welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Alysanne Laendaerys
Alysanne Laendaerys
Member
Real name : Ro
Aantal berichten : 88
IC posts : 30

Character sheet
Age: 28 years
Occupation: Princess of Valyria
Residence : Archeon

I need an ally to guard the night time | & Jasper Empty I need an ally to guard the night time | & Jasper

ma okt 02, 2017 8:59 pm
I need an ally to guard the night time | & Jasper Tumblr_oa76qlhQ5M1rqgagdo8_250
Alysanne Laendaerys


Met de kap van haar lange zwarte mantel omhoog liep de dame door de straten van Archeon. Het was al donker, de nacht was al gevallen. Ze bewoog als een schaduw door de straten van de hoofdstad, en reageerde niet op de dingen die om haar heen gebeurden. Hoe minder aandacht ze trok, hoe beter. Ze viel waarschijnlijk al op door haar bewegingen, die vergelijking met de rest van de mensen hier opvielen door de gracieusheid die erachter zat. Haar zwarte jurk was verscholen onder haar mantel. Zodra die toonbaar werd, zou het al snel duidelijk worden wie ze was. Ze had het geluk dat er geen daglicht was dat haar gezicht zou verlichtten. Dit zou haar wat langer kunnen laten rondlopen zonder dat ze herkend werd en haar dekking zou vallen. Dat laatste was iets wat alles behalve ideaal was, aangezien ze zichzelf dan in grote problemen bracht. Als ze dat al niet was.

Normalitair nam Alysanne altijd bescherming mee als ze naar de stad ging, zeker s'nachts. Maar het was haar wat teveel geworden in het paleis vandaag. Ze werd aan alle kanten gevraagd om dingen te doen, constant hadden mensen haar nodig gehad. Dit gebeurde wel vaker, en ze kon er eigenlijk ook wel tegen, maar vandaag was niet haar dag. Ze was na haar avondeten naar haar kamer gevlucht en had daar gewacht tot het donker was. Toen had ze de beslissing genomen om even weg te gaan, even weg van alles. Waarschijnlijk zou haar halfzus over een tijdje door hebben dat ze weg was. Dan zouden de wachters de stad in worden gestuurd om haar te zoeken, waarna ze niet veel kans had om onopgemerkt door de stad te kunnen lopen. En hoewel Robin vaak genoeg op haar tripjes ging, was het voor Alysanne niet gewoonlijk.
Haar aandacht werd getrokken door een kroeg waaruit veel gelach klonk. Ze zag de zachte, warme lichten branden door de ruiten, en er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. Ze keek even om zich heen, en stapte toen naar binnen.

Zodra ze over de drempel was gestapt werd ze gelijk omringd door het kroegenleven. Gelach, geschreeuw en veel drank. Het was voor de prinses een aangenaam tafereel, om even dichterbij het gewone volk te zijn. Ze liep naar de bar toe, en bestelde daar het enige waarvan ze zeker wist dat het haar altijd goed deed: wijn. Het was zeker niet haar plan om zo dronken te worden als de meesten hier, god nee, maar ze wilde wel een glaasje hebben. De barman keek haar ietwat verward aan, maar ze bleef zich verschuilen onder haar kap. De mensen om haar heen besteedden niet veel aandacht aan haar, waarom zouden ze ook? Ze zouden eens moeten weten wie hier tussen hun stond.
Met haar glas in haar handen begaf ze zich naar een tafeltje in de hoek. Bijna was ze er, toen plots haar pols vastgepakt werd. Ietwat verschrikt keek ze op, en zag degene die haar pols lachend vast hield. Niet alleen zag, de walm alcohol was goed te ruiken. "Wat doet een dame.. dame zoals jij.. hier zo.. zo alleen?" Sprak hij met dubbele tong. Vol afschuw keek Alysanne naar de man, nog steeds van onder de kap die haar gezicht bedekte. Ze trok haar pols los, wat een verbaasde reactie opwekte. "Niets wat jou aangaat." Snauwde ze boos. "Niet zo verlegen.. Kom eens in het licht staan." Sprak de man, en Alysanne zette gelijk een paar stappen naar achter, waarvan de afstand tussen haar en de dronkenlap zo weer werd overbrucht. Hulpeloos keek ze om zich heen, hoe ging ze zich hieruit redden?

&Jasper

Dress
thank you Sarah!
Jasper Ethelwin
Jasper Ethelwin
Member
Real name : Vinci
Aantal berichten : 105
IC posts : 50

Character sheet
Age: 31 years old
Occupation: Governor of Sunfall
Residence : Sunfall

I need an ally to guard the night time | & Jasper Empty Re: I need an ally to guard the night time | & Jasper

zo okt 08, 2017 9:18 pm
Why colour in the lines if you’re just painting it black?

Jasper was nog niet eens de hoofdstad binnengevaren toen een opwaaiende zandstorm hem een hoestbui bezorgde. Zand. Hét teken dat hij in de buurt van Archeon was. Hij had zijn route naar de hoofdstad door de binnenriviertjes van Rhoynar en Valyria gemaakt, was weken onderweg geweest. Jasper had gemerkt hoe het land langzamerhand steeds droger werd. Hij hoorde hier niet. Rhoynar met haar wijnranken, stranden en bossen was letterlijk en figuurlijk mijlenver van hier. Jasper bond een grijze stoffen doek om zijn mond en neus om zich te beschermen tegen het zand – maar veel mocht het niet baten. Zijn keel was kurk- en kurkdroog.

Hoe konden mensen hier overleven zonder gek te worden van de droogte? Jasper had altijd al een hekel aan de hoofdstad gehad – te groots, te veel pracht en praal die de koninklijke familie het gevoel kon geven dat ze iedereen rond konden commanderen. Hij had zijn reizen naar Archeon, die naar zijn mening ook nog eens veel te lang duurden, vaak zo lang mogelijk uitgesteld of had een groepje tussenpersonen naar de hoofdstad gestuurd. Maar zijn klant had geëist dat hij persoonlijk naar de stad zou komen om de deal af te sluiten.

Jasper meerde zijn boot af bij een nabijgelegen vissersdorpje (één van de weinigen in de omgeving) om zijn tocht per paardenkar te vervolgen.
De nacht was al gevallen toen hij in de hoofdstad aan was gekomen – hij kon nog net zien hoe de gouden zon onder de al net zo gouden stadsmuren zakte. Zijn cliënt had een herberg voor hem geregeld aan de rand van de stad, dus over een plaats om te overnachten hoefde hij gelukkig niet veel na te denken. Het was meer het  doorbrengen van de resterende uren tot de afspraak die hem zorgen baarden – zin in alleen op zijn kamer te zitten wachten had hij ook niet. De grijze doek die hij nog om zijn mond gebonden had, stak hij in zijn broekzak terwijl hij zijn weg vervolgde naar één van de steegjes van de hoofdstad.

Hoe rustig het op straat was, zo druk was het in de kroeg die hij gevonden had. Geschreeuw, gelach, gezang. De koninklijke familie van Valyria was duidelijk geen afspiegeling van de overige bevolking van het land – wie had kunnen denken dat ze zelfs in het midden van de woestijn nog plezier konden maken?
Jasper nam plaats op een barkruk, liet zijn ogen over de klanten glijden terwijl hij op zijn bestelling wachtte.  Een meisje aan de bar trok voor enkele seconden zijn aandacht – of beter gezegd de capuchon die ze ophad. Iemand die in alle drukte haar gezicht wilde bedekken? Vreemd. Hij besteedde er niet al te veel aandacht aan, was ergens ook veel te vermoeid van de veel te lange reis om zich ergens druk over te maken. Het zat echter in zijn natuur, mensen observeren – het was opmerkelijk hoeveel je van iemand te weten kon komen door alleen maar naar hem of haar te kijken.

Het was echter een woordenwisseling achter in de kroeg die hem deed opkijken. Hetzelfde meisje dat net nog aan de bar hing, vergezeld door een man die wel érg graag haar aandacht wilde. Oh god. Jasper schudde zijn hoofd. Een triest figuur dat de stemming kwam verstoren. Even twijfelde Jasper of hij het gewoon zou moeten laten gaan, maar hij drukte die gedachte snel weg. Was het wellicht de alcohol die zijn weggestopte galante karakter ontwaakte? Hij sprong van de kruk af en deed een poging om de man ruw bij zijn schouders te grijpen. Dat de man een paar koppen groter was dan hijzelf en Jasper op zijn tenen moest staan, deerde voor nu niet – aangezien de man een walm van alcohol om zich heen had, zou hij vast niet in staat zijn om hem een rake klap te verkopen. ‘Dat zou ik even niet doen, vriend,’ siste Jasper in zijn oor terwijl hij zijn grip op zijn hals versterkte. Met een beetje geluk zou de dronkaard zijn niet al te subtiele hint doorhebben dat hij hier niet gewenst was, om vervolgens heel snel weg te komen.
tag: alysanne laendaerys
BY MITZI
Alysanne Laendaerys
Alysanne Laendaerys
Member
Real name : Ro
Aantal berichten : 88
IC posts : 30

Character sheet
Age: 28 years
Occupation: Princess of Valyria
Residence : Archeon

I need an ally to guard the night time | & Jasper Empty Re: I need an ally to guard the night time | & Jasper

di dec 26, 2017 10:32 pm
I need an ally to guard the night time | & Jasper Tumblr_oa76qlhQ5M1rqgagdo8_250
Alysanne Laendaerys


Alysanne was veel meer een dame van het volk dan haar familie. Het kon ook niet anders, ze had andere genen. Niet dat haar moeder nou zo van het volk was geweest, eigenlijk alles behalve, maar dat deerde voor nu even niet. Ze was blij haar plaats gevonden te hebben in haar familie, waar ze heel tevreden mee was. Ze hield van haar zussen, schoonbroer en haar nichtjes. Ook bij het volk stond ze inmiddels weer goed aangeschreven. Ze was hun Seraphina, hun mooie vlam die voor hen scheen. Aly vond het altijd heerlijk om naar de markt te gaan en met ze te praten, af en toe wat fruit of lekkernijen te kopen die ze zelf hadden gekweekt, en ze daarmee blij te maken. In het paleis kreeg ze sowieso het beste van het beste, dat was nou eenmaal de levensstijl waar ze zich in bevond. Maar om af en toe onder het volk te zijn was niet verkeerd.

Net als nu, in de gezellige kroeg, tussen de vrolijke kreten die werden geslagen. Vlammetjes van de kaarsen dansten op de muziek die door de vele stemmen werd gecreëerd, en de alcohol werd flink gegoten. Met een klein glimlachje had Alysanne het kort even bekeken, voordat ze zich naar een donker hoekje wilde bevinden. Het laatste wat ze moest hebben was dat ze herkend werd, dan zat ze flink in de problemen. Bijna was ze er, bij haar uitgekozen plaatsje, bijna.
Ruw werd ze tegengehouden door iemand die haar pols vastpakte. Alysanne werd genoodzaakt de man te bekijken, en walgde gelijk van de walm alcohol die om hem heen hing. Ze had boos haar pols losgetrokken terwijl de man nog steeds met dubbele tong tegen haar praatte. Hoe ging ze zichzelf hieruit redden? Dit was dus de reden dat ze niet zomaar uit het paleis weg mocht, dan kreeg ze met dit soort figuren te maken, en wat zouden die wel niet doen als ze wisten dat de prinses van Valyria voor hen stond?

Haar redder kwam in de vorm van een jonge man, die niet veel ouder dan dertig kon zijn. De man pakte de dronkenlap ruw bij zijn schouders, waardoor deze weg van Alysanne ging. Aly stond nu achter de vreemdeling, en zette nog enkele stappen achteruit. Hoewel de dronken man meer dan een kop groter was dan haar redder, had hij het bewustzijn niet om iets terug te doen tegen hen. ‘Dat zou ik even niet doen, vriend,’ siste de vreemdeling, waarna de dronken man blijkbaar besloot dat het het niet waard was. "Ik krijg jou nog wel." Bromde hij nog tegen de vreemdeling, waarna zijn blik naar Alysanne gleed, die nog wat verder onder haar kap dook. "Jij en je dame beiden." Dreigde hij, al keerde hij zich daarna om.
Alysanne keek hem nog even fronsend na, tot een klein zuchtje haar o zo perfecte lippen verliet. Ze keek haar redder even kort aan, en zei toen met een knikje van haar hoofd dat hij haar moest volgen naar haar tafeltje in de hoek. Toen ze daar eenmaal zaten, en Alysanne weer rustig om haar heen kon kijken bleef haar blik toch hangen bij de vreemdeling. "Dankjewel. Het is niet iedere dag dat zoiets me gebeurt en ik weet niet wat ik zonder je had moeten doen." Een kleine glimlach verscheen op haar gezicht, terwijl ze haar kap iets naar achter schoof. Haar gezicht was nu vrijwel geheel te zien voor de vreemdeling, maar door het donkere hoekje niet voor de rest van de kroeg. "Mijn naam is Visenya." Sprak ze terwijl ze haar hand uit stak. De meid was slim genoeg om niet haar eigen naam te gebruiken, en aangezien er maar een enkeling Alysanne heette gebruikte ze vaak haar tweede naam. In haar hoofd vloekte ze toen ze zag dat ze haar twee ringen nog niet af had gedaan. De een van de Laendaerys familie, die alleen mensen van haar familie kregen als ze volwassen werden. De andere was een ring die ze van haar vader had, met een van de kostbaarste edelstenen ter wereld erin, omsloten door zilver in de vorm van drakenhuid. Kortom, dit was niet de slimste keuze. Nu maar hopen dat de vreemdeling niets wist van handel, kostbaarheden en de koninklijke familie, hoe onmogelijk het ook klonk.

Dress
thank you Sarah!
Jasper Ethelwin
Jasper Ethelwin
Member
Real name : Vinci
Aantal berichten : 105
IC posts : 50

Character sheet
Age: 31 years old
Occupation: Governor of Sunfall
Residence : Sunfall

I need an ally to guard the night time | & Jasper Empty Re: I need an ally to guard the night time | & Jasper

do jan 11, 2018 3:10 pm
Why colour in the lines if you’re just painting it black?

Was het nou echt die minimale inname van alcohol samen met de hitte die hem in een soort koene ridder hadden veranderd? Jasper had een beginnende zonnesteek gekregen, hij wist het zeker. Normaal gesproken zou hij een beginnend barconflict of woordenwisseling gewoon hebben laten gaan – de meeste mensen hadden immers een antwoord klaar op ongewenste gasten. Jasper was niet zo’n vechtersbaas, al bungelde zijn dolk zoals altijd aan zijn riem. Hij moest het meer hebben van zijn woorden – zijn overredingskracht had hem zijn meeste klanten opgeleverd.

Gelukkig was er slechts een rake opmerking nodig om de man weg te laten gaan. ’Ik krijg jou nog wel,’ hoorde hij hem nog zeggen, waarna Jasper spottend glimlachte. ’Jij en je dame beiden.’ Alsof hij ze nog iets kon maken – de man kon amper rechtop lopen. Jasper wachtte even tot de vreemdeling op veilige afstand in de bardrukte was verdwenen, voordat hij zich weer op de jongedame richtte. Ze wenkte hem naar de achterzijde van de bar en hij volgde haar maar, zijn bestelling aan de bar vergetend. Hij nam plaats tegenover haar, in een uithoek van de bar die gelukkig een stuk rustiger leek te zijn.

Jasper keek even verdwaasd naar haar, niet precies wetend wat hij nu moest doen. Gelukkig nam ze snel initiatief tot een gesprek: ’Dankjewel,’ begon ze. ’Het is niet iedere dag dat zoiets me gebeurt en ik weet niet wat ik zonder je had moeten doen.’ De man bleef even stil, maar trok toen zijn lippen op in een verbaasde grijns. ’Ik vrees dat dat iets te veel eer voor me is, miss,’ zei hij half-lachend. ’Ik heb toch gewoon gedaan wat iedereen in deze situatie zou moeten doen, nietwaar? Een jongedame in nood redden.’ Hij lachte opnieuw terwijl hij een beetje ongemakkelijk over zijn lichte baard wreef.

Zijn donkere ogen gleden weer naar zijn gesprekspartner, die nu haar kap af had gedaan. Jasper zag onmiddellijk dat ze een apart uiterlijk had, met haar hoge jukbeenderen en donkere haar – ze was niet zomaar een meisje uit de straten van de hoofdstad. Ze stelde zich voor als Visenya, waarna ook Jasper zijn hand uitstak en de hare aannam. ’Maverick,’ zei hij haar. Wellicht kwam die naam haar bekend voor, wellicht niet – maar het was altijd veiliger dan zijn echte voornaam te gebruiken, vooral bij dit soort ‘toevallige’ ontmoetingen. Hij liet zijn blik even naar haar hand gaan, waar hij twee prachtige sieraden om haar vingers zag – ongetwijfeld gemaakt van de duurste en meest zuivere edelmetalen en echte edelstenen. Jaspers simpele bedeltje dat om zijn nek hing en zijn eigen ringen van koper en ijzer, slechts gedecoreerd met kleine ornamentjes die in de sieraden geslagen waren, staken er sterk bij af. ’Wat prachtig… Ik bedoel - je sieraden,’ zei hij maar, aangezien zijn bewondering moeilijk te verbergen was. ’Ze zijn van Valyriaanse makelij, nietwaar?’ Jasper had al vaak een levering van sieraden gecontroleerd - in Rhoynar was er altijd wel een afzetmarkt te vinden voor handelswaar uit de zogenaamde gouden hoofdstad van Fallen Skies.
tag: alysanne laendaerys
BY MITZI
Gesponsorde inhoud

I need an ally to guard the night time | & Jasper Empty Re: I need an ally to guard the night time | & Jasper

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum