Market days

Ze had er een hele tijd over nagedacht, maar morgen was het eindelijk zo ver. Morgen zou ze Nymmerwell verlaten en voorlopig ook niet meer terugkeren. Waar ze precies heen ging wist ze nog niet, maar dat maakte haar ook eigenlijk niet zoveel uit. Nymmerwell had haar twintig jaar lang een prachtig thuis geboden, maar nu werd het tijd om de rest van de wereld te gaan verkennen. Waarschijnlijk zou ze nog wel eens terugkeren, maar voorlopig rekende ze daar niet op. Er was echter nog wel iemand waar ze afscheid van moest nemen voor ze vertrok. Vertrekken zonder afscheid te nemen van de koningin van haar thuisland voelde niet goed. Dat kwam allemaal later op de dag wel. Eerst moest ze nog enkele aankopen doen voor morgen, en welke plek was daar nou meer geschikt voor dan de grote markt in Aztlan.
Eenmaal slenterend tussen de verschillende kraampjes door besefte ze hoe erg ze de sfeer in deze stad zou gaan missen, maar het riep ook een aantal vragen op. Zou het er in de andere koninkrijken ook zo levendig zijn, of juist compleet het tegenovergestelde? Zouden ze er dezelfde, levendige muziek spelen, of juist helemaal niet? Helaas zou ze daar pas achter komen wanneer ze daar haar eerste stappen zou zetten, en dat kon nog wel even duren.
Bij een van de kraampjes gevuld met allerlei soorten eten bleef ze even staan. Het liefst zou ze de hele kraam morgen mee zich meeslepen, maar dat leek haar niet zo'n slim plan. Ze wilde zo min mogelijk mee hoeven te slepen om de reis zo makkelijk mogelijk te laten verlopen. Hoe smeer spullen, hoe meer gesjouw. Hoewel ze erg geconcentreerd met het eten voor zich bezig was spotte ze een bekend figuur vanuit haar ooghoek. Ze moest even goed kijken, maar dat leek inderdaad de persoon te zijn waarnaar ze op zoek was. Ze liet het eten even voor wat het was en stapte op de vrouw af. Ze begroette de koningin met een kleine buiging. "Goedenmiddag, ik was al naar u op zoek." Zei ze met een vriendelijke glimlach, niet zo goed wetend hoe je zo'n gesprek nou het beste kon beginnen. Meteen met de deur in huis vallen was misschien een beetje vreemd. "Is deze plaats nog vrij?" Vroeg ze vervolgens, doelend op het plekje naast de vrouw.