A quest for knowledge (Emilia)

wo mei 02, 2018 9:31 pm

Navarre was niet een gebied waar hij veel kwam. Teveel risico. Niet dat iemand hem kende als de zoon van zijn vader, hij liet zijn achternaam vaak genoeg achterwegen, maar je wist maar nooit. Misschien dat een familielid ooit wat op had gepikt, of dat Aeron hier zelf rondzwierf. De man kon overal zijn en hij verheugde zich niet op een reünie. Dat zou geen vrolijk weerzien zijn. Hij zou zelf niet eens weten hoe hij daarop zou reageren. Toen hij enkele jaren terug weer bij zijn moeder terecht was gekomen was ze klaar geweest om de man eigenhandig de nek om te draaien. Vanwege Allen's oog en nog veel meer. Of hij zelf op geweld zou terugvallen? Waarschijnlijk niet. Daar was hij nooit echt het type voor geweest.

Nu reed hij te paard de stad Illyria binnen. Vanaf hier zou hij zo weer uit Navarre weg kunnen vluchten mocht het nodig zijn. Zijn zadeltassen zaten vol met de resultaten van zijn alchemy experimenten, veilig weggeborgen in glazen flesjes en buisjes. Allen was voornamelijk gaan reizen om meer kennis te vergaren, maar stiekem was het voor hem ook een manier om moeilijk vindbaar te zijn voor zijn vader. Zoals Aeron op een dag voor zijn moeder's huis had gestaan om hem mee te nemen, dat zou hem niet nogmaals gebeuren. Daarnaast was zijn honger naar nieuwe dingen toch nooit gestild, dus de combinatie was een goede.

Eenmaal aangekomen bij een plek waar hij zijn paard kon stallen en zijn eigendommen kon achterlaten ging hij te voet verder naar de markt. De vele voorwerpen en etenswaren die stonden uitgestald trokken de blik van zijn linker oog, terwijl de rechter wel een poging deed tot meedraaien ondanks dat hij hier niets meer mee zag. Gewoon uit gewoonte. Aangezien hij was opgegroeid in Rhoynar was hij niet onbekend met spullen die ze in andere gebieden hadden, maar een handelsstad kon nooit de hele wereld samenvatten. Er was genoeg dat hij nog nooit gezien had, genoeg culturen die hem totaal onbekend waren. Opgenomen in het opzij kijken, legde hij niet al te veel aandacht in zijn dode hoek, waardoor hij uiteindelijk tegen iemand aan botste. Geschrokken richtte hij zijn blik op de persoon. "Mijn excuses," mompelde hij snel.

JARONART

vr mei 04, 2018 8:16 pm

Een jonge weerwolf had opnieuw haar weg uit haar thuis weten te werken. Ze had een hekel aan veel thuis zitten. Het was… saai. Sinds Duncan alles had overgenomen was hij vooral bezig met het leiden van de roedel, het regelen van de stad. En zij? Zij zat daar maar wat. Er gebeurde niets, er was niemand die haar interesse had. Ze wachtte maar tot de dag eindigde en dan kon ze slapen tot een nieuwe begon. Het was vreselijk. Het interessantste in een maand was haar Shift en dan moest ze zichzelf nog vastketenen zodat ze niemand kwaad zou doen ook. Echt leuk was dat ook niet te noemen. Een zachte grom ontsnapte uit haar mond. Nee, het was geen verrassing dat ze soms enkele dagen verdween, gewoon om even weg te zijn. Om even wat anders te zien. Ze had meer nodig, wilde meer. En ze wist niet waar ze het vinden kon.

De jonge vrouw werd uit haar gedachten gehaald toen iemand tegen haar opbotste. Een zware grom ontsnapte uit haar keel en ze begon per direct te hoesten, in de hoop dat het de ander niet op zou vallen. Het had niet echt menselijk geklonken. Ze moest leren haar agressie te beheersen en niet meteen naar anderen te grommen, maar daar had ze Duncan voor nodig. De jonge vrouw schraapte haar keel even en zette een zwakke glimlach op naar de vreemdeling. “Sorry, mijn fout,” besloot ze te zeggen, voor ze een keer diep zuchtte. “Ik had op moeten letten.”

shoot for the stars

A quest for knowledge (Emilia)

A quest for knowledge (Emilia)

Re: A quest for knowledge (Emilia)