The Energy Never Dies

Max neuriede zachtjes toen er uit het niets een hand over zijn heup leek te glijden. Hij was nog half in slaap geweest, maar dit zorgde ervoor dat hij uiteindelijk zijn ogen maar opende. Vervolgens kreeg hij een wildvreemde kamer voor ogen. Stukje bij beetje kwamen er delen van de vorige nacht naar hem terug en even verscheen er een brede grijns op zijn gezicht. De kater die hij vervolgens voelde, deed die grijns echter al snel weer vervagen. De paardenrace van gistermiddag was op een ietwat onverwacht scenario uitgelopen, maar Max kon niet echt klagen. Hij draaide zich om op zijn andere zijde, zodat hij zijn overwinning van vannacht in de ogen kon kijken. Deze was nog net zo aantrekkelijk als hij zich herinnerd had. “Fuck,” mompelde hij binnensmonds, enigszins onder de indruk van wat hij weer gepresteerd had. “Seems I got very lucky last night,” zei hij vervolgens met een grijns. Hij had het gokken bij de paardenrace dan misschien verloren, hierin had hij toch echt wel geluk gehad.

Het moest ergens tegen de middag aan zijn, als het niet later was. Anders was Max nog lang niet wakker geweest. Zelfs in nuchtere staat sliep hij vaak zonder gemak de hele ochtend door, tot de grote ergernis van zijn familie, die wanhopig wilde dat hij iets bijdroeg aan het familiebedrijf. Zo nu en dan luisterde hij. Max was absoluut niet teleurgesteld bij het aanzicht van zijn zoveelste onenightstand. Vaak waren mensen toch een stuk aantrekkelijker wanneer je een aantal drankjes achterover had getikt en viel dit tegen wanneer je de volgende ochtend wakker werd. Dit was zeer zeker niet zo’n geval. Max keek de ander even enkele seconden aan, waarna hij zich wat comfortabeler in het kussen legde. Voor hij het wist, lag de hand weer op zijn heup. Hij kon niet zeggen dat hij het vervelend vond, in tegendeel, iedere vorm van affectie zorgde ervoor dat hij zich gewild voelde en iets beters was er naar zijn weten niet. De ander hoopte dat hij nog niet weg zou gaan, waarop Max even greens. “Enjoying my company that much?” vroeg hij, met een opgetrokken wenkbrauw. “I’ll stick around for a bit. I don’t think I’m capable of getting up anyway.” Uit bed komen was toch wel een van de moeilijkere opgaven van de dag, als je het Max vroeg. Vooral als je naast zo’n iemand wakker werd.

De laatste keer dat hij wakker werd naast een compleet onbekend iemand was nu even alweer een tijdje geleden. Op dit moment kon hij wel zeggen dat hij het gemist had. Verstandig was het niet, maar het was wel ongelooflijk goed voor zijn ego. Max gaf aan nog wel even te willen blijven. Er was toch wel iets van een kater blijven hangen en heel veel zin om op te staan en naar zijn eigen huis te moeten zoeken, had hij nog niet. Het bed waar hij in wakker was geworden, was vrij comfortabel. De persoon naast hem maakte het alleen nog maar beter. De opmerking van de ander deed hem even grinniken. “It might be,” reageerde hij. De alcohol was niet het enige wat ervoor zorgde dat hij moeite had met opstaan. Zijn bedpartner vroeg zich vervolgens hardop af of zijn paard wel had gewonnen. Prioriteiten. Max greens. “It did. I clearly remember not betting on it and losing,” liet hij de ander weten. Hij had er weer behoorlijk wat geld doorheen gejaagd vannacht. “So, congratulations.” De ander moest er redelijk wat geld mee verdiend hebben. Gelukkig voor Max kon zijn familie het verlies wel hebben.

Op dit soort momenten had hij geen enkel idee waar hij al zijn geld aan had weten te verbruien. Er was geen enkele manier waarop hij op eigen kracht al het geld uit zijn broekzak had weten te drinken. De kans was groot dat hij een aantal vrienden had gemaakt aan wie hij rondje na rondje had voorgeschoteld. Na vannacht zou hij ze echter niet meer herkennen. Vrienden voor het leven was niet bepaald een concept waar hij bekend mee was. Het enige gezicht dat bij hem zou blijven hangen, was hetgeen dat nu voor hem lag. De ander leek blij te zijn met het feit dat hij de race had gewonnen. Hoogstwaarschijnlijk was hij een stuk ervarener in dit gebied dan Max zelf. Om de volgende vraag van zijn bedpartner te beantwoorden, moest hij even nadenken. “I’ve only been to a couple,” gaf hij toe. “It’s somewhat of a new hobby.” Iets dat wel duidelijk was, gezien hij tot nu toe eigenlijk nog nooit iets had gewonnen. Er verscheen even een halve grijns op zijn gezicht. “Maybe you could show me the ropes.” Het was hem ondertussen bekend geworden dat de paardenraces niet altijd even eerlijk verliepen. Misschien wist zijn scharrel wel waar hij zijn geld op in moest zetten.

