welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Embrace the reckless

ma okt 23, 2017 9:01 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
De schoften die haar dorp overvallen hadden had ze genoteerd in haar hoofd als de mannen die ze ooit terug zou willen pakken. Niet dat ze op dit moment in de positie verkeerde om iets te doen. Haar handen waren achter haar rug gebonden en ook haar enkels waren aan elkaar vastgemaakt. Omdat ze de bemanning de eerste paar dagen had geïrriteerd door te blijven roepen hadden ze een doek voor haar mond gepropt. Haar benen voelde ondertussen beurs aan van het stilzitten, de reis per boot van zuid Falkreath naar Rhoynar was namelijk geen korte.

Na een lange reis hadden ze dan toch eindelijk hun bestemming bereikt. Een paar uur nadat ze in één of andere haven waren aangemeerd kwam er een man naar beneden om haar op te halen. Skaði had geen idee waar ze was en wat er met haar ging gebeuren, ze was immers een meisje uit een dorp in het hoge noorden en had nog nooit een stap buiten Falkreath gezet. Haar benen werden losgemaakt zodat ze zelf kon lopen, maar de rest bleef hetzelfde. Terwijl ze lichtelijk aan het tegenwerken was duwde de man haar het trappetje op. Het zonnetje deed pijn aan haar ogen en ze knipperde een aantal keer voordat er iets zichtbaar werd. Wat de brunette toen zag was een overvolle haven, met veel schepen uit alle hoeken van Fallen Skies. De man duwde haar grommend naar voren als teken dat ze door moest lopen, waarbij ze bijna struikelde en hem een boze blik toewierp.

Het gebeurde allemaal veel te snel. Voordat ze het wist was ze van het schip af en had de bemanning haar meegenomen naar een plaats waar ze hun goederen aan andere schepen aan boord brachten. Skaði had geen idee wat er nu met haar zou gebeuren, waarschijnlijk zou ze naar de eerste de beste man gaan die iets voor haar zou willen geven. Ondanks dat ze er vuil uitzag, met gescheurde kleding, beurse plekken van de touwen en vegen, kon je zien dat ze een mooie, jonge vrouw was. Toen de man haar voor de zoveelste keer een onnodige duw gaf was de maat vol. De vrouw draaide zich een kwartslag om en stootte hem van de kade af, zo het water in. Een ander greep meteen haar arm beet en deze kreeg een goed gemikte schop tussen haar benen. Binnen een no-time had zich een menigte om de noorderling gevormd, die toekeken en juichte wanneer één van de mannen haar onder controle probeerde te krijgen. Yeah, ze was zeker een wilde.
notes: first post asher
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

ma okt 23, 2017 10:03 pm



Violent delights have violent ends.

Vandaag was een dag als ieder ander. Hij werd wakker met de kater der katers, alleen was het deze keer niet in zijn eigen bed. Of in iemand anders bed. Hij werd wakker met zijn kop in het zand. Letterlijk. Hij tilde zijn hoofd een beetje op en voelde de bekende ruige textuur van het strand van Isla de Juegas. Zijn vermoeden werd bevestigd toen hij zijn ogen opende en om zich heen keek. Met een moeizame kreun duwde hij zichzelf omhoog, waarop het zand met bakken van hem afviel. Er was vannacht een hele hoeveelheid over hem heen gewaaid. Asher’s ogen moesten wennen aan het felle zonlicht dat via het heldere water gereflecteerd werd, en daarbij deed het ook weinig goeds voor de dreunende pijn in zijn hoofd. Hij haalde zijn handen een aantal keer door zijn ogen, waarop er een paar dingen op begonnen te vallen.

Ten eerste, de lege fles die half begraven in het zand lag, vlak naast de afdruk die hij zojuist had achtergelaten. Asher pakte het ding op. Er zat geen druppel meer in, maar het voorwerp droeg de onmiskenbare lucht van rum. Ten tweede merkte hij op dat hij een redelijke wond over zijn linke onderarm had lopen. Het bloeden was gestelpt door een stuk stof dat er op onprofessionele wijze omheen was gewikkeld, al zag het er nu niet meer zo steriel uit. Ten derde, hij miste een van zijn laarzen. Met een diepe zucht accepteerde hij dit verlies en begon richting Adrya’s Peak te lopen. Aldaar kleedde hij zich om en friste zich wat op. Hij had immers een lange dag voor de boeg.

Vandaag zouden er wat schepen aanmeren met een ietwat controversiële lading. Slaven. Het was nogal een punt van discussie hier op het eiland, voornamelijk omdat een groot deel van de bewoners van Isla de Juegas ooit zelf in ketenen had moeten lopen. Asher kon van geluk spreken dat hij daar niet een van was. Sierra wel, wist hij, al praatte ze er nooit echt over. Twee kapiteins van zijn vloot vergezelden hem richting de havens, waar het grootste deel van de slaven al uitgestald was, klaar voor verkoop. Asher wist niet wat hij ervan moest denken. Zijn aandacht, nou ja, eigenlijk iedereens aandacht werd getrokken door een plotseling geroep en gejuich in de menigte. Blijkbaar was een van de slavinnen ietwat opstandig en had haar uitbater het water in geduwd. Asher kon zijn grijns niet onderdrukken. Hij keek naar de dame in kwestie. Ze zag er verwilderd uit. Beestachtig, bijna, al deed het niet onder aan haar schoonheid. Vanuit zijn ooghoeken zag Asher een van zijn metgezellen, een kapitein genaamd Seton Huxley, op haar aflopen. Blijkbaar had de man interesse in haar. Vervelend voor de jonge vrouw. Seton was nou niet bepaald mooi om te zien. Hij was oud en grijs, zijn buik opgezet van alle ale die hij dagelijks naar binnen werkte. Daarbij, Seton stond redelijk bekend om zijn onzedelijke gedrag wat vrouwen betrof. Asher keek fronsend toe hoe de oudere man haar kaak vastgreep. "This one still has all her teeth!" liet Seton op triomfantelijke wijze aan zijn omstanders weten. Asher keek het scenario een beetje moeilijk aan. "If you break it, you buy it," merkte de handelaar vervolgens op. Seton begon haastig te zoeken naar het goud dat hij ergens in zijn broekzakken moest hebben.

