Devil's Grip

Via een veranda was ze op het dak geklommen van één van de huizen die dicht aan het water stonden. Een zoute bries prikte in haar neus, maar ze vond het prima zo. Het was rustig hier. De luide stemmen die in het drukke gedeelte van de stad bevonden waren afgestorven, en het enige wat ze nog hoorde was het zachte geluid van de krekels, en het klotsen van het zeewater, dat tegen de stenen aanlegplaats en vele boten aankwam. Ze voelde zich op haar gemak, en ging op haar rug liggen, zodat ze naar de sterren kon kijken. Ze volgde de patronen met haar vinger, waarbij ze één oog dichtkneep. Een gaap rolde over haar lippen heen. Ze werd moe. Ze twijfelde of ze hier wilde blijven liggen, of zich toch verplaatsen naar een plek waar ze niet vanaf kon vallen en haar nek kon breken. Ze besloot toch maar voor het laatste te gaan, hoe graag ze deze rustige atmosfeer ook niet verlaten wilde. Ze duwde zichzelf overeind via haar ellebogen, en liet zichzelf vanaf het dak naar beneden zakken, terug op de veranda en zo weer op de grond. Ze keek even snel achterom, maar de bewoners van het huis merkten niets. Een druppel viel op haar schouder, en met een frons keek ze op. Meerdere druppels volgden en voor ze het wist was er een zachte regenbui ontstaan. Een donderslag weerklonk door de stille avond heen nadat een flits alles voor een seconde oplichtte. Een ril ging door Ellie's lichaam heen en ze keek om zich heen, op zoek naar een plek waar ze kon schuilen. Onder de veranda's kon niet, want als een eigenaar erachter kwam.. Dus begon ze maar te lopen, dichter naar de stad, omdat hier meer kans was dat er bruggen waren waaronder ze kon zitten.