welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Hodr
Hodr
Member
Real name : Esmée / Ez
Aantal berichten : 51
IC posts : 24

Character sheet
Age: 21 y/o
Occupation: Pagan priest, skald
Residence : Falkreath, Skørravir

Hnífunum stingur inn Empty Hnífunum stingur inn

ma apr 30, 2018 6:25 pm
Hnífunum stingur inn
Stab the knives in
Hij had een nare droom gehad, en in die droom was hem opgedragen om naar het grote meer te gaan dat zich wat buiten Skørravir bevond. Zodra hij badend in het zweet wakker geworden was, had Hodr besloten om te vertrekken. Hij had Fenrir gewekt met een laag gefluit en de hond had meteen zijn wandelstok gehaald. Gauw had hij zijn warme kleding en mantel aangetrokken, en was hij op pad gegaan naar het meer.

De wind waaide hard en sneed een beetje aan zijn wangen. Zijn vlechtje ging heen en weer en sloeg af en toe tegen zijn wang en hals. Fenrir rende een eindje voor hem uit en hielp de jonge priester aan de hand van geluidjes de weg te vinden. Hodr kende de weg rond Skørravir goed, maar het was altijd handig om Fenrir bij te hebben. Zeker als ze richting water gingen Hij zou niet naar de haven gaan, maar naar een rustiger plaatje waar er nog dennen rond hem stonden. Precies zoals hij in zijn droom gezien had. Hij had gedroomd over het verhaal van Hodr en Baldr (maar ze bevonden zich aan het meer in Skørravir) en hij wist dat dit iets met hem te maken zou moeten hebben, vermits hij en zijn broer vernoemd waren naar die goden. Loki had Hodr en in geluisd en daardoor was Baldr overleden. De droom gaf hem het gevoel dat er een Loki onder de bevolking zat. Hij zou dit niemand vertellen, want zelfs de mensen die het dichts bij hem stonden kregen niets te weten van zijn dromen, maar hij wou wel naar de plaats gaan waar het plaatsgevonden had.

Aangekomen aan de dennen liet de jongeman zich op de grond zakken. Hij legde zijn stok naast zich neer en aaide Fenrir die op zijn schoot was komen liggen. Een licht gevoel van verdriet overviel hem toen hij er aan dacht dat hij in zijn dromen de plek wel kon zien. Zijn gevoel vertelde hem gewoon waar hij moest zijn, maar dat wou niet zeggen dat het beeld wat hij had van deze plaats overeen kwam met de werkelijkheid. De zon begon op te komen en dit deed pijn aan Hodr's ogen, vermits de reflectie van de zon op de sneeuw verblindend was, zelfs voor iemand die al blind was. Nu hij op de plaats zat waar hij moest zijn, voelde hij zich wat rustiger. Toch voelde hij zich ook oncomfortabel over zijn droom. Moest hij bang zijn dat iemand het slecht voor had met hem? Had hij iemand iets misdaan? De jongen probeerde gebruik te maken van zijn gave om uit te treden uit zijn eigen lichaam, omdat hij zich dan meer in contact voelde met de goden. Misschien zou dit hem helpen om meer duidelijkheid te krijgen. Het lukte hem en hij kreeg het gevoel dat hij in een witte leegte rond aan het zweven was. Van één punt kwam meer licht. Hij wist dat hij daar heen moest, want daar zou hij duiding krijgen. Met alles wat hij in zich had probeerde de jongeman naar dat punt te raken, maar voor hij er was, werd hij verstoord door een geluid en keerde zijn geest terug naar zijn lichaam. Hij knipperde met zijn ogen om het wazige gevoel uit zijn hoofd te krijgen en dat hielp ook tegen de pijn die hij voelde door de sneeuw. Hij voelde zich ongemakkelijk en vreemd nu hij geen duiding gekregen had. Voorzichtig stond hij op en probeerde hij te horen of hij benaderd werd door iets of iemand. Compleet stil bleef hij zo even staan, terwijl de wolfshond ook speurend de omgeving afkeek.

OOC: + Tyrr
BY MITZI
Tyrr Jørðahl
Tyrr Jørðahl
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 19
IC posts : 16

Character sheet
Age: 32
Occupation: Viking
Residence : Skorravir, Falkreath

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

wo mei 02, 2018 3:10 pm



Met een zware tred liep Tyrr door het naaldwoud dat Skørravir omgaf. De sneeuw kraakte zachtjes onder zijn gewicht, al probeerde hij zich zo stilletjes mogelijk vooruit te bewegen. Een gure wind blies door de bomen heen, maar voor iemand die geboren en getogen was in het hoge noorden, was het al bijna geen probleem meer. Hij liep deze route zo’n beetje elke ochtend af, om de vallen die hij de vorige dag gezet had te legen. De beesten die hij op deze manier ving, leverden een extra verdienste op die hij wel kon gebruiken. De dieren waren meestal ’s nachts actief en hoe vroeger hij erbij was, hoe meer hij kon profiteren van zijn moeite. Sommige dieren waren namelijk nog weleens gek genoeg om zichzelf uit de vallen te knagen na een aantal uur en die kans wilde Tyrr ze niet geven. Zijn jachtpraktijken hadden dan ook een behoorlijk vroege vogel van hem gemaakt. Ondertussen had hij al een redelijk aantal konijnen weten te strikken, wiens lichamen op dit moment want levenloos aan zijn riem hingen.

De opkomst van de zon kondigde ondertussen een nieuwe dag aan en Tyrr hoefde alleen nog enkele vallen rondom het meer te legen, voordat hij weer terug naar Skørravir zou kunnen. Niet dat hij haast had. In de meeste gevallen was hij wel redelijk gesteld op de rust en stilte die de bossen van Falkreath hem boden. Het vormde een aangenaam contrast met de drukte van de stad. Hij was dol op Skørravir, maar zelfs voor hem werd alle chaos soms te veel. Hij baande zich ondertussen een weg naar de rand van het meer en liep deze in een rustig tempo af. Het zonlicht dat door het water weerspiegeld werd, was verblindend, maar hij kon nog net een silhouet uitmaken dat in de verte op de grond gelegen was. Naarmate Tyrr dichterbij kwam, kwam het figuur overeind. Voor de zekerheid liet hij zijn hand naar de bijl bewegen die ook aan zijn riem hing, maar al snel werd het duidelijk dat het hier niet om een dreiging ging. Er kwam even een grijns op zijn gezicht toen hij op de ander afliep. Hij was niet bijzonder bekend met de ander, maar hij herkende hem wel. “Hodr, right?” vroeg hij, met enige onzekerheid. “A strange place to run into a priest, isn’t it?” Zijn hand was ondertussen al van zijn wapen afgegaan en hij kruiste zijn beide armen over zijn borstkas om de ander met opgetrokken wenkbrauw aan te kijken.  


Hodr
Hodr
Member
Real name : Esmée / Ez
Aantal berichten : 51
IC posts : 24

Character sheet
Age: 21 y/o
Occupation: Pagan priest, skald
Residence : Falkreath, Skørravir

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

do mei 03, 2018 5:25 pm
Hnífunum stingur inn
Stab the knives in
Zijn poging tot uittreden had niet mogen zijn. Hij had moeten knipperen om terug een helder hoofd te krijgen. Iets had hem uit zijn concentratie gehaald, en zoals wel vaker was dit de aanwezigheid van een persoon. Het was enger als hij uit zijn concentratie gehaald werd wanneer hij helemaal alleen in zijn huisje was. Dan kreeg hij het gevoel dat er iemand in zijn huis was, wat voor hem net wat enger was dan voor een doorsnee persoon omdat in tegenstelling tot hen, hij niet kon gaan kijken wie of wat er was. De jonge priester stond voorzichtig op. Hij moest oppassen. Als hij te snel recht ging staan na een poging tot uittreden, kon hij soms wel eens licht in zijn hoofd worden en terug vallen. Hodr bleef in stilte staan om te luisteren, en hoorde nu effectief voetstappen naderen. Zijn hoofd begon op topsnelheid na te denken. Oordelend bij de snelheid en de hardheid van de voetstappen was het geen bedreiging. Als hij niet gehoord wou worden, zou hij stiller wandelen. Als hij wou aanvallen, zou hij al versneld moeten zijn. De priester bleef daarom dus niet meer doodstil staan, maar wachtte tot de persoon kort genoeg was om tegen te praten. Hij hoorde zijn naam in combinatie met een vraagteken, maar wachtte tot de ander verder gesproken had voor hij antwoord gaf. De blonde jongeman lachte zacht en knikte instemmend. "Hodr, inderdaad. Vergeef me als ik je naam niet juist raad, want ik kan me enkel op stem baseren, maar ik durf Tyrr te zeggen?" Hij hield even pauze voor hij verder sprak. "En ik kan me indenken dat dit inderdaad een vreemde plaats is om de locale priester bij zonsopkomst naast een meer te vinden. Maar zelfs ik raak de stad soms wel eens beu." Hij glimlachte aardig. "Op jacht?" vroeg hij toen, benieuwd omdat zijn hond Fenrir precies zeer geïnteresseerd leek in iets wat de viking bij zich droeg.
BY MITZI
Tyrr Jørðahl
Tyrr Jørðahl
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 19
IC posts : 16

Character sheet
Age: 32
Occupation: Viking
Residence : Skorravir, Falkreath

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

zo mei 06, 2018 12:35 am



Tyrr wist niet precies wat het was, maar de ander leek bezig te zijn met… iets. Tja, hij wist niet hoe hij het moest noemen. De man had zijn ogen dicht gehad en leek geconcentreerd te zijn op allesbehalve zijn omgeving, totdat Tyrr’s aanwezigheid duidelijk was geworden. Precies het soort vage en mysterieuze gedrag dat hij van een priester zou verwachten, al had hij eigenlijk geen idee waar het allemaal voor diende. Zodra het duidelijk was dat er geen sprake was van enige dreiging, zakte Tyrr’s hand van zijn bijl af. De naam van de ander was om een of andere reden nog ergens in zijn hoofd bleven hangen, al was hij niet geheel zeker of hij het bij het goede eind was. Tyrr was echter niet bepaald verlegen, dus vroeg hij er maar gewoon naar en greens even kort toen de ander het bevestigde. Hodr wist hem vervolgens ook correct te identificeren, waarop hij even een licht verraste wenkbrauw omhoogtrok. “Dat klopt,” reageerde hij met enige verbazing in zijn stem. Hij kon zich niet herinneren dat ze elkaar ooit formeel ontmoet hadden. De naam van de priester had de ronden gedaan gezien er natuurlijk gespeculeerd werd over zijn ‘gaven’ in Skørravir en omstreken. Waar Hodr zijn naam vandaan moest hebben, wist hij eigenlijk niet. Tyrr had ondertussen opgemerkt dat dit wel een vreemde plek – en tijdstip – was om een priester in zijn eentje tegen het lijf te lopen, iets waar Hord het wel mee eens leek te zijn. Vervolgens kwam de vraag of hij op jacht was, waarop Tyrr even knikte. “De vroege vogel vangt de worm,” liet hij al grijnzend weten, terwijl hij het meest recentelijk gevangen konijn even omhoog tilde. De compagnon van de priester leek voornamelijk geïnteresseerd te zijn in zijn vangst. Tyrr keek even naar het dier. “Heeft hij een naam?” vroeg hij vervolgens. Hij maakte een sterk onderscheid tussen huisdieren en voedsel, en op de eerste was hij dan ook wel gesteld.


Hodr
Hodr
Member
Real name : Esmée / Ez
Aantal berichten : 51
IC posts : 24

Character sheet
Age: 21 y/o
Occupation: Pagan priest, skald
Residence : Falkreath, Skørravir

