A kiss while dying

Erg praktisch was logeren bij de familie Morrigan niet. De volgende dag moest ze namelijk weer vroeg aan de slag bij de Duke in huis, dus was het handiger als ze gewoon in haar eigen bed de nacht doorbracht. Asher leek er alleen op te staan dat ze hier verbleef, want veiligheid. Toen ze haar situatie had uitgelegd liet hij weten dat ze een sleutel kon krijgen waardoor ze zonder problemen de villa kon verlaten. Mocht de afstand te ver zijn, dan kon ze zelfs een van zijn paarden te leen krijgen. ”Alright,” zei ze uiteindelijk. Erg verstandig was het niet, maar wie was er tegenwoordig nou nog verstandig. Waarschijnlijk zou ze gewoon de villa betreden en op het moment dat Asher eenmaal weg was gedommeld het gebouw weer verlaten om uiteindelijk toch in haar eigen bed te slapen.

 

Gisteren haatte ze hem nog, nu -ging ze bij hem logeren. Het leven kon soms raar lopen. Asher stond inmiddels al bij de voordeur en Sierra volgde hem. Eenmaal binnen gunde ze zichzelf de tijd om even rond te kijken. Echt veel zag ze niet, want het was donker. Het enige wat ze kon opmaken was dat het groot was. Asher begeleidde haar naar de gastenkamer waar zij de nacht zou moeten doorbrengen. Voordat hij vertrok liet hij haar nog even weten dat als ze iets nodig had ze dit aan zijn dienstmeisjes kon vragen. Sierra knikte en liet zich toen langzaam op het bed zakken. Al meteen voelde ze hoe zacht het matras. Misschien moest ze de nacht toch maar hier doorbrengen. Eigenlijk voelde ze er ook maar weinig voor om de hele reis naar huis te maken. ”Goodnight,” sprak ze zachtjes nog voor Asher de kamer uitliep. Toen de deur eenmaal dicht was stortte ze zich op haar kleding. Deze moest uit, want dat sliep niet echt comfortabel. Eerst trok ze haar schoenen uit, die ze netjes ergens in de hoek neerzette. Daarna was het haar korset en jurk die ze uittrok. Uiteindelijk stond ze daar alleen nog maar in de witte onderjurk die vanavond maar dienst moest doen als pyjama. Sierra kroop het bed in en voelde meteen hoe haar lichaam langzaam in het zachte matras zakte. Wellicht moest ze hier toch maar blijven.

 

Zelf had ze nooit verwacht dat ze Asher überhaupt weer terug zou zien, en nu lag ze hier in zijn villa en in zijn gastenkamer. Het leven kon inderdaad soms raar lopen. Ergens twijfelde ze of nu niet het moment was om gewoon naar huis te gaan. Asher zou waarschijnlijk al ergens in slaap gesukkeld zijn. Was het niet in zijn eigen bed, dan wel ergens op de bank. Die zou het vast niet merken als ze er vandoor ging. Toch bleef ze in het bed liggen. Sierra kon zich niet herinneren dat ze ooit in zo’n lekker bed had gelegen. Haar eigen bed in The Rose was er niks bij. Het matras omarmde je hele lichaam en de deken voelde zijdezacht aan. In dit bed hoefde ze niet te zoeken naar de meest comfortabele positie, want dat was elke positie bijna. Sierra trok het andere kussen wat op het bed lag naar haar toe en propte deze tussen haar armen. Ze sliep slecht als ze niets kon omarmen. Als het niet de persoon was die naast haar lag, dan werd meestal een van de aanwezige kussens het slachtoffer.

 

Ondanks het feit dat ze nog nooit in zo’n luxueus bed de nacht had doorbracht lukte het haar maar niet om in slaap te vallen. Al een aantal keren had ze zich omgedraaid en een andere positie aangenomen, maar tot nu toe zonder succes. Langzaam kwam Sierra overeind om op de bedrand te zitten. Ze was wat dorstig en snakte naar een glas water. Asher had tegen haar gezegd dat als ze iets nodig had dat ze dat kon vragen aan een van de dienstmeisjes in het huis. Nu was alleen de vraag waar ze die kon vinden. Sierra stond op en liep naar de deur om die vervolgens te openen en de lange gang in te lopen. Echt veel licht was er niet, maar net genoeg om te zien waar ze liep. Wonderbaarlijk genoeg wist Sierra vrij snel een ruimte bereiken die veel weg had van een keuken. Sierra pakte een beker uit een van de aanwezige rekken en vulde deze met water, om even later dezelfde beker binnen enkele teugen te legen. Terwijl ze met de rug van haar hand de overgebleven waterdruppel weg veegde liep ze alweer terug in de richting waar ze gekomen was. Sierra wilde naar haar aangewezen kamer lopen, maar haar blik werd plotseling getrokken naar een openstaande deur en de kamer die zich erachter bevond. Het duurde haar niet lang voordat ze realiseerde dat Asher zich in die kamer bevond. Het geluid was hij ’s nachts wist te produceren kende Sierra uit duizenden. Haar verstand zei tegen haar dat ze door moest lopen naar haar kamer en hem moest laten voor wat het was, maar voordat ze er erg in had stond ze al in de deuropening. Blijkbaar had Asher zich gewoon op het eerste en het beste bed gedeponeerd, want zijn vieze kleding had hij nog steeds aan. Sierra sloop zo voorzichtig en geruisloos mogelijk naar hem toe, om vervolgens de deken die naast hem lag over hem heen te trekken. Even keek ze hem aan, alsof ze verwachtte dat hij haar zou bedanken, maar de lord of Isla de Juegas verkeerde in een veel te diepe slaap om daar iets van te merken. Sierra wilde zich omkeren om weer terug naar haar kamer te gaan, maar net op het moment dat ze zich wilde omdraaien sloeg ze met haar armen de kandelaar omver die naast op nachtkastje stond. ”Fuck,” vloekte ze kort, waarna ze een verwoede poging deed om het ding zo snel mogelijk weer op te rapen.  

 

Gezien de huidige staat van Asher achtte ze de kans groot dat hij ongemerkt door zou slapen, maar niets was minder waar. Nadat ze de lamp terug op zijn plek had gezegd zag ze dat hij zich omgedraaid had in bed en haar rechtstreeks aankeek. Het duurde even, maar na enige tijd wist hij haar te melden dat ze stil moest zijn. Niet dat ze dat allang door had. ”Sorry, it was an accident,” mompelde ze. Momenteel kon ze zichzelf wel voor haar kop slaan. Sowieso dat ze hem een uitleg verschuldigd was, want je trad niet zomaar iemands kamer binnen midden in de nacht. Asher dacht dat ze van plan was om te vertrekken, maar trok algauw de conclusie dat hij hier natuurlijk voor hem was. ”I put a blanked over you,” zei ze gauw. Asher was nadat hij thuis was gekomen vrijwel rechtstreeks het bed ingedoken. De wonden die hij had opgelopen door de val waren nog steeds duidelijk te zien. ” You should clean your wounds. There’re blood stains on the bedsheets. What if your wife or daughter finds out?” Niet dat het haar iets kon schelen, maar wellicht was het wel verstandig om de wonden in ieder geval schoon te maken.

 

Het klonk ook allemaal iets te ongeloofwaardig dat ze hier was om een deken over hem heen te leggen. Echt noodzakelijk was het ook niet, want de temperaturen hier in Rhoynar waren vrijwel altijd mild. Zowel overdags als ’s avonds. Asher liet ondertussen weten dat zijn vrouw en dochter er niet achter zouden komen dat hij hier al bloedend in bed lag. Waarschijnlijk zou een dienstmeisje hun toch al voor zijn en zou hen de nachtelijke escapade bespaard blijven. Sierra wilde terugkeren naar haar eigen vertrek, maar Asher had overduidelijk andere plannen. Zijn hand had hij naar haar uitgestoken, terwijl hij haar gebood om hier te blijven. Een kleine zucht wist ze niet te onderdrukken. Waarom maakte hij dingen altijd zo moeilijk voor haar? Haar blik viel even op de deuropening, alsof die haar uiteindelijk van wijze raad zou voorzien. ”Alright,” mompelde ze na een korte stilte. Sierra liep naar de deur om deze te sluiten. Wellicht was het beter als niet iedere voorbijganger zou zien dat ze zich in deze kamer bevond. ”Are you sure about not treating your wounds?” vroeg ze, nadat ze weer naast het bed was komen te staan. Het was haar een raadsel waarom ze zich na alle gebeurtenissen nog zo’n zorgen kon maken over Asher.

 

Het was niet de eerste keer dat ze aan hem toegaf, terwijl ze met zichzelf had afgesproken om het niet meer te doen. Asher had in de loop der jaren de gave gekregen om haar in alles mee te trekken. Als hij zei dat ze bij hem moest komen liggen, dan deed ze dat ook. Dat ze diezelfde man een aantal uren geleden nog verafschuwde was ze alweer vergeten. Het was alsof ze continu dronken was als ze bij hem was. Toen ze zich omdraaide zag ze dat Asher bezig was zich te ontdoen van zijn laarzen en shirt. Asher merkte op dat het bijna leek alsof ze nog om hem gaf. Daar kon hij nog wel eens gelijk in hebben. ”You can’t take care of yourself, so someone else has to do it,” concludeerde ze, terwijl ze naast hem in het bed stapte. Om zichzelf enigszins in bescherming te nemen zorgde ze ervoor dat ze op gepaste afstand van hem lag. Bovendien was de geur die hij momenteel met zich meedroeg ook niet erg uitnodigend. ”I don’t know. Probably time to go to sleep,” zei ze toen hij naar de tijd had gevraagd. Sierra legde haar hoofd in het kussen en trok de deken over zich heen. Wat deed ze hier in hemelsnaam?