The Hanging Tree

Crescent keek over haar schouder, maar struikelde hierbij zowat over de veel te grote mantel die ze om haar schouders droeg. Het was een oude, versleten mantel die haar vader ooit gedragen had. En omdat ze een kleine rat was sleepte deze voor het grootste gedeelte mee over de grond, wat ervoor zorgde dat het ook niet meer de schoonste mantel was. Haar moeder wilde het niet laten wassen, dus zou ze het binnenkort zelf maar eens doen. Gelukkig wist ze overeind te blijven en rende ze door.

Wat zouden ze met dieven doen in Brightwater Keep? Crescent wilde het liever niet ondervinden. Daarom rende ze alsof haar leven er vanaf hing, het brood wat ze op de markt had gejat onder haar arm geklemd. De oude helm die ze op haar hoofd had stond op het punt om van haar hoofd af te stuiteren, ook dat ding was veel te groot voor haar.

Net iets buiten de stad stond een boom, in de buurt van een klif waar je een prachtig uitzicht had over de haven en de zee. Het was haar favoriete plekje, weg uit de drukte van de markten en het geschreeuw van dronken zeelui. Hier kon niemand haar storen, hier kon ze ongestoord trainen met haar dolk. Ook was dit de plaats waar ze altijd zat als haar vader terugkwam van een reis. Crescent had zichzelf in de boom getrokken en zette haar helm weer even recht, waarna ze een stukje van het brood afscheurde en het in haar mond propte. Niets beter dan zelf verkregen brood.