Don’t change horses in the middle of the river

vr okt 13, 2017 10:12 am

Na een paar dagen in Falkreath te hebben verbleven was het weer tijd om naar Vanaheim te vertrekken. Eideard had de hoofdstad van het koude gebied bezocht om informatie en medicijnen uit te wisselen met de plaatselijke artsen, zodat dokters van beide landen weer net wat beter voor hun zieken en gewonden zouden kunnen zorgen. Ondanks dat hij weer wat extra kennis had vergaard, was Eideard opgelucht toen hij de stad uit reed op zijn donkere paard. In vergelijking met Mother’s Heart was Skørravir enorm groot en uitgebreid en dat was iets wat hij nooit gewend zou kunnen raken. Het was dan ook een verademing om over de rustige wegen door de natuur te kunnen rijden. Dat hij hier meer op rovers en roofdieren moest letten was bijzaak.

Eideard bevond zich nog binnen de grenzen van Falkreath toen hij iets opmerkte. Hij liet zijn paard halt houden en keek bedachtzaam naar dat wat niet leek te kloppen. Daar, een paar meter van de weg vandaan, tussen de naaldbomen, stond een gezadeld paard. Geen ruiter te bekennen. Ervan uitgaand dat er weleens iets met de berijder gebeurd zou kunnen zijn, keek Eideard om zich heen met zijn magie “ingeschakeld”, maar ook achter de dichtstbijzijnde begroeiing was geen mens te bekennen. Even overwoog hij om gewoon verder te rijden en het onbekende paard te laten voor wat het was, maar het idee dat diens ruiter zwaargewond zou kunnen zijn hield hem tegen. Eideard besloot om toch maar een kijkje te nemen en hij reed, nog gezeten op zijn eigen paard, dichter naar het andere dier toe.

OOC:Athena eerst!

zo feb 04, 2018 3:46 pm

Hoe precies wist Athena niet, maar het was Hades gelukt om een bewusteloze persoon diep in het bos te slepen. Hoe dat die gigantisch wezen ongezien is gebleven wist de rosharige vrouw niet. Het is niet dat in zijn wolven vorm iemand op hem af zou komen. De meeste zouden wolven juist wegjagen. Haar hielen duwde zachtjes in de ribben van de hengst om sneller te gaan. Zijn hoeven donderde op de aarde. Takken breken onder zijn gewicht. Het paard was redelijk opvallend met zijn paint vacht. Zijn manen kort geknipt zodat het niet voor zijn ogen terecht zou kunnen komen. De teugels hield ze kort en stevig, met toch genoeg speling geven zodat het dier er geen last van had.

Achter een goeie 15 minuten op het pad te galopperen dieper het bos in, kwam ze eindelijk tot een stop. Het gehijg van de hengst was hoorbaar, wolkjes verschenen vanuit zijn neusgaten. Prijzend gaf ze een paar zachte klopjes op zijn nek vooraleer ze zich van hem af gleed. “ Stay here Helios” Haar stem was zacht en teder terwijl ze hem aan een boom vastbond “ I will be right back” Achter nog vlug eens de omgeving te hebben gecontroleerd, stapte ze weg van het pad het bos verder in.

Al snel vond ze Hades met een bewusteloze man. “ Thanks Hades” Haar ogen gloeiden meteen felrood. Haar scherpe tanden kwamen tevoorschijn. met drie grote passen torende ze over de man. Haar scherpe tanden gingen door zijn fragiele huid. Bloed vloeide in haar mond. Het duurde niet lang vooraleer hij volledig zonder bloed zat. Het moment dat zijn hart stopte met kloppen, was het moment dat de vrouw zich terug trok. “ He is all yours boy” Grijnzend keek ze toe hoe Het gigantisch wezen de man in keer leek in te slikken. Jeez…. Achter haar lippen zo goed mogelijk schoon te likken en Hades zich te vermommen in de timber wolf, gingen ze samen weer naar de hengst.

Het moment dat ze een oude man dichter bij haar paard zag komen, was het moment dat ze ineens vlak voor haar hengst stond. “Don’t touch him” Haar eerst rode ogen waren ondertussen weer gifgroen geworden. De hengst achter haar leek onrustig te zijn voor de nieuwe bezoekers. “He doesn’t like strangers” Al had ze dat de hengst zelf aangeleerd. Moest hij ooit gestolen worden, dan zou hij automatisch ontsnappen en haar weer gaan opzoeken. Teder liet ze haar vingers door de hengst zijn manen glijden. Hades stond dan ook weer beschermend naast haar benen. Zijn tanden en mond nog bloed rood van zijn menselijk ontbijt van daarstraks. “Do you need something?” Zijdelings keek ze de oude man aan.

Love the screams

//

thanks evvie !

Helios the horse: https://imgur.com/oAbs7bk

ma feb 12, 2018 9:33 am

My heart to joy at the same tone

And all I loved, I loved alone

De mooi getekende vacht van het dier was Eideard niet ontgaan. Dit was niet het paard dat door een reiziger tijdelijk werd aangekocht om bij het volgende dorp om te ruilen voor een vers dier, dat waren vaak enkel de "saaie" bruinen en zwarten – al viel Ebony ook onder deze categorie van normale kleuren. Nee, dit gevlekte paard moest haast wel een vaste eigenaar hebben. De vraag was enkel waar deze eigenaar zich dan bevond. Nog zittende op zijn eigen paard kwam Eideard wat dichterbij, al viel het hem op dat het bonte dier onrustig leek te worden.

Voordat hij het goed en wel besefte was er een jonge vrouw ten tonele verschenen die tussen hem en het gevlekte paard in ging staan. Ebony leek hier ook verrast door te zijn, want de donkerbruine merrie zette snel een paar stappen naar achteren. Toen Eideard van zijn eerste verbazing bekomen was, had de nieuwkomer al gezegd dat het paard niet aangeraakt mocht worden en dat het niet van vreemden hield. "I assume you’re his owner?" vroeg hij, al had hij het grote vermoeden dat dit inderdaad het geval was. De manier waarop ze met het dier omging verraadde dat. Even werd zijn aandacht van het paard weggehaald toen Ebony nogmaals een stap achteruit zette, wat ook het moment was waarop Eideard de wolf opmerkte die naast de jonge vrouw stond. De manier waarop de wolf naast haar stond getuigde van een soort band tussen de twee, maar de bebloede mond van het dier gaf hem een onbehaaglijk gevoel. Er klopte iets niet. Hij schudde dan ook zijn hoofd toen de roodharige hem een vraag stelde. "No, I was just wondering about the horse," antwoordde hij kalmpjes. "A saddled horse without a rider in the middle of the woods can lead to a wounded person, but that doesn’t seem to be the case here." Eideard kon er niets aan doen dat hij een vlugge blik wierp richting de wolf. "…I suppose." Er was iets gewond geraakt, dat wel.

Waarom ook niet, dit is ongeveer hoe Ebony eruit ziet: (klik)

zo apr 01, 2018 1:43 pm

_{Some people are meant to be broken. Imperfect. Chaotic

In stilte had de vrouwelijke vampier zitten wachten tot Hades gedaan was met eten. Veel bleef er niet meer van het mens over. Het was alleszins onmogelijk om nog te weten wie het was geweest. Vanaf nu zal er mensen rouwen om hun verloren zoon of vader. No care tho. Athena gaf niets om wat anderen meemaakte. Vroeger wanneer ze geen vampier was geweest dan wel. Nu al lang niet meer. Wanneer je zo lang leeft als haar dan zul je het wel begrijpen. Geeuwend stak ze haar handen in haar broekzakken. “It seems your finished.” Achter nog een blik op het corps te richten draaide ze zich om. “Then let’s move on, shall we” Met haar gifgroene ogen focuste ze zich op de plaats waar ze haar paard had laten staan.

Een paard alleen laten staan was geen slim idee, toch had ze geen andere keus. Helios mag dan Hades wel gewoon zijn, het paard was nog altijd een vluchtdier, een verkeerde beweging en het dier zou er vandoor gaan. Athena ging al snel voor haar paard staan bij het zien van een vreemdeling. “Yeah i am, trained him since he was a foal” was het kort bondig zinnetje ze luidop sprak. Het was best wel duidelijk dat ze het was. Zijn volgende verklaring deed haar voor enkele korte seconden grijnzen, en zeker na de blik die hij de direwolf gaf. Dat Hades zijn bek volledig onder bloed zat, zou iedereen argwanend maken. Just great… Lichtjes grabte ze achter de oor van de direwolf. “ yeah… he got a bit hungry, so i had to stop” Haar toon was zacht en onschuldig, haar ondertoon daarin tegen was moeilijk te ontcijferen. “I’m Athena” uit beleefdheid stak ze haar hand uit naar de man op het paard. “Which way are you going? Maybe i can accompany you” de vrouw zal zich gedragen aangezien ze geen aandacht wilt trekken naar haarzelf.}

Don’t change horses in the middle of the river

Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river

Re: Don’t change horses in the middle of the river