Hills and mountains

ma okt 30, 2017 10:27 am

Ja.. Hij was dus weer eens buiten de stad. Als het wel een stad te noemen was om te beginnen. Iets weer over, ga maar afkoelen, ofzoiets. Hij wilde niet afkoelen hij wilde stoelen breken. Het was goed, niet? als hij stoelen brak hadden ze ook meteen fucking hout voor in de haard te gooien en dan was iedereen toch tevreden? Het bleek van niet zo te zien want mensen werden niet blij van anderen die hun shit brak. Wel hij had het zoveel meegemaakt en hij mocht nooit klagen dus hij zag het probleem niet? Anderen mochten wel maar hij mocht niet? Nou dat was ook fucking bullshit niet. Hij gromde even. Al dat gedoe over respect hebben voor je ouderen. Dat mochten ze gewoon even in hun reet steken kon hem geen vliegende fuck schelen hoor. Hij zuchtte even luidkeels en schopte een steen van zijn plaats af. Aan een normale snelheid kaatste het een andere steen op en schoot het terug waarna het tochwel pijnlijk hard tegen zijn scheenbeen aankwam. Vloekend greep hij naar het ding waarna hij even grommend erover wreef, de steen in kwestie oppakte en met boos gevloek en andere scheldwoorden van de berg af kegelde. Wat een kutleven hier ook in de bergen. Grommend klemde hij zijn tanden op elkaar waarna zijn blauw oog even op gloeide in een cluster van smog en rook die verscheen in zijn nabijheid, kwam al snel zijn Thanathos tevoorschijn. De raaf sloeg zijn vleugels uit en kraaide even waarna het al snel op fladderde naar diens schouder en rust vond op de plek waar hij altijd zat. Mopperend over alles besloot Matthew plaats te nemen op een grotere steen op de berg. Hij trok de pijp van zijn broek wat op en bekeek de schade die de steen had aangebracht. Fijn, een fucking blauwe plek, had hij echt nodig nu. Bedankt hoor universum.

-Ragya