Speech of the Red

Hier stond hij dan, zoals hij bijna elke dag had gedaan sinds de dood van zijn ouders. Er was niemand die hem nog op zijn vingers kon tikken. Eindelijk kon hij doen waar hij al een tijd mee in zijn hoofd zat. Hij zou mensen verzamelen, bij elkaar krijgen die wilden strijden voor de burgers, voor de lagere klasse. Het was een algemeen probleem, maar hier in Archeon viel alles nog meer op. Het was een koninklijke stad, waardoor het verschil tussen adel en armen nog meer te zien was. De adel was hier opvallend en de ondermaatse burgers waren in hoekjes geschoven of zelfs verdreven, dus was dan ook dé stad van goud. Weer een reden meer om hier te staan. Als iemand van middenklasse, kon hij vrijuit spreken, spreken voor zij die dat niet konden en mochten. Net zoals zijn laatste toespraken, hier op een trapje in het midden van de stad, was ook vandaag weer een groot succes. Er waren heel wat mannen die hem hadden aangesproken en veel mensen die zich bij hem en zijn kameraden wilde aansluiten. Adrian stapte van het opstapje toen hij in zijn ooghoek iemand bekend zag passeren. Rae. Hij had haar eerder al eens aangesproken, omdat ze hier vaak rondhing tijdens zijn toespraken. "Rae!" Adrian wrong zich tussen de massa door naar de jonge vrouw. "Als je nu niet overtuigd ben, weet ik het ook niet meer." zei hij met een brede glimlach en tilde zijn armen op alsof het de normaalste zaak was.

Eerste post voor Rae aka Robin, daarna open

Met dat zijn armen optilde, boog hij wat als 'deftige' (maar overdreven) buiging. Hij was niet altijd de meest serieuze, want hem wel sierde. Hij moest namelijk niet overkomen als een gedrilde officier die hier toespraken kwam doen, nee, hij moest zich tussen de massa kunnen mengen. Hij was één van hen. Hij moest sociaal zijn, grapjes maken en nog veel andere dingen doen om het vertrouwen van iedereen te winnen. Het kon er misschien uitzien als 'gek', zeker met zijn doel voor ogen, maar elke beweging, elke stap die hij deed had een bewuste reden. "Nou je doet wel heel hard je best Adrian. Ik moet zeggen dat ik wel heel erg overtuigd ben nu." Hij haalde even zijn mondhoek op en knikte op wat ze zei. "Ik probeer mezelf te overtreffen." bevestigde hij zelf met een knikje. "Dus. where do I sign up? En wat wil je van me, dat is natuurlijk ook wel een belangrijke vraag." Met een vlotte vingerbeweging, haalde hij een speciale munt uit zijn zak. "Ik vraag niemand om zijn naam te noteren, zeker niet nu de koning zijn ogen op ons gericht heeft." Je wist maar nooit. Hij liet niemand zijn naam noteren omdat men met zo'n lijst makkelijk de anderen kon verraden. Nu was het een mondelinge bevestiging. Zijn woord tegen dat van anderen. "Ik zou al heel blij zijn als ik je binnenkort op de geheime samenkomst zie. De dag en de locatie wordt later nog doorgegeven." ging hij verder in op haar vraag. Weer iemand meer. Hun aantal groeide met de dag. Het werd tijd om er iets mee te doen, om van start te gaan. HIj hield haar de munt voor. "Op vertoon van deze munt kan je de info krijgen en zal je binnen geraken."

"De koning heeft je in de gate hmm?" Hij haalde zijn schouders op toen ze zijn eerder opmerking deels herhaalde. "Onze groep, gelukkig, niet. Andere groepen met dezelfde intenties hebben niet voorzichtig genoeg gewerkt." merkte hij op. Zijn groep daarin tegen had altijd enorm voorzichtig gewerkt, in de schaduwen van de Kings guards. Daar was Adrian altijd op gebrand geweest, aangezien zijn vorige groep insurgents, waartoe hij behoorde, door een stomme fout ten onder ging. "Ik had niet verwacht dat je clubje al groot genoeg zou zijn om zijn aandacht te trekken. Moeten we daar niet iets aan doen dan?" "Als we op deze manier blijven verder doen, moeten niets doen." zei hij met een knipoogje. Ze waren al groter dan ooit te voren en hadden in meerdere streken aanhangers. "Iedereen met zo'n munt? Dat lijkt me nou ook niet bepaald veilig? Wat als een guard zijn handen d'r op krijgt. Er zou een wachtwoord moeten zijn naast de munt. Eentje die eens in de zoveel tijd veranderd." Adrian had zijn blik geen moment van haar laten afwijken terwijl ze de munt bekeek. Er waren wel meerdere mensen geïnteresseerd geweest, maar niemand had eerder een opmerking over de munt gegeven. De gouden munt was geen alledaagse munt in Archeon, maar was afkomstig van Sunfall. Op één van de zijdes stond een prachtige zon, die verwees naar Sol Invictus. Bij nader onderzoek zouden ze elders moeten gaan zoeken, weg van Archeon, wat dan weer goed uitkwam voor hen. "They don't know that the coin is linked to insurgents, I assure you." was zijn enige reactie. "And a password only makes things complicated."