Owner of a new world

di nov 07, 2017 11:24 pm

Er waren ondertussen enkele weken gepasseerd. Penelope had haar mannetje weten te staan op het schip dat ze overgenomen had. Ondanks dat ze haar kwaliteiten van haar vader geërfd leek te hebben, vergde het een hele inspanning voor haar. Ze was dit leven nog niet gewoon. Ze was dan ook een heel ander pad opgedraaid. Haar moeder had ze nog niet opgezocht. Die zou nu waarschijnlijk wel doodsangsten uitstaan, niet wetend waar haar dochter uithing. Toch was dat het minste van haar zorgen. Enkele weken geleden had ze door middel van een gemene list, waarbij ze mensen hun leven had ontnomen, dit schip weten te overmeesteren en was ze benoemd tot kapitein. Haar bemanning had respect voor haar, al ging dit waarschijnlijk ook gepaard met angst. Onwetendheid over wat ze misschien nog niet had laten zien. Haar vaders naam was natuurlijk ook een voordeel geweest. De man die haar vanaf het begin respecteerde, had ze benoemd tot stuurman en was tevens haar rechterhand. Hij had het schip naar Isla De Juegas geleid, met het idee om een nieuwe voorraad in te slaan en de nodige reparaties te doen aan de masten van het schip. Bij een confrontatie in open zee, hadden ze brokken gemaakt. Op dat moment had ze zich wel voor de eerste keer kunnen bewijzen als kapitein en ze was zelf ook verbaasd geweest over het kunnen van haar manschappen. Ze had het nog niet zo erg getroffen van haar bemanning. Penelope stond bij de reling van het schip en keek neer op de bemanning die ondertussen de legen kratten aan het uitladen waren. Sinds haar aanwezigheid hier, was alles rustiger op het schip. Ze luisterde naar haar manschappen en ging bedenkelijk in op hun persoonlijke verzoeken. Ze wilde hen de kans geven om ook een inbreng te geven in het reilen en zeilen, al wist ze natuurlijk zeer goed waar ze de grens moest trekken. Met haar hand stak ze haar losse plukken haar achter haar oor. Haar lange haren waren momenteel meer een last dan een winst. Ze had haar oude vodden intussen al kunnen inwisselen voor een degelijke outfit. Ze droeg een broek, iets wat een hele aanpassing geweest was in het begin, want ze had al jaren geen broek meer gedragen. Toch was het gemakkelijker om in te bewegen en het hield haar warm als ze 's avonds op het dek stond. De rest van haar outfit had ze samengesteld uit dingen die ze gevonden had. Haar kledij was nog niet op punt, maar dat maakte niets uit. Ze was allesinds niet naakt en dat was het belangrijkste. Penelope bleef staan aan de balustrade van haar schip, dat ze de hare kon noemen, en liet haar blik over de voorbijgangers gaan. Met haar beide handen steunde ze op de houten reling. Velen keken haar bedenkelijk aan. Een vrouw als kapitein, dat was niet niets. Ze schonk hen een geïrriteerde blik terug, wat de meeste hun tempo al liet versnellen. In deze paar weken had ze veel bij geleerd en dat was ook te merken.

Eerste post voor Asher, daarna open

wo nov 08, 2017 5:25 pm

Violent delights have violent ends

Asher’s verblijf op Isla de Juegas was onverwacht wat verlengd. De meeste mensen hielden er dan ook geen rekening mee met de kans dat ze in hen been werden gestoken door een ontevreden personeelslid. De vloot lag op dit moment stil, iets dat de meeste leden van de bemanning niet al te erg vonden. Het was meer tijd die ze in taveernes en bordelen konden spenderen en dus hoorde Asher ze ook niet echt klagen. Zelf had hij het ook niet erg gevonden, als hij op dit moment nog goed ter been was geweest, maar op deze manier kon hij niet echt van de extra tijd hier genieten. Het had dagen geduurd voor hij überhaupt weer had kunnen staan, en nu hobbelde hij grotendeels wat rond met ondersteuning van een houten kruk die zijn gewicht enigszins opving. Ondertussen kreeg hij hier en daar wat hulp van Skadi, al was dat met enige tegenzin. Het verbaasde hem dat ze er überhaupt nog was. Na het hele fiasco had ze met gemak weg kunnen lopen, al zou het wat moeilijker zijn om van het eiland af te komen. In tegenstelling daarvan, was ze bij hem gebleven, had zijn eten ingepikt en zijn eigen bed praktisch van hem afgepakt. Een gebeurtenis die hij op een of andere manier nog aan Sierra uit zou moeten leggen. Of niet. Hij dacht niet dat het een goed idee was om het haar te vertellen.

Ergens moest hij al lang blij zijn dat het mes geen belangrijke plek had geraakt en dat de wond niet was gaan infecteren, maar hij kon het niet helpen om chagrijnig te zijn met het feit dat het allemaal niet snel genoeg ging. Hij wilde alles veel te snel, en zo was hij er ook vandaag weer op uit getrokken richting de stad zelf, ook al was het allesbehalve goed voor zijn been om er zo veel op te lopen. De afgelopen weken waren ontzettend hectisch geweest en ergens was het wel goed voor hem om enige rust te pakken. Misschien dat hij dan ook eens na zou denken over alle idiote beslissingen die hij de laatste tijd gemaakt had, want dat waren er nogal een hoop.

Al hinkend begaf hij zich richting de havens, om toch iets van de dingen die daar gebeurden te kunnen overzien. Hij zou een praatje kunnen maken met enkele kapiteins, misschien nog wat gaan drinken en zichzelf vervolgens weer naar huis slepen. De kans was vrij groot dat hij in de loop van de dag van het plan af zou wijken, maar dat zag hij dan wel weer. Uiteindelijk stond hij dan toch echt op de kades, die Snakes Basin overzagen. Het water schitterde in het zonlicht, zodanig dat het bijna storend was. Schepen meerden af en aan, er was luid geroep van kapiteins en hun crewleden, en hier en daar waren mensen met grote kraten vol exotische goederen aan het slepen. Een bepaald schip dat aanmeerde trok echter zijn aandacht. Niet zozeer het schip, meer het persoon dat erop stond. Hij fronste, dacht even dat hij gek was. Was dat Pen?

wo nov 08, 2017 7:16 pm

De heerschappij die haar vader had gehad op zee, was een grote hulp geweest de afgelopen weken. Men linkte haar naam met die van hem en omdat ze toch verschillende karaktereigenschappen van haar vader had meegekregen, had ze haar manschappen sneller meegekregen. Dat ze deels ook wat Sirenbloed in zich had, hielp natuurlijk ook mee om de mannen voor zich te winnen. Andere vrouwen zouden het slechter getroffen hebben op zo'n schip als deze. Penelope, nu beter gekend bij haar achternaam, Fraser, leunde op de reling van haar schip, neerkijkend op iedereen die op de oever liep. In haar ooghoek hield ze ook de andere captains in de gaten die met elkaar in gesprek waren. Ze hadden hun schip verlaten om een babbeltje met elkaar aan te slaan. Op vlak van socialisatie met andere schepen bleef ze voorzichtig. Pas als ze écht haar draai gevonden op haar eigen schip, zou ze zich bemoeien met andere schepen en contacten leggen. Haar reputatie was momenteel iets waar ze zich op moest concentreren en dat betekende dat de koel moest blijven en niet direct met iedereen bevriend moest geraken. Ondanks dat ze zich vooral sterk hield, genoot ze ook wel van het feit dat ze voor de eerste keer verder dan Brightwater Keep was gevaren. Ze was in een paar dagen al verder geraakt dan dat ze ooit tevoren was gedaan. Met dat ze haar hoofd draaide, ving ze een glimp op van een paar ogen dat haar richting uitkeek. Asher. Ze was niet echt voorbereid om iemand bekend tegen te komen. Ze ademde even diep in en duwde zich af van de scheepsreling, om vervolgens naar hem toe te stappen. "Asher," ze begroette hem heel luchtig, zoals ze altijd deed, alsof er verder niets veranderd was. Toch kon ze een heel boek schrijven over wat er de afgelopen weken veranderd was. Haar blik ging kort naar zijn been, waar hij niet of weinig op leek te steunen. "Ongelukje gehad?"

