Company [past]

ma maa 19, 2018 1:22 am

Ze was naar de gouden stad getrokken om haar verzameling gif wat aan te vullen. Sinds haar succes van haar eerdere sneaky aanval, had ze haar techniek gehouden en zo nodig bijgeschaafd. Ondanks dat dit de gouden stad was, waren gif en drugs hier heel gemakkelijk te verkrijgen. Nu zat Penelope in haar kamertje, dat ze gehuurd had voor twee dagen. Haar schip lag een heel eind verder verankerd en was in goede handen. Ze kon haar schip met het volle vertrouwen aan haar stuurmand toevertrouwen. Penelope zat op de vensterbank. Haar ene been had de opgetrokken en de andere bengelde langs de rand naar beneden. Haar cap had ze deels over haar gezicht laten hangen, terwijl ze de mensen in de straat in de gaten hield. Ze had geregeld dat er iemand haar kwam opzoeken. Alleen was ook maar alleen en wat gezelschap was altijd welkom. Op welke manier dan ook. Haar krachten gebruikte ze vaak om zich anders voor te doen dan ze was. Zo kon ze haar oogbol volledig wit maken, door de kleur en de iris onzichtbaar te maken. Een oude mantel en een 'wandelstok' erbij en de vermomming was af. Momenteel was ze verder aan het oefenen met haar krachten. Zo kon ze nu delen van de huid onzichtbaar maken om wonden te imiteren. Het was een vreselijk zicht. Je ogen zeiden namelijk dat je een wond had en daarmee leek je vaak ook écht pijn te voelen, terwijl er eigenlijk niets aan de hand was. Dat laatste was echter nog iets waar ze mee bezig was. Je moest namelijk gekend zijn met het menselijk lichaam. Zover was ze ondertussen al wel, maar oefening baard kunst. Nu zat ze in haar kamer, wachtend op haar gezelschap.

Rhys eerst

di maa 20, 2018 1:06 am

Hear me roar.

Zonder enige vorm van twijfel was Rhys de uitdaging die zijn crewleden hem hadden opgedragen aangegaan. Ze waren inmiddels geland in de hete woestijn en van Valyria en lagen nu al een aantal dagen aan wal. De uitdaging bestond uit het drinken van zoveel mogelijk whiskey, ale of andere alcoholische dranken. Vervolgens werd er een wedstrijd gehouden om zo snel mogelijk bovenin het kraaiennest te eindigen. En met een bepaalde hoeveelheid alcohol in je bloed ging dat nog niet gemakkelijk. Zodra ze eenmaal voet aan land hadden gezet en de bemanning wist dat ze hier een aantal dagen of soms zelfs weken zouden verblijven werden er dit soort dingen georganiseerd. Rhys hield wel van wat competitie en ook deze keer had hij dan ook glansrijk gewonnen. En de prijs? Een hopelijk gezellig avond met een lady naar keus. Hoe je de avond zou spenderen maakte in principe niet uit, zolang de afspraak maar doorging. Anders mocht hij 7 weken lang het dek gaan schrobben. Hoe hij de avond precies door ging brengen wist hij niet. Hij was al lang blij dat hij even weg was bij de andere bemanningsleden. Ondanks dat hij goed met ze op kon schieten was het soms fijn om even zonder ze te zijn. Rhys had zijn oog inmiddels laten vallen op een dame en gelukkig stemde ook zij in op een gezellige avond. Zijn roes had hij inmiddels ook uit weten te slapen. Hij had zichzelf niet extra netjes gemaakt, maar voor de verandering had hij wel een wat netter shirt aan gedaan. Hoewel hij betwijfelde of dit verschil zou maken.

Met een lichte maar zelfverzekerde grijns op zijn gelaat wandelt hij dan ook de gangen door, een fles whiskey onder zijn armen. Eenmaal aangekomen bij de juiste deur wacht hij een moment om even adem te halen en uiteindelijk dan toch op de deur te kloppen. Hij zou geen moeite doen om deze direct open te smijten. Als dat überhaupt al ging. Hij zet een stap terug de gang in en wacht op een teken van leven aan de andere kant van de deur wat op dit moment een eeuwigheid leek te duren.

do apr 05, 2018 11:44 am

Ze had eerder de straten in de gaten gehouden, maar had uiteindelijk haar blik gericht op haar arm gericht. Ze gebruikte elk moment om haar kunsten te oefenen. Het was wel degelijk een kunst, zeker als je wist wat ze er verder mee van plan was. Binnenkort zou haar naam terug bekend worden, net zoals in de tijd dat haar vader over de zee heerste. Ze liet haar ene hand over haar arm gaan, waarna er een 'open' wond verscheen. Elke keer ging het vlotter. Ze moest nu nog wel haar hand gebruiken om de wonde te laten verschijnen, maar binnenkort zou ze dit zonder aanraking moeten kunnen. Toen er geklopt werd op de deur keek ze meteen op. De wonde op haar arm verdween meteen nu ze haar aandacht op iets anders had gericht. Ze keek vluchtig door het raam naar buiten. Nu had ze de persoon gemist. Ze had liever op voorhand geweten wie er voor haar deur stond. Ze bleef gewoon zitten waar ze zat, aan de vensterbank, die haar een goed uitzicht gaf op de straat. "Binnen." riep ze kortaf en trok haar cape naar beneden, zodat haar hoofd zichtbaar zou zijn. Ze haar haar ogen op de deur gericht, wachtend op de persoon die binnen zou komen. Het kon evengoed iemand van de taverne zijn, die in een dronken toestand de eerste beste kamer binnen zou komen. Al vermoedde niet dat die gewoon zouden aankloppen. Dat herinnerende haar eraan dat ze straks de deur moest sluiten, wilde ze niet verrast worden door dronken mensen. Haar verblijf in Seere had ervoor gezorgd dat ze op haar hoede was.

Company [past]

Company [past]

Re: Company [past]

Re: Company [past]

Re: Company [past]