Index
Laatste afbeeldingen
Map
City rulers
Discord
Registreren
Inloggen
Zoeken
Dashiell StålbergMember- Real name : Saf
Aantal berichten : 34
IC posts : 8
Character sheet
Age: 4
Occupation: Captain of cuddles
Residence : Skørravir {Falkreath}
My brain is not done cooking
zo apr 08, 2018 3:06 pm
Het vrolijke getjirp van de vogels, gecombineerd met de eerste warme zonnestralen in de ochtend verraadde al dat vandaag een mooie dag ging worden. Hoewel door de meesten de komst van deze warmte met open armen werd ontvangen, was Dash degene die enigszins wat teleurgesteld was. In de afgelopen dagen hadden de sneeuwwitte vlaktes plaats gemaakt voor een hoop groen. Zelfs kwamen er al bepaalde bloemknoppen omhoog. Allemaal lief, leuk en aardig maar het betekende dat zijn gemaakte sneeuwengelen zo goed als verdwenen waren. En hij had er zoveel werk aan verricht! Met een stel opgeblazen wangen en boze, gefronste wenkbrauwen staarde Dashiell naar de plek waar zijn creaties hadden moeten wezen. Zijn ene handje steunde op zijn heup, terwijl de ander een zelf gemaakt "zwaard" vasthield. Zijn zwaard, nog zo'n creatie, bestaande uit twee takken die provisorisch tegen elkaar werden gehouden doormiddel van een stukje touw. Oh, hoeveel mensen hij hiermee al verslagen had. Ontelbaar. Ridders zouden jaloers op hem zijn. Een diepe, dramatische zucht kwam over zijn lippen heen zetten, waarna het jongetje besloot wat anders te gaan doen. Blijven treuren om één en dezelfde ding ging echt niet helpen. Zijn engelen kwamen er niet voor terug.
Plotseling getrokken door een klein, rood diertje dat zich een baan door de grassprieten werkte, liet hij zich op zijn knieën vallen. Gefascineerd volgde zijn groot staande ogen de bewegingen van het lieveheersbeestje. Hij wilde het. Bedachtzaam stak hij een vinger naar het diertje uit, met de intentie deze te aaien. Maar voordat hij überhaupt contact kon maken, vloog het weg. De zoveelste teleurstelling, en dat allemaal op één ochtend. Even leken de boze, opgeblazen wangen terug op zijn gelaat te keren. Tot Dash's blauwe kijkers een bekend figuur spotte. Paps! Hij herpakte zijn blinkende zwaard, waarna hij tijgerend op zijn vader af sloop. Vandaag zou de dag worden dat hij zijn vader ging verslaan. Eeuwen had hij moeten wachten op zo'n kans als deze. Bijna... Bijna...! 1, 2, 3... Go! Met een luide kreet kwam Dash overeind, zijn zwaard boven zijn hoofd houdend terwijl hij op de reus afrende. ,,I'm going to get you!"
Plotseling getrokken door een klein, rood diertje dat zich een baan door de grassprieten werkte, liet hij zich op zijn knieën vallen. Gefascineerd volgde zijn groot staande ogen de bewegingen van het lieveheersbeestje. Hij wilde het. Bedachtzaam stak hij een vinger naar het diertje uit, met de intentie deze te aaien. Maar voordat hij überhaupt contact kon maken, vloog het weg. De zoveelste teleurstelling, en dat allemaal op één ochtend. Even leken de boze, opgeblazen wangen terug op zijn gelaat te keren. Tot Dash's blauwe kijkers een bekend figuur spotte. Paps! Hij herpakte zijn blinkende zwaard, waarna hij tijgerend op zijn vader af sloop. Vandaag zou de dag worden dat hij zijn vader ging verslaan. Eeuwen had hij moeten wachten op zo'n kans als deze. Bijna... Bijna...! 1, 2, 3... Go! Met een luide kreet kwam Dash overeind, zijn zwaard boven zijn hoofd houdend terwijl hij op de reus afrende. ,,I'm going to get you!"