ma nov 13, 2017 5:11 pm

Violent delights have violent ends

Even dacht hij dat hij spoken zag. Pen was wel een van de laatste personen die hij hier verwachtte te zien, om verschillende redenen. Natuurlijk had hij zo nu en dan nog aan haar gedacht, voornamelijk met betrekking tot het plannetje dat ze voor zichzelf had gesmeed. Tot op de dag van vandaag had hij geen idee gehad wat ze daarmee bedoelde, maar nu werd het toch wel duidelijk. Hij keek haar even na, en het was wel duidelijk dat zij degene was die het gehele schip commandeerde. De bemanning hoorde haar bevelen aan, deed precies wat ze van hen vroeg. Asher keek het hele scenario iets te verbaasd aan. Een vrouwelijke kapitein was niet iets dat je vaak zag, vooral niet een die zo’n autoriteit uitstraalde. Ze zag er volledig anders uit. Normaal was ze gekleed in deftige jurken, uitgedost met verschillende juwelen en haar haar altijd netjes. Nu leek ze enigszins verwilderd, al paste het op een bepaalde manier wel bij haar. De zilte zeelucht speelde met haar bruine haren, die ze probeerde te temmen door de lokken achter haar oren te duwen. Asher was er vrij zeker van dat dit de eerste keer was dat Pen een broek aanhad, in plaats van de extravagante jurken die ze eerder droeg. Het leek een compleet ander persoon. Uiteindelijk kruisten hun blikken elkaar, waarop ze zo snel mogelijk naar hem toe kwam gelopen. Ze groette hem, op de manier waarop ze dat altijd deed, alsof het niet overduidelijk was dat ze heel wat aan hem uit te leggen had. “Pen,” groette hij haar terug, zijn verbazing duidelijk geworden in zijn toon. Ze vroeg hem of hij verongelukt was, waarop zijn blik weer naar beneden ging. De wond op zijn been was gelukkig niet geïnfecteerd geraakt, en na enkele dagen was hij ook langzaam maar zeker begonnen met helen. Het zou nog wel even duren voordat alles weer in orde zou zijn, iets dat hem nog ongeduldiger maakte. “Dat kun je wel zeggen,” reageerde hij met een flauwe grijns op zijn gezicht. Een ongeluk was het niet bepaald geweest, in tegendeel, iemand had volledig opzettelijk een mes in zijn been geplant, maar dat was een verhaal voor later. “Je gaat me toch zeker wel vertellen hoe je daaraan bent gekomen?” vroeg hij toen, terwijl hij richting het schip gebaarde waar ze zojuist vanaf wat gestapt. Het was niet iedere dag dat een dame uit Brightwater Keep haar eigen schip opeiste.

ma nov 13, 2017 10:02 pm

Asher leek verbaasd, wat ook wel te begrijpen veel. Haar leven had dan ook een drastische wending genomen. Ze was bijna 180graden gedraaid zo kon je het wel zeggen. Hij reageerde op haar opmerking over zijn been en liet haar blik dan ook even terug gaan naar zijn been. Veel meer had hij er echter niet op op te zeggen. De interesse naar haar verhaal was blijkbaar interessanter dan zijn beenwonde. Het was niet dat ze zich niet afvroeg hoe hij daar aan kwam, maar ze “Je gaat me toch zeker wel vertellen hoe je daaraan bent gekomen?” Ze greens even en probeerde in haar hoofd alvast de juiste woorden te kiezen. "Mijn plan was om de schepen, die in de dokken lagen van mijn vader, te liquideren, wat me gelukt is. Maar bij het laatste schip is er iets mis gegaan en heb ik een snelle beslissing moeten maken." Ze haalde haar schouders, bijna nonchalant, op. Door haar goede en snelle observatie skills had ze een beslissing genomen, die twee kanten uit had kunnen gaan. Het was een gok geweest die haar evengoed de dood in had kunnen jagen. Ze had ook geluk gehad dat één van die mannen ooit onder het bewind van haar vader had gevaren. "En dit is het resultaat." Ze wenkte naar het schip. De afgelopen weken waren dan uitputtend geweest en het was een hele uitdaging om zich van haar hardere kant te laten zien, maar ze had zich sterk weten te houden.

zo nov 19, 2017 1:09 am

Violent delights have violent ends

Het was toch wel een van de laatste gezichten waarvan hij dacht hier te zullen zien. Penelope Cerys Fraser. Hij kon echter niet zeggen dat hij het erg vond om weer eens een oude bekende tegen te komen. Vooral niet nadat ze zoiets had weten klaar te spelen. Hij was nog steeds behoorlijk onder de indruk, en ontzettend verbaasd, en het was dan ook van zijn gezicht af te lezen. Toen hij vroeg hoe ze in hemelsnaam aan zo’n schip was gekomen, vertelde ze dat ze alle schepen in de dokken van haar vader had willen liquideren, alleen bij de laatste was het een en ander misgegaan. Asher zag het ‘per ongeluk’ verkrijgen van een schip niet echt als misgaan, maar ieder zijn eigen. Ze haalde haar schouders op alsof het niets was. Asher knikte even, liet zijn ogen weer naar het schip glijden, niet wetend wat hij er allemaal van moest denken. Blijkbaar was Pen niet iemand om mee te sollen. “Ik zou liegen als ik zei dat ik niet onder de indruk was,” gaf hij uiteindelijk toe. Zijn blik gleed weer kort naar Pen. “Wat heb je met de bemanning van de andere schepen gedaan?” vroeg hij vervolgens. Ze had vast een listig plan bedacht, want hij kon zich niet voorstellen dat Pen een volledige scheepscrew te lijf zou gaan. Vervolgens wenkte hij naar het schip. “Heeft ze al een naam?” vroeg hij vervolgens. Want varen op een schip zonder naam kon eigenlijk niet toch?

di nov 28, 2017 1:09 am

Owner of a new world Tumblr_static_tumblr_static_b35sn0hsq74gwcoocggoos8gw_640

Ondanks dat ze zich momenteel stoer voordeed, omdat dit van haar verwacht werd en omdat ze in deze nieuwe wereld niet anders kon, blonken haar oogjes toch even bij wat Asher zei. “Ik zou liegen als ik zei dat ik niet onder de indruk was,” Hij zo al dacht, wat moest haar vader dan wel niet gedacht hebben. Op deze manier hield ze hem in ere, wat voor haar belangrijk was. Hij was dan ook een grote hulp geweest de afgelopen weken, ook al was hij er fysiek niet bij. Zijn naam, de naam die zij nu droeg, had haar op verschillende vlakken al enorm geholpen en haar aanzien gegeven bij andere schepen. “Wat heb je met de bemanning van de andere schepen gedaan?” Penelope liet haar blik naar Fraser gaan bij het volgende dat hij vroeg en even ging haar mondhoek omhoog in een onschuldige grijns. "Ik heb mijn contacten in de Potions wereld." was haar antwoord. Het was een kort, maar duidelijk antwoord. Het gaf niet te veel details weg, maar zei wel waar het op sloeg. Dat ze dit ook gedaan had door middel van haar vermomming, de blinde hulpeloze vrouw, hield ze voorlopig achter. Haar blik ging naar haar schip toen Asher vroeg of ze al een naam had. Ze had zeker een naam. Een naam die verwees naar haar vaders achternaam en die van haar. Fraser. "River of Rocks." zei ze zachtjes en liet haar blik terug naar hem gaan. "Naar mijn vader." Ze glimlachte even en wierp nog een korte blik op het schip. "De naam moet nog in de boeg gekerfd worden, maar daar hebben we nog geen tijd voor gehad."

wo nov 29, 2017 5:27 pm

Violent delights have violent ends

Het was moeilijk om haar als iemand anders te zien dan het jonge meisje dat hij gekend had. Blijkbaar was ze in de tussentijd toch heel wat veranderd en leek ze toch iets meer op haar vader dan Asher in eerste instantie had gedacht. Nooit had hij kunnen verwachten dat ze tot zoiets in staat zou zijn. Captain Fraser, hij moest er toch wel een beetje aan wennen. Toch zag hij iets van haar jongere zelf in haar terug toen ze hem even op een bepaalde manier aankeek. Op zijn vraag wat er met de bemanning was gebeurd, vertelde ze dat ze zo haar contacten had. Een vaag, onheilspellend antwoord. Het was wel duidelijk dat ze nog niet helemaal klaar was om hem de specifieke details van haar plan te vertellen, dus vroeg hij ook niet verder. Ze vertelde hem dat het schip de River of Rocks heette. Een eerbetoon aan haar overleden vader. “Een mooi gebaar,” zei hij met een knikje. Hij was vast trots op haar geweest, als hij dit had kunnen zien. Ze liet hem weten dat de naam nog in het schip gekerfd moest worden, waarop hij opnieuw knikte. Nu ze hier aangemeerd was, zou ze er vast wel wat tijd voor kunnen vinden. “Wat ben je ermee van plan?” vroeg hij toen aan haar. Misschien wilde ze wel in de voetstappen van haar vader treden en op rooftochten gaan, of misschien neigde ze zelf naar een ietwat legalere aanpak. Asher twijfelde er in elk geval niet aan dat ze de naam Fraser nieuw leven in zou blazen.

zo dec 03, 2017 12:50 am

“Een mooi gebaar,” Het was een combinatie van enkele simpele woorden, maar het deed haar veel. Haar vader werd gezien als dood, maar eigenlijk was hij in het niets verdwenen. Waarschijnlijk was haar vader omgekomen op zee en had ze daarom geen afscheid van hem kunnen geven. Het was langs de ene kant jammer, maar langs de andere kant zou hij nooit begraven zijn geweest. Zijn graf zou sowieso in de zee zijn geweest, dat was zijn thuis. Haar oogjes glommen van Asher's eerdere woorden. Toen hij haar vroeg wat ze van plan was met haar schip, met alles dat er aan vast hing, keek ze hem even in stilte aan. "Ik zal mijn vaders naam en reputatie verder zetten." antwoordde ze met een knikje en schudde even met haar hoofd."Genoeg over mij gepraat." glimlachte ze. "Wat hij jij de afgelopen week gedaan?" Hij was niet meer in Brightwater Keep geweest, voor zover zij zich kon herinneren.

di dec 12, 2017 10:19 pm

Violent delights have violent ends

Øybiorn Fraser was iemand die hij al zo lang kende als hij zich kon heugen. Ontzettend vaak hadden ze elkaar niet gezien, sinds ze allebei constant op zee waren. Ondanks dat had Asher de man wel als vriend beschouwd. Het was vreemd om te bedenken dat hij er nu waarschijnlijk niet meer was, en hij had niet eens afscheid kunnen nemen. Maar goed, dat was hoe het meestal ging op zee. Er viel even een stilte tussen hen, ter herinnering aan Pen’s vader. Asher hoopte maar dat de zee hem mee had genomen. Het was een teleurstelling om je hele leven aan de scheepvaart te wijden en op het land te moeten sterven. Nu was het Pen’s beurt om zijn werk voort te zetten en Asher was benieuwd naar hoe ver ze het zou schoppen. Asher’s blik vertrok even toen Pen hem vroeg wat hij de afgelopen weken dan wel niet had gedaan. Een hoop, en bijzonder weinig tegelijkertijd. Vooral de laatste paar weken had hij vooral op de bank gezeten, gezien hij niet had kunnen lopen met de wond in zijn been. “Herstellen,” luidde zijn antwoord dan ook. “Een wat ontevreden personeelslid dacht dat het een goed idee was om mijn been te bewerken met een mes.” Hij was dan ook een tijdje uit de running geweest, de afgelopen weken. “Ik hoop binnenkort weer uit te kunnen varen.” Waarheen wist hij nog niet. Hij wilde eerst maar eens zelfstandig kunnen lopen.

Owner of a new world

Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world

Re: Owner of a new world