Fields of Malt

De brouwerij draaide goed. Er was nog geen mislukt vat dat door schimmel bevallen was. Dat was goed natuurlijk. Schimmel zou de whiskey doen rotten en dan kon je het vat leeg laten lopen en daarna goed schrobben om elke vuiligheid eruit te halen. Uit voorzorg liet ze dit 5 keer doen, zelfs als de vaten vol waardevolle Whiskey wel goed gelukt was en in de flessen was gestopt. Maar nu ging haar zorg naar de boeren die de familie Bourbon van Mout voorzag die je enkel voor het brouwen kon gebruiken. Sommige brouwde er bier mee en daar kon ze haar neus echt voor op halen. Dat gele spul wat meer op Pis leek dan echt iets drinkbaars zoals hun Whiskey. Het had geen kracht nog smaak en had veel meer ingrediënten nodig dan echt nodig was. Bier was echt een slap aftreksel van de drank die echt je keel soms af kon branden als je de echte oude whiskeys had die ook nog eens de duurste waren die de familie Bourbon verkochten. Ze stapte door de deur en wist dat ze niet perse ver hoefde te reizen om op de plaatst van bestemming te komen. Dus veranderde ze zich in haar dierlijke vorm en sprong richting het struik gewas dat rijkelijk rond de brouwerij groeiden. Haar oren waren in haar dierlijke vorm vele malen scherper en ze hoorde zelfs de kleinste prooi dieren rond zich weg schieten. Maar ze had nu geen zin nog tijd om zich bezig te houden met dat grut en sprong verder en zetten zich met krachtige poten af. Haar klauwen in getrokken want die had ze nu nog niet nodig. Haar ogen dwaalde door de omgeving om er zeker van te zijn dat niets haar verrassen zou. Je wist maar nooit. Hoewel ze een doek rond haar hals droeg waarvan de uiteindes wapperden in de wind. Het was altijd heerlijk om zo rond te rennen in de natuur. en Franciska genoot dan ook altijd met volle teugen van de geuren die haar neus binnen drongen als ze in haar dierlijke vorm was. Ze rook de velden waar ze naar op weg was en versnelde haar pas. Nog even en ze zou aan komen bij de boerderij van Gaaien.

Marielle