Allison rolde even met haar ogen, al trok er een lichte glimlach over haar gezicht. Ze had een eigenwijze opmerking verwacht, maar niet die. “I could go for some fresh clothes, though,” kwam er met een lichte zucht uit, terwijl haar blik op haar broek viel. Of in ieder geval iets waar ze later ook in kon slapen. Vandaag zouden ze toch nergens meer heen gaan. Maar, gezien ze deze broek gister ook al aan had gehad, voelde het alsof deze aan haar lijf vast plakte. Iets wat, vanzelfsprekend, niet waar was. Hij zag er nog tiptop uit. Maar helaas was dit één van mevrouw’s rare kwalen. Iets waar Kaz niet over kon klagen: hij had er ook genoeg.

“Maybe,” bracht de blondine uit, voor ze in een soepele beweging opsprong. “You stay here. Don’t move!” Ze hield haar vinger omhoog alsof ze het tegen een hond had. Oeps. Ze liep naar de keuken en haalde een stel sleutels uit de lade, waarna ze de gang op liep, om hier te beginnen met de deur te openen. Slot 1… Slot 2… Juist ja. Meerdere sloten werden geopend en ze schoof de schuifdeur aan de kant, om met snelle passen van de trap af te hobbelen. Want niet alleen bevond al het nare zich hier, dit was ook haar alchemie hol. Het bleef hier altijd koel, dus was het zowaar mogelijk om hier dingen te bewaren. Haar blik gleed langs de schappen, tot ze op een pijnstillend middel uit kwam. Het was een… vreemde pap. Eén die je moest eten en erger smaakte dan kots. Maar, het hielp wel. Als je je door de verschrikkelijk smerige smaak heen kon zetten, tenminste.

Met snelle passen was Allison de trap weer opgelopen, had ze de deur weer op z’n sloten gedaan en wandelde ze naar Kaz toe, om hem het potje voor te houden, de deksel eraf. “This will help.” Niet volledig. Maar een stuk sterker dan de pijnstillers hiervoor, in ieder geval. En het zou hopelijk de genezing ook een beetje bevorderen, al durfde ze daar niet te veel op te hopen. “It tastes like ass, though.” Misschien kwam die waarschuwing iets te laat.

“It’s a painkiller,” sprak ze met een bedenkelijk gezicht, voor ze grijnsde. “But it’s… more natural. Will work a lot longer,” besloot ze uit te leggen. Er waren heus wel sterkere middelen op de wereld. Vampire Venom, bijvoorbeeld. Maar, dit was een vrij sterk potion dat ook nog eens aardig lang werkte. Het nadeel was de smaak. En het feit dat het geen waterig middel was, maar dat het vrij… Papperig was. Goor, dus. Maar wat deed je eraan? Zolang het werkte… “So if you don’t want me to pull out the needles, I want that empty when I get back here,” bracht ze met een lichte glimlach uit, voor de blondine zich weer omdraaide. Tijd voor een douche en schone kleren.

Allison gooide per direct haar kleding in de wasmand, om onder de douche te stappen en hier toch zeker een half uur onder te staan, zelfs al had ze diezelfde ochtend ook al eronder gestaan. Wat waren ze toch heerlijk verschillend. De jonge griet had nog net geen smetvrees en gaf alles om uiterlijk, terwijl Kaz… juist ja. Dat was Kaz.

Met een tevreden gevoel was ze de badkamer uitgestapt en had ze haar haren zo goed mogelijk afgedroogd. Ze besloot het enkel in een lage staart te doen, met enkele plukken die aan de voorkant los hingen. Gezien de tijd had het weinig zin om er veel meer mee te doen, maar in ieder geval was het weer allemaal schoon. Een roze nachtpon was genoeg voor vandaag. Qua pyjama’s was haar kast een beetje eentonig. Enkel shirts met korte broekjes, of korte nachtponnen die veel te moeilijk waren om te vinden. Waarom iedereen in zo’n lange jurk wilde slapen was haar een raadsel.

Eenmaal beneden knikte de jonge vrouw tevreden. “I see you actually managed,” sprak ze, bijna onder de indruk. Ze plofte naast hem neer met het lege potje in haar handen en moest moeite doen om een recht gezicht te behouden toen ze het volgende besloot te flikken. Ze focuste haar blik op de naam die op het potje stond en fronste. “Shit…” fluisterde ze zacht.

Allison keek Kaz even met een lichte frons aan en keek weer naar het potje, voorzichtig naar de naam wijzend. Even zat ze daar in stilte. “I forgot the diaeresis on the a,” merkte ze op. Dat betekende dat de naam verkeerd gespeld was! Voor iemand zo goed geordend als zij, was dat dramatisch. Ach, dat zou ze later wel oplossen. Ze legde het potje terug op de tafel en wierp een blik op Kaz, hopende dat ze hem geen hartaanval had bezorgd. In ieder geval had ze hem dan al hier thuis. Kon ze hem meteen op de onderzoekstafel leggen en aan het werk gaan.

Zijn chagrijnige stem liet Allison lachen en ze porde met haar vinger in zijn wang. “Forgive me, please?” De grijns op haar gezicht stond van oor tot oor. Zijn angstige blik was gewoon te mooi geweest om te vergeten. “I don’t think I’ll ever forget that look of yours, though,” kwam er vervolgens uit, terwijl ze haar lachen probeerde in te houden. Iets wat niet helemaal lukte. Missie geslaagd, dus. Haar blik gleed even naar het potje. Smartstillande, stond erop. Pijnstiller. Alleen dan moest er eigenlijk nog een trema op de a. Arme jongen toch.

Dat zuinige lachje moest ze het maar voor doen. Toen hij opstond, sloeg ze haar been over de ander heen en hief ze haar wenkbrauwen. “Kaz?” vroeg ze twijfelend, haar hoofd lichtjes scheef houdend. Het was midden in de nacht. Als hij van plan was naar bed te gaan, kon hij dat toch wel zeggen? Tenzij hij van plan was om als een kip zonder kop rondjes te lopen door het huis, maar gezien zijn huidige staat leek dat haar ook niet het geval. Wat was het toch een vreemde jongeman. In plaats van dat hij nou gewoon rustig bleef zitten tot het bedtijd was… moest hij weer rusteloos doen.

Allison zuchtte een keer. “It might hurt less now, you should probably still take it easy,” merkte ze met een lichte frons op. Oh nee he. Misschien had ze hem niets moeten geven. Dit was nog veel erger. Ze fronste toen hij met zijn hand over een paar boeken streek en hief een wenkbrauw toen hij zich weer omdraaide. “I’m afraid all those books hold is information that is of little interest to you,” bracht ze uit. Aka, blijf af. Het is zo netjes geordend. Ze waren oud. Fragiel. Als er eentje gebroken zou worden, zou ze persoonlijk nog een paar van zijn botten breken.