Yellow Paradise [Dra'rashi]

wo feb 28, 2018 5:03 pm

Zuzana Bryant

Het was geel en het was geel, wat was het? Zanna keek haar ogen uit in Sundarin, Valyria. Het was de eerste keer dat ze zover naar het Noorden was afgereisd. Kaz leek echt overal te komen en zich nergens permanent te vestigen. Niet dat het achtjarige meisje dat zo erg vond, want zelfs in de winter was de gele stad indrukwekkend. De zon was net opgekomen en ondanks het feit dat het geen zomer was, was het relatief warm. Zeker voor het seizoen en gezien het feit dat ze Rhoynar gewend was. Daar was het veel kouder, al waren er vast wel andere plekken in Fallen Skies die kouder waren. Haar bruine lange haren had ze die dag gevlochten. Het was een slordige vlecht, waardoor het er niet bepaald uit zag, maar veel andere keuzen had ze niet. Immers hing het enkel in de weg met de wind die buiten Sundarin vrij spel had gehad. Met rustige en relatief zelfverzekerde passen liep het meisje de oude stad in. Kaz was al ver voor haar uit gelopen en aangezien ze die avond hadden afgesproken bij dezelfde ingang van de stad, kon ze haar eigen gang gaan.

Hoe onschuldig ze er ook uit zag, het betekende niet dat ze het niet was. Immers was het jonge meisje door het leven op straat gevormd en hoewel ze dankzij Kaz af en toe een dak boven haar hoofd had; was het toch anders dan het opgroeien in een gezin. Erg warm en liefdevol was de hare niet geweest. Toch miste ze haar moeder en dood geboren broertje. Ze had best uit gekeken naar iemand waar ze later mee op kon trekken en die ze kon beschermen en misschien zelfs vertroetelen. Iemand waar ze zichzelf in terug zag. Echter kon de achtjarige dat niet beschrijven. Zodra ze voor een onbekend gebouw in gele stenen stond, legde ze haar hand voorzichtig op een van de stenen. Het was verbijsterend, zoveel van dezelfde kleur en zo oud te zien. Zo verbijsterend zelfs dat het jonge meisje niets anders kon dan staren.

-Eerste post Dra'rashi daarna wat mij betreft open :")

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

wo feb 28, 2018 7:12 pm

Al een paar dagen was ze Sundarin aan het verkennen en al een paar dagen sliep ze slecht, slechter dan gewoonlijk tenminste. Door haar geheugen waren haar nachtmerries realistisch, angstaanjagend en Sundarin bleek het nog meer aan te spreken. Een zucht kwam uit haar mond, het was hopeloos om te blijven liggen en hopen dat ze nog wat slaap zou kunnen vatten. De donkere elf kleedde zich om in haar witte reis gewaad, keek naar haar weerspiegeling in de spiegel, besloot dat ze de strijd met haar bos krullen vandaag niet aan wou en gooide haar witte sjaal om haar hoofd. Aan de kleur wit kon je zien dat het zeker gebruikt was en ze al weken in heeft gereisd, Dra’rashi had zich er al bij neergelegd dat het nooit meer ‘net gekocht stralend wit’ kleur zou hebben.
Het was precies zo’n tijdstip dat mensen net wakker werden en weer hun dagelijkse ritueel begonnen, er waren een paar vroege vogel op straat te zien maar verder was er niemand te bekennen. Vandaag was een dag zonder een planning of zonder een doel, een dag voor haar zelf. Haar blik dwaalde rond en ineens viel een kleine meisje haar op in de verte. Nieuwsgierig liep ze haar kant op, waarom liep een jong kind alleen rond in Sundarin? Haar vlecht zag er slordig uit alsof ze het zelf had gevlochten of een vader die vandaag de taak had gekregen om zijn dochters haar te vlechten. “Der gaat een legende in Sundarin dat als je te lang contact hebt met het gele steen dat je net zo geel wordt.”

Everyone is welcome Smile

wo feb 28, 2018 8:01 pm

Zuzana Bryant

Hoewel Zanna wist dat ze zeker niet de enigste in Sundarin was, had ze de ander niet aan horen komen. "Der gaat een legende in Sundarin dat als je te lang contact hebt met het gele steen dat je net zo geel wordt." Klonk er een vriendelijke vrouwelijke stem. Het jonge kind met haar verwilderde haren draaide zich soepel en snel om, waarna ze de ander met haar donkerbruine ogen in zich op nam. Wat een geruststellende gedachte, natuurlijk de gele stad was mooi; echter moest ze er niet aan denken geel te zijn. De zon was ook oranje-geel maar dat was wat anders. Ergens vroeg ze zich af hoe de stad er in de zomer er uit zou zien. Vast schitterend alsof de zon weerspiegeld werd. Haar hand trok ze weg van de muur waarna ze haar armen om zichzelf heen klemde. Haar kleding was gekreukeld, ze had al enkele dagen geen schone kleren aan kunnen doen. Het reizen zorgde voor weinig privacy. Niet dat het meisje klaagde, alles was beter dan alleen zijn en Kaz zorgde goed voor haar. "Als die legende waar was, dan was iedereen geel." Sprak het meisje op een rustige toon uit. Geheel dom was het kind niet; ze geloofde niet in legendes. Niet totdat het tegendeel bewezen was. Woorden waren maar woorden, het ging om daden en ervaringen. Daden zeiden veel meer over de persoon net zoals de ervaringen die een karakter konden vervormen. Zelfbewust poogde het achtjarige meisje de vlecht uit haar haren te halen. De ander zag er veel minder veromfraaid uit. Ook al was haar kleding niet meer geheel wit.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

wo feb 28, 2018 8:45 pm

Geschrokken leek het kind niet, aan de manier hoe ze een vreemdeling kalm opnam leek het erop dat het meisje met ergere zaken te maken had gehad, dan nog steeds was het gevaarlijk om in Sundarin alleen te reizen. Dra’rashi slikte even toen een herinnering omhoog kwam van haar eigen jeugd. "Als die legende waar was, dan was iedereen geel." Een glimlach kwam op haar gezicht en ze liep dichter naar het meisje toe voor ze door haar knieën ging en haar hand op een van de stenen legde. “Wel misschien is het niet helemaal waar maar der is vast iets aan de hand met deze stenen, een legende heeft een deel van de waarheid in zich.” Een bredere glimlach sierde haar gezicht en ze knipoogde naar het meisje. Het was altijd vermakelijk om met jonge kinderen te spreken, ze waren oprecht en zeiden dingen hoe ze waren zonder erom heen te draaien. De wind draaide zich om en de geur van vers brood uit de oven kwam hun kant op wat haar maag aanwakkerde en ze doorkreeg hoeveel honger ze wel niet had. De donkere elf stak haar hand uit “Mijn naam is Dra’rashi en zou je het leuk vinden om mij te vergezellen op de jacht naar de bakkerij voor een paar heerlijke verse broodjes?” Dra’rashi kreeg het gevoel dat het meisje wat liefde kon gebruiken en zo kon ze ook gelijk een oogje op haar houden zodat haar niks zou overkomen.

wo feb 28, 2018 9:10 pm

Zuzana Bryant

Zanna had geleerd nooit een onbekende meteen te vertrouwen. Altijd op haar hoede te blijven en af te lezen aan iemands houding hoe gevaarlijk hij of zij was. De prachtige vrouw voor haar leek niet gevaarlijk, gedroeg zich niet zoals een crimineel dat deed. Al hoewel, aan Zanna was het ook niet meteen te zien. Haar bruine ogen stonden helder en bedenkelijk, niet alleen door de mythe waarover de ander had gesproken. Een glimlach kwam op het donkere gezicht waardoor het meisje haar schouders ophaalde. Het zou wat zijn, iedereen op straat die geel was. Dan was het "ik zie, ik zie wat jij niet ziet" spelletje nog wat lastiger. De ander kwam dichterbij, waardoor het meisje zorgvuldig een enkele stap op zij zette, om zo minstens een armlengte tussen haar en de onbekende te houden. Bij mannen kende ze de zwakke plekken, bij vrouwen niet zo... Als ze wel iets in haar hoofd haalde was Zanna benadeeld. De ander knielde, terwijl ze haar grotere slanke hand op de stenen legde. "Wel misschien is het niet helemaal waar maar der is vast iets aan de hand met deze stenen, een legende heeft een deel van waarheid in zich." Een bredere glimlach verscheen op het gezicht van de onbekende terwijl Zanna de vlecht uit haar lange haren werkte met haar kleine slanke vingers. Ze keek zonder een beweging te maken naar de knipoog waarna ze zuchtte. Haar haren werkte niet mee, ze waren lang en mooi maar behoorlijk onhandig. "Misschien", Sprak het kind met enige tegenzin. Ze bleef verlegen maar rustig en vriendelijk. Af en toe oogde ze bijna volwassen, ook al was ze dat nog lang niet. De wind verplaatste zich en bracht de geur van warm brood met zich mee. Haar maag was leeg en hoewel ze nog niets gegeten had, had ze ook nog geen geld gestolen. Hierdoor wist ze dat ze zich moest vermannen en reageerde ze nauwelijks op de geur. De donkere vrouw stak haar hand uit en het meisje keek haar vanonder haar lange wimpers stilletjes aan voordat ze haar kleine warme hand tegen die van de ander plaatste. "Mijn naam is Dra'rashi en zou je het leuk vinden om mij te vergezellen op de jacht naar de bakkerij voor een paar heerlijke verse broodjes?" Vroeg ze, de vrouw die nu een naam had. Zanna trok haar hand zo snel mogelijk terug zonder onvriendelijk te zijn. "Zanna", Waarna ze haar schouders ophaalde. Ze keek de ander op haar lichtelijk kinderlijke manier aan waarna ze met een zachte lach Dra'rashi aan tikte en om de hoek van de straat rende. Om daar op de ander te wachtten. Het was al lang geleden dat ze met iemamd gespeeld had.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

wo feb 28, 2018 9:41 pm

Ze had duidelijk een minder kind vriendelijk leven achter de rug dan ze zou moeten hebben. Ze oogde te volwassen, de manier hoe ze een bepaalde afstand hield, hoe ze haar bekeek, niet iets wat een gewoon kind zou doen. Dra’rashi zou het niet verbazen als ze op straat woonde of heeft gewoond. Het meisje had duidelijk moeite met haar haar in toom houden, ergens wenste de donkere elf dat zij zulk mooi en simpel haar had in plaats van haar ontplofte krullenbos waar een kam in kon verdwijnen en je het nooit meer terug zag, nu had ze het wel heel kort laten knippen door haar neef voordat ze vertrok maar het groeide gewoon te snel. Een warm klein handje kwam tegen die van haar aan en was al snel weer weg, het was duidelijk dat het meisje haar niet snel in vertrouwen zou nemen wat Dra’rashi zeker kon begrijpen. “Zanna” . Er was iets veranderd, een kinderlijke sfeer kwam over Zanna heen en ze voelde hoe ze aangetikt werd door haar. Ze had zelf even een moment nodig om door te hebben wat er gebeurde, een golf van herinneringen kwam omhoog, blije, zorgeloze herinneringen en een speelse glimlach sierde nu haar gezicht, haar kind nam het even over van haar. Ze stond soepel, zette zich af en rende op een rustige manier het meisje voorbij, terwijl ze langs haar kwam tikte ze met haar vingers Zanna’s schouder aan terwijl ze doorrende tot een nieuwe hoek waar ze even halt hield. Ze had lange benen en zelfs al rende ze rustig dan nog kon ze snel een afstand afleggen en ze wou Zanna een eerlijke kans geven met het spelen.

do maa 01, 2018 2:08 pm

Zuzana Bryant

Het was waarwchijnlijk iets dat Zanna nooit met Kaz zou hebben het zorgeloze, het speelse. Al kon ze elke seconde, elk kleine moment weer serieus en alert worden. Ze vergat nooit de omgeving en hoewel de straten nog kalm en even geel als altijd oogden, kon er altijd iets op de loer staan dat minder goede intenties had. De vrouw die ze nog steeds niet herkend had als elf, leek haar iets meer zorgeloze gedrag niet erg te vinden, want terwijl ze op de hoek wachtte op reactie kwam de ander naar haar toe gerend; tikte haar aan. Zanna glimlachtte even alsvorens ze de achtervolging in zette. De ander hield het tempo rustig genoeg voor haar om haar in te kunnen halen. Het voelde goed eens vrolijk te zijn en doordat ze zich zo zorgeloos en goed voelde; leek de standaard barricade die ze had, ineens los te glippen. Zelfs Kaz wist niet van haar gave af, haar eigen emoties werden een korte seconde doorgegeven aan Dra'rashi.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

do maa 01, 2018 5:02 pm

Een golf van zorgeloze vrolijkheid overspoelde haar voor enkele seconden en Dra’rashi stopte abdrupt, het was niet zo dat ze haar gaven had open gezet dus dat bekende dat iemand anders zijn emoties deelde, wat voor haar heel vreemd was want ze heeft dit al jaren niet meer ervaren, in haar familie had haar vader net zo’n gave die hij vroeger op haar gebruikte om haar als klein meisje te kalmeren. Dra’rashi’s blik ging naar Zanna, dit allemaal duurde maar enkele seconde voordat ze weer in beweging kwam. Ze was blij dat het meisjes humeur verbeterd was. De stad niet goed kennend en niet goed wetend welke straten dood eindigen belande Dra’rashi in zo’n straat “Wel zo zie je maar dat ik nodig meer straten moet verkennen.” Dit eerder tegen zichzelf dan tegen het meisje.

~~Ik heb een nieuw speeltje binnen waar ik heel druk mee was en even op niks beters kon komen~~

do maa 01, 2018 8:13 pm

Zuzana Bryant

Hoewel Zanna wist dat ze de ander een golf van haar emoties had doorgestuurd, doorgegeven leek die er nauwelijks op te reageren. Niet dat iemand het kind daar over hoorde klagen, het was beter als ze geen vragen hoefde te beantwoorden. Daar hielp het spel natuurlijk ook bij, tijdens tikkertje kon niemand lange gesprekken aanknopen. De blik van de ander verplaatste naar haar terwijl het meisje achter de ander aan stoof. Het duurde niet lang voordat ze in een doodlopende straat belandden. Ook al had het meisje de amder nog niet aangetikt bleef ze nieiwsgierig staan. Om daarna naar enkele herkenbare punten te zoeken zodat ze later niet in deze straat vast zou lopen, mocht ze moeten vluchtten. Veel herkenbare punten waren er niet; alles was dezelfde kleur. "Wel zo zie je maar dat ik nodig meer straten moet verkennen." Verklaarde Dra'rashi waardoor het meisje stellig en serieus knikte. "Tenzij hier een bakkerij is, want je wou brood hebben." Sprak ze op een zachte bijna fluistertoon uit. Want dan hadden ze de juiste winkel gevonden.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

do maa 01, 2018 9:07 pm

"Tenzij hier een bakkerij is, want je wou brood hebben." werd zachtjes achter haar gezegd. Dra’rashi draaide zich om en glimlacht, “Ik moet zeggen dat het niet mijn intentie was maar nu je het zegt!” Ze stak haar vinger in de lucht op de hoogte van haar hoofd en snoof extreem dramatisch de lucht op ‘De geur is wel sterker geworden!’ Een grijns kwam op haar gezicht en ze liep naar Zanna “Kom laten we eerst ontbijten voor we verder gaan, ik trackeer!” Ze legde even kort vriendelijk haar hand op Zanna’s schouder voor ze richting de ingang van hun straat liep waar een volle man de deur open deed van binnen uit. “Dag meneer, is het mogelijk dat wij uw verste broodjes kunnen kopen?” het was een typische bakker, een klein man met een grijs wordend snorretje en een buik die rond was door al het proeven van zijn creaties. “Maar natuurlijk dames!” Dra’Rashi hield de deur open en gebaarde dat Zanna eerst naar binnen kon gaan.

zo maa 11, 2018 6:50 pm

Zuzana Bryant

Zodra de onschuldige woorden haar lippen verlieten, draaide Dra'rashi zich om; naar haar toe. De glimlach op het gezicht van de donkere vrouw deed haar goed. De geur was sterker, duidelijker geworden. "Ik moet zeggen dat het niet mijn intentie was maar nu je het zegt!" Zanna glimlachte onschuldig en volgde de vinger van de ander die in de lucht gestoken werd. De anders snoof dramatisch, waardoor het meisje een neiging om met haar ogen te rollen moest onderdrukken. "De geur is wel sterker geworden!" Het jonge meisje knikte, de geur was onmisbaar, en enorm herkenbaar. De geur van gebakken brood. "Kom we gaan ontbijten voor we verder gaan, ik trakteer! " Verklaarde de donkere vrouw waardoor Zanna haar even nadenkend een blik gunde. Ze wist dat het beter was als ze niet met vreemden te lang rond hing. Echter had ze honger en waren de meeste mensen nog niet buiten op straat met hun geld op zak. Zanna schudde de hand die op haar schouder lag weg, voordat ze stilletjes de andere vrouw volgde richting de bakkerij. Ze volgde het gesprek tussen de bakker en Dra'rashi niet, maar stapte wel naar binnen toe, zodra ze daarvoor het teken kreeg. Donkerbruine ogen gleden langs de pas gebakken broden, voordat ze eindigden op Dra'rashi. Het was een goede ochtend in de gele stad.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Yellow Paradise [Dra'rashi]

Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]

Re: Yellow Paradise [Dra'rashi]