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

ma okt 23, 2017 11:37 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Nooit zou ze net zoals die andere arme schooiers braafjes in een rijtje gaan staan. Ze zou het niet accepteren als ze haar aan zouden spreken met 'slaaf', ze zou het niet accepteren dat ze haar zomaar uit het noorden mee hadden genomen om hier aan de eerste de beste idioot met goud op zak te verkopen. Ergens in haar achterhoofd wist ze dat het wel zo zou gaan straks, immers waren er veel te veel mensen aanwezig hier om allemaal aan te vallen en in het water te gooien. Echter zou ze zich niet zomaar gewonnen geven, nooit.

Na de man die ze in het water had gegooid volgde er meerdere die bezig gingen om haar op de stang te jagen. Het was net alsof ze een beest aan het bezichtigen waren waarvan ze het geweldig vonden dat het weerstand bood tegen al deze vreemdelingen. Ze was overduidelijk in de minderheid, en het duurde dan ook niet lang voordat een stevige man haar op haar rug genomen arm zo stevig beetpakte dat ze in elk geval niet de benen kon nemen.


Uit het niets verscheen er een man die ruw haar kin beetpakte en haar hoofd hierdoor in een onaangename positie dwong. Terwijl hij dat deed leken haar ogen vuur te spuwen, en ze moest zich inhouden om hem niets anders toe te spuwen. Toen hij begon over haar tanden hoorde ze wat gelach van de omstanders. Alsof ze een merrie was die hier verkocht werd. Na een opmerking van haar verkoper - één van de mannen die haar buit had gemaakt in Falkreath - liet hij haar gezicht even ruw weer los en begon de oude man in zijn zakken te zoeken. Met een minachtende blik in haar ogen trok de brunette haar hoofd terug. Deze actie van hem zag ze als een kans, want uit het niets schoot één van haar benen omhoog, plaatste zich tussen haar en de gezette man in en werkte hem hierdoor met een ferme trap in zijn buik naar achter. "Rass!" kwam er met haar overduidelijk noorse accent uit haar mond. De menigte begon weer te joelen en ze blies een bruine lok haar weg die voor haar oog was gevallen. Haar borstkas ging hevig op en neer, zowel van de inspanning als de boosheid die ze door haar aderen heen voelde stromen.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 12:18 am



Violent delights have violent ends.

Het was wel duidelijk dat ze hier niet hoorde. Alhoewel, niemand hoorde echt in de slavernij, maar dat was een geheel ander debat. De rest van de geketende slaven keken verloren voor zich uit, of staarden verslagen naar hun voeten. Ze wisten wat er nu zou gebeuren en hadden hun lot tot op zekere mate al geaccepteerd. Het enige waarop ze konden hopen, was een goede meester. Iemand die hen een greintje van hun waardigheid liet behouden. Iemand die niet om iedere kleinigheid de zweep trok. Een goedaardig iemand. Maar een goedaardig iemand hield niet echt slaven, of wel?

Nee, zij was anders. Ze weigerde zich bij de rest te voegen en vocht tegen de mensen die haar wilden bedwingen als een ongetemd paard. En iedereen stond ernaar te kijken, alsof het een circusshow was. Alsof ze slechts een toneelstuk opvoerde. Alsof het hier niet om haar leven en haar vrijheid ging. Asher was zich ervan bewust dat er weinig was dat mensen leuker vonden dan het lijden van anderen. Als Lord van Isla de Juegas voerde hij zelf de meeste executies uit en iedere keer had hij het gevoel dat het volledige eiland was komen kijken. Leedvermaak was een soort opium voor de lagere klasse. Het deed je vergeten hoe slecht je het zelf had wanneer je anderen zag die het nog moeilijker hadden. Nu stonden ze te lachen en te schreeuwen naar een toekomstige slavin die zich met man en macht verzette tegen haar ontvoerders. Vervolgens zouden ze allemaal weer naar huis gaan, terug naar hun eigen ellendige leventjes.

De jonge vrouw werd op ruige wijze vastgepakt door een van de bemanningsleden en even beet Asher zijn kaken wat dichter op elkaar. Zijn gedachten verschoven naar Sierra. Hij stelde zichzelf de vraag of ze haar ook zo behandeld hadden. Of ze hun smerige handen ook op haar hadden durven leggen. Of ze zich aan haar hadden vergrepen. Het was naïef om te denken van niet en Asher was zich ervan bewust dat het ook voor deze vrouw zou gelden. De meeste slavinnen die er qua uiterlijk wel mee door konden, belandden uiteindelijk in de bordelen, of in het huis van een of andere rijkeluisman. Wat dat betrof, waren de bordelen een stuk betere optie. De meisjes die naar de adel gingen, zag je vaak nooit meer terug.

Seton’s gedrag werd verwelkomd met een stevige trap in zijn buik, waarop Asher zijn wenkbrauwen optrok in een half-verbaasde, half-geamuseerde expressie. Hij kon niet zeggen dat hij het niet verdiend had. Het meisje had iets gezegd in een accent dat hij als noordelijk herkende, wat hem meteen wat over haar afkomst vertelde. De menigte leek weer los te gaan, in scherp contrast met de jongedame zelf, die er allesbehalve vrolijk uit zag. Met een luid gekreun en zijn hand op zijn buik, kwam Seton weer overeind. “You dirty whore,” siste Seton woedend, compleet met consumptie. Hij bleef echter waar hij was, het was wel duidelijk dat hij niet meer op haar af durfde te lopen. Asher ging ervan uit dat dit het einde was van het hele fiasco, maar niets was minder waar. “I'll make you pay for that. You're gonna be mine,” blies de man verder. De verkoper gaf aan dat men kon beginnen met bieden en Seton’s hand schoot direct omhoog met een bod van vijftig gouden munten. Een misselijkmakende grijns stond op zijn gezicht. Asher's blik verschoof van Seton naar het meisje, en weer terug. Onbewust voelde hij zijn eigen hand in zijn broekzak zinken, zoekend naar wat hij ook kon vinden. "Seventy," zei hij toen, luid en duidelijk, waarop hij een verwarde blik van Seton ontving. Asher haalde zijn schouders slechts op naar de man. Hij wist zelf ook niet echt wat hij aan het doen was.

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 1:09 am
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Het was nu niet direct dat ze zo graag terug wilde naar het dorp waar men haar vandaan had geplukt. Tegen haar zin in had haar vader ervoor gekozen om haar daar bij iemand in dienst te plaatsen. Als jonge vrouw zonder geld en zonder bezittingen had ze er weinig op te zeggen gehad, maar nu ze weg was uit het land waar haar vader woonde kwam het allemaal op haarzelf aan. Hier, in dit zeemanshol, leek het echter vol te zitten met mensen die vele malen erger waren dan de personen in haar noordelijke dorp. Het was de manier waarop ze naar haar keken die misschien nog wel het ergste was. Elk van hen wist dondersgoed wat er met de brunette zou gaan gebeuren, maar niemand leek het erg te vinden. Tijdelijk leedvermaak om een wilde merrie die vocht voor haar vrijheid. Een gevecht waarvan de uitslag al was bepaald voordat ze voet aan land had gezet in Rhoynar.

Het moment dat ze de schofterige man naar achter had getrapt toen hij naar zijn geld zocht had ervoor gezorgd dat de menigte nog meer van zich liet horen. Overal waar ze keek zag ze geamuseerde en grijnzende gezichten. Het liefst zou ze hen één voor één aanpakken, maar de man die haar armen ruw beet had genomen zorgde ervoor dat dit onmogelijk was. De frustratie viel van haar af te lezen, ze voelde zich veel te machteloos in de hele situatie. Ondanks dat alles zou ze niet opgeven, ze zou doorgaan tot ze niet meer kon. En voor nu voelde het alsof er steeds weer nieuwe energie haar lichaam binnen drong.

De man was kreunend overeind gekomen en het liefst zou ze hem opnieuw een trap geven, maar daarvoor stond hij net te ver weg, ook weer zoiets frustrerends. Bij zijn woedende woorden kneep ze haar ogen tot spleetjes en leek het erop dat ze hem het liefst aan zou vliegen nu, hoe durfde hij haar zo te noemen. De verkoper deelde mee dat het bieden zou beginnen en de man kwam zijn woorden meteen na door het eerste bod op haar te openen. De meeste meisjes zouden op zo'n moment in huilen uitbarsten, maar ze wist dat je met huilen geen stap verder kwam. Tevens was ze daar veel te trots voor. Als het bod van de man geaccepteerd zou worden, zou ze ervoor zorgen dat hij er spijt van ging krijgen. Iets dat vast stond voor wie dan ook straks zijn goud zoi inleveren voor haar.

Alle ogen gingen naar de man die opeens een hoger bod neergooide. Het meeste gelach stierf een beetje weg, de meeste zouden het wel grappig gevonden hebben als ze met de man mee was gegaan die overduidelijk niet kon wachten om.. ze wilde niet eens weten wat er in zijn domme kop rondging. Haar felle blik richtte ze nu op de andere man, eentje die er neit perse vrolijk bij stond. Dat betekende niet dat hij minder erg was. Hij was net zoals elke man die aanwezig was op deze verdomde markt. Ze waren allemaal hetzelfde. Boos rukte ze nog een keer aan haar armen, iets wat compleet zinloos was.
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 4:20 pm



Violent delights have violent ends.

Asher had zichzelf nooit gezien als een moreel hoogstandje. Hij had genoeg aanvechtbare daden op zijn naam staan: omkoping, vreemdgaan, afpersing, moord, het lijstje ging wel een tijdje door. Toch had hij nooit de behoefte gehad om slavernij daar ook aan toe te voegen. Niet al te lang had hij een ontmoeting gehad met Daelorian Rahaeris uit Sundarin, de hoofdstad van de slavenhandel. Ze had hem het een en ander aangeboden. Hij tolereerde het allemaal, al keek hij er ook enigszins op neer, het verdiende immers goed. Nou was Asher wel iemand die veel waarde hechtte aan vrijheid, al was het meer zijn persoonlijke vrijheid dan dat van een ander. Hij was egoïstisch op die manier.

Het vervelende was dat het aantal goudstukken dat Asher bij zich had een limiet kende. Plus het feit dat de jongedame redelijk wat aandacht had getrokken, en daarmee een flink aantal bieders naar zich toe had getrokken. Een tegenstrijdige slaaf was geen probleem voor de meeste mannen uit Rhoynar. In tegendeel, ze zagen het als een uitdaging. De lol zat hem in het mentale breken van je slavin, als hij de rest moest geloven. Het soort zieke psychologische spelletje waar Asher nooit tijd voor had kunnen vinden. Of zin.

Seton oversteeg zijn bod opnieuw met een tiental goudstukken. Blijkbaar had de man zijn zinnen gezet op de noorderling, want hij keek Asher nu ietwat dreigend aan. Als een of andere kleuter die zijn speelgoed niet wilde delen. Asher wilde niet eens weten wat hij met haar van plan was. Vervolgens was er nog iemand in de menigte die het bod verhoogde, en nog iemand, en nog iemand. Hij telde wat hij bij zich had, vroeg zich tegelijkertijd af waar hij mee bezig was. Elke dag werden er honderden slaven verkocht aan de naarste meesters die je je kon bedenken. Waarom moest hij deze helpen? God, wie zei dat hij niet minstens net zo erg voor haar zou zijn? Misschien was het een persoonlijk vendetta tegen Seton. Ondanks het feit dat hij een uitstekend kapitein was, had Asher hem nooit gemogen. "Two hundred," bood hij vervolgens, en dat was dan ook meteen alles wat hij op dit moment te bieden had. Natuurlijk oversteeg Seton dat vervolgens weer. Hij had nu moeten stoppen, wist hij, maar het lukte niet. Een diep opgekropt schuldgevoel jegens Sierra hing hem boven het hoofd.

"A ship, ready to go, fully manned." Hij was lichtelijk verbaasd over de woorden die hij zojuist zelf had uitgesproken. Een slavenhandelaar zou zich direct op de kans van een nieuw schip, compleet met bemanning, werpen. Aan een schip had je immers veel meer dan aan één slavin. En dat wist iedereen. Vandaar ook dat hij aangekeken werd alsof hij gek was. "And sold!" riep de slavenhandelaar. Asher keek hem even schaapachtig aan. Hij had een persoon gekocht. De realisatie raakte hem en hij kon zichzelf meteen wel voor z'n hoofd slaan. Wat zou Sierra wel niet denken? Hij kuchte ietwat ongemakkelijk, waarop de veilingmeester vrolijk verder ging met het volgende slachtoffer. Met tegenzin tekende hij voor de overdracht van het schip, in ruil voor de noorderling. Seton sloeg hem vrolijk op zijn rug, blijkbaar was de man weer bijgetrokken. "She's feisty, that one. You gotta let me have a turn with her once or twice," zei hij lachend. "Fuck off, Huxley," mompelde Asher, op een toon die duidelijk reflecteerde hoe chagrijnig hij was. De oudere man voegde zich al fronsend weer bij de rest van de menigte. Nadat alles afgerond was, liep hij naar zijn nieuwe aankoop, niet echt wetend wat hij ermee aanmoest. Hij zou haar naar Adrya's Peak brengen, en dan? Haar opsluiten? Hij was er vrij zeker van dat ze hem neer zou steken of iets dergelijks als hij haar los rond liet lopen. "I'm so sorry," mompelde hij, terwijl hij haar rechtstreeks aankeek. Vervolgens werd ze aangeduwd door twee bewakers die het vervoer zouden overzien. Asher voelde zich er hoogstens oncomfortabel bij.

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 5:41 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Met haar wilde gedrag had ze in elk geval wel een redelijk publiek getrokken. Niet dat het haar bedoeling was geweest om dat te doen, het waren alleen nog maar meer hongerige blikken die op haar gericht waren. Na het bod van de man werd deze opnieuw overboden, waarna meer bieders van zich lieten horen. De hele tijd had ze haar hoofd lichtjes geheven, aangezien ze niet veel anders kon dan dat. Zichzelf los vechten was niet gelukt, niet op dit moment in deze positie in elk geval. De bedragen begonnen aardig op te lopen en moest haar hoofd er een beetje bij zijn dan zou ze zich erover verbazen dat men zoveel geld neer wilde leggen voor een jonge vrouw die uit het noorden was geplukt. Er waren immers nog genoeg slaven hier die vele malen goedkoper waren, maar het moest aan haar vurigheid liggen die opviel tussen de vele anderen.

De eerste man overbood opnieuw een hoog bod, waarna er een korte stilte viel. De brunette klemde haar kaken op elkaar, ze had nu al besloten dat ze niet wilde dat die man haar nog met één vinger aan zou raken. De kans was groot dat ze haar tanden zou gebruiken om hem af te weren, aangezien ze haar armen nog altijd niet kon gebruiken. And sold. Voor een moment verscheen er een kleine frons op haar gezicht, waarna ze zich realiseerde wat het laatste bod was geweest. Een schip, inclusief de bemanning. Ze was verkocht aan een gek, dat was een ding dat zeker was.

Haar vurige ogen waren gericht op de man die het papier ondertekende, hij leek bij de eerste man te horen die haar had willen kopen. Skaði snoof een keer toen ze aan de kant werd gesleept en de volgende slaaf naar voren werd gehaald om haar plaats in te nemen. Het duurde niet lang voordat de man die een schip voor haar had neergelegd haar kant op kwam. Met haar kaken stevig op elkaar geklemd richtte ze haar vurige ogen recht op hem, lichtjes samengeknepen. De woorden die hij mompelde vond ze maar vreemd. Voor een moment keek ze hem recht aan, maar toen werd ze al naar voren geduwd door de twee mannen achter haar. “No you’re not,” siste ze zacht tegen hem toen ze langs hem heen werd geleid, net hard genoeg voor hem om het te kunnen horen.

Waar ze haar dan ook heen brachten, het zou niet zonder slag of stoot gaan. Ze stribbelde enorm tegen bij elke meter die ze vooruit gingen, deed nog altijd pogingen om haar armen los te trekken en soms kwam er een gefrustreerde stroom van onverstaanbare woorden voor deze zuiderlingen uit haar mond.
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 9:44 pm



Violent delights have violent ends.

Een rib uit zijn lijf, en voor wat? Binnen enkele seconden had hij zichzelf gebombardeerd tot slaveneigenaar. Daelorian zou trots op hem zijn. Echter had hij er zelf zo zijn twijfels bij. Terwijl hij zijn handtekening onder de overeenkomst zette, beet hij ietwat nerveus op zijn lip. Wat moest hij hier in godsnaam mee? Hij kon haar wel stomweg vrijlaten, maar hij had met zijn stomme kop als het ware een fortuin aan haar uitgegeven. En waar wilde ze heengaan? Zonder schip kwam je niet van Isla de Juegas af. Plus het feit dat de locatie op zichzelf al niet al te vrouwvriendelijk was. De enige vrouwen hier waren barpersoneel of prostituees. Soms beiden. Tegelijkertijd. Een frisse toekomst was het zeker niet.

Hij kon haar doorverkopen, aan een slavenhandelaar, aan een bordeel. Aan Seton, die duidelijk interesse had. Maar dan zou hij zijn originele intentie compleet tenietdoen. Hij had haar willen beschermen, op een bepaalde manier, al kon er gediscussieerd worden over het feit of hij dat nou echt had gedaan met deze actie. De jonge vrouw zelf leek in ieder geval niet veel blijer dan voorheen, en terecht. Ze was en bleef een slaaf. Misschien kon hij haar onderbrengen bij Sierra. De jonge courtisane waar Asher iets te close mee was, was zelf uit de slavernij gekomen. Je kon op een bepaalde manier zeggen dat ze er nog steeds in zat, maar goed. Ze wist vast raad, al durfde hij überhaupt niet echt op haar af te stappen met het bericht dat hij iemand had gekocht. Kortom, hij had geen enkel idee wat hij aan moest met zijn nieuwe ‘aankoop’. Toen hij voor haar stond en zijn spijt betoog, dankte ze zijn woorden al snel af. Hij keek even toe hoe ze werd weggevoord, richting Adrya’s Peak. Direct begon ze al tegen te stribbelen en Asher vroeg zich af wat hij zich in godsnaam op de hals had gehaald. Met zijn handen in zijn zakken liep hij achter het drietal aan. Het stuk papier dat zijn nieuwe aanwinst bevestigde, verfrommelde hij in zijn vuist.

De twee bewakers wisten haar na een iets te lange reis uiteindelijk in de villa te krijgen, waarna Asher ze bedankte voor hun moeite en vervolgens alleen gelaten werd met het grote gevaarte. De meeste Lords en Ladies hadden hun verblijf laten bezetten met bewakers, maar Asher had er vrijwel geen. Hij stelde zijn alone-time wel wat op prijs. De villa was vrij simpel ingericht, met weinig poespas. De meeste ruimte aan de muur werden bedekt door gigantische boekenkasten, volledig gevuld. Hier en daar hingen kaarten van Fallen Skies. De ramen waren groot, waardoor er veel natuurlijk licht naar binnen werd geworpen. Het uitzicht vanaf de klif over zee was adembenemend. Er was een haard, al werd deze vanwege het warme klimaat vrijwel nooit gebruik. Asher keek Skaði zijdelings aan. Haar handen waren nog steeds op haar rug gebonden. Al met al zag ze er verwilderd uit, maar Asher vond het allesbehalve een wijze beslissing om haar nu van haar ketenen te ontdoen. Ze zou zijn ogen er zo uitkrabben, op z'n minst. Hij realiseerde zich dat, sinds ze helemaal vanuit het noorden was gekomen, ze vast een lange reis achter de boeg had. "Can I get you anything to eat or drink?" Het was een simpele vraag die je aan een gast zou stellen, niet aan een slaaf. Maar dan nog, hij wist niet zo veel van slaven houden. Ergens wilde hij haar naam vragen, al had hij het gevoel dat die kennis een privilege was dat niet voor hem was weggelegd.

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 11:09 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
De brunette had geen idee waar ze haar heen brachten, maar wat ze wel wist was dat ze geen zin had om erheen te gaan. Misschien zou ze de man dankbaar moeten zijn, dat hij zo bizar veel voor haar had neergelegd.. en waarom eigenlijk? Ze zou alleen maar een doorn in het oog zijn voor hem, iets wat hij had kunnen verwachten als hij een beetje gezien had hoe ze zich eerder had verdedigd. Toen hij voor een onbekende reden zijn spijt betoog wist ze niet goed waarom hij dat zou doen, dus schoot ze maar opnieuw in de verdediging. Het was voor haar niet echt een aangename tocht. Met alle kracht die ze had probeerde ze zich te verzetten, elke stap was een gevecht, elke meter naar voren een prijs voor de twee mannen die haar meesleurde. Zo nu en dan kwam er een gefrustreerde kreet uit haar mond, of wat woorden die niet te verstaan waren voor de zuiderlingen.

Skaði had wel verwacht dat het één of andere rijke man van adel zou zijn die haar had gekocht, immers bezat niet iedereen zomaar een schip wat hij opgaf voor een enkele slaaf. De villa waar ze nu voor stonden bevestigde haar gedachte alleen maar. Haar wenkbrauw trok in een snelle actie een beetje omhoog bij zijn woorden. Het leek alsof ze hier vrijwillig was, alsof ze op visite was in zijn villa. De tijd om rond te kijken nam ze niet, ze had toch geen idee hoe een standaard villa er in het zuiden uit hoorde te zien. De enige soort huizen waar ze in was geweest waren de hutjes van hout in Falkreath. “What are you going to do? Poison me with the water you’re offering?” Dat zou doorgaan als een achterdochtige nee op zijn vraag. Ze wilde zijn eten en drinken helemaal niet – ondanks dat je haar ribben zou kunnen zien als je de vuile kleding van haar lichaam zou halen en dat haar mond droog was van het weinige water wat ze gekregen had aan boord van het schip. Maar ze was te trots om het toe te geven.

Misschien was ze hier wel als een proefpersoon, ze had genoeg verhalen gehoord over mensen in Rhoynar die goed waren met potions en poisons. Zelf had ze die gave ook meegekregen, haar moeder kwam uit Rhoynar. Dat verklaarde haar andere tint van huidskleur en haar donkere haren in plaats van het bekende rood of lichtblond waar noorse meisjes normaal om bekend stonden. Ondertussen trok ze opnieuw aan haar armen, die hadden weken lang aan elkaar vastgebonden gezeten. Ze meende nog maar weinig te voelen aan haar vingers. Skaði had nog niet eens gemerkt dat de touwen door haar vele wilde bewegingen zo diep in haar huid waren gaan snijden dat ze nu rood zagen, ze had haar polsen volledig opengehaald vandaag. Maar door de adrenaline en woedde leek ze niets te voelen.
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

di okt 24, 2017 11:43 pm



Violent delights have violent ends.

Het had hem nog enigszins verbaasd dat zo veel mensen geld neer hadden willen leggen voor zo’n onhandelbaar iemand. Het was niet bepaald een gunstige karaktertrek voor huisslaven om zo tegendraads te zijn als de noorderling was geweest. Hij had dan ook niet het gevoel dat ze haar als huisslaaf hadden willen gebruiken. Veelal wilden ze gewoon iemand om het bed mee te delen, vrijwillig of niet. Asher had het nooit zo begrepen. Als de ander er geen zin in had, was de lol er voor hem ook al vrij snel vanaf. Natuurlijk waren er genoeg mannen die het op dat vlak niet met hem eens waren, zo had hij een aantal interessante verhalen opgevangen van Sierra’s collega’s. In het standaard bordeel gingen er heel wat rare verzoekjes doorheen en Asher luisterde er maar al te graag naar, grotendeels om de informatie later te gebruiken voor eventuele vormen van chantage.

Hoe dan ook, nu was het hij die haar in huis had gehaald en hij had geen enkel idee wat hij ermee moest. Ze leek niet bepaald het type dat vrolijk rond paradeerde terwijl ze drankjes voor iedereen inschonk en de kasten afstofte. Het was ook niet dat hij zo’n iemand nodig had. Hij had zo nu en dan wat huishoudsters rondlopen, en de helft van de tijd was hij toch niet echt thuis. Toen hij haar vroeg of ze iets wilde eten of drinken, werd hij beantwoord met pure achterdocht. Hij grinnikte even om haar reactie terwijl hij opstond en richting een van de tafels liep. Hij zorgde dat hij altijd vers water in huis had. "To be honest, you were a little too expensive for me to get rid of you that quickly," reageerde hij geamuseerd, wetende dat de situatie eigenlijk helemaal niet grappig was. Hij pakte twee bekers en vulde ze beide met water en nam alvast een slok van de zijne. "May I just start, right, by saying that I was pretty impressed with your little tantrum." Hij liep weer wat dichter naar haar toe. "Now, you look like someone who wants to fight for their life. And living's not gonna happen without you eating or drinking, right?" Haar handen zaten nog steeds vastgebonden en Asher was nog steeds niet van plan om daar verandering in te brengen, dus hief hij de beker zodanig dat hij ter hoogte was van haar lippen, slechts enkele centimeters verder weg van haar gezicht. Als ze wilde, kon ze wat drinken. "So, live."


Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

wo okt 25, 2017 12:42 am
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Aan de hongerige blikken had ze kunnen zien wat voor types het waren. Alle mannen waren in haar ogen hetzelfde, ze dachten niet met hun hoofd maar met iets anders. Aan boord van het schip waren ze ook niet bepaald aardig voor haar geweest. Vanaf het begin hadden ze haar pittige karakter ontdekt en daar hadden ze zich zeker goed mee vermaakt in de weken dat ze onderweg waren geweest van het koude noorden naar Rhoynar. De dingen die daar gebeurd waren vergat ze liever, het was niet echt iets wat ze onder andere woorden kon brengen dan diep vernederend.

En nu stond ze hier, in een villa bij een totale onbekende waarvan het onduidelijk was wat voor intenties hij had om een compleet schip inclusief crew neer te leggen voor haar, voor iemand die een slechte slaaf zou zijn omdat ze er simpelweg te koppig voor was en nog liever de pijn van zweepslagen wilde verduren dan het accepteren van haar lot. Haar achterdochtige vraag liet hem grinniken, iets wat ze ook niet echt kon waarderen. “You men are all the same,” gromde ze met haar kaken op elkaar terwijl ze haar felle blik op hem gericht hield terwijl hij naar een tafel was gelopen en daar twee bekers pakte en die vulde met vers water. Alleen al de gedachte aan vers water zorgde ervoor dat ze voor een moment haar schouders een beetje liet zakken en haar ogen richtte op de vloeistof. Maar toen stelde ze zich weer vijandig op, ze moest zich niet laten omkopen door een beetje water.

Toen hij langzaam maar zeker haar kant weer op kwam lopen klemde ze haar kaken nog steviger op elkaar. Het hele probleem van de situatie was dat ze niet begreep wat zijn intenties waren. Immers waren alle mannen hetzelfde, en dus ook deze die nu voor haar neus stond. Een normaal iemand zou denken dat hij vriendelijk probeerde te doen, maar de brunette vertrouwde het gewoon niet. Toen hij de beker na zijn woorden omhoog hief voor haar om eventueel van te kunnen drinken voelde ze haar maag een beetje samentrekken. De verleiding was enorm groot, maar tegelijkertijd vond ze het vernederend dat ze zo afhankelijk van iemand was doordat haar handen nog altijd op haar rug gebonden waren. De boze blik op haar gezicht verdween niet en ze keek hem recht in zijn ogen aan. Toch bracht ze haar gezicht dichterbij en begon toen gulzig te drinken, het was duidelijk dat ze de jonge vrouw zowat hadden laten uitdrogen aan boord van het schip.

Je zou het ondankbaar kunnen noemen, maar het feit bleef dat ze het niet zo had op zijn eerdere opmerking en dat ze het enorm vernederend vond om zowat uit zijn hand te drinken. De laatste slok in de beker slikte ze dan ook niet door, al leek het er wel op alsof ze dat ging doen. Voordat ze haar actie had kunnen doordenken had ze het al gedaan, had ze het water in zijn gezicht gespuugd. “If you were so impressed back there I can assure you that I can and will do it again,” siste ze boos terwijl ze voelde hoe haar hartslag weer met een razend tempo begon te stijgen. “This was for humiliating me right now, by the way.” De jonge vrouw snoof een keer, in haar ogen was het dik verdiend.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

wo okt 25, 2017 11:38 am



Violent delights have violent ends.

Asher vroeg zich af hoe het moest zijn. Op een willekeurige dag werd het dorp waarin je woonde geplunderd en terwijl je huis in brand werd gestoken, plukten ze je weg van je familie en zetten ze je op een boot om vervoerd te worden naar de andere kant van de wereld, waar je verkocht zou worden aan iemand als hij. Niet al te lang geleden was hij zelf naar het noorden gevaren, dus hij wist maar al te goed hoe zo’n verschrikkelijk lange reis dat was. Hij was hoogstwaarschijnlijk nog langer wanneer je geketend in het ruim zat, met tientallen anderen die hetzelfde lot als jij voor zich uitgelegd hadden. Leuk was het zeker niet. En hij kon zich voorstellen dat deze vrouw het de crew ook niet makkelijk had gemaakt. Ze moest wel uitgeput zijn van het constante vechten.

Daarbij, ze moest geen enkel idee hebben wat hij met haar van plan was. Het ironische was dat hij het allemaal ook niet wist. Voor zover zij wist, kon hij met gemak nog erger zijn dan Seton. Hij had immers een idioot hoge prijs voor haar neergelegd, en welk persoon met een gezond verstand zou dat nou doen? De grap die hij maakte, viel niet helemaal goed, zoals verwacht. Ze merkte op dat alle mannen hetzelfde waren, en wellicht had ze daar enigszins gelijk in. Iedere man op de kade had haar aan staan gapen, hoogstwaarschijnlijk met een specifieke gedachte in hun kop. Asher zou liegen als hij zei dat hem niet opgevallen was hoe goed ze eruitzag, al leek ze nu bijna meer dier dan mens.

Toen hij opnieuw in haar buurt kwam, leek ze weer extra gespannen. Begrijpelijk, hij kon alleen maar bedenken wat de bemanning van het slavenhandelsschip haar aan hadden gedaan. Mannen waren wreed en zeemannen waren nog erger. Ze onderhield hun oogcontact, gepaard met die furieuze blik, terwijl ze begon te drinken. Ergens was Asher blij om dit feit. Het zou wel heel lullig zijn als ze binnen de kortste keren bezweek aan uitdroging, iets dat op zo’n warm tropisch eiland vrij snel ging. Hij was ietwat in gedachten verzonken en was dan ook lichtelijk verbaasd toen zijn ogen zich automatisch sloten op het voelen van het water dat in zijn gezicht werd gespuugd. Hij schraapte zijn keel en trok zijn linkerhand over zijn gezicht, waarop hij haar zonder enige expressie aankeek. Ze verzekerde hem van het feit dat ze zich zou blijven verzetten. Even voelde hij zijn eigen kaken op elkaar klemmen en hij had de neiging om haar stevig bij haar keel te grijpen, maar uiteindelijk liet hij het gaan. Hij was niet van plan om haar op wat voor manier dan ook aan te raken. "Guess I deserved that," mompelde hij, waarop hij de lege beker op de nabije tafel deponeerde. "Let's get one thing straight, I will not lay a finger on you. In turn, I would suggest to not bite the hand that feeds." Opnieuw keek hij haar aan. Hij had geen zin om dingen moeilijker te maken dan ze waren. "Now, this is a respectable household and I expect you to behave accordingly. Don't mistake me for a charitable man. No matter how much I paid for you, you are still completely expendable to me." Hij plaatste zijn handen op de tafel en leunde wat naar voren. "Now, what would you like to eat?"

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

wo okt 25, 2017 5:20 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Het water wat hij haar gaf zou er niet voor zorgen dat ze zich meteen als een voorbeeldige slavin zou gaan gedragen. Op het schip hadden ze haar ook water gegeven, net genoeg om niet uit te drogen, anders was het leuke er voor de bemanningsleden ook al snel weer vanaf. Ze was de enige aan boord geweest die tot in Rhoynar haar pit had gehouden, iets wat er dan ook voor had gezorgd dat de boden in de haven zo hoog op waren gelopen.

Een man zo dicht in haar buurt was wel één van de laatste dingen die ze graag wilde, maar het was van zijn kant wel slim om haar handen voor nu achter haar rug gebonden te houden. Skaði wist namelijk wel wat ze zou doen als ze de kans kreeg. Nee, alle mannen waren hetzelfde en uiteindelijk hadden ze allemaal dezelfde intenties. Dat hij haar water en eten aanbood zou niets aan haar koppige gedachtegang veranderen. Wie weet was hij nog vele malen erger dan de man die in eerste instantie zoveel interesse in haar had getoond. De beslissing om het laatste beetje water in zijn gezicht te spugen was ronduit gemeen, daar was ze zich maar al te goed van bewust, maar de reden ervoor maakte ze hem dan ook wel duidelijk. Terwijl ze hem aankeek zag ze een spiertje in zijn kaak bewegen, nu ging het komen. Ze bereidde zich voor op een klap op haar wang of twee handen om haar nek, dingen die ze de afgelopen weken vaak genoeg gevoeld had. In plaats daarvan mompelde hij dat hij het wel verdiend zou hebben. Een verbaasde uitdrukking was voor een seconde op haar gezicht te zien, maar die liet ze net zo snel weer verdwijnen.

Toen hij opnieuw tegen haar begon te spreken hief ze haar hoofd een beetje, het was een lichtelijk arrogante blik die in haar furieuze ogen huisde. “I cannot promise anything,” siste ze hem dan ook toe. Ieder mens met hersenen zou moeten begrijpen dat een paar woorden niets betekende voor haar. Je kon niet op anderen vertrouwen en bouwen, wat hij nu beloofde kon morgen weer totaal vergeten zijn. Zelf was ze dan ook niet iemand die dat soort beloftes maakte, ze was straight to the point. Voor geen seconde had ze haar ogen van hem afgericht, puur omdat ze de hele situatie niet vertrouwde natuurlijk. Hij meldde haar dat hij verwachtte dat ze zich normaal zou gedragen in zijn huis, dat ze voor hem compleet niks was, ondanks dat hij veel voor haar had neergelegd. Skaði klemde haar kaken op elkaar en snoof kort, als toch nog een vorm van protest. Opnieuw vroeg hij haar wat ze wilde eten. “I don’t know, whatever..” mompelde ze, ze wilde zijn eten nog altijd niet. Maar nu ze hier zo stond en hij over eten bleef praten besefte ze zich hoe lang het geleden was dat ze iets fatsoenlijks had gegeten. Geïrriteerd wendde ze haar ogen af naar rechts – niet naar beneden natuurlijk, dan zou het net zijn alsof ze onderdanig aan hem was. “Do you have bread..?” kwam er met grote tegenzin uit haar mond terwijl ze zijn ogen weer op hem richtte, haar kaken weer op elkaar geklemd.
notes: none
Asher Morrigan
Asher Morrigan
Member
Real name : Demi
Aantal berichten : 758
IC posts : 559

Character sheet
Age: 38
Occupation:
Residence :

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

wo okt 25, 2017 9:09 pm



Violent delights have violent ends.

Het was wel zo netjes om haar op zijn minst van haar eerste levensbehoeften te voorzien. Of ze die dan aan wilde nemen, was weer een tweede. Hij was zich ervan bewust dat de aankomende paar dagen waarschijnlijk volledig door haar opgeslokt zouden worden, tenminste, als hij haar hier zou laten blijven. Alsof hij niets anders te doen had. Alsof er geen hele stad was die naar hem keek als er iets aan de hand was. Of een hele vloot die op zijn leiding wachtte. Dat deed hem eraan denken, ze moesten de boel gereed maken om richting Valyria te gaan, al zou het hoogstwaarschijnlijk nog wel even duren voordat ze zouden vertrekken. Hij had nog geen zin om zijn favoriete plek op aarde in te wisselen voor een dooie woestijn. Daarbij, Sierra wilde hij al helemaal niet achterlaten.

Het was te zien dat haar onbeleefde actie hem allesbehalve blij maakte. Op dit moment was ze zijn temperament toch enigszins aan het testen. Ze duwde hem tot het randje, maar hij had nog genoeg grip op zichzelf om zich ervan te weerhouden iets drastisch te doen. De verbaasde uitdrukking die voor een seconde op haar gezicht stond, zag hij niet. Hoe bond ze het ook maakte, er bleef altijd iets onsmakelijks aan het slaan van vrouwen. Nadat hij zijn zegje had gedaan, reageerde ze dat ze niets kon beloven. "I don’t particularly care for promises," reageerde hij toen weer. Beloften waren leeg. Het kostte niets om ze te breken, iets dat hij zelf maar al te goed wist, hij hield zich er zelf immers ook nooit aan. Toen hij nogmaals vroeg wat ze wilde eten, mompelde ze eerst dat ze het niet wist. Als je echt honger had, at je zo ongeveer alles. Uiteindelijk kwam er toch een verzoek om brood, waarop hij in stilte knikte. De lokale bakker leverde elke ochtend vers brood af, en als het goed was, moest hij nog wat hebben. Hij verdween even kort naar een andere kamer, kwam terug met een mand vers brood. Als hij niet zo brak was geweest van vannacht, had de geur hem ook hongerig gemaakt. Hij zette de mand op de eettafel en keek haar opnieuw aan. Hij had geen zin om haar alweer met gevaar voor eigen leven te gaan voeren. "Get over here, I'll cut you loose," mompelde hij met een zucht. Dit zou sowieso echt heel erg misgaan, maar hij had op dit moment weinig keus. Op het moment dat hij een mes wilde pakken om het touw mee door te snijden, werd er echter luidruchtig op de deur gebonkt. Duidelijk een ontevreden iemand.

Zijn blik verschoof vragend naar Skaði, alsof zij op een of andere manier moest weten wie het was. Hij liep naar de deur en nog geen seconde nadat deze ontgrendeld was, duwde degene aan de andere kant zichzelf naar binnen. Asher stapte ietwat verward achteruit en wierp zijn ogen op de persoon die zojuist binnen was gestormd. Seton Huxley. Asher keek de andere man half-schuldig, half-geamuseerd aan. De oudere man zag eruit als een wild beest en voor Asher het doorhad, werd hij op ruwe wijze tegen de muur aangeduwd. "What the fuck did you do?" schreeuwde Seton bijna, terwijl Asher gewoon een domme grijns op zijn gezicht had. "Honestly, I was hoping it'd take you longer to find out," grinnikte Asher, waarna hij stevig bij de keel gegrepen werd. Dit liep uit de hand.

Skaði Vöggurdóttir
Skaði Vöggurdóttir
Member
Real name : Daan
Aantal berichten : 290
IC posts : 242

Character sheet
Age: 21 years
Occupation: Slave
Residence : Isla de Juegas

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

wo okt 25, 2017 10:08 pm
she's all alone in a sea of stars
and I would never grow tired of her
Aan boord van het schip hadden ze haar nooit eten aangeboden, ze hadden eerder geprobeerd om haar ernaar te laten smeken. Skaði was daar echter te trots voor geweest, waardoor ze maar zelden een stukje brood of vlees binnen gekregen had. Dat was ook wel iets wat duidelijk aan haar te zien was, haar lichaam was uitgeput door de hele reis en dit hele gebeuren zou haar later ook nog wel zwaar vallen. Heel misschien zou ze vanavond weer een oog dicht kunnen doen, iets wat ze ook al niet meer fatsoenlijk gedaan had de laatste weken.

Blijkbaar was hij een man die niet zoveel om beloften gaf. Dan was er in elk geval één ding wat ze met hem gemeen had. In elk geval ging hij in op haar vraag naar brood en verliet even de ruimte. Haar ogen gingen hierdoor eens kort rond, waardoor ze de vele boekenkasten opmerkte. Hij moest er een liefhebber van zijn, zelf kon ze niet lezen of schrijven. In het noorden draaide het voornamelijk om overleven, enkel de hoger staande mensen waren geletterd. Skaði viel zonder twijfel niet onder die mensen, want kijk waar ze nu stond. Toen hij terug kwam met het brood richtte ze daar haar aandacht op. Het rook heerlijk. Vele malen beter dan het vaak harde brood wat ze de afgelopen weken had gegeten. Je zou er bijna je tanden op breken, iets wat bij haar gelukkig niet gebeurd was. Haar ogen hield ze dan ook op het brood gericht, maar ze besefte dat haar armen nog altijd achter haar rug gebonden waren en ze geen actie kon ondernemen. Iet wat verbaasd dat hij het erop wilde wagen haar los te maken deed ze een paar stappen naar hem toe.

Er werd op de deur geklopt, en alles behalve zachtjes ook. Haar blik kruiste kort die van de man, die haar vragend aankeek. In het moment haalde ze kort haar schouders op, het was immers niet haar huis en ze was er pas een paar uur. Haar hart leek echter een paar meter naar beneden te vallen toen de deur open vloog zodra deze ontgrendeld was. Het was de man van eerder, en hij zag er net zo wild uit als zij even daarvoor buiten. Skaði deed een stapje achteruit toen ze zag hoe haar nieuwe eigenaar tegen de muur werd gedrukt door de oudere man, ook niet bepaald zachtjes. De oude man was woedend, waarom wist de noorderling niet. Misschien was het om het feit dat zijn pleziertje afgenomen was voor het zicht van iedereen buiten. Ze zag hoe de oude man hem naar de keel greep en liet haar ogen de ruimte door gaan. Nee, ze kon het niet gebruiken dat de oude man hem straks out zou krijgen door zuurstoftekort. Haar armen zaten nog altijd aan elkaar en wanneer ze hier alleen met hem zou overblijven was het niet eens nodig om te raden wat er zou gebeuren.

Skaði zakte een beetje door haar knieën heen om het mes van de tafel af te grissen. De furieuze blik in haar ogen was teruggekeerd. Ze walgde van de oude man, door zijn opmerkingen in de haven tegenover haar, alleen al de gedachte eraan maakte haar weer woedend. Hij leek te druk bezig te zijn met het slachtoffer wat hij tegen de muur aan gedrukt hield, dus nam ze haar kansen om het mes steviger beet te nemen in haar handen. Zichzelf los snijden ging net niet in deze positie, de kans was te groot dat ze haar polsen er nog verder mee zou beschadigen. Met een paar snelle stappen stond ze bij het tweetal, om zich vervolgens een kwartslag te draaien en het mes zo in de zij van de oudere man te steken. “Karma is a bitch, isn’t she?” siste ze terwijl ze met een ruige beweging het mes er weer uit trok, zo bleef ze hier de persoon met het wapen. Misschien zou dit de ander net wat meer tijd kopen om de overhand op de situatie te krijgen.
notes: none
Gesponsorde inhoud

Embrace the reckless Empty Re: Embrace the reckless

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Soortgelijke onderwerpen
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum