Say You Do

za sep 30, 2017 7:18 pm

SAY YOU DO

Wonderbaarlijk genoeg had hij al zijn groentes weten te verkopen. Meestal kwam hij terug thuis met wat was overgebleven, maar vandaag zou hij zijn maaltijd moeten maken met wat hij nog in zijn hut had liggen. Als hij zich het goed herinnerde had hij nog wat knolrapen en bonen. Hiervan zou hij wel een soepje kunnen maken met wat brood erbij. Het was geen feestmaal, maar met zijn karige inkomen was het alles wat hij zich momenteel kon permitteren. Hij bezat over een kleine boerderij net iets buiten de stad. Hier had hij wat schapen lopen en verbouwde hij uien en prei. Veel verkocht hij momenteel niet, want hij wilde een voorraad aanleggen voor de winter. Deze waren behoorlijk streng in Falkreath. Gelukkig was hij niet anders gewend. Hij wist dat er gebieden bestonden ten zuiden van Falkreath waar ze eeuwig durende zomers hadden. Plekken waar mensen nog nooit een sneeuwvlok hadden gezien. Zelf kon hij zich daar amper een voorstelling van maken.

[Eerste post Anahit Nightingale]

ma okt 02, 2017 3:38 pm

Met een zak met munten onder haar mantel en een volle maag was ze weer tevreden voor vandaag. Ze had wat vlees van haar grote vangst van gisteren verkocht, en had daar goed aan verdiend. Het was een groot hert, en ze had nog enkele goede stukken vlees thuis liggen. De vacht had ze ook zelf gehouden, misschien kon ze daar een soort kleed van maken. Maar goed, het grootste deel van het vlees had ze in ieder geval verkocht zodat ze ook geld had om andere dingen te kunnen kopen. Groente en fruit had je bijvoorbeeld als mens natuurlijk ook nodig, met alleen vlees redde niemand het. Daarstraks had ze van een oud vrouwtje een kommetje groentesoep gekocht, en het had haar heerlijk gesmaakt. Ze vond het leuk om de markt te bezoeken, je keek er je ogen uit. Ze had bijna een kip gekocht alleen omdat ze soms nogal eenzaam was in haar kleine schuurtje waar ze woonde, maar uiteindelijk leek het haar zielig voor de kip om het haar te moeten wonen. Nadat ze weer een eindje had gelopen merkte ze een man op die iets verderop stond. Kende ze hem niet ergens van? Waarschijnlijk had ze hem eerder vandaag ook zien lopen, maar dat wist ze niet zeker meer. Hij leek iets ouder dan zijzelf. Omdat ze toch niets beters te doen had liep ze naar de man toe. "Hey, was u vanochtend ook op de markt?" Vroeg ze vriendelijk en zo beleefd mogelijk.

ma okt 02, 2017 6:55 pm

SAY YOU DO

De dag liep langzaam ten einde en dat betekende dat de marktkooplui hun waren bij elkaar raapten en hun stalletjes opruimden. Het was al wat schemerig, dus zou het niet meer lang duren voordat het donker was. Zelf had hij alles al netjes opgeborgen en gereed voor vertrek. Hij had nog even snel wat brood gehaald bij een andere marktkoopman en liep nu terug naar zijn trouwe viervoeter om terug te keren naar huis. Voordat hij bij zijn paard aankwam liep een meisje hem tegemoet. Hij wilde doorlopen, maar zag dat het meisje hem had opgemerkt en naar hem toe stapte. ”Hey, was u vanochtend ook op de markt?” vroeg ze toen ze eenmaal voor hem stond. Gedurende dag zag hij veel gezichten en de meesten was hij als sneeuw voor de zon vergeten, maar deze keer meende hij het meisje ook nog te herinneren. ”Al sinds het eerste morgenlicht,” antwoorde hij glimlachend. ”En zeg maar je hoor.” Hij was het niet gewend om met u aangesproken te worden. In zijn kringen werd het amper gebruikt en was het meer voor diegene hoger in rang.

Say You Do

Say You Do

Re: Say You Do

Re: Say You Do

Re: Say You Do