- Nyx UlricMember
- Real name : Saf
Aantal berichten : 16
IC posts : 6
Character sheet
Age: 32 y/o
Occupation: Personal guard
Residence : Hillerød, Falkreath
It's hard (Sarovyr)
vr maa 16, 2018 9:46 pm
Rustig liet hij het ondergedompelde stukje stof over de ontblote huid van zijn arm gaan. De achtergebleven warme waterdruppels volgden hun baan naar beneden. Een vermoeide zucht kwam over z'n lippen heen, terwijl hij een blik richtte op het knapperende vuur in de haard. De avond was inmiddels gevallen, zijn dienst in huize Hillerød zat erop voor vandaag. Morgen, voordat de vogels ontwaakten uit hun slaap zou hij wederkeren. Het vaste ritueel, dag in dag uit. Maar deze avond had Nyx andere plannen dan vroeg naar bed gaan. Een akelige, stille sfeer joeg hem weg uit het huis. Deze hing er al een tijdje, iets meer dan een jaar om precies te zijn. Al die tijd had Nyx het kunnen negeren, wetende dat hij de volgende dag toch niet aanwezig zou zijn. Echter kon hij het deze avond niet verdragen. Vandaag ging hij de warme omhelzing van een kroeg opzoeken. Gemotiveerd kwam de man in de benen, waarna hij uit de koperen badkuip stapte. Tegelijkertijd trok hij een doek van een stoel af, die toevallig dichtbij stond. In een rap tempo droogde hij zich af, om vervolgens in een paar schone kleding te schieten. Het was een simpel setje, eigenlijk niet bedoelt voor de extreme kou in Falkreath. Ieder ander mens zou erin doodvriezen. Hij had het geluk áltijd warm te zijn, mede dankzij zijn ability. Een wandelend kacheltje, bestand tegen elk weerstype. Al wandelend trotseerde hij de besneeuwde wegen richting zijn "vaste" kroeg. Niet dat Nyx vaak uit ging, integendeel zelfs. Hij was van mening zijn baan met een nuchter hoofd succesvol uit te voeren. Maar wanneer hij wél besloot een bezoekje te brengen, dan altijd naar één en dezelfde. Er waren meer vaste gezichten te zien, waardoor het opstarten van een gesprek soepeler verliep dan normaal. Hij verheugde zich op een avondje dom zwetsen, even een beetje afleiding van de eenzaamheid die heerste. Eenmaal aangekomen gooide hij de krakende deur met een zwaai open. Een zwak glimlachje sierde zijn gelaat nadat de barman hem vriendelijk begroette. Zorgvuldig sloot hij de deur achter zich nadat hij naar binnen was gestapt, terwijl zijn blik over de gezichten die zich in de kroeg bevonden gleed. Bekend, bekend, onbekend... Bekend. Die laatste had zijn aandacht weten te trekken. Een jongeman bevond zich aan de tafel, alleen, er zat niemand bij. Voor een enige tijd terug had hij diens gezicht kunnen aanschouwen. Zelfs de naam had Nyx nog onthouden. In een kalme tred begaf hij zich naar de bar, waar al een beker rum voor hem klaar stond. Vaste prik. Zijn ruwe vingers omklemden het voorwerp, zodat hij deze mee kon nemen naar de tafel waaraan de jongeman zat. ,,Hey," begon Nyx, ietsjes aan de zachte kant. ,,Do you mind if I join?" |
- Sarovyr MavethMember
- Aantal berichten : 32
IC posts : 3
Character sheet
Age: 23 y/o
Occupation: Doctor´s Assistant
Residence : Archeon, Valyria
Re: It's hard (Sarovyr)
do maa 22, 2018 4:24 pm
Gure en snijdende wind huilde om de houten stal heen die aan de rand van de stad stond. Paarden stonden ongestoord van hun hooi te eten terwijl Sarovyr met een hamer het ijs op het water in de stenen drinkbakken kapot sloeg. Zijn vingers waren rood die hij vervolgens bij elkaar hield, een poging deze iets te verwarmen met zijn adem. Snotterend klopte hij één van de karrenpaarden op de hals voor hij de deur opende en begroet werd door sneeuwvlokken in zijn gezicht. De dokter waar hij mee reisde lag al lang en breed onder de lakens in het huisje waar ze kamers toegewezen hadden gekregen. Echter had zijn assistent andere plannen, die de volgende dag vrij had gekregen. Verkleumd tot het bot waren ze eerder die dag gearriveerd. Ondanks hij niet snel klaagde vroeg Sarovyr zich toch in stilte af waarom men zo'n koud oord koos als hun leefgebied. Er waren toch meer dan genoeg andere plekken in het land om te wonen, waar je in ieder geval wel je eigen eten kon verbouwen. Maar hij kwam zelf dan ook uit het warme Valyria. Ook niet iedereen zijn voorkeur trok daar naar toe, natuurlijk. En overal was een dokter nodig aangezien sommige steden geen vaste hadden. Bovendien was hij hier al eerder geweest. Zo ongeveer een jaar geleden. Verbitterd dacht hij terug aan wat er toen gebeurd was, maar zelfs de dokter waar hij bij in de leer was had er niks aan kunnen doen als hij in zijn plaats was geweest. De gedachten probeerde hij snel weer van zich af te schudden. Maar ze was nog zo jong.. Kleine beetjes sneeuw nam hij mee naar binnen toen Sarovyr de kroeg in stapte. Deze smolten vrijwel direct. Gezichten werden zijn kant op gedraaid en begroetend knikte hij de kroeggasten en de barman toe. Hun uitdrukking werd ietwat verrast toen de Valyriaan de deur nog even langer open hield en een jonge, ietwat slungelige wolf, achter hem langs naar binnen kwam gedraafd. Hier en daar werd nieuwsgierig gesnuffeld. Om zijn hals hing een band met kleine tasjes waar Sarovyr medicijnen en kruiden in had zitten zodat hij vrijwel altijd wat bij de hand had. De barman keek bedenkelijk, opende zijn mond even, maar sloot hem weer toen hij besloot er niks over te zeggen. Het jonge dier was weliswaar speels maar niet vals en was uitgeput na een hele poos mee te hebben gerend naast de kar onderweg hierheen. Toen Sarovyr zich naar de bar begaf bestelde hij Glogg, een drankje dat de dokter waar hij bij in dienst was eens had aangeraden. Het was iets met fruit en een beetje sterkere drank. Het was warm en je kon er lekker op slapen. Normaal was Sarovyr niet van de alcohol maar daar merkte je niet veel van in het drankje door het fruit met rode wijn. Het was in ieder geval smakelijk toen hij een slok nam, een plaatsje op zoekend aan een lege tafel. Zijn wolf Zev kroop er onder om bij zijn voeten te liggen. Zo verzonk hij in gedachten tot zijn drankje bijna op was. Een stem vlakbij hem, zonder dat hij voetstappen had gehoord over de houten ondergrond, haalde hem er weer uit. Een vaag belletje rinkelde bij herkenning. Meteen stak Zev zijn nieuwsgierige snuit onder de tafel uit waarop Sarovyr hem bij de riem greep. Zijn grote bruine ogen keken naar de man op terwijl de staart van de jonge wolf tegen een poot aan tikte. ''Ofcourse Sir.. Take a seat'' bracht hij uitnodigend en richtte zich toen op Zev ''Not so curious fluffball. Lie down'' sprak hij de wolf toe met een warme stem, die zich weer op de grond liet zakker maar nog enthousiast de nieuwkomer zijn geur op snoof, zachte zeurende geluidjes makend. Hem weer negerend richtte Sarovyr zich op de man voor zich. De blik die hij had gehad toen ze elkaar voor het laatst hadden gezien. Hij kon het nog goed heugen. Even nam hij een slok van zijn drinken voor hij een kleine glimlach op zijn gelaat probeerde te vormen. Dit lukte ietwat. Oef, hij had kunnen verwachten de man tegen te komen.. ''Sir..'' begon hij schor, schraapte zijn keel even en ging verder ''I forgot how cold it was outside in this city..'' begon hij, zoekend naar woorden. En bleef verder stil, even niet wetend hoe hij om moest gaan met het ongemakkelijke gevoel dat hem behaagde. |
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum