- Þyrnirós JónsdóttirMember
- Real name : Chanel
Aantal berichten : 15
IC posts : 11
Character sheet
Age: 27
Occupation: Horse breeder
Residence : Falkreath
Enjoying the view~
di jun 12, 2018 10:29 pm
Ze ademde diep in via haar neus om de geur van de zee goed binnen te krijgen. Het was een geur waar ze zo nu en dan wel van hield en anders was dan het plekje waar ze leefde. Het was nog steeds Falkreath, maar het was alsof ze in een totaal ander land was beland. Naja er waren ook een hoop gelijkenissen natuurlijk. Daarnaast kwam ze hier vaak om naar de schepen te komen kijken die kwamen en gingen. De roodharige bleef wel altijd op een afstandje, sociaal gezien was ze niet echt de beste en uh het type mensen wat er vooral rond liep zou ze misschien niet eens kunnen handelen. Ze had zich gevestigd op een rots, ver genoeg van al het drukke gedoe af om niet makkelijk opgemerkt te worden, maar dichtbij genoeg om te genieten van het uitzicht, de geur van de zee en de drukte die zich verderop afspeelde. Ze was altijd veel met dieren bezig, vooral met paarden, maar mensen kijken, bleef ook leuk. Zeker om te zien hoe hard mensen werkten, vond ze altijd al interessant. Al waren er ook een hoop die niks deden en alleen maar een praatje kwamen houden of weet ik het wat mensen allemaal konden doen bij een haven. Een daarvan was zitten en kijken, zoals Rós deed.
Ze keek even naar de rode strengen haar die langs haar lijf hingen. Ze had een vlecht gemaakt zoals altijd. Het had wel wat, maar het was nog steeds handig en geen irritante losse plukken haar in je gezicht de hele tijd, dat is echt een hel namelijk. Ze begon dus maar een beetje afwezig aan haar haren te plukken. Haalde de vlecht uit haar rode haren en begon weer te vlechten, dit keer wat strakker en netter als net. Eenmaal dat gefixt te hebben, stond ze op van de steen waar ze op plaats had genomen. Misschien moest ze het toch wagen om wat dichterbij te komen? Haar moeder had waarschijnlijk geroepen dat ze sociaal moest doen, maar ja, zo makkelijk dat soort shit roepen was het wel voor haar. Maar goed, met wat moed bij elkaar geschraapt te hebben.... kwam ze denk ik drie meter verder weer tot stilstand, want uh ja het was nu wel te dichtbij of in ieder geval dichtbij genoeg. Ze zuchtte lichtjes en ze verplaatste zich wat meer naar de zijkant van de straat en leunde wat tegen de muur terwijl haar blauwe ogen verdwaalde naar een van de grootste schepen die er lagen. "They keep amazing me...." mompelde ze in zichzelf, niet doorhebbend dat het wel hoorbaar zou zijn voor iemand die dichtbij genoeg was gekomen.
Ze keek even naar de rode strengen haar die langs haar lijf hingen. Ze had een vlecht gemaakt zoals altijd. Het had wel wat, maar het was nog steeds handig en geen irritante losse plukken haar in je gezicht de hele tijd, dat is echt een hel namelijk. Ze begon dus maar een beetje afwezig aan haar haren te plukken. Haalde de vlecht uit haar rode haren en begon weer te vlechten, dit keer wat strakker en netter als net. Eenmaal dat gefixt te hebben, stond ze op van de steen waar ze op plaats had genomen. Misschien moest ze het toch wagen om wat dichterbij te komen? Haar moeder had waarschijnlijk geroepen dat ze sociaal moest doen, maar ja, zo makkelijk dat soort shit roepen was het wel voor haar. Maar goed, met wat moed bij elkaar geschraapt te hebben.... kwam ze denk ik drie meter verder weer tot stilstand, want uh ja het was nu wel te dichtbij of in ieder geval dichtbij genoeg. Ze zuchtte lichtjes en ze verplaatste zich wat meer naar de zijkant van de straat en leunde wat tegen de muur terwijl haar blauwe ogen verdwaalde naar een van de grootste schepen die er lagen. "They keep amazing me...." mompelde ze in zichzelf, niet doorhebbend dat het wel hoorbaar zou zijn voor iemand die dichtbij genoeg was gekomen.
- Tyrr JørðahlMember
- Real name : Demi
Aantal berichten : 19
IC posts : 16
Character sheet
Age: 32
Occupation: Viking
Residence : Skorravir, Falkreath
Re: Enjoying the view~
wo jun 13, 2018 2:12 pm
Voor het eerst in weken kreeg hij de adembenemende kust van Falkreath weer te zien. Aan het begin van de reis was hij euforisch geweest om de Jarl te mogen vergezellen op een van zijn plundertochten, maar op dit moment was hij wel blij om na al die tijd weer thuis te zijn. Er ging namelijk niets boven Falkreath. Zelfs het ijskoude weer, waar de meeste mensen zo’n hekel aan hadden, had hij ontzettend gemist. Het was het echter allemaal waard geweest: hun tocht naar Rhoynar had heel wat opgeleverd. De Jarl was in een ambitieuze bui geweest en had zijn zinnen op de hoofdstad gezet. Tyrr was hem zoals gewoonlijk blindelings gevolgd en uiteindelijk had het iedereen een flinke buit opgeleverd. Niet geheel zonder risico, een redelijk deel van zijn broeders was tijdens de strijd gevallen en zouden nu begroet worden bij de deuren van Valhalla.
Met ferme slagen roeiden de Vikingen door, totdat ze eindelijk voet aan wal konden zetten in hun geliefde thuisland. Eenmaal daar werd de buit in flinke karren gehesen, zodat deze naar de hoofdstad getransporteerd zouden kunnen worden. Er stond hen hoogstwaarschijnlijk een warm onthaal te wachten in Skorravir en Tyrr keek er nu al naar uit. Hun succes moest immers gevierd worden en wat was een betere manier om dat te doen dan jezelf helemaal te pletter drinken in een taveerne? Het uitladen van alle goederen kostte behoorlijk wat tijd, maar uiteindelijk droop het grootste deel van de Vikingen af om richting de stad te vertrekken. Nu het werk gedaan was, realiseerde hij pas eindelijk hoe moe hij wel niet was. Met een flinke zak wapens over zijn schouder geslagen, liep hij de straat over die hem uiteindelijk naar de hoofdstad zou brengen. Het was nog een redelijke weg terug en iemand met zijn inkomen had niet de luxe om een paard te hebben die hem terug naar huis zou kunnen loodsen. Enigszins afwezig liep hij door, al werd hij uit zijn gedachten gehaald door een plotselinge stem. “They keep amazing me,” werd er vanaf een afstandje gemompeld. Tyrr keek even op en zijn ogen vielen op een roodharige dame die iets verderop tegen een muurtje aanstond. Hij kon het niet laten om zich aangesproken te voelen. Even volgde hij haar blik en concludeerde dat ze het over de schepen moest hebben. Hij draaide zijn lichaam naar haar toe en kwam wat dichterbij haar.“Have you ever been on one?” vroeg hij vervolgens. Mocht dat niet het geval zijn, dan kon hij misschien wel iets voor haar regelen.
- Þyrnirós JónsdóttirMember
- Real name : Chanel
Aantal berichten : 15
IC posts : 11
Character sheet
Age: 27
Occupation: Horse breeder
Residence : Falkreath
Re: Enjoying the view~
wo jun 13, 2018 5:01 pm
Een ander persoon leek haar woorden te hebben gehoord en zich blijkbaar aangesproken gevoeld. In ieder geval genoeg om dichterbij te komen en een gesprek aan te gaan. De roodharige had zelf echter half door gehad dat ze hoorbaar was geweest, dus ze schrok op uit haar eigen gedachten. De persoon die haar aansprak was nou ook weer niet iemand waar je zo langs liep, als in goed zichtbaar. Haar blauwe ogen keken hem dan ook een seconde wat overdonderd aan, maar ze herstelde zichzelf al snel en een glimlach verscheen op haar gezicht. Damn, een persoon als hij die nu tegen haar sprak? What was going on? Zijn vraag was haar echter niet ontgaan, want hij had haar gevraagd of ze ooit op zo'n schip was geweest. Haar blik was nog snel naar het schip gegaan, maar ze keek hem ook weer snel terug aan en ze schudde haar hoofd maar "No..." begon ze haar woorden "I have never been on one" sprak ze met een glimlach terwijl ze nog even haar blik op het schip lag "I'm not really the type to go on a ship" ging ze verder "Let alone even be around here" sprak ze licht grinnikend. Nee, even serieus, ze was veel te timide en te meisje om überhaupt hier rond te blijven lopen. "But well I'm a very curious person" lachte ze waarna ze de jongeman weer aan keek "So I guess you have been on one multiple times?" sprak ze terwijl ze hem nieuwsgierig aan bleef kijken. Hij zag er uit alsof hij vaak zat op zo'n schip was geweest. Dat was een compliment in haar hoofd, ja, gelukkig had ze het niet hardop gezegd, want uh zou een beetje awkward worden enzo. De roodharige kwam nou niet vaak mensen tegen, naast haar moeder en wat kennissen, maar goed hier kwam ze bijna nooit en dan sprak een viking haar ook nog aan uit het niets. Tenminste ze verwachtte nu wel dat hij het was.
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum