Put to sleep

sleep

Nymmerwell was een bijzonder land. Maar ze had besloten toch nog even hier rond te dwalen. Okay fuck you ze was fucking verdwaald who the fuck cares fuck off. Ja ze was pissed off want ze was verdwaald in een godvergeten land vol met planten en insecten die haar nu echt even teveel begonnen te irriteren. Nemesis en zij waren hier nu al dagen en what the fuck. Ze vond het echt iets te irritant. Nijdig had ze dan ook even een stop gemaakt. Kalm had ze haar boog erbij genomen waarna ze haar goed getrainde dier liet voor wat het was. Hij zou wegrennen bij gevaar maar keerde altijd naar haar terug. Ondanks dat paarden normaal naar hun stal terug gingen was de Arabische mix een uitzondering. Vrij handig, maar ergens ook niet omdat bij ongelukken ze nooit haar hengst zou kunnen terugvinden.
Met haar boog in de hand en een lage houding probeerde ze zich zo stil mogelijk verder te bewegen door de jungle heen. Ze wilde niet te ver van het pad af dwalen, maar ze wist ook dat dieren in de omgeving niet zo snel naar deze plek zoude komen. Hoe dan ook leek de gevulde Jungle zich daar eigenlijk niks van aan te trekken. Maar iets dat vlees aan de botten had leek maar niet op te dagen. Goed dan, dan maar niet. Ze wou geen risico nemen. Niet nu. Kalm zuchtte ze even waarna ze overeind kwam en even haar haren van haar voorhoofd streek. Deze waren inmiddels tegen haar gezicht gaan plaakken door het zweet dat op haar lichaam was komen opparelen. Wat een fucking bullshit plek was dit nu eigenlijk weer. Ze trok de boog weer op haar rug en liet de pijl in haar koker gaan voordat ze terug wandelde naar het pad. Toen ze echter geluiden hoorde, versnelde ze haar aps. Haar zwaard had ze bij Nemesis gelaten... Dat was dwaas geweest... maar in deze situatie kon ze maar beter iet teveel hinder hebben. Met een hevige beweging trok ze haar dagger uit waarna ze het pad op stormde en meteen behendig op de rug van haar hengst sprong. haar ogen gingen snel heen en terug. Niks zag ze, maar ze kon genoeg horen om te weten dat er iets niet goeds zat. Zelfs Nemesis was onrustig en trippelde wat. Hij wilde verder gaan, niet langer wachten, maar zij had andere plannen. "Fuck you!" schreeuwde ze enkel het woud in met een boze expressie op haar gezicht.