Index
Laatste afbeeldingen
Map
City rulers
Discord
Registreren
Inloggen
Zoeken
Freyja SkarsgårdMember- Real name : Daan
Aantal berichten : 656
IC posts : 375
Character sheet
Age: 20 years
Occupation: Lady of Hillerød
Residence : Falkreath, Hillerød
The antidote to everything except for me
za maa 31, 2018 11:11 pm
if I'm going to die, let it happen
while there is still some of me left
De gehele middag had ze doorgebracht in de stad. Ze wilde de tijd nemen om deze prachtige stad te verkennen, want wie weet hoelang het wel niet zou duren voordat ze hier ooit nog zou komen. Als ze dat überhaupt al zou. Het leven als stadhouder was nooit zeker, want je had geen idee wat er allemaal op je pad zou komen. De kans was groot dat ze na dit bezoek aan het zuiden de veilige muren van haar stad voor jaren niet meer zou verlaten. Daarom genoot ze nu uitbundig van haar vrijheid. Voor het eerst in haar negentien jaar had ze echt vrijheid.
“Aramis, I never asked, but have you ever been to Archeon before?” vroeg ze haar metgezel uit het niets. Ze liep naast de ridder mee, van wiens aanwezigheid ze de hele dag al had mogen genieten. De andere guards had ze tegen het einde van de middag weggestuurd, met de woorden dat zij en Aramis zich verder wel konden redden. Ze verwachtte geen directe dreigingen hier in Archeon, niet voor haar in elk geval. Ze waren vroeg in de ochtend gearriveerd in de stad en het eerste wat ze had gedaan was wat geschikte kleding regelen. Het was bloedheet in haar noorderlijke kledij en ze had niet het idee gehad dat ze het daarmee lang vol kon houden. Dat had tot gevolg dat ze nu een witte jurk droeg, eentje die haar figuren benadrukte en haar opeens een stuk vrouwelijker maakte. Ze had de blikken van haar guards wel gezien, immers bleven het ook maar mensen. Het was voor het eerst dat ze hun Lady op deze manier zouden zien. Als een volwassen vrouw. Haar blauwe ogen waren nieuwsgierig op de man gericht die haar voor de tweede keer vandaag in de richting van de bloementuinen begeleidde, haar absoluut favoriete plek in de hoofdstad tot nu toe.
“Aramis, I never asked, but have you ever been to Archeon before?” vroeg ze haar metgezel uit het niets. Ze liep naast de ridder mee, van wiens aanwezigheid ze de hele dag al had mogen genieten. De andere guards had ze tegen het einde van de middag weggestuurd, met de woorden dat zij en Aramis zich verder wel konden redden. Ze verwachtte geen directe dreigingen hier in Archeon, niet voor haar in elk geval. Ze waren vroeg in de ochtend gearriveerd in de stad en het eerste wat ze had gedaan was wat geschikte kleding regelen. Het was bloedheet in haar noorderlijke kledij en ze had niet het idee gehad dat ze het daarmee lang vol kon houden. Dat had tot gevolg dat ze nu een witte jurk droeg, eentje die haar figuren benadrukte en haar opeens een stuk vrouwelijker maakte. Ze had de blikken van haar guards wel gezien, immers bleven het ook maar mensen. Het was voor het eerst dat ze hun Lady op deze manier zouden zien. Als een volwassen vrouw. Haar blauwe ogen waren nieuwsgierig op de man gericht die haar voor de tweede keer vandaag in de richting van de bloementuinen begeleidde, haar absoluut favoriete plek in de hoofdstad tot nu toe.
notes: Outfit, aramis first
Aramis d'AgincourtMember- Real name : Vinci
Aantal berichten : 18
IC posts : 4
Character sheet
Age: 33 years old
Occupation: Cavalier
Residence : Hillerød
Re: The antidote to everything except for me
wo apr 04, 2018 3:34 pm
Aramis d'Agincourt
All things are ready, if our minds be so
Het was goed om de zon weer eens te kunnen zien – de droge hitte van Valyria en haar hoofdstad was precies het omgekeerde van de kou en sneeuw in zijn huidige woonplaats in Falkreath. De plotselinge verandering van temperatuur betekende dat hun kleding onmiddellijk veranderd moest worden, echter – zelfs in de lente waren de bonten mantels en zware wollen kleding van Hillerød totaal ongeschikt voor het weer in de woestijnstad.
Nadat Lady Freyja in de ochtend meteen bevel had gegeven tot het kopen van nieuwe kleding voor haar hele entourage te kopen – waaronder voor haar wachters, voor haar adviseur Naeberos en hemzelf – had Aramis het grootste deel van de dag samen met de Lady doorgebracht in de hoofdstad en dan vooral in de tuinen, vol exotische bloemen die hij nog nooit gezien had.
De ridder had enigszins verbaasd opgekeken van het besluit van Freyja om alle andere wachters weg te sturen – wachters die de familie Skarsgård veel langer dienden dan hij. Wachters die boven alles Vikingen waren, geen Navarriaan zoals hijzelf. Of had hij inmiddels het vertrouwen van de stadhoudster weten te winnen? De zon leek de jonge Lady goed te doen: ze zag er prachtig uit in haar witgrijze jurk, waarvan de kleuren bijna symbolisch leken te zijn voor haar werkelijke afkomst. Wit als de sneeuw en de schepen van Hillerød. Aramis moest toegeven dat hij zich ook beter voelde, natuurlijker in zijn dunnere kleding, de mantel van katoen die losjes om zijn schouders heengeslagen was en ook zijn baard en wilde haren die eindelijk getrimd waren na zijn tocht door de noordelijke delen van Fallen Skies. Hij voelde zich meer als zichzelf, zoals hij vroeger ooit was – al was het hem nog steeds pijnlijk duidelijk dat hij een vreemde eend in de bijt bleef tussen al die noordelijke krijgers.
'Thank you for asking, my Lady,' begon Aramis, zich naar de jongedame toedraaiend. 'I thought you would never ask me about my previous jobs,' sprak hij met een plagerig glimlachje. 'But yes, I have actually been to Archeon before... A long, long time ago...' Mijmerend liet de ridder zijn blik weer op de horizon rusten, waar de zon zich net tot boven daken van de gouden huizen in de stad gezakt was. 'It's still as beautiful as it was back then.'
Nadat Lady Freyja in de ochtend meteen bevel had gegeven tot het kopen van nieuwe kleding voor haar hele entourage te kopen – waaronder voor haar wachters, voor haar adviseur Naeberos en hemzelf – had Aramis het grootste deel van de dag samen met de Lady doorgebracht in de hoofdstad en dan vooral in de tuinen, vol exotische bloemen die hij nog nooit gezien had.
De ridder had enigszins verbaasd opgekeken van het besluit van Freyja om alle andere wachters weg te sturen – wachters die de familie Skarsgård veel langer dienden dan hij. Wachters die boven alles Vikingen waren, geen Navarriaan zoals hijzelf. Of had hij inmiddels het vertrouwen van de stadhoudster weten te winnen? De zon leek de jonge Lady goed te doen: ze zag er prachtig uit in haar witgrijze jurk, waarvan de kleuren bijna symbolisch leken te zijn voor haar werkelijke afkomst. Wit als de sneeuw en de schepen van Hillerød. Aramis moest toegeven dat hij zich ook beter voelde, natuurlijker in zijn dunnere kleding, de mantel van katoen die losjes om zijn schouders heengeslagen was en ook zijn baard en wilde haren die eindelijk getrimd waren na zijn tocht door de noordelijke delen van Fallen Skies. Hij voelde zich meer als zichzelf, zoals hij vroeger ooit was – al was het hem nog steeds pijnlijk duidelijk dat hij een vreemde eend in de bijt bleef tussen al die noordelijke krijgers.
'Thank you for asking, my Lady,' begon Aramis, zich naar de jongedame toedraaiend. 'I thought you would never ask me about my previous jobs,' sprak hij met een plagerig glimlachje. 'But yes, I have actually been to Archeon before... A long, long time ago...' Mijmerend liet de ridder zijn blik weer op de horizon rusten, waar de zon zich net tot boven daken van de gouden huizen in de stad gezakt was. 'It's still as beautiful as it was back then.'
- Freyja SkarsgårdMember
- Real name : Daan
Aantal berichten : 656
IC posts : 375
Character sheet
Age: 20 years
Occupation: Lady of Hillerød
Residence : Falkreath, Hillerød
Re: The antidote to everything except for me
do apr 05, 2018 11:32 am
if I'm going to die, let it happen
while there is still some of me left
Ze had er geen moeite mee gehad om haar andere wachters weg te sturen en haar wandeling voort te zetten met Aramis. Ze kon zich de stormachtige nacht nog goed herinneren. Hoe hij half buiten bewustzijn over de hals zijn paard had gehangen en hoe haar guards hem zowat naar binnen hadden gedragen. Als ze zo nu naar hem keek zag hij er een stuk beter uit dan die nacht. Toch was het vreemd om hem in dit soort kleding te zien, iets wat ze ook had bij de jurken die ze zelf droeg.
Het was haar eerste bezoek aan een stad buiten Falkreath en ze moest toegeven dat ze het niet erg zou vinden haar verblijf hier te verlengen. De stad had haar duidelijk in zijn greep, met de prachtige tuinen vol met bloemen en de sierlijke kleding waarin elk individu zich voortbewoog. De stad had een bepaalde sfeer die haar aansprak. Alleen de brandende zon op haar bleke huid zou ze kunnen missen als kiespijn. Ze zou echter liegen als ze zei dat ze het erg vond dat de vrieskou eindelijk eens uit haar botten werd verdrongen.
Freyja vroeg hem of hij al eens eerder in Archeon was geweest, een random vraag om het gesprek op gang te houden en waarop ze best wel het antwoord wilde weten. Onbewust was ze de man gaan vertrouwen. Hij viel misschien een beetje buiten de boot bij haar andere guards, die typische noordelingen waren, maar dat leek haar niet echt te deren. De twee zouden op deze manier volledig door kunnen gaan voor twee mensen uit Valyria. Alleen haar bleke huid verraadde dat de roodharige vrouw niet van hier was. “I didn’t want to be pushing it,” zei ze met een kleine grijns terwijl ze hem een zijdelingse blik gunde. Hij vertelde haar dat hij de prachtige hoofdstad inderdaad al eens vaker had bezocht, iets waardoor ze hem meteen geïnteresseerd aankeek. Ze volgde zijn blik naar de ondergaande zon en kneep haar ogen lichtjes samen tegen het felle licht. “Why were you in Archeon?” vroeg ze hem nieuwsgierig. Hij had zojuist zelf de deur naar een zee van vragen voor haar opengezet.
Het was haar eerste bezoek aan een stad buiten Falkreath en ze moest toegeven dat ze het niet erg zou vinden haar verblijf hier te verlengen. De stad had haar duidelijk in zijn greep, met de prachtige tuinen vol met bloemen en de sierlijke kleding waarin elk individu zich voortbewoog. De stad had een bepaalde sfeer die haar aansprak. Alleen de brandende zon op haar bleke huid zou ze kunnen missen als kiespijn. Ze zou echter liegen als ze zei dat ze het erg vond dat de vrieskou eindelijk eens uit haar botten werd verdrongen.
Freyja vroeg hem of hij al eens eerder in Archeon was geweest, een random vraag om het gesprek op gang te houden en waarop ze best wel het antwoord wilde weten. Onbewust was ze de man gaan vertrouwen. Hij viel misschien een beetje buiten de boot bij haar andere guards, die typische noordelingen waren, maar dat leek haar niet echt te deren. De twee zouden op deze manier volledig door kunnen gaan voor twee mensen uit Valyria. Alleen haar bleke huid verraadde dat de roodharige vrouw niet van hier was. “I didn’t want to be pushing it,” zei ze met een kleine grijns terwijl ze hem een zijdelingse blik gunde. Hij vertelde haar dat hij de prachtige hoofdstad inderdaad al eens vaker had bezocht, iets waardoor ze hem meteen geïnteresseerd aankeek. Ze volgde zijn blik naar de ondergaande zon en kneep haar ogen lichtjes samen tegen het felle licht. “Why were you in Archeon?” vroeg ze hem nieuwsgierig. Hij had zojuist zelf de deur naar een zee van vragen voor haar opengezet.
notes: Outfit
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum