We had embers in our bloodline

Nu ze de lady van Hillerød was geworden had ze een hele hoop nieuwe verantwoordelijkheden gekregen. Er kwam namelijk veel meer bij kijken dan het ondertekenen van belangrijke contracten en het gezicht van de stad en haar huis zijn. Het was aan haar om ervoor te zorgen dat iedereen tevreden bleef, en er kwamen dagelijks mensen met de meest vreemde problemen aanzetten. Daarbij was ze erachter gekomen dat haar stad een hol was waar meerdere vampiers gehuisvest waren, iets waar ze al mee te maken gehad had. De misselijkheid kwam bijna weer omhoog zetten..

Maar er was nog meer dan het tevreden stellen van de inwoners en het ontvangen van andere hoogstaande adel uit Fallen Skies. De stad was haar verantwoordelijkheid, en om deze zo goed mogelijk te beschermen had ze meer kennis nodig over het gebied en de stad zelf. Dat tweede was niet zo moeilijk, het was een punt wat ze gemakkelijk in haar eentje kon doen en ook al deed. Het eerste echter.. buiten de muren gaan was niet verstandig, al helemaal niet alleen. Daarom had ze Morton en Athelstan laten roepen.

Samen met haar broers had ze afgesproken om over een uur bij de poorten van de stad te zijn. Deels had ze door laten schemeren waarom ze deze trip wilde maken, maar ze had er niet al te veel over losgelaten. Een uur na haar gesprek met hun reed ze dan ook op haar witte merrie door de hoofdstraat van Hillerød. De stenen onder de hoeven van haar grote paard dreunde en mensen stapten snel aan de kant voor haar, redelijk onder de indruk van het stevige paard waar ze op reed. Eenmaal bij de poort hield ze in, om te zien of haar broers er al waren. Ze was gekleed in warme kleding en een dikke mantel met wolvenbond als kraag om haar lichaam op temperatuur te houden.