerde kwam al snel in zicht, waardoor zijn zenuwen bijna als sneeuw voor de zon verdwenen. Ze was veilig aangekomen, dat was al een pluspunt.

Hij stak zijn hand behulpzaam uit toen ze op de kade wilde stappen, zodat als ze per ongeluk zou struikelen, de grote man haar steun kon bieden en haar wellicht kon opvangen voordat ze pardoes in het water zou vallen. "It has indeed been far too long my lady." Hij drukte een zachte zoen op de hand die ze over zijn hand legde, voorzichtig en peilend of ze er oké mee was - want het was duidelijk dat de man nog moeite had met sommigen van de etiketten van de hogere klasse. "I hope your travels were pleasant enough." Sprak hij met een vriendelijke stem. "I've been good, quite busy with building up Nordshal again, and also with organizing everything for your stay." Hij was trots op de kamer die hij voor haar had weten klaar te maken in zo'n korte tijd. Het kasteel waar hij in woonde, begon eindelijk wat meer karakter te krijgen. "i sure hope you're not too tired from your travels, I would be honored if I could show you your future city." Hoopvol haakte de grote man zijn bruine ogen in de paarsgekleurde ogen van Gwenaëlle. Hij hoopte dat Nordshal haar zou gaan bevallen, ook al kwam ze van een geheel ander soort stad; hij hoopte dat Gwen ooit de charmes van Nordshal zou gaan begrijpen en ze zou gaan waarderen, zoals hij dat deed.
Gwenaëlle Medici
Gwenaëlle Medici
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 8

Character sheet
Age: 21
Occupation: Fiancée of Duncan Amarok
Residence : Nordshal

You are the moon Empty Re: You are the moon

vr mei 11, 2018 10:31 pm


Haar onschuldige en warme glimlach was iets dat ze van jongs af aan had geleerd. Bescheiden zijn, vriendelijk lachen en iedereen aan jouw kant winnen. het was een tekstboek voorbeeld van hoe je een lady moest zijn en hoe je slim moest spelen in de gevaarlijke wereld. Ze had geen liefde voor deze man. Had geen hoop voor een toekosmt, maar begreep dondersgoed dat ze bij hem zou moeten blijven om haarzelf te beschermen. Om er achter te komen wie ze werkelijk was en om haar leven op te bouwen tot een nieuwe realiteit.

Het was allemaal nodig, er was geen pijn of verdriet voor haar, daar was geen tijd voor. Ze diende in het hier en nu te leven en zo ook te handelen. Natuurlijk had ze liever een prins op een wit paard gehad en een rijk land waar ze zich altijd thuis in kon voelen. Maar het kon er nog van komen. Zij zelf wist niet hoe de toekomst er uit zou zien, dat wist niemand.

"The journey was long, but not at all unpleasant my lord." Reageerde ze rustig op hem, kijkend naar hun handen voor ze langzaam haar eigen hand terugtrok en haar armen in elkaar vouwde terwijl ze hem aankeek. "I do hope you didn't put a lot of effort in anything for me. I would feel ashamed if you had." Ze glimlachte opnieuw warm naar hem terwijl ze even rondkeek. Als hij al iets voor haar gedaan had was het niet echt te merken, maar goed. Wie weet deed hij zijn best wel. "I am far beyond tired Duncan, I'd love to see your town.. my.. home." Ze slikte even toch moeite hebbende met de laatste woorden maar richtte zich weer op hem. Focussend op zijn houding en gezichtsuitdrikking zodat ze zich perfect kon aanpassen op mogelijke situaties.

I am on my way I can go the distance
I don't care how far Somehow I'll be strong

Duncan Amarok
Duncan Amarok
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 77
IC posts : 11

Character sheet
Age: 34 years
Occupation: Lord of Nordshal
Residence : Nordshal, Navarre

You are the moon Empty Re: You are the moon

wo mei 30, 2018 10:45 am
You are the moon U4cpEbg
DUNCAN AMAROK
All the sun ever does is blind you
Hij was blij dat Gwenn eindelijk naar Nordshal was gekomen. Nu konden ze werken aan hun relatie en kon hij haar laten zien dat Nordshal het waard was. Net zoals hij altijd had gewenst de stad terug in de handen van de weerwolven te mogen brengen. Het was hem eindelijk gelukt en daar was hij vrij tevreden mee. De vrouw vertelde hem dat de reis naar Nordshal lang was, maar absoluut niet vervelend. Hij glimlachte naar haar, blij dat de reis oké was verlopen. Hij glimlachte licht bij haar volgende woorden. "Don't worry about that," Hij liet zijn blik door de haven glijden. "I just want to show you the city in peace and then we can head back to the castle, where dinner will be waiting for us." Er zou geen optocht voor haar zijn, of geen mensen die op haar stonden te wachten om hun nieuwe lady te verwelkomen. De man wilde Gwenn leren kennen en dat ging niet als er steeds mensen waren die tussen beiden kwamen.

"Well then, let's go." Sprak hij. "I have arranged for people to bring your belongings to the castle, no need for my lady to take them along herself." Hij verwachtte immers dat ze genoeg bij zich had, wetende dat ze van een redelijk rijke familie kwam en waarschijnlijk al haar kleding mee had genomen. En wellicht nog meer spullen. Geduldig wachtte de man totdat de vrouw aanstalten maakte op met hem mee te gaan. "I will assure you, this will feel like home one day. I promise." Hij hoorde de moeite in haar woorden, toen ze sprak over 'home'. Hij zou er alles aan doen om haar hier thuis te laten voelen. Alles.
Gwenaëlle Medici
Gwenaëlle Medici
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 8

Character sheet
Age: 21
Occupation: Fiancée of Duncan Amarok
Residence : Nordshal

You are the moon Empty Re: You are the moon

zo jun 10, 2018 2:17 pm


Gefocust op de man voor haar hielt ze haar blik recht en een glimlach op haar donkere lippen. Hij was geen slecht persoon, dat was iets dat ze zichzelf bleef voorhouden. Hij bedoelde niets slecht, hij wou haar een goed leven bezorgen. Maar verdomme waarom voelde het dan zo verstikkend als ze überhaupt nadacht over een toekomst tussen hen. Tuurlijk, ze was opgegroeid met de hele gedachte van iemands lady worden. Royaal leven en hem de kinderen schenken die hij zou willen. Maar nu het zo dichtbij kwam leek het ineens een stuk minder strak als plan.

Voor die... problemen moest ze nog maar eens een oplossing vinden. Voor nu was ze nog in het openbaar en moest ze zichzelf netjes houden. Dus knikte ze richting de man en stapte met hem mee. ”I know it will Duncan.. I just need my time. Don’t fret about me.” Verzekerde ze hem met een warme blik in haar ogen en nam zijn hand aan terwijl ze haar maidens toeknikte dat ze mee konden gaan. Ze zou er nooit zoveel hebben als een royalty maar haar familie kon genoeg betalen om haar twee mee te sturen. Hé had ze tenminste nog iets van thuis over.. Geweldig.

I am on my way I can go the distance
I don't care how far Somehow I'll be strong

Gesponsorde inhoud

You are the moon Empty Re: You are the moon

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum