Gurllll

Wat konden dagen als vandaag toch verschrikkelijk zijn. Verschrikkelijk en lastig.

De zon scheen fel, maar dat was niet wat hem zo irriteerde. Nee, het lag eerder aan het luidruchtige geknor van zijn maag. Al anderhalve dag was deze enkel gevuld met water, en dit begon zijn orgaan wat te vervelen. Thom wilde graag geloven dat het gebrul van een draak niets was bij het geluid dat zijn lichaam momenteel om de zoveel seconden produceerde, maar dat was naar alle waarschijnlijkheid misschien toch nog wat overdreven. In zijn hoofd was het echter wel de waarheid, of in ieder geval iets wat daarop leek. Niet dat het er verder ook maar iets toe deed. Nee, het enige dat nu belangrijk was, was zorgen dat hij niet weer op een lege maag zou moeten slapen vannacht.

Het kwam als een godengeschenk. Een man van - zo schatte Thom - ergens halverwege de twintig zat al achterover leunend recht in zijn zicht. Alsof het een cadeau speciaal voor Thom was, hield hij zijn maaltijd niet al te stevig vast. Als hij stil zou doen, zou hij het misschien wel uit zijn handen kunnen grissen, en hij moest toegeven dat - dat op dat moment als een redelijk goed plan leek. Pas toen hij nog eens goed naar de vent keek en zag dat hij er redelijk fit uitzag, besloot hij van het zojuist bedachte scenario af te stappen.

Wat kon hij doen? Waren er andere opties? Smeken zou niet gebeuren. Daar had Thom genoeg zelfrespect voor. Smeken was voor zwervers en bedelaars, en in Thoms ogen was hijzelf geen van beide. Thom was een reiziger, een  verkenner, iemand met ervaring. Ervaring die hem de afgelopen twee dagen misschien lichtelijk in de steek had gelaten, maar desalniettemin ervaring. Daarnaast gunde Thom de vreemdeling dat plezier en die macht niet. Thom was een individu, en zo zou hij zich ook presenteren: onafhankelijk en sterk.

Maar wat moest hij dan?

Na wat wikken, wegen, en vooral veel herrie vanuit zijn maag besloot Thom de onbekende eerst maar eens wat uit te horen. Misschien was hij wel minder sterk, minder snel en minder snugger dan hij op het eerste gezicht wel leek.

Met lichte tegenzin, maar wetende dat dit de beste keuze was in zijn huidige staat, ging Thom naast hem zitten. Nu nog iets zeggen, en hopen dat de chagrijnigheid niet teveel door zou breken.

'Hallo.'


@Devon McConnell