Tag;; Viktor
.
Viktor StålbergMember- Real name : Linn
Aantal berichten : 17
IC posts : 4
Character sheet
Age: 27 years
Occupation: Blacksmith / Stableboy
Residence : Skørravir, Falkreath
Re: My brain is not done cooking
zo mei 06, 2018 12:06 pm
what if I fall?
VIKTOR
Oh but darling, what if you fly?
De man was klaar met zijn ochtenddienst, wetende dat hij in de namiddag weer door ging met het maken van de wapens die bij hem besteld waren. In zijn pauzes trok hij vaak terug naar het bescheiden huis waarin hij samen met zijn moeder, zijn twee dochters en zijn zoon woonde. Als alleen staande vader, probeerde hij er alles aan te doen om zo vaak mogelijk er voor zijn kinderen te zijn, al ging dat niet zo vaak zoals de man dit wilde; het was immers zo dat hij twee banen op zich had genomen en zo hier en daar soms zelfs extra klussen opnam om geld te verdienen. Hij had het geld immers hard nodig om zijn kinderen en zijn moeder te onthouden. In de verte kon hij zien dat Dashiell ergens mee bezig was en de man trok een van zijn wenkbrauwen op. Waar was de kleine deugniet nu weer mee bezig? Viktor kwam dichterbij, maar maakte ondetussen de indruk dat hij zijn zoon niet had zien aankomen. De jongen tijgerde immers met een houtenstok zijn vader's kant op en Viktor had al snel door wat de bedoeling was. Hij moest veel moeite doen om zijn gezicht strak te houden en niet in lachen uit te barsten, want het zag er behoorlijk schattig uit hoe de jongen zo stil mogelijk zijn kant op probeerde te komen.
Pas toen de jongen omhoog schoot en zijn zwaard boven zijn hoofd hield, draaide Viktor zich pas naar zijn zoon toe. Voor de nep zette hij een geschrokken blik op, waarna het 'zwaard' hem in zijn zij raakte. "Aah!" Weerklonk, waarna de man zich tot zijn knieën liet zakken en naar het zwaard greep dat zogezegd in zijn zij zat. "You hit me good, son." Sprak hij, een nep pijnlijke blik in zijn ogen, waarna de grote man zich op de grond liet vallen. "You need to take care of your sisters now, Dash, you're now to be the man of the house.." En toen liet de man zijn hoofd losjes naar de zijkant vallen en sloot hij zijn ogen. Bijna alsof hij dood was. En oh, hoe hard moest hij zijn best doen om geen lach rond zijn lippen te vormen.
Pas toen de jongen omhoog schoot en zijn zwaard boven zijn hoofd hield, draaide Viktor zich pas naar zijn zoon toe. Voor de nep zette hij een geschrokken blik op, waarna het 'zwaard' hem in zijn zij raakte. "Aah!" Weerklonk, waarna de man zich tot zijn knieën liet zakken en naar het zwaard greep dat zogezegd in zijn zij zat. "You hit me good, son." Sprak hij, een nep pijnlijke blik in zijn ogen, waarna de grote man zich op de grond liet vallen. "You need to take care of your sisters now, Dash, you're now to be the man of the house.." En toen liet de man zijn hoofd losjes naar de zijkant vallen en sloot hij zijn ogen. Bijna alsof hij dood was. En oh, hoe hard moest hij zijn best doen om geen lach rond zijn lippen te vormen.
Not a god's chosen.
- Dashiell StålbergMember
- Real name : Saf
Aantal berichten : 34
IC posts : 8
Character sheet
Age: 4
Occupation: Captain of cuddles
Residence : Skørravir {Falkreath}
Re: My brain is not done cooking
zo mei 06, 2018 2:09 pm
Al een enige tijd had Dashiell zitten broeden op een plan. Dé ultieme wraak op zijn vader. Niet eens aangedreven door woede ofzo, zoals gecompliceerde volwassenen, maar gewoon als een simpele payback. Voor al die keren dat hij op bed werd gepropt terwijl Dash totaal géén zin had gehad. Ouderen leken niet te willen begrijpen dat zijn energielevel van begin, tot eind, altijd op 200% zat. Slapen was in zijn ogen dus een onnozele bezigheid. Dus het jongetje vond het een best goed plan om paps even op diens nummertje te zetten. Spotten met captain cuddles was immers een strafbaar feit.
De geschrokken uitdrukking op diens gelaat, liet de kleine blondie breed lachen, waarna het machtige zwaard toesloeg in paps zijde. Eerlijk, het kwam als een ware verrassing dat dit plan succes had. Over het algemeen was zijn vader hem altijd te slim af geweest, of de man wist hem op tijd tegen te houden. Dikke krachtpatser dat ie was. Maar dit maal... Dit maal zegevierde Dashiell. En hij lachte triomfantelijk toen de ouder tegen de vlakte ging. Hij legde het zwaard aan de kant, terwijl hij dichterbij stapte en op zijn hurken voor zijn vader zakte. Er lag pijn op het gezicht waar Dash tegenaan staarde. Wacht eens even... Heel langzaam ebde het lachje van z'n gezichtje af. Had hij paps nou werkelijk pijn gedaan? Lag de man voor zijn neus dood te bloeden? De woorden die zijn oren binnen drongen, liet hem grote ogen opzetten. Nu was het zijn beurt om geschrokken te kijken. Man van het huis zijn, hell no!! Hoe ging hij dat in hemelsnaam in zijn uppie redden?! Papa was de held onder hun, degene die voor alles zorgde. Nooit dat hij zoiets voor elkaar ging krijgen. ,,Dad no!" riep Dash, duidelijk ontdaan. Meteen kroop hij bovenop de man. Beide handen legde hij tegen diens wangen aan, er zachtjes in knijpend. ,,Come back, please, come back!" Tranen welden op in zijn wijd staande kijkers, echter liet hij deze nog niet gaan. Na wat in zijn vaders wangen te hebben geknepen, gleden zijn vingers af naar de mondhoeken, die hij wat omhoog probeerde te duwen. ,,I am so, so, só sorry!"
De geschrokken uitdrukking op diens gelaat, liet de kleine blondie breed lachen, waarna het machtige zwaard toesloeg in paps zijde. Eerlijk, het kwam als een ware verrassing dat dit plan succes had. Over het algemeen was zijn vader hem altijd te slim af geweest, of de man wist hem op tijd tegen te houden. Dikke krachtpatser dat ie was. Maar dit maal... Dit maal zegevierde Dashiell. En hij lachte triomfantelijk toen de ouder tegen de vlakte ging. Hij legde het zwaard aan de kant, terwijl hij dichterbij stapte en op zijn hurken voor zijn vader zakte. Er lag pijn op het gezicht waar Dash tegenaan staarde. Wacht eens even... Heel langzaam ebde het lachje van z'n gezichtje af. Had hij paps nou werkelijk pijn gedaan? Lag de man voor zijn neus dood te bloeden? De woorden die zijn oren binnen drongen, liet hem grote ogen opzetten. Nu was het zijn beurt om geschrokken te kijken. Man van het huis zijn, hell no!! Hoe ging hij dat in hemelsnaam in zijn uppie redden?! Papa was de held onder hun, degene die voor alles zorgde. Nooit dat hij zoiets voor elkaar ging krijgen. ,,Dad no!" riep Dash, duidelijk ontdaan. Meteen kroop hij bovenop de man. Beide handen legde hij tegen diens wangen aan, er zachtjes in knijpend. ,,Come back, please, come back!" Tranen welden op in zijn wijd staande kijkers, echter liet hij deze nog niet gaan. Na wat in zijn vaders wangen te hebben geknepen, gleden zijn vingers af naar de mondhoeken, die hij wat omhoog probeerde te duwen. ,,I am so, so, só sorry!"
Tag;; Viktor
.
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum