Tea for Two

Zuzana Bryant

Zanna had Kaz al een poos niet meer gezien. Hierdoor had het jonge meisje geen andere keuze gehad dan zich in Rhoynar te vestigen en de straten onveilig te maken. Met het regenachtige weer van de laatste dagen was dat echter wel lastiger, immers bleven vele inwoners binnen, haar kleding was sneller doorweekt en ze moest vaker haar outfit wisselen. In de hoop dat ze geen verkoudheid of erger nog een ziekte op zou lopen. De temperatuur mocht dan wel prettig zijn, maar in natte kleding slapen was totaal geen pretje. Die dag had het jonge meisje met moeite een paar zakken gerold, veel meer dan enkele munten had ze niet te pakken gekregen. Het was misschien net voldoende om die dag wat eten te kopen. Haar diepbruine ogen gleden vermoeid langs de straten, zonder Kaz voelde ze zich minder op haar gemak. Er was niemand om haar te beschermen als ze betrapt werd of als een van de bendes besloten haar op te jagen. In elke straat liepen er wel criminelen en ze was simpelweg te jong om het van ze te kunnen winnen. Er liepen nog steeds wel mensen in enkele van de normaal zeer drukke straten en dat waren dan ook de straten waarin zijzelf toe sloeg. Waar ze het geld en af en toe zelfs eten van anderen stal. In gedachten verzonken en behoorlijk vermoeid trok het meisje door de straten verder. Ze hield haar blik op de grond gericht terwijl ze langzaam voortbewoog. Die nacht had ze nauwelijks geslapen. "Sorry little girl, but I think you lost something," Verklaarde een onbekende vrouwelijke stem. Even stond Zanna stil waarna het kind haar bruine ogen ophief om te zoeken naar degene die iets was verloren. Om daarna pas te beseffen dat de vrouw het tegen haar had. Haar vermoeide ogen gleden naar de grond, waarna ze een stap richting de vrouw zette en haar zakken controleerde. "Thank you," Mompelde ze vermoeid en wellicht wel een tikkeltje verslagen.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

De vrouw stak een arm uit naar haar, met in haar handpalm een van de munten die ze had gestolen van anderen. "Here take it," zei de donkerharige vrouw waardoor het meisje ietwat twijfelend het geld pakte en in een van de zakken stak. Ze had geluk met het feit dat de ze was nageroepen, anders had ze die dag geen eten kunnen kopen en ze kon het ook niet verbouwen. Ze had geen land, geen zaden en pitten. Helemaal niets om zichzelf te verzekeren van voedsel en andere dingen die ze nodig had. Zo ook kleding op ten duur. "You should keep it somewhere safe. There are a lot of people here that like to steal things from others," sprak de ander haar op een serieuze toon aan. Het jonge meisje knikte terwijl ze haar lange bruine haren uit haar gezicht haalde. De wallen onder haar ogen daardoor duidelijk, haar haren plakten aan haar gezicht vast door de regen, iets dat haar er iets minder verzorgd deed ogen. "I know," Hoe dacht de vrouw dat ze aan het geld was gekomen, niet bepaald op een legale manier. Ze sloeg haar armen om haar middel heen waarna ze haar ogen afwende. "Most try to seek shelter now, I believe?" Verklaarde ze met een zachte stem. Waarna ze een rilling onderdukte, haar kleding was dus niet waterdicht.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Het water kwam nog steeds met bakkwn uit de lucht vallen. Iets dat normaal gesproken maar een enkele keer echt voor kwam in Rhoynar. Immers was het meestal zonnig en droog, dat was ook iets dat Zanna vooral gewend was van haar geboortestreek. Hierdoor bezat ze ook niet veel waterdichte kleding, als het regende dan moest ze op zoek naar een van de taverns of andere plekken waar ze droog zou kunnen zitten . De nog onbekende vrouw droeg een cape, waarschijnlijk tegen de regen. Tenzij ze iets te verbergen had, het meisje was niet snel van vertrouwen al had ze een goed instinct ontwikkeld om de meest gevaarlijke criminelen uit de weg te kunnen gaan. Ze verklaarde dat ze op zoek wou gaan naar een droge plek, of beter gezegd dat iedereen dat deed. Immers was regen niet altijd haar beste vriend. Aan de andere kant, nu hoefde ze ook haar haren niet te wassen, dat deed de regen al voor haar. "Come," zei de donkerharige vrouw tegen het jonge meisje; waarna een hand naar haar werd uitgestoken. Een tikkeltje twijfelend pakte Zanna de hand vast. Ze was weinig tot geen aanraking gewend. "I know a place where we can stay for a while. Do you like to drink tea?" Stelde de vrouw voor waardoor Zanna twijfelend knikte. "I did drink it once, I guess?" Echt vaak had ze geen thee gehad. Meestal gewoon water, een enkele keer had ze het met haar moeder gedronken. Toch was ze niet helemaal op haar gemak met het idee dat ze tussen de volwassen mensen zou zitten. Dronken mannen waren vaak overal en nergens te vinden. Vooral in taverns en andere mogelijke drinkgelegenheden.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Het kwam misschien wel wat onverwachts, een uitje met een nog onbekende vrouw, naar een van de taverns in Brightwater Keep. Toch was Zanna wel wat gewend. Een spontane actie hoefde niet meteen een groot probleem te zijn. Ook al kon ze de ander niets bieden, Zanna was een van de dieven, niet omdat ze het persé een leuke baan vond. Meer omdat ze moest overleven en niemand durfde te vertrouwen. Al vertrouwde ze Kaz wel redelijk. Echter had ze hem al een poos niet meer gezien, waardoor ze tijdelijk op zichzelf was aangewezen. Hopelijk was hij niet in de problemen geraakt. Want ze kon niets voor hem betekenen als dat wel zo was. Daar was ze te jong en klein voor. Ze had de hand van de donkerharige vrouw vastgepakt en volgde haar de hoek om, naar een van de wat netter uitziende taverns.

Eenmaal op bestemming sloeg de jonge vrouw haar muts van haar cape af. Terwijl het meisje er uit bleef zien als een verzopen kat. Toch was de vrouw niet geheel droog gebleven, zelfs een cape hield niet alles droog. Het had dan ook behoorlijk geregend. De ander liet haar oog vallen op een tafeltje voor twee personen, waarna ze in die richting liep en Zanna geen andere keuze had dan haar te volgen. Met een rustige beweging klom ze op een van de stoelen, tegenover de nog naamloze vrouw; waarna haar bruine ogen haar in zich opnamen. Ze was stil en rustig, goed gemanierd. "Where are my manners? I didn't even introduce myself yet," Verklaarde de vrouw. "My name is Sierra, and you?" Vervolgde de ander, haar hiemee haar indentiteit vragende. Haar naam. Een naam die ze met weinig mensen deelde. Haar haren waren verwilderd, waardoor ze ondanks haar redelijke manieren er als een echt straatkind uit zag. Iets dat ze ook was. "Zanna, Miss Sierra." Fluisterde het meisje, een tikkeltje ongemakkelijk.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Zanna was ergens wel blij weer binnen te zijn, ook al had ze het niet op Taverns. Deze leek nog wel aardig rustig, niet met lachende en brullende dronken mannen. Maar een waarin een vrouw zich nog veilig kon voelen. Ze was doorweekt en hoewel er druppels water op de vloer drupten, en zo een kleine plas zouden vormen naar verloop van tijd, leek dat geen probleem te zijn. Hier, zonder de wind was het toch wat warmer en zodra de zon weer scheen zouden haar kleren zo weer opdrogen. Nadat ze zich aan Sierra had voorgesteld, leek de vrouw een verder gesprek aan te willen knopen. "That is a beautiful name, Zanna." Verklaarde de vrouw, maar voordat Zanna hierop kon reageren of het gesprek qua richting kon veranderen; verscheen een bediener van de taverne. "Tea please," Liet Sierra weten aan de bediener, terwijl Zanna duidelijk ongemakkelijk naar de tafel keek. Ze had een hekel aan Taverns en werd altijd ongemakkelijk van bestellen. "What do you want Zanna? Don't worry I'll pay." Verklaarde Sierra. Alsof dat iets was waarover ze zich zorgen maakte. Ze kon als het echt moest met het gestolen geld ook wel betalen. "Tea," Murmelde het meisje, een tikkeltje ongemakkelijk, terwijl ze haar blik heel kort een tikkeltje schuchter op de bediener richtte.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Zanna was niet echt spraakzaam. Ze had geleerd dat het achterhouden van informatie soms behoorlijk belangrijk kon zijn om haar veiligheid te verzekeren. Haar donkerbruine ogen dwaalden veel af om iedereen in de Tavern in de gaten te kunnen houden. Er waren altojf wel gevaarlijke mensen in de buurt. Iets waar ze maar al te veel bewust van was. Haar lange haren vielen over haar schouders heen, in lichte golven terwijl ze thee bestelde. Het warme drankje was vooral prettig op donkere en koude dagen. Al was het weer meestal wel redelijk draagzaam in Rhoynar. "Where do your parents live Zanna? I'll make sure you get there safely." Vroeg de vrouw waardoor het meisje haar even aan keek en haar schouders ophaalde. Haar ouders woonden in de hemel. Ze zou dood moeten zijn om bij ze te komen. Ze beet even ongemakkelijk op haar lip voordat ze rustig en zelfverzekerd antwoorde. "I'll be fine." Was het enigste dat ze uiteindelijk zei.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends