Patience is important but not easy

Vandaag had ze de planning een klein beetje anders gemaakt, ze wou namelijk nieuwe dingen ontdekken en uitproberen, daarom was ze nu niet in het dorp te vinden. Ze had sinds haar vrijheid al wel wat nieuwe plekjes ontdekt, maar nog niet veel van de natuur die zich buiten het Isla de Juegas bevond wat ze kende. Het was een flinke klim geweest om boven bij de rotsen te komen, maar dat was goed voor haar. Ze had nieuwe ambities en daar hoorde ook een sterker lichaam bij. Alisandra was slank en ze had wel wat spieren, maar het kon beter.

Zachtjes zuchtte ze terwijl ze over de zee uitkeek boven op de zandkleurige kliffen. Het water sprong ruig tegen de rotsen omhoog en dat maakte een woest geluid. Over de zee waren verschillende schepen te zien, allemaal onderweg naar Isla de Juegas terwijl anderen weer weggingen. Zo ook het schip van haar vader, maar deze ging ook weer weg. Weer werd ze alleen achter gelaten, maar deze keer niet zonder iets voor haar achter te laten. Hij had het speciaal voor haar laten maken, een klein licht zwaard perfect voor haar handen.

Rustig haalde ze het zwaard uit zijn schede en nam ze het in haar hand. Haar ogen bekeken het zwaardje opnieuw en langzaam begon ze het een beetje te bewegen, om de balans te vinden. Zachtjes begon ze een zwiep te maken waarbij ze stevig probeerde in haar laarzen te blijven staan. Het was belangrijk om evenwicht te vinden, vertelde haar vader. Nog een keer, maar deze keer probeerde ze een andere tactiek. Zo begon ze langzaam te oefenen met bewegen, al begon het haar na een tijdje te frustreren want ze kon er zelf niet achter komen of ze het nu goed deed. Straks zou het helemaal niet helpen wanneer ze een keer tegenover iemand stond en was het maar sullig. Ze had niets of niemand om het mee te oefenen, of die haar kon vertellen hoe ze het moest doen. Abrupt stopte ze weer en liet ze het zwaardje vallen om vervolgens naar de rand van de klif te lopen. Ze merkte soms dat het lastig was voor haar om rustig te blijven. Ze zuchtte eventjes en sloot haar ogen kort waarna ze ging zitten, kijkend na hoe de lucht langzaam oranje begon te kleuren van de laagstaande zon.