Toegeven dat hij eigenlijk geen enkel idee had waar hij mee bezig was, was niet bepaald goed voor zijn ego. Zijn constante verlies bij de paardenraces was daarnaast niet echt goed voor zijn portemonnee. Of eigenlijk, die van zijn familie. Toch verzekerde hij zichzelf ervan dat hij het geld terug kon verdien. Hij moest wel. Hij moest er alleen voor weten te zorgen dat hij zijn weg vond in het wereldje. Dat hij de juiste mensen aan zijn kant zou krijgen. Voor wat hoort wat. De ander vroeg hem wat hij ervoor terug zou krijgen. “Whatever you want from me,” suggereerde Max. Hij was niet bepaald moeilijk wat dat betrof. “I could come up with a few ideas.” Ondertussen gleed zijn hand op een niet-zo-subtiele manier naar beneden, onder de dekens, om daar het lichaam van zijn one night stand te vinden. Max liet zijn vingertoppen zachtjes over de onderbuik van de ander glijden. Langzaam naar beneden, om alvorens halt te houden. “How about a little repetition of last night?” Niet dat hij nog in volle detail wist wat er gebeurd was, maar hij kon zich er iets bij voorstellen.

Gokken was een praktijk waar hij al lang geleden in verzeild was geraakt. De paardenraces waren echter iets nieuws. Via via was hij bij de renbanen terecht gekomen en het leek erop dat hij een lichte verslaving aan het opdoen was. Het was niet zozeer dat hij het geld nodig had – in tegendeel – maar het was meer de spanning en de onzekerheid die het wedden met zich meebracht dat hem steeds terug deed komen. Met de dubieuze organisatie van het geheel hield hij zich wat minder bezig.

Zijn hand gleed verder naar beneden, over de warme huid van de ander. Net op tijd hield hij zich stil, om zo maar een beetje plagend over te kunnen komen. Vervolgens richtte Max zijn ogen weer op die van de nog steeds naamloze andere persoon in het bed. Zijn mondhoek krulde omhoog toen zijn aanbod aangenomen werd. Voor hij zelf echter het initiatief kon nemen, werd er een paar lippen op de zijne gedrukt. Gepassioneerd zoende Max hem terug, al deed dat de grijns niet van zijn gezicht verdwijnen. Zijn hand bewoog bijna vanzelf naar het gezicht van de andere man, waar deze even zachtjes over diens jukbeen streek. Enkele seconden later zocht Max weer wat afstand en duwde zijn bedpartner op zijn rug, waarna hij bovenop hem klom. “Let me take care of you,” zei hij, met iets van een zelfingenomen grijns op zijn gezicht. Vervolgens begon hij de ander met zijn mond te bewerken. Een aantal kussen hier en daar. Langzaam werkte hij zijn weg omlaag, om vervolgens te doen waar hij het beste in was – al zei hij het zelf.

In de meeste gevallen nam hij vrouwelijk gezelschap mee naar huis. Vannacht was het echter een man geweest op wie zijn oog was gevallen. Hoe kon het ook anders? De vreemdeling met wie hij op dit moment het bed deelde was een plezier voor het oog. De enige kwaliteit die naar zijn mening telde voor een one night stand. Al was het nog maar de vraag of het bij die ene nacht zou blijven. Hoewel de alcohol redelijk wat herinneringen van gisteren had weggevaagd, vond hij het wakker worden naast deze onbekende man wel voor herhaling vatbaar. Max besloot om hem dan ook te belonen voor de uitstekende nacht. Voordat hij zijn bestemming echter kon bereiken, werd hij op subtiele wijze om zijn naam gevraagd. Hij zou beledigd zijn geweest, maar de waarheid was dat hij de naam van zijn scharrel ook niet herinnerde. Even kwam hij overeind, om zijn hand vervolgens theatraal op zijn borstkas te leggen. “I can’t believe you don’t remember,” zei hij op sarcastische toon. Vervolgens besloot hij maar gewoon antwoord te geven. “Max.” Nu kon hij tenminste ook vragen wie hij voor zich had. “With whom do I have the pleasure?” Misschien dat hij het deze keer wel zou onthouden.