Vegvísir

Vandaag zou een interessante dag worden. Hij had besloten om naar Hillerød te reizen. Hij had gemist waarom er ruzies waren tussen de inwoners van Skørravir en Hillerød, en hij wou er heen reizen om te kijken wat er aan de hand was. De jonge priester was er niet zeker van dat hij de antwoorden daar ook effectief ging vinden, maar heel erg veel maakte het hem niet uit. Hij was niet iemand die snel haatte. Zeker niet als het om Falkreath ging. Hij zag alle inwoners hetzelfde. Hij vroeg zich af of zijn mening daarover nog zou gaan veranderen. Was de priester wel welkom in Hillerød? Toen hij pas geboren was, woonde hij niet ver buiten de stad. Maar hij was verhuisd naar Skørravir zodra hij oud genoeg was om voor zichzelf te zorgen. Hij ging wel nog op bezoek bij zijn familie, maar die bezoekjes waren de laatste tijd ook erg verminderd. Hodr nam zichzelf voor om op de terugweg even op bezoek te gaan.

De jongeman was heel erg vermoeid toen hij in Hillerød aankwam. Door het feit dat hij blind is, kon hij niet paardrijden. Daarom moest hij alle afstanden te voet afleggen, vermits hij niet van plan was een kar te huren en iemand hem te laten rijden. Hij had Fenrir, Fenrir kende de weg door haast heel Falkreath heen. Hij wandelde de stad door en snoof de sfeer op. Alles was hier anders. Er ging hier een andere elektriciteit in de lucht, vond hij. De priester voelde ook dat zijn hond niet op zijn gemak was. Misschien omdat ze nog nooit effectief deze stad binnen geweest waren. Voor het eerst in eenentwintig jaar betreedde hij deze stad. Hodr trok de kap van zijn mantel over zijn hoofd om zich beter beschermd te voelen. Het was makkelijk om je snel onveilig te voelen, zeker als je blind was. Zou iemand merken dat hij niet van hier was, maar van de andere grote vikingstad?

OOC: Agnar Heglund