Down On The Street

Na zijn gesprek met Allison was hij meteen weer vertrokken naar Brightwater. Vooral om orde op zaken te stellen en zijn buit op de juiste plaats af te leveren. Ergens had hij nog langer in Isla willen blijven, al was het maar om weer wat meer info te verkrijgen over Asher. Maar zaken moesten afgehandeld worden, zeker voor hij aan zijn nieuwe taak ging beginnen. Dante keek kort over de mensen massa heen. Het was weer een drukke dag in de stad, maar dat was het uiteindelijk elke dag dus voor hem was dit niets nieuws. Al had de jonge man toch een vreemd gevoel in zijn onderbuik dat er vandaag iets te gebeuren stond, hoe of wat wist hij niet maar het gevoel was zeker aanwezig. Met zijn handen in de zakken van zijn leren jack wandelde hij tussen de mensen massa door, hier en daar doken angstige ogen weg bij het zien van hem. Wat er voor zorgde dat er een grimas op zijn gezicht verscheen. Man, hij kon echt genieten van de angst die sommige mensen hadden voor hem.

Uiteindelijk had hij zich een weg gebaand door de mensenmassa en was hij enkele stalletjes voorbij gewandeld. Zijn donkere ogen gleden nog steeds langs de mensen heen. Toch altijd zoekend naar iemand die hem niet bekend voorkwam, of juist het tegenovergestelde. Een gezicht dat hij eerder had gezien maakte zich herkenbaar toen een vrouw haar hoofd draaide om rond te kijken, dat was tenminste waar hij van uit ging. Een courtisane, een vrouw die ooit heel dicht had gestaan bij niemand minder dan Asher. Kon het lot hem zo goed gezind zijn? De man hield zijn gezichtsuitdrukking neutraal, ze mocht geen argwaan krijgen. De kans dat ze hem eerder had gezien was kleiner, omdat hij meestal vanuit de donkerste plekken had toegekeken als het om Asher ging. Met een rustige pas liep hij naar het stalletje, waarop hij bij aankomst vriendelijk knikte naar de persoon die achter het stalletje stond. Voor enkele seconden liet hij zijn blik over de verschillende hapjes gaan die uitgestald lagen. Om zich dan tot haar te richten. ‘So tell me, what do you like? I’m looking for some inspiration here.’

Er waren verschillende redenen waarom hij de dame in kwestie had aangesproken, werkelijk aardig zijn was er misschien zelfs ook eentje van. Het was een simpele manier geweest om haar aan te spreken, common ground zoeken was het trucje. Of het zou werken zou hij straks wel zien. ‘I must say, it is a pretty hard choice yes.’ Glimlachte hij kort. Oh ja, Dante en eten gingen als twee handen op een buik samen. Misschien wel een van zijn favoriete bezigheden die iets vrediger waren. Gebakjes waren echter iets waar hij vrij picky in was. Er moest net genoeg van alles bij zijn en zeker niet te droog. Instemmend humde hij wat. Chocolade gebakjes waren inderdaad het soort dat vrij hoog op zijn lijstje stond, vooral als het over de smaak ging. ‘You’ve got a good taste.’ Toen ze hem vroeg wat hij lekker vond en daarbij ook nog eens een gokje waagde was hij toch even onder de indruk. ‘Have you been spying on me?’ Ze moest eens weten. ‘Perhaps a mixture of those two? I don’t know either it tastes like heaven or it taste like shit.’ Sprak hij schouderophalend waarop hij even naar de man keek die nog druk bezig was met klanten. Kort haalde hij een hand door zijn gitzwarte haren waarop hij zijn blik weer vestigde op de vrouw naast hem. ‘I might need some help tho. What do you say? You let me buy a fine amount of these pastries, and we pick out the best one?’ Een voorstel waar iemand met een hart voor eten wellicht geen nee tegen zou zeggen.

Dante grijnsde kort. ‘Is it smart to say yes?’ Een speelse blik verscheen kort in zijn ogen. Maar goed let’s get down to work. Tijd om even een goede keuze te maken tussen alle gebakjes hier, het moest een perfecte samenstelling worden van zowel chocolade gebakjes als de gebakjes met vruchten erop en misschien nog wel enkele simpele gebakjes die leuk versierd waren met slagroom. Moeilijke beslissing. ‘I’m not a big fan of nuts to be honest. But maybe also a few of the plain ones with cream on them?’ Stelde hij voor. Oh yeah, dit zag er echt goed uit. Dante deed teken naar de man die zich eindelijk weer tot hen had gewend en duidde lukraak enkele gebakjes aan zodat ze een fijne mengeling kregen van wat hij juist had gezegd. ‘So, does the lady want to make the last pick?’ Knipoogde hij vrolijk. Dit zou een aardige duit gaan kosten, maar uiteindelijk had Dante zijn persoonlijke buit enkele dagen eerder verkocht dus had hij momenteel wel net een beetje teveel op zak. Maar uiteindelijk was het wel voor een goed doel, een gecombineerd doel allicht. Zijn buik rond eten in eerste instantie, maar misschien toch ook wat meer te weten komen over haar en van Asher ook natuurlijk. ‘Dante by the way.’

Dante en het uitgeven van geld. Het was iets wat uiteindelijk niet heel veel gebeurde, buiten aan drank maar dat waren details. Dit was evengoed voor een goed doel, zijn doel. Maar dat maakte uiteindelijk niet superveel uit. Gelukkig had hij honger. Nadeel van nog niets gegeten te hebben. Wanneer Sierra haar keuze had gemaakt ging de man aan de slag met het verzamelen van de gebakjes. Snel genoeg had hij ze allemaal verzamelt. ‘Nice to meet you.’ Hoewel ontmoeten misschien een fout woord was, want hij kende haar al maar goed de schijn hoog houden was hier wel van belang. Wanneer de man de prijs noemde besloot Dante simpel weg een zakje met muntstukken op de tafel te leggen. Zo simpel kon het gaan. De man overhandigde de doos met gebakjes aan hem en met een grijnsje keek hij naar de vrouw. ‘So, did you have a place in mind to devour these?’

Hm, okee ze hadden dus geen specifieke locatie op dit moment. Al maakte dat opzich niet uit, de stad was groot genoeg ze hadden het maar voor het uitkiezen. Wanneer ze toch met een voorstel kwam verscheen er een glimlach op zijn gezicht. ‘I might know a spot.’ Niet de meest geheime locatie, maar ze hadden er wel een mooi uitzicht en dat was het belangrijkst. Dus zonder verder iets te zeggen besloot Dante in de richting van de haven te lopen. De mensen in de straten keurde het tweetal verschillende blikken. Waarschijnlijk vroegen ze zich af wat net hij deed bij Sierra. Kalmpjes wandelde hij verder, niet te snel zodat ze zou kunnen volgen. Nog niet exact in de haven maar enkele straten er van, draaide hij een van de kleinere straten in. Een van de straatjes waar de huizen vernield waren door de vikings tijdens hun raid. Waar ze uitkwamen was een veel oudere toren die gedeeltelijk afgebroken was zodat er geen gevaar zou zijn voor instorten. Een plek die perfect uitzicht bood op alles wat er in en uit de haven kwam, en die ook nog vrij dicht was om de mensen en de acties die ze aan het uitvoeren waren te kunnen onderscheiden. ‘I hope this suits what you had in mind?’ Glimlachte hij vriendelijk naar de vrouw waarna hij zich op een van grote stenen neerzette en de doos schuin achter hem zodat ook zij kon plaatsnemen.