Swipe my swords

SLOW MOVEMENT
Met Romeo die bezig was met een aantal zaakjes in D’auvignon had hij besloten achter te blijven in de buurt van het schip. Hij bleef zich altijd meer op zijn gemak voelen in de buurt van een water massa. Hier waren eveneens plekken genoeg om zijn tijd te verdoen. Voornamelijk was de brede man in de buurt van het haven gebied gebleven, hij had iets van voedsel naar binnen gewerkt dat uit een van de verkoop stalletjes kwam. Kortom hij had er al een goeie dag opzitten. Hier en daar had hij zelfs enkele edelstenen weten naar zijn hand te zetten zonder dat iemand het door had gehad. Iets waar hij voor nu maar even ging stoppen want hij wilde niet verdacht worden. Daarom was hij wat meer inlands gegaan, nog steeds dicht genoeg om binnen enkele tellen op het schip te staan als het nodig was, al had hij daar wel genoeg mannen achter gelaten die er voor aan het zorgen waren dat het schip in perfecte staat was. Enkele dagen geleden waren ze op een rif gestoten waardoor er beschadigingen aan de romp waren ontstaan, niets om je zorgen over te maken, maar wel belangrijk genoeg om meteen te laten maken.

Uiteindelijk was hij beland in een of andere taverne. Zijn groene ogen scande de omgeving even, er was genoeg volk maar weinig bekende gezichten. Hier en daar spotte hij wel iemand van de crew die druk in gesprek was met een andere man, maar voor nu trok niets zijn aandacht. Conan nam plaats aan een van de tafels in de hoek om een kaart uit de zak van zijn jas. Vrijwel meteen boog hij zich over het document om routes uit te stippelen. Routes die hij later zou doorspelen aan hun Navigator zodat ze niet weer in een of ander rif zouden belanden als ze op open water waren. De enigste reden waarom de man had opgekeken was puur om een frisse pint te bestellen die al heel snel op zijn tafel werd gezet. Het geroezemoes in de taverne nam ook geleidelijk aan, wat er voor zorgde dat hij maar half oplette op zijn routes. Conan werd inmiddels ook gewaar dat er enkele blikken op hem gericht waren, blikken van niet bepaald goed uitziende karikaturen. Iets wat er voor zorgde dat hij de map toevouwde en weer diep in zijn jas zak stak.
& Penelope
Look

SLOW MOVEMENT
Dat hij de kaart bij zich hield was zeker iets wat cruciaal was, anders ging Romeo hem nog vermoorden of zo. Niet dat er ook maar iemand aan de kaart zou kunnen raken, niet voor ze hun hoofd zouden kwijt raken. Maar door de blikken die hij op zich voelde rusten van enkele aanwezigen voelde hij zich toch meer genoodzaakt om de map veilig weg te steken in een van de binnen zakken van zijn lederen vest. Het was niet veel later of een vrouw, die hem eerder al had liggen aankijken was opgestaan en kwam in zijn richting gelopen.  Zijn oog viel kort op de twee glazen die ze in haar handen had, wat voor hem aangaf dat ze inderdaad recht op hem af kwam. Ze leek ondanks haar kledij niet helemaal op zijn plek hier. Nee, iets aan haar kwam hem vaag bekend voor maar hij kon er zijn vinger niet op leggen. Wat hij wel wist was dat hij mocht gaan uitkijken, want ondanks hoe ze eruit zag mocht hij zich niet laten doen door al die tierlantijntjes.

‘My appearance doesn’t fool you.’ Grijnsde hij kort. Zijn glas begon toch al aardig leeg te raken, plus de inhoud begon ook al op temperatuur te komen. Duidelijk niet meer te zuipen dus. Met een vriendelijk knikje bedankte hij haar voor het nieuwe glas. Met zijn voet tikte hij tegen een stoel waardoor die wat naar achteren schoof, waarna hij aangaf dat ze mocht gaan zitten als ze dat wilde. Misschien kon hij hier gewoon het beste van maken, al hing dat duidelijk af van de plannen van de vrouw natuurlijk want anders was hij zeker van plan om zich tegen haar te verzetten. ‘So, what can I do for you?’ Er was een kans dat ze wist wat hij deed, dat hij een huurling was wanneer dat nodig was maar dat hij zich tegenwoordig volledig had gewijd aan het leven op het schip. ‘A fair lady like you wouldn’t come up to a guy like me if she didn’t want anything in return.’ Stelde hij vast waarna hij kort het glas op tilde dat ze op de tafel had gezet en er een slok van nam. Een klein teken van vertrouwen dat hij gaf, al was hij wel zo slim geweest om eerst aan de pint te ruiken of er geen doordringende geuren waren van enig gif of iets in die aard. Achterdochtig was hij wel, maar dat was hij met goede reden. ‘The name is Conan.’

Look