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

za mei 12, 2018 6:22 pm
Hnífunum stingur inn
Stab the knives in
De viking wist zijn naam, en de priester kon - oordelend bij de stem - raden dat de ander Tyrr was. Hij kende hem helemaal niet goed, maar hij had al eens over hem gehoord en van hem gehoord toen hij door de stad heen liep. Meestal kon hij stemmen wel goed aan namen koppelen. De man bevestigde Hodrs vermoeden. Hij stemde in met wat Tyrr zei. Het was een vreemde plaats om een priester tegen te komen. Hodr legde uit waarom hij hier was en glimlachte vervolgens. Hij vroeg of de man op zie hij geen gezicht kon kleven op jacht was. Het was waar wat die toen zei, de vroege vogel vangt de worm. Hij kon niet zien dat Tyrr een konijn omhoog hield, maar Fenrir kon dat wel. Die kwispelde gretig verder toen hij het konijn zag. "Dat is correct, dan zal er niet getwijfeld worden aan uw jagerstalenten", zei hij, het als compliment bedoelend voor de ander zijn toewijding en het vroege opstaan voor de beste buit. De priester knikte toen er naar de naam van de hond gevraagd werd. "Fenrir", zei hij. "Niet de meest originele naam voor een wolfshond, maar wel zeer toepasselijk. Zeker als priester schept dit een band tussen de natuur, onze- en de godenwereld." Door zijn hond te vernoemen naar de bekende wolf die in de mythologie de hand van Týr afbeet, kon hij een beetje een band vormen tussen de natuur en de goden. Het zorgde voor banden tussen de natuur, Asgaard en Midgaard.
BY MITZI
Tyrr Jørðahl
Tyrr Jørðahl
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 19
IC posts : 16

Character sheet
Age: 32
Occupation: Viking
Residence : Skorravir, Falkreath

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

wo jun 13, 2018 4:13 pm



Enkele verhalen deden de ronde over de priester die voor hem stond. Sommige mensen zeiden dat hij in contact stond met de goden, anderen leken enige twijfel te hebben over de gaven van de jongere man. Tyrr had het nog niet met eigen ogen mogen zien, maar hij wilde Hodr wel het voordeel van de twijfel geven. Hij was opgevoed met de cultuur van Falkreath en geloofde blindelings dat de goden wel degelijk een rol speelden in hun levens. Dat Hodr misschien in hoger contact stond met diezelfde goden, wilde hij maar al te graag geloven. De priester concludeerde dat hij op jacht was, waarop Tyrr even vol trots een konijn omhoog hield. Dat de ander deze niet kon zien, ontging hem even. Er verscheen een brede grijns op zijn gezicht toen Hodr hem complimenteerde op zijn vaardigheden als jager. “Toewijding is het halve werk,” reageerde hij met een korte knik. Er was genoeg competitie in Falkreath wat jagers betrof, dus hij moest de rest altijd net een stap voor weten te zijn. De hond heette Fenrir en Tyrr knikte even. Zijn ogen gingen echter al snel weer van de hond naar de priester toen deze begon over de zogenaamde godenwereld. Er verscheen een verbaasde expressie op zijn gezicht, en diezelfde verbazing was te horen in zijn stem. “De godenwereld?” herhaalde hij vragend. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt. “Kun je met ze praten?” Misschien was het een idiote vraag, maar hij had werkelijk geen idee over hoe dat soort spirituele zaken in elkaar staken.


Hodr
Hodr
Member
Real name : Esmée / Ez
Aantal berichten : 51
IC posts : 24

Character sheet
Age: 21 y/o
Occupation: Pagan priest, skald
Residence : Falkreath, Skørravir

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

wo jul 04, 2018 1:13 pm
Hnífunum stingur inn
Stab the knives in
Hodr had opgemerkt dat de ander op jacht was. Hij complimenteerde dienst jacht waarop de man zei dat toewijding het halve werk is. Hodr knikte in stilte. De man had een punt. De priester vertelde hoe zijn hond heette toen Tyrr dat vroeg en gaf er ongevraagd een uitleg bij. De oudere Viking herhaalde vragend het woord godenwereld en vroeg of hij met hen kon praten. De blonde jongeman knikte opnieuw. "Ja, de ene dag duidelijk dan de andere, maar de Goden communiceren met me. En ik met hen, als ik me genoeg kan concentreren." Hij glimlachte. "Ze zijn trots op je", zei Hodr. Dat zeiden ze niet letterlijk, maar hij voelde een gevoel van trots dat niet vanuit zichzelf kwam, maar van een hogere macht af kwam.
BY MITZI
Gesponsorde inhoud

Hnífunum stingur inn Empty Re: Hnífunum stingur inn

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum