welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Rikton Bunch
Rikton Bunch
Deceased
Real name : Comis
Aantal berichten : 83
IC posts : 56

Character sheet
Age: 20
Occupation: Traveler, Adventurer
Residence : Cois

Gonna be a big man some day Empty Gonna be a big man some day

do mei 10, 2018 2:21 pm



Midden op de dag. Een natte open houten ton rolde over een van de straten van Cois. Voortgeduwd door een jongeman met doorweekte haren. De zeegeur was sterk aanwezig bij deze meneer. Maar dat was het eigenlijk sowieso overal al wel op Cois. Hij had een serieuze blik in zijn ogen, en leek eerlijk gezegd vrij moe. Op een gegeven moment rolde hij de ton de Calle de Desecho in. Een van de smalste straten op Cois. En alle straten waren eigenlijk vrij smal. Daar stopte hij de ton voor een deur, van een gebouw dat nog net geen twee meter breed was. Hij opende de deur en rolde de ton naar binnen. Hij plaatste het direct in de linkerhoek van de ruimte, net naast een klein bureautje, waar een hele hoop troep op lag. Ook een ongeopende brief. Hij sloot de deur weer en haalde zijn juten zak vol ditjes en datjes uit de ton. Die plaatste hij tussen het bed en het bureau in. “Eindelijk.” Zei Rikton, zodra hij zich liet neerploffen op het bed. En heuse stofwolk rees omhoog. Hij was al in geen jaren thuis geweest.

Tegen de late avond aan, deed Rikton zijn ogen weer open. Zonder de gepatenteerde Rikton grijns op zijn gezicht. Hij legde zijn hand op zijn voorhoofd. “Shit.” Hij ging in kleermakerszit op zijn bed zitten en zag in de reflectie van zijn enkel raampje, net naast de voordeur, dat al zijn haren rechtop stonden. Boeie. Hij voelde zich erg benauwd en deed daarom alles behalve zijn onderbroek uit. Vervolgens liep hij naar zijn juten zak en haalde daar een lange zwarte mantel uit, die hij aandeed. Zijn bijl liet hij staan, en nam een dolk mee.

Het enige dat hij nu nog eigenlijk deed was door de straten lopen. Op zoek naar iets specifieks. En na ongeveer een uur van lopen kwam hij het tegen. Een vrouw, die haar huis iets té voorzichtig verliet. Ze had zich nog nauwelijks gedraaid, of Rikton stond al voor haar met de dolk tegen haar lever aan. Zijn hand op haar mond. “Laat ik even een kijkje nemen.” Hij gebaarde haar om naar het raam te lopen. Zodra ze daar stonden zag hij drie kleine kinderen.. samen in een bed slapen. Het huisje was ongeveer drie keer groter dan zijn eigen. “Dat is niet zo mooi mevrouw.” Bah, ze was echt heel erg veel aan het zweten. Alsof hij nog niet genoeg zout had gehad.

Rond een uur of drie liet gooide hij thuis zijn mantel opzij, en liet zich weer op het bed ploffen. Hij wist dat zijn actie niets zou uithalen. Maar het was iets. Ook al voelde hij zich vrij leeg op het moment. Hij bleef nog een tijd malen, totdat hij uiteindelijk weer in slaap viel. En pas weer wakker werd in de late ochtend. Zijn grijns weer terug op zijn gezicht. Hij kleedde zich aan en stapte naar buiten. Hij nam maar even zijn juten zak, of wapens, niet mee. Waarom zou hij? Hij ging ontbijt halen. Ook een stad als Cois had dat soort faciliteiten. Vaak in een kleinere vorm, echter. Maar dat maakte het makkelijker voor Rikton. Op die manier kenden minder personen die plek. En had hij altijd de mogelijkheid om zijn favoriete ontbijt te halen. Maanzaadbolletjes. Hij rook ze al, toen hij nog pas net om de hoek was gelopen.


[Open]
Linonl Faewatch
Linonl Faewatch
Member
Real name : Sasha
Aantal berichten : 31
IC posts : 10

Character sheet
Age: 24
Occupation:
Residence : Nymmerwell

Gonna be a big man some day Empty Re: Gonna be a big man some day

do mei 10, 2018 10:34 pm

I’ll be godlike…


In gedachten verzonken liep Linonl door de straten van Cois. Het was weer een saaie, dode dag geweest. Hij was nu al een week op Fallen Skies en hij miste zijn thuisland verschrikkelijk. Hij keek naar de bordjes die soms aan de gebouwen hingen opzoek naar een plek waar hij eindelijk deftige kledij kon bemachtigen. Iets waardoor hij eindelijk wat beter zou kunnen integreren en minder de aandacht naar zich zou trekken, wat altijd positief was voor een Necromancer. Hij vond eindelijk wat hij zocht en voor hij de zware houten deur opende snoof hij de zilte lucht nog eens op. Een belletje rinkelde toen de deur opende en bijna wou Linonl weer naar buiten stappen maar toen hij zag dat er niemand aankwam, ging hij toch, met een neutraal gezicht naar binnen. Na wat te hebben rondgekeken, zag hij een outfit die hem genoeg aanstond en ging dichterbij staan. Hij keek rond, zag niemand, greep de kleren en liep vliegensvlug weer naar buiten. Hij was nu niet echt een engeltje maar stelen deed hij normaal nooit. Hoewel hij nog geen plaatselijke betaalmiddelen had, zat er echter niets anders op. Hij stapte een bosje in en klede zich om, legde zich even neer op de vochtige aarde, sloot zijn ogen en viel in een onrustige slaap.
 
Linonl opende zijn ogen en de lucht was donker geworden, hij schrok ervan dat hij inslaap was gevallen en terwijl hij de lichte takken van de struiken en dergelijke opzij duwde en weer de straat opliep, zag hij een jongen in de straat lopen. Linonl’s maag knorde en onbewust wreef hij met zijn hand over zijn maag. Zou hij aan deze man vragen of die misschien wat eten teveel had? Hij besloot het erop te wagen en stapte op de man af terwijl deze plots een vrouw vast greep. Linonl bleef zo stil mogelijk staan en balde zijn vuisten. In het zwakke licht dat door de ramen kwam zag Linonl dat de man een dolk tegen de vrouw gedrukt had. Linonl greep zijn boog maar verloor de jongen uit het oog. Hij keek rond maar zag niets en snel begon hij de straten af te struinen op zoek naar de jongen in mantel en niet veel meer. Na een tijd vond hij de jongen en zag hij hoe de jongen een klein, smal huis binnen ging. Linonl bukte zich en sloop voorzichtig met zijn boog in zijn linkerhand achter de man aan, keek door het sleutelgat en zag dat de man was gaan slapen. Voorzichtig deed Linonl de deur open en sloop naar binnen, al was het al snel te zien dat er niets te rapen viel. Hij luisterde naar de regelmatige, diepe ademhaling van de man en wist dat hij vast sliep. Hij ging weer naar buiten en besloot dat hij de man de volgende ochtend ging confronteren.
 
De zon kwam weer op en Linonl had nog niet bewogen. Hij zat een eindje van het huis af, achter een kar met stro op, verstopt terwijl hij merkte dat zijn doel wakker was geworden en naar buiten was gestapt. Linonl sloop zo snel hij kon weer achter de man aan, greep deze vast langst achter, terwijl hij in een soepele beweging zijn hand op de mond van de man legde en zijn eigen dolk tegen de keel van de man duwde. Hij trok de man een steegje in en smeet hem op de grond. Als de bliksem wisselde hij zijn dolk voor zijn boog en trok de pees strak, een pijl gericht op het hart van zijn slachtoffer. ‘Wat heb je met die vrouw gedaan lafaard?’ De blik in zijn ogen was dreigend, zijn gezicht strak, wat hem er op de een of andere manier toch zeer aantrekkelijk liet uitzien. De wind, die de geur van de zee meedroeg, blies door het steegje terwijl Linonl zijn blik geen seconde afwendde
 
@tag || notes:/
yuki of shine
Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum