(open) searching the entertainment

Er waren nu al enkele dagen waar Athena zich ongewoon voelde. Wat het precies bleef onbekend. Ze werd brommerig en snel onrustig. Iets dat niets voor haar was.Lichtjes gefrustreerd ging ze aan de rand van haar hut staan. Het klein huisje dat hoog in de boomtoppen verstopt zat had ze helemaal zelf gebouwd. Zonder enige problemen klom ze via een zelf gemaakte ladder de boom uit. Zonder enig geluid lande ze soepel op de grond. Achter de vele ros harige plukken haar van voor haar gezicht weg te halen, besloot ze maar om het dorp binnen te gaan. Misschien gaat ze daar iemand of iets tegenkomen dat haar interesse weet te weken. Om dan zo haar gedachten weg te zetten bij haar onrustig gedrag.  Kort bekeek ze de omgeving aandachtig. Niemand was in zicht. Het liefst hield ze haar boomhutje geheim. Niet dat ze zorgen hoefde maken dat het ontdekt ging worden. De opgeroepen wezens van hel, zorgde ervoor dat niemand dicht genoeg kwam om de hut te zien. Stilletjes bewoog ze zich voort. De wind was rustig waardoor er weinig geritsel van de bladeren te horen was. Dit alleen gaf Athena een iets rustiger gevoel dan dat ze daarstraks had.

Hier zat ze dan, in een bar met al enkele lege glazen op de toog. In het dorp was er letterlijk niks te doen. Hoe kan er nu niks gaande zijn? Lichtjes zuchtte ze. Wat moet ze met zichzelf doen. Deze gedachten bleven er drank achter drank. Leeg glas achter leeg glas.

Het belletje boven de deur van de ingang rinkelde. Lichtjes onstabiel stond Athena recht, haar half leeg glas in haar hand.  Deze keer was ze van plan om de nieuwkomer te begroetten. Ze heeft dringend wat entertainment nodig in haar tipsy toestand. Met haar zo stabiel mogelijke stappen stopte ze vlak voor de nieuwkomer. Haar beide armen rond de schouders van de persoon. Ondertussen hield ze haar glas recht, zodat ze niet ging gaan morsen. Dat was dan ook de bedoeling. Alles deed ze vervolgens zo snel. Met de grijns op haar lippen keek ze degene recht aan. Haar ogen sloot ze waarbij haar lippen naar degene werd gebracht. Vlak voor dat de hare de andere kon raken, trok ze zich zeer snel terug weg. "Should have seen your face" giechelde ze en liet de persoon los en draaide zich weg. "oh... wobbly" Mompelde ze tegen zichzelf op het moment dat ze kort even wankelde.  In een teug dronk ze haar glas leeg, ze bracht zichzelf naar de toog om nog een nieuw glas te gaan bestellen.