Fault Lines

Sawyer vroeg zich af of ze over de jaren heen gewoon heel goed was geworden in het spelen van dit hele toneelstukje, of dat ze hem daadwerkelijk zag zitten. Een doorgewinterde courtisane als zij wist vast precies hoe ze zich moest gedragen om bij mannen een indruk te wekken dat ze gewild waren. Dat was nou eenmaal hoe je je klanten voor je wist te strikken. Toch had hij het gevoel dat ze zich iets meer op haar gemak voelde bij hem dan menig andere klanten. Zij was immers degene geweest die op hem af was komen lopen, niet vice versa. Hij had dan ook ongetwijfeld een passieve indruk gemaakt beneden, iets dat als courtisane waarschijnlijk wel interessant moest zijn. Het beste scenario was nou eenmaal degene waarin je niets hoefde te doen voor je centen.

Toch leek ze dat niet van plan te zijn. Zodra hij het welbekende brandende gevoel van rum door zijn keel voelde glijden, wist hij dat dit een slecht idee was. Hij liet haar weten dat hij het effect van de drank toch wel redelijk begon te voelen en Sierra leek erop te glimlachen. Hij fronste even toen ze zei dat het iets goeds was, want hij had absoluut geen idee wat er goed was aan dit geheel. Ze zette haar glas weg en tot zijn verbazing reikte ze even later ook naar de zijne. Schaapachtig keek hij naar het glas rum, dat nog lang niet leeg was, en vervolgens weer naar haar. Blijkbaar had ze plannen gemaakt waarvan hij niet helemaal op de hoogte was. Ze kwam gevaarlijk dichtbij en hij voelde hoe ze zijn handen vastpakte. Voor hij het wist, lag hij met zijn rug op het bed. Sawyer liet het allemaal maar gebeuren. “I don’t know if I this is a good idea,” mompelde hij zachtjes, terwijl hij even in haar ogen keek. Hij probeerde het maar op de drank af te schuiven.

Alles voelde wat wazig aan en het was alsof de wereld een beetje om hem heen bewoog terwijl hij volledig stil probeerde te zitten. Een erg aangenaam gevoel was het niet. Op passieve wijze liet hij zichzelf achteroverdrukken en even huiverde hij toen ze zonder pardon bovenop hem kwam zitten. Om de een of andere reden vond hij het niet bepaald erg, iets dat waarschijnlijk te wijten was aan de alcohol. Het was al tijden geleden dat iemand hem op deze manier had aangeraakt, dus hij vertelde zichzelf maar dat het niet meer dan normaal was om dit te tolereren. Toch liet hij met weinig overtuiging horen dat dit misschien toch niet zo’n goed idee was. Natuurlijk vroeg de courtisane op verbaasde toon waarom, waarop hij eigenlijk niet echt een antwoord had. Hij beet even op zijn lip, het was zelden zo dat je hem sprakeloos aantrof. “I’ve had a lot to drink,” begon hij, aarzelend. Naarmate hij de zinnen eruit duwde, klonk het allemaal minder en minder overtuigend. En ergens vond hij het lang zo vervelend nog niet dat hij nu onder haar lag, al was hij nog steeds behoorlijk in dubio over wat volgen ging. Even liet hij een van zijn handen over haar bovenbeen heenglijden, om zichzelf ervan te overtuigen dat hij dit wél wilde.

Nu hij met haar naar boven was verdwenen, zou het hem hoe dan ook wat kosten. De meeste mannen zouden zich daar maar bij neerleggen en er vervolgens een voordeel uitslaan door alsnog gebruik te maken van Sierra’s diensten. Sawyer zou het absoluut niet erg vinden om nu gewoon naar bed te gaan, zijn roes uit te slapen en de volgende ochtend stilletjes te verdwijnen. Natuurlijk zou hij de crew vertellen dat het anders was gelopen, maar dat was een zorg voor morgen. Ondertussen was er iets anders dat zijn aandacht vergde: een vrij enthousiaste courtisane die bovenop hem zat. Sawyer sprak zijn twijfels uit over het hele gebeuren en zodra hij haar vertelde dat hij toch redelijk wat gedronken had, gaf ze aan dat hij niets hoefde te doen dat hij niet wilde doen. Ergens was het een tikkeltje ironisch: de courtisane moest hém vertellen dat dit allemaal niet hoefde te gebeuren, terwijl hij toch echt degene was die nu voor deze kamer betaalde. “It’s just that it has been a while since the last time ,” gaf hij uiteindelijk met een zucht toe. Ergens voelde het bijzonder vernederend om dit zo aan haar toe te geven en hij was dan ook niet verbaasd toen hij doorkreeg dat hij een tikkeltje rood kleurde. Hij had echt te veel gedronken.

Al meerdere malen had hij zich afgevraagd waarom hij niet dezelfde behoeften koesterde als menig andere mannen. Het was niet alsof hij een immens schuldgevoel had naar zijn vrouw toe, want die lag immers al behoorlijk wat jaren onder de grond nu. Hij had geen gezin waar hij eigenlijk bij zou moeten zijn op dit moment, iets dat vaak wel het excuus was van zijn collega’s. En zelfs dan lieten ze zich nog gaan in een bordeel. Hij besloot de schuld bij de alcohol te leggen, en toen hij doorkreeg dat dat niet echt werkte, schoof hij het af op het feit dat het al bijzonder lang geleden was sinds hij dit voor het laatst had gedaan. Even probeerde hij terug te denken aan de laatste keer, al was dat een herinnering die hij liever meteen weer naar het achterste stukje van zijn gedachten duwde. Aarzelend liet hij haar dan ook weten dat het al een behoorlijke tijd geleden was geweest dat hij op deze manier met een vrouw was geweest. Sierra liet hem weten dat hij zich geen zorgen hoefde te maken: ze was mannen tegengekomen die nog nooit met een vrouw waren geweest. Er rolde even een diepe zucht over zijn liepen - die eigenaardig veel naar rum smaakte - voordat hij even naar haar knikte. Een subtiele vorm van goedkeuring voor wat komen ging. Het lag waarschijnlijk aan de alcohol, maar nu leek hij zelf het initiatief te willen nemen. Hij kwam weer omhoog, voor zover dat mogelijk was met Sierra die bovenop hem zat, en ontdeed zich met enige moeite van zijn shirt. Alles ging toch wel wat lastiger na enkele drankjes. Ergens voelde het wel fijn, want zonder het kledingstuk voelde hij zich niet meer zo verdomd warm als voorheen. Hij