The gods are finally smiling upon me

Het was avond en tijd om eens op stap te gaan. Niet op stap zoals ze normaal gesproken deed, op zoek naar dieren en dergelijke, nee op stap naar de stad. Eenmaal daar aangekomen, was het nog steeds vrij levendig zover dat ging. Ze was nog steeds niet helemaal gewend aan het stadsleven 's avonds en aangezien haar moeder haar had aangemoedigd er wat meer tussen uit te gaan, was ze hier weer beland. Gelukkig kwam ze al snel bij de kroeg aan waar ze een paar nachten eerder ook al was geweest. Ondanks dat ze een van de weinige vrouwen binnen was, was het gek genoeg toch gezellig geweest. De roodharige was dan ook naar binnen gegaan en gelijk had ze wat mensen gedag kunnen zeggen die ze de andere avonden had ontmoet. Altijd fijn om wat bekende gezichten te zien, toch? Rós keek even om haar heen en besloot om eerst wat te drinken te halen bij de bar. Ze hield niet bepaald van bier, maar gelukkig hadden ze wat zoetere dingen waar ze wel mee over weg kon. Daarnaast dronk ze nooit echt veel. De reden was ook dat ze niet bepaald veel drank nodig had om aangeschoten te worden. Ook hoefde ze niet te drinken om vrolijk te zijn en een leuke avond te hebben, dat scheelde. Met een glas vol een zoetig goedje liep ze even de kroeg rond en kwam ze tot stilstand op een plekje waar ze wat comfortabel van haar drankje kon genieten en uitzicht had op de mensen in de kroeg.

Haar glas was ondertussen leeg en was op een van de tafels beland. De dames die druk rond liepen om bekers en glazen op te halen, haalden het wel op. Een van de vrouwen die ze de afgelopen avonden had ontmoet, had haar in het oog gekregen en stond nu met een grote glimlach tegen haar te kletsen. Even later kwam er nog een meneer bij staan en niet veel later stond ze omringd bij een aantal mensen die het erg naar hun zin leken te hebben en Rós ook. Er stond een grote glimlach op haar gezicht en ze moest veel lachen. Soms dropen er wat mensen af om met anderen te gaan kletsen, want dat is gezellig natuurlijk. Haar blauwe ogen gingen toen het even wat rustiger was de kroeg rond. Haar blik bleef hangen op een jongeman die aan de bar zat met een pul vol bier voor zijn neus. Ze knipperde even, maar uh ja zijn blik was toch echt op haar gericht. De roodharige keek nog even subtiel om haar heen, maar nee, ze stond daar als enige in zijn gezichtsveld of in ieder geval gevangen in zijn blik. De enige persoon die nog bij haar stond wuifde naar haar en verdween ook weer in de massa, op zoek naar ander gezelschap. Ze had nog naar hem geknikt, maar aangezien ze nu alleen stond en ze ook geen drank meer had, besloot ze maar richting de bar te lopen. Ze plaatste zich naast de jongeman die haar net nog had aangekeken, maar ze zei nog even niks. Eerst probeerde ze een drankje te fixen, wat gelukkig niet al te lang duurde. Ze pakte het glas en zette het aan haar lippen en nam een slok. Daarna gleden haar blauwe ogen naar de man naast haar. "Hello~" zei ze met een brede glimlach, ja de drank hielp hier wel wat bij mee hoor.

Ze had niet opgemerkt dat de jongeman nogal teleurgesteld was over het feit dat ze een drankje had besteld in plaats van hem aangesproken te hebben zoals hij had gehoopt of verwacht. Misschien maar goed ook, want ze had hem daarna gewoon gegroet. Haar blauwe ogen keken hem aan, eigenlijk wachtend op zijn woorden. Al leek dat eventjes te duren, want het kwam er pas na enkele tellen uit. Normaal ging zo iets veel sneller, maar goed ze waren in een kroeg en hij had overduidelijk drank op. Rós had ook drank op, maar waarschijnlijk een stuk minder dan hij. Al kon ze daar niet te veel over oordelen. Ze keek even naar de barvrouw die heen en weer aan het rennen was ondertussen, omdat het steeds drukker was geworden bij de bar, maar haar aandacht ging al snel terug naar de jongeman toen hij zijn woorden sprak. Ze grinnikte even en schudde lichtjes haar hoofd op zijn woorden "No, I'm not a regular" begon ze haar woorden "I have come here a few times, but on different days actually and not for long at all" maakte ze haar verhaaltje af. "Why do you ask though?" vroeg ze vervolgens met een licht lachje en vrij nieuwsgierig. Ze pakte haar eigen drankje en nam er nog een grote slok van. Hierna zou ze niet nog meer gaan drinken en ook niet moeten drinken, want ze wilde niet dronken worden, dronken worden liep voor haar negen van de tien keer heel slecht af. Ze stak haar hand vervolgens naar hem uit "The name is Þyrnirós, but you can just call me Rós" zei ze met een glimlach. Verwachtend dat hij haar ook wel een hand zou geven enzovoorts. Nou ze deed nu eindelijk wat haar moeder haar zo had aangedrongen. Ze was gewoon al haar hele leven een loner, dus dit was goed voor haar, volgens haar moeder. En tja ze kon niet zeggen dat ze het niet fijn of ongezellig vond.

Rós had ondertussen haar ass ook op een barkruk gezet, want de hele avond staan en 'dansen', zover je dat dansen kon noemen, was vermoeiend en rot voor je rug soms ook nog en je voeten hadden op een gegeven moment ook zo iets van ga is zitten ofzo. De roodharige had haar aandacht voor de rest gewoon op de jongeman die nu begon uit te leggen, waarom hij die vraag in eerste instantie had gevraagd en de woorden klonken logisch. Hij was dus een regular en hij had haar hier nooit gezien. Ze was dus altijd op de dagen gekomen dat hij er niet was, maar dat waren er ook maar weinig geweest. Ze had nog begrijpend geknikt naar hem. "That makes sense" mompelde ze een beetje in zichzelf en even haar blik rond de bar gaand. Ze had zich niet veel later ook gelijk voorgesteld, want why not? Ze had al wat drank op en deze meneer leek ook niet meer helder te zijn, of in ieder geval niet meer nuchter. De jongeman liet een kleine grijns verschijnen op zijn gezicht en sprak dat het een pleasure was om haar te ontmoeten. Vervolgens stelde hij zichzelf voor als Agnar en dat zij hem mocht noemen hoe ze wilde. Oh dat betekende dus dat ze een stomme bijnaam kon gaan verzinnen? Nee, Rós was niet zo creatief daarin dus dat ging hem waarschijnlijk niet worden. Misschien dat ze ooit nog wel op iets zou komen als ze hem langer kende, who knows. Ze glimlachte en gaf hem een knikje "Likewise" sprak ze simpel "I'm not good with nicknames so I'll keep it at Agnar for now" sprak ze grinnikend. Haar hand sloeg zich weer om haar drankje en nam de laatste slokken tot zich. Het glas werd terug gezet op de bar en haar aandacht ging weer neer Agnar. Even dacht ze na hoe ze een gesprek kon voeren wat een beetje nut had, zover dat ging in hun toestand. "So what kind of work do you do?" sprak ze, nog steeds met diezelfde glimlach op haar gezicht.