welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Lothiriel Ilwen
Lothiriel Ilwen
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 10

Character sheet
Age: 100 years
Occupation: Herbologist
Residence : Forlindon, Nymmerwell

Our men do not belong to us Empty Our men do not belong to us

zo apr 01, 2018 7:30 pm
women like her
cannot be contained
Het was niet gewoonlijk voor haar om de veilige grenzen van Forlindon te verlaten. Hoewel de elvenstad in de jungle bekend was vanwege The Brotherhood, een groep vaardige huurmoordenaars en jagers, was Lothiriel niet bepaald een vechter. Natuurlijk wist ze zich wel te redden met een verscheidenheid aan wapens, anders was ze hier in de eerste plaats nooit heen gekomen, maar een expert was ze zeer zeker niet. Haar krachten lagen ergens anders. Ze was een uitstekende botanist en wist veel meer over de planten en kruiden die in de jungles van Nymmerwell groeiden dan menig ander. Haar functie in the Brotherhood was het genezen van de gewonden wanneer die er waren en ze had diezelfde kennis doorgegeven aan haar zoon. Haar zoon, die zo plotseling de leider was geworden van zowel Forlindon als de Brotherhood. Natuurlijk was ze euforisch geweest bij het bericht dat haar bloedeigen zoon aan de macht gekomen was, al had ze dat niet laten zien. Toch kon ze het niet laten om enigszins bezorgd te zijn. Een hoge positie bracht immers ook gevaren met zich mee.

De recente veranderingen hadden er tevens voor gezorgd dat ze haar zoon ineens een stuk minder zag. Niet geheel onbegrijpelijk, sinds hij ineens een stuk meer aan zijn hoofd had. Ze deed haar best om het zich niet al te persoonlijk aan te trekken en probeerde zich zoveel mogelijk te focussen op haar eigen werk. Iets dat haar maar moeiijk af ging. Uiteindelijk had ze dan ook maar besloten om hem op te zoeken. Ze was en bleef zijn moeder en moest dan toch wel een beetje op hem letten, vooral nu. Vooral na wat er met haar echtgenoot was gebeurd. Met opgeheven hoofd liep ze de bruggen over die de bomen met met elkaar verbonden. Een uitzonderlijk gezicht, als je niet van hier was. Ze rechtte haar rug, terwijl ze het onderkomen van haar zoon binnenstapte, hopend hem daar te vinden.

& Arvindr
BY MITZI
Arvindr Manwë
Arvindr Manwë
Member
Real name : Wölf
Aantal berichten : 57
IC posts : 41

Character sheet
Age: 56 y/o (25)
Occupation: Master of the Brotherhood
Residence : Forlindon [Brotherhood]

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

ma apr 02, 2018 2:43 am

TO PURSUE OUR IDEALS
no matter the cost

Hoewel hij het eigenlijk 24/7 druk had nu, moest hij toch soms even een stapje terug nemen en tijd maken voor zichzelf. Het was dan ook een regel dat hij zijn werk op het kantoor liet liggen, en het zeker niet mee nam naar huis. Als hij dat zou beginnen doen, zou hij binnen de kortste keren overstresst raken een burn-out krijgen. Er kwam zoveel kijken bij zijn nieuwe positie, dat hij amper nog tijd had om van het leven te kunnen genieten. Het leek weken geleden dat hij nog met zijn zus op pad was geweest, laat staan dat hij zijn moeder nog had gesproken. Hij schaamde zich er wel een beetje voor. Familie was zo belangrijk, maar nu leek het alsof iedereen hem nodig had en hij wilde natuurlijk niemand beledigen door hun zijn hulp of raad te weigeren.

Voor nu had hij een dag vrij genomen. Geen verplichtingen, alleen hij, de vogels die in zijn huis kwamen chillen en een lekkere kop thee. Die stond momenteel nog te trekken, dus zat de elf aan zijn bureau. Voor zich lagen verschillende penselen, potjes met zelf gemaakte verf, en een stuk gladde steen dat hij als canvas gebruikte. De verf had hij eerder nog gemengd, met pigment dat hij uit de jungle had gehaald. Bloemblaadjes, planten, de schil van wat fruit.. Alles kon dienen als verf, had hij ondervonden. En hij gebruikte het graag. Het maakte hem rustig, gaf hem die verbinding met de natuur die hij soms wel eens kwijt durfde te raken als hij niet af en toe een versnelling terugschakelde.

Net toen hij de thee van het vuur wilde halen, hoorde hij hoe iemand zijn woning betrad. De vele kleurrijke vogels lieten een zachte vrolijke kreet horen, maar sloegen verder geen alarm. Een bekende dus. Arvindr richtte zijn aandacht op de figuur die binnen was gekomen en herkende meteen zijn moeder. Een glimlach sprong spontaan om zijn lippen. ”Mother! What a pleasant surprise”, Zei hij warm. Hij stapte op de vrouw af en drukte een kus op haar beide kaken, om haar te begroeten en tegelijk zijn affectie voor haar te benadrukken. ”Have a seat, I just made some tea, would you like some?” Vroeg hij, waarna hij zich terug omdraaide en alvast de pot van het vuur haalde.

Lothiriel Ilwen
Lothiriel Ilwen
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 10

Character sheet
Age: 100 years
Occupation: Herbologist
Residence : Forlindon, Nymmerwell

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

wo apr 11, 2018 12:20 am
women like her
cannot be contained
Alles was zo plotseling veranderd en het kostte haar heel wat moeite om zich daadwerkelijk aan te passen. Hoewel ze blij was dat haar zoon nu zo’n hoge rang bekleedde, maakte ze zich ook zorgen. Belangrijke posities kwamen niet zonder gevaar, iets dat haar echtgenoot had helpen demonstreren. Haar gezicht vervormde zich voor een seconde in een frons toen hij door haar gedachten schoot. De verbanning was nu al een redelijke tijd geleden en toch ging er haast geen dag voorbij dat ze niet aan hem dacht. Ze vroeg zich af wat had kunnen zijn als hij het niet zo gruwelijk verpest had.

Het onverwachte wegvallen van haar partner zorgde er vervolgens voor dat ze zich alleen nog maar harder vast wilde klampen aan haar zoon. Arvindr had het echter al druk genoeg, zonder dat hij zich hoefde te bekommeren over wat zijn moeder overal van vond, dus probeerde ze maar op een afstandje te blijven. Iets dat haar tot nu toe redelijk was gelukt, al had het haar veel moeite gekost. Vandaag had ze zichzelf echter wat tijd met haar zoon gegund en ze was nu dan ook onderweg naar zijn woning. Een warme glimlach verscheen op haar gezicht toen ze hem zag zitten, aan zijn bureau, met al zijn verfspullen voor zich. Haar zoon was iemand van vele talenten en het hoefde dan ook niet gezegd te worden dat ze ontzettend trots op hem was. Zodra hij doorhad dat ze er was, kwam hij overeind en kuste haar. “Good to see you, my son,” zei ze op een warme toon, en met een oprechte glimlach die haar gelaat maar zelden sierde. “That’d be lovely,” reageerde ze toen hij haar thee aanbood. Ondertussen had ze een zitplaats voor zichzelf opgezocht en sloeg Arvindr gade terwijl hij de pot van het vuur haalde. “I haven’t seen much of you lately,” zei ze, zonder al te verwijtend te klinken. “How have you been?” De glimlach rustte nog steeds op haar gezich terwijl ze hem aankeek. Boven alles wilde ze namelijk toch wel weten of hij het allemaal wel trok.
BY MITZI
Arvindr Manwë
Arvindr Manwë
Member
Real name : Wölf
Aantal berichten : 57
IC posts : 41

Character sheet
Age: 56 y/o (25)
Occupation: Master of the Brotherhood
Residence : Forlindon [Brotherhood]

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

vr apr 13, 2018 8:44 pm

TO PURSUE OUR IDEALS
no matter the cost

Een dag vrij nemen was wel een goed idee geweest. Uiteraard had hij zitten twijfelen of hij niet beter zijn zus of moeder was gaan opzoeken. Maar zijn huis verlaten leek nu zo’n grote moeite te zijn. Daarnaast, als hij over straat liep werd hij te pas en te onpas aangesproken door elfen die hem nodig hadden. Zelfs in zijn vrije tijd. Het was ook zoiets dat alleen maar de Master kon overkomen. Dus daar moest hij nu ook mee leren omgaan. Het was moeilijk voor hem om iemand af te wijzen die zijn hulp nodig had. Hij moest nog leren om zijn zaken effectief af te handelen tijdens de werkuren. Tenzij het echt iets heel dringends was, kon het best wel tot de volgende ochtend wachten, of niet dan? Hoe dan ook, in tussentijd had hij zich teruggetrokken in de veilige en rustige omgeving van zijn eigen boomhut.

Al waren er twee personen die ten allen tijde welkom waren. Hij zou zijn familie nooit aan de deur laten staan. Daarnaast was hij ook oprecht blij dat Lothiriel hem kwam bezoeken. “Good to see you, my son,” Reageerde ze even warm op zijn begroeting. Meteen voelde hij diezelfde veiligheid en geborgenheid die hij al zijn hele leven bij haar mocht ervaren. Heel anders dan bij zijn vader, die op een heel andere manier zijn liefde voor zijn kinderen uitte. Daarom niet in mindere mate, maar hij was zeker strenger geweest dan Lothiriel. Met twee kopjes hete thee liep hij naar de zithoek, waar ze ondertussen al een plekje had uitgezocht. Voorzichtig plaatste hij een kopje voor haar neer, waarna hij zelf ook ging zitten.

“I haven’t seen much of you lately,” Begon ze. “How have you been?” Vroeg ze vervolgens. Arvindr glimlachte wat verontschuldigend. ”Busy, obviously. It was a mess to pick up after all those weeks. We should have appointed someone earlier but.. I mean I too was hoping for Oropher to get better”, Antwoordde hij naar alle eerlijkheid. ”It’s not that I’m ungrateful for this opportunity and the trust the Brotherhood has in me, but I feel like it will never be the same as before”, Vervolgde hij. Het waren gedachten die hem wel vaker hadden bezig gehouden, maar die hij met niemand anders zou durven bespreken dan met haar.

Lothiriel Ilwen
Lothiriel Ilwen
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 10

Character sheet
Age: 100 years
Occupation: Herbologist
Residence : Forlindon, Nymmerwell

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

di mei 01, 2018 1:02 pm
women like her
cannot be contained
Een beleefde glimlach stond op haar gezicht terwijl ze haar zoon gadesloeg. Het was een van de weinige momenten waarop ze wel een oprechte lach op haar gezicht wist te toveren. Het werd dan ook bijzonder vermoeiend om je constant vriendelijker voor te doen dan je eigenlijk was. Het liefst zou ze het masker afdoen, iedereen zeggen waar het op stond, al zou de wereld haar dan hoogstwaarschijnlijk de rug toekeren. Niemand had behoefte aan een boze, verbitterde vrouw.

De waarheid was dat het verraad van haar man haar nog steeds dwarszat. Er was een redelijk aantal elven in Forlindon dat haar beschuldigd had van dezelfde misdaad. Het was immers maar moeilijk te geloven dat ze er al die tijd niets van geweten had. Toch was dat het meest beschamende. Haar man had dit tijden lang gepland en nooit had hij haar erbij betrokken. Hij had haar niet vertrouwd, of nog erger, hij had niet gedacht dat ze capabel genoeg zou zijn om hem bij te staan. Iets dat tot op de dag van vandaag het bloed onder haar nagels vandaan wist te halen.

Er verscheen een verontschuldigende glimlach op het gezicht van haar zoon. Goed. Diep vanbinnen wilde ze dat hij zich schuldig voelde dat hij haar aan de kant had gezet, al zou ze hem dat natuurlijk niet vertellen. In zijn ogen moest ze immers de onbaatzuchtige moeder blijven die ze altijd was geweest. Hij moest op de eerste plaats staan voor haar en niet andersom. Zo was het nou eenmaal. Al glimlachend luisterde ze naar zijn woorden. Hij excuseerde zich met het feit dat hij druk was, iets dat ze natuurlijk wel geloofde, maar toch. Ze zette een blik vol mededogen op haar gezicht terwijl ze hem knikkend aankeek. “We were all hoping for Oropher to regain his strength,” zei ze zachtjes, terwijl ze even een afwezige blik op de vloer wierp. “Unfortunately, this is the way it has to be.” Niet dat ze kon klagen over het feit dat het haar bloedeigen zoon was die nu de leiderschapspositie in Forlindon bekleedde. Nu keek ze hem rechtstreeks aan, een doordringende blik in haar zachtroze ogen. “It’s important to surround yourself with people who can help you. With family.” Natuurlijk was ze hier niet zonder reden heengekomen. Er was altijd een motief.

“Your father has reached out to me.”

BY MITZI
Arvindr Manwë
Arvindr Manwë
Member
Real name : Wölf
Aantal berichten : 57
IC posts : 41

Character sheet
Age: 56 y/o (25)
Occupation: Master of the Brotherhood
Residence : Forlindon [Brotherhood]

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

di mei 01, 2018 4:28 pm

TO PURSUE OUR IDEALS
no matter the cost

Haar woorden, hoewel niet bedoeld om hem slecht te laten voelen, hadden wel degelijk effect op de jonge elf. Het voelde inderdaad wel alsof hij zijn loyaliteit aan zijn familie had opgegeven. Wat natuurlijk niet waar was. Het was dat hij zijn loyaliteit nu over veel meer elfen moest verspreiden. Als Master lag die om te beginnen bij the Brotherhood in het algemeen. Velen rekenden op hem, een verantwoordelijkheid waar hij enorm aan moest wennen. Verder had hij ook het gevoel alsof hij de slechtste Master in de geschiedenis van hun bestaan was. Oropher opvolgen was zeker geen makkelijke taak. Zijn neef leek alles altijd zo goed onder controle te hebben, en the Brotherhood floreerde onder zijn leiderschap. Het had echter niet mogen zijn dat hij nog langer aan de leiding had gestaan, en nu moest hij zo goed en zo kwaad mogelijk zijn taken overnemen. Al had hij het graag anders gezien.

“We were all hoping for Oropher to regain his strength,” Stemde zijn moeder in. “Unfortunately, this is the way it has to be.” Vervolgde ze. Arvindr knikte terwijl hij een slokje van de hete vloeistof nam. Daarna keek hij haar aan, zodat ze kon zien hoe serieus hij dit allemaal nam. ”I will try my very best to be a worthy successor”, Beloofde hij. Haar blik veranderde van zacht naar doordringend toen ze haar volgende woorden uit sprak. “It’s important to surround yourself with people who can help you. With family.” Begon ze. Arvindr begreep even niet waar dit vandaan kwam. Tot ze verder ging.

“Your father has reached out to me.”

Onbewust hield hij een aantal tellen zijn adem in. Zijn vader, de banneling. Zijn vader, die had geprobeerd zijn neef te vermoorden om zo zijn positie over te nemen. Als hij gewoon nog een aantal jaren geduld had gehad.. Dan had hij nu in zijn positie gestaan, als Master. Dan had hij gekregen wat hij al die tijd gewild had. Dan was hun gezien niet uit elkaar getrokken zoals het nu was. ”Father..”, Herhaalde hij zachtjes, zijn blik naar de grond richtend. ”How is he?” Vroeg hij, oprecht hopend op een positief antwoord. Want hoewel hij een verschrikkelijke misdaad had begaan, had hij nog altijd geen vrede met het feit dat hij de man in zijn leven moest missen.

Lothiriel Ilwen
Lothiriel Ilwen
Member
Aantal berichten : 16
IC posts : 10

Character sheet
Age: 100 years
Occupation: Herbologist
Residence : Forlindon, Nymmerwell

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

wo mei 09, 2018 1:11 am
women like her
cannot be contained
Het feit dat Arvindr’s aandacht nu bij Forlindon lag in plaats van bij haar was nog moeilijk te bevatten. Hoewel ze het allerbeste voor hem wilde, vond ze het moeilijk om over haar eigen trots heen te stappen. Vooral nadat diezelfde trots op pijnlijke wijze gekrenkt was door haar eigen echtgenoot. Nu Naeberos er niet meer was om alle schande op te vangen, leek het allemaal op haar af te komen. En het voelde verschrikkelijk.

Haar woorden over Oropher kwamen er medelevend uit, al maakte het haar in werkelijkheid weinig uit wat er met de elf gebeurde. Er was op dit moment namelijk maar een ding dat voor haar op de eerste plaats stond: het welzijn van haar zoon. Om hem deze positie te laten behouden, zou een mooie tweede zijn. Een warme glimlach rustte om haar lippen toen Arvindr zei dat hij zijn best zou doen een waardig opvolger te zijn. “I trust you will be, my son,” zei ze met een knik, terwijl ze haar eigen kop thee omklemde met haar handen. Haar volgende woorden kwamen er bedachtzaam uit. Ze wilde het niet te ongevoelig brengen, het was namelijk de hele reden van haar bezoek.

Lothiriel keek haar zoon onderzoekend aan nadat ze de woorden eruit had gekregen. Ze wist niet precies hoe hij zou reageren, of hij opgelucht zou zijn dat zijn vader nog in leven was, of dat hij boos zou zijn dat ze contact met hem had gehad. Zijn reactie was onvoorspelbaar voor haar, wat haar enigszins nerveus had gemaakt. Arvindr bleef even stil en leek zelfs even geen adem te halen. De elvin voelde haar hard wat sneller kloppen, maar weigerde haar blik van hem af te halen. Uiteindelijk herhaalde hij dat ene woord, terwijl hij zijn blik naar de grond richtte. Lothiriel hief daarentegen haar hoofd enigszins en zette een zachte glimlach op haar gezicht. “He’s doing quite well for himself, or so I’ve heard,” zei ze. De woorden kwamen er met moeite uit. Na zijn verraad had ze gehoopt dat hij meer zou lijden. “He’s in Falkreath, serving as Lady Skarsgard’s advisor.” Het onbegrip stond voor enkele seconden op haar gezicht gegrift. Haar man die in dienst stond van een mens, een negentienjarig verwend nest uit het noorden. “He wanted me to tell you he’s proud of you.” Met die woorden keek ze even naar haar stomende kop thee, waarna ze in stilte een slok nam. Wat Arvindr met deze kennis wilde doen, was aan hem.
BY MITZI
Arvindr Manwë
Arvindr Manwë
Member
Real name : Wölf
Aantal berichten : 57
IC posts : 41

Character sheet
Age: 56 y/o (25)
Occupation: Master of the Brotherhood
Residence : Forlindon [Brotherhood]

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

zo mei 13, 2018 6:52 pm

TO PURSUE OUR IDEALS
no matter the cost

Dat zijn bloedeigen moeder hem zat te manipuleren, kwam niet eens in zijn gedachten op. Hoewel hij al één keer verraden was door iemand in zijn directe familie, vermoedde hij niet dat er nog anderen waren met niet zo pure intenties. Wat ergens logisch was. Het verraad van Naeberos zat nog altijd zo vers in zijn geheugen. Het moest nog allemaal verwerkt worden en voor elfen kon dat proces veel langer duren dan voor mensen. Omdat ze nu eenmaal zo’n lang leven hadden, was hun perspectief op tijd heel anders. Na het vertrek van zijn vader had hij altijd zwaar op zijn moeder en zus gerekend. Hij vertrouwde hen dan ook blindelings. Iets wat hem misschien ooit nog zou spijten.

Het vernoemen van zijn vader bracht dan ook heftige emoties in hem los. Het was echter ook een eigenschap van elfen om dit zo goed mogelijk verborgen te houden. De enige manier waarop elfen samen konden leven, leek het wel. Er was niet veel passie in Forlindon. Passie betekende uiteindelijk ruzie en met hun lange levens konden vetes eindeloos aanslepen. Maar het was onmogelijk om elke emotie te verbergen. Vandaag was zo’n dag dat hij het moeilijk kon tegenhouden. Bij haar woorden keek hij weer op. Dus hij zat in het Noorden nu? Ook bij zijn moeder waren enige emoties merkbaar. Onbegrip. Iets wat hij deelde. Het was.. Laag, in vergelijking met wat hij hier had.

”Do you trust him?” Vroeg hij zachtjes. Oh, wat zou hij willen dat Naeberos gewoon terug thuis kon komen. Bij het gezin. Maar er was zoveel kapot gegaan, zoveel vertrouwen gebroken. Viel er nog iets te redden? Persoonlijk dacht hij van niet. Hij was dan nu wel Master, maar de beslissing van Oropher terugdraaien.. In principe kon het, hij had die macht, maar hij zou er veel kwaad bloed mee zetten. En de machtsbalans was al zo fragiel. Daarnaast.. Wie kon verzekeren dat hij niet opnieuw zou proberen de macht naar zich toe te trekken?

Gesponsorde inhoud

Our men do not belong to us Empty Re: Our men do not belong to us

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum