Someplace New, Someplace Safe

ma apr 02, 2018 4:43 pm

Anna

Anna leefde nu al een aantal maanden op zichzelf. Nuja, in de dienstmeisjesvertrekken. In ieder geval zonder haar geliefde moeder en broer. Ze had meer zelfvertrouwen gekregen, en was natuurlijk ook beter geworden in het legen van poo's en al die dingen. Toch had ze een terugval gekregen toen ze hoorde dat Agnar naar Hillerod was vertrokken. Het was altijd een opluchtend idee geweest dat hij in de buurt was als ze hem nodig had. Ook haar moeder was daarheen verhuist. Zij woonde nu in een heus kasteel. Anna was blij dat haar moeder goed verzorgt werd, dat schreef Agnar in ieder geval in de brieven die ze ontving. Maar ze mistte het op bezoek gaan op de boerderij waar ze was opgegroeid en haar moeder boodschappen en kusjes te brengen. Bovendien was ze het geëtter van de Jarl's zoon Ivarr zat. Wat een nare vent was dat. Gelukkig had ze dat nooit hardop durven uitspreken. Wie weet wat er dan gebeurd was met haar.

Waar het allemaal op neerkomt is dat Anna besloot naar Hillerod te verhuizen. Ze zou vragen of ze in dienst kon werken bij Lady Freya sinds die haar moeder heeft gezegend met veiligheid en voedsel. Het leek haar een aardige vrouw. Ze vond het knap dat zo'n jong iemand het voor elkaar krijgt om een stad te runnen.

De lente was aangebroken maar het was nog niet echt warm. Dus Anna had haar mantel over haar hoofd geslagen tegen de koude noorderwind. Ze mocht meereizen met een echtpaar en hun kinderen die ze bevriend had in Skorravir. Alleen reizen was geen goed idee, helemaal niet voor een jonge meid. Toen ze er waren nam ze hartelijk afscheid en pakte haar volgepropte knapzak. Ze had niet veel bezittingen, en ze had zelfs wat dingen achtergelaten waar ze wel zonder kon zodat ze alleen de waardevolste spullen meehad. Niet eens waardevol op een economisch level, vooral waardevol op een emotioneel level. Zoals de brieven van haar broer en een klein brons medaillon met een plukje haar erin van haar overleden paard die vroeger bij haar en haar familie op de boerderij hielp met het sjouwen van spullen en het land bewerken. Ze was wel een echte dierenliefhebber.

Een paar wachters hielden haar tegen voor de deur. Maar ze leken niet aggresief. Zo'n jong blond volksmeisje als Anna was dan ook niet echt een bedreigend gezicht om te zien. Ze vertelde wat ze kwam doen en werd binnengelaten. De ontvangsthal was groot en rustiek. Niet zo sfeervol als die in Skorravir maar het gaf wel een krachtige indruk.

Dress: https://nl.pinterest.com/pin/540643130250966522/

Sheet door Cricket van Kickstart

ma apr 23, 2018 6:08 pm

if I'm going to die, let it happen

while there is still some of me left

Er was een guard naar haar vertrekken gekomen om te melden dat er iemand was die haar graag wilde zien. Normaal gesproken regelde de hoogste handmaiden dit soort audiences, maar voor een bepaald persoon had ze een uitzondering gemaakt. Niet heel lang geleden had ze een viking in haar stad genomen waarin ze potentie had gezien, iemand die haar nog handig van pas kon komen, maar tevens ook een gevaarlijke speler kon zijn als hij zijn trouw recht onder haar neus aan een andere partij zou voorleggen. Freyja was dan misschien naïef, dom was ze niet. De moeder van de persoon in kwestie was verhuist naar haar stad en ze had beloofd dat er voor de oudere vrouw gezorgd zou worden. Iedereen in Hillerod zorgde voor elkaar, dat was alijd zo geweest en ze was niet van plan daar verandering in te brengen. Ze had de guard weggewuifd en was nog even in haar vertrekken gebleven. De vertrouwde wolvenbond was op haar schouders gelegd en ze had haar warme laarzen aangetrokken. Het mocht dan misschien lente zijn, als je niet goed oplette kon je neus er alsnog afvriezen. De temperaturen waren veradelijk, zeker gezien de zon in de lucht stond maar het alsnog vroor.

Met rustige passen waande de lady zich een weg door de vele gangen van haar kasteel. Het was haar kasteel nu, immers was ze de enige van haar bloedlijn die geboren was met de naam Skarsgard. Het was een verontrustende gedachte, gezien haar familie het altijd voor het zeggen had gehad in de noordelijke stad. Ze hadden de plaats, vele generaties geleden, met hun blote handen opgebouwd en nu was het aan haar om ervoor te zorgen dat de stad draaiende bleef. Ze had nog een halfbroer, die haar hielp waar het kon, maar dat was anders. Hij droeg de verantwoordelijkheden niet. Uiteindelijk kwam de roodharige lady aan in de ontvangsthal, waar meerdere dierenhuiden en banners van de stad waren opgehangen om een bepaalde sfeer aan het kasteel te geven. Ze zag de blondine staan en wandelde rustig op haar af. “Anna Heglund?” vroeg ze het jongere meisje terwijl haar blauwe ogen zich in die van de ander haakte. Als het goed was, was dit het zusje van Agnar.

notes: Outfit

∎ ◣ ◥

Someplace New, Someplace Safe

Someplace New, Someplace Safe

Re: Someplace New, Someplace Safe