Welcome to the chaos

Er was geen lange observatie voor nodig om erachter te komen dat de man voor hem nagenoeg geen respect voor hem had. Of dat nou kwam omdat zijn eigen ego ergens boven hem uit deed zweven, of dat hijzelf blijkbaar nog had te bewijzen was hij nog niet uit. Uiteraard kon het altijd, en dat was het waarschijnlijk ook, een combinatie van beide zijn. In allebei de gevallen vond hij zich meer dan capabel genoeg om daar verandering in te brengen, en daar had Thriumph niet bepaald haast mee.

Sterker nog, de man tegenover hem leek daar iets meer last van te hebben, des te meer redenen om het rustig aan te doen. Zonder enige notie te nemen van zijn bewegingen naar voren bleef Thri op zijn troon, al hief hij zich net wat rechterop. De kille en arrogante toon in de stem van Ragnar liet hem licht grijnzen. Is that so? Then where may she be?’ Ging hij verder, dezelfde toon aanhoudend als eerder. Langzaam liet hij zich iets verder voorover leunen, zijn ellebogen steunend op de leuningen. Even kalm liet hij zijn met de minuut donkerdere ogen richting zijn guard glijden om vervolgens zijn blik weer terug op de donkerharige man te vestigen.

De kleine grijns over zijn lippen verbreedde zich iets, de stilte weer de overhand in de ruimte laten nemen. De man tegenover hem had werkelijk waar geen idee. Iets wat hem tegelijkertijd mateloos irriteerde als amuseerde. ’Funny thing is,’ Sneed zijn kille stem, druipend van het sarcasme, door de grote ruimte heen. ’That beloved daugther of mine visited me a couple of weeks ago.’ Zijn ogen lieten de groene kijkers van Ragnar voor geen seconde los. Hij liet zijn hoofd een tikkeltje schuin zakken, wachtend naar de reactie van de man. ’Or is that a part of your genius plan.’ Met zijn kin op zijn handen steunend liet hij zijn blik nogmaals naar de guard naast hem glijden. En daar was een sprankel in zijn ogen, wat kwam dat maar al te toevallig uit dat hij nog wat van hem moest hebben, precies op het moment met zijn gesprek met Ragnar. Het enige puntje is, er bestaat geen toeval bij Thri..

De arrogantie die de man tegenover Thriumph bij zich droeg liet hem toch licht verwonderd toekijken. Naar hoe de man tegenover zich stond, totaal geen respect had voor hem en zelfs richting hemzelf stapte. Voor vele een reden om het als agressie tegen de troon te zien, wat met de dood bekostigd kon worden. Toch liet de man zich totaal niet van zijn stuk af brengen en wachtte totdat hij het tegengestelde bij Ragnar zou kunnen bereiken. En volgens zijn berekeningen die zich in zijn hoofd plaatsvonden zou dat niet heel lang meer duren. Zo droeg zijn gezicht een grijns. Alsof hij voorpret had, terwijl dit toch een aardig serieuze kwestie was. Voor nu genoot hij van zijn tergend langzame tempo, en hoe dat op de het tandvlees van de donkerharige man tegenover hem werkte. Hij mocht dan bijna tot geen respect voor hem, of de troon hebben, Thriumph zorgde er met alle liefde voor dat hij voelde wat hij kon doen. Want dat was letterlijk gezien alles.

Het verraste de man bijna dat hij volledig zijn woorden uit kon spreken zonder onderbroken te worden. Hij wist ook dat de man voor hem niet de minste was, en behoorlijk geslepen zou zijn. Zeker met zijn plannen, die zijn dochter insloten. Toch was het een behoorlijk riskante missie, om zo zich te laten zien op zijn court, waardoor hij zich bedacht hoeveel de man voor hem daadwerkelijk zou weten. Voor nu was Thri dan ook nog lang niet verveeld, wat een voordeel was voor Ragnar. Of nadeel, het was maar zoals je het bekeek. Daar was het moment waar hij vanaf moment één naar uit keek. Blijkbaar was het tóch niet helemaal volgens plan gegaan, wat verrassend nou. De kleine grijns op zijn lippen werd breder, en zo verdonkerde zijn ogen. Nogmaals blikte hij naast Ragnar, naar de guard die langzaam aan zenuwachtig begon te worden. Waarschijnlijk had deze ook al langzaam door dat hij er beter niet had kunnen zijn, maar daar was het nu al lang en breed te laat voor. De groene ogen wendde zich naar de grond, genoegzaam keek de king toe hoe hij even bevroor. Leunend op een hand liet Thri zich nog wat verder naar voren zakken, zijn ijsblauwe ogen even onderzoekend als dat ze altijd al waren.

“I don’t know how she escaped, but if I may ask, why did she visit you?” Bijna verveeld keek Thriumph recht terug in de groene ogen van de man tegenover hem. ’Well maybe because you were too busy making the deals around her.’ Zijn stem zakte verder onder het vriespunt, maar zijn grijns werd zelfgenoegzamer. ’You see,’ Begon Thriumph, arroganter dan eerder. ’If I really want something, I’ll get it. If not with any other way, than with mine.’ Zijn woorden waren bijna een waarschuwing, terwijl zijn ogen geen seconde van hun doel afweken. Dat Ragnar hem tenminste een heel klein beetje had geholpen liet hij uiteraard achter wege. ’Take this example.’ Met de woorden draaide hij zijn hoofd naar de guard die nu toch wel nerveus begon te worden. De ijsblauwe ogen blikte verder, waar het de routes van de denkwijze van de man omlegde voor zijn stem weer sprak. ’Can you do something for me?’ Zo poeslief als dat met zijn stem zou kunnen sprak de man, het contact niet verbreken. ’Look this man in the eye, and tell him you love him, that would be, lovely.’ Met dezelfde duistere grijns keek hij toe hoe de man zich omdraaide en precies deed wat hij vroeg. ’And give him a nice hug as wel, would you.’ Terug leunend in zijn troon keek hij toe hoe het toneelstukje zich voor zijn ogen uitspeelde, nauwlettend de reactie van Ragnar in de gate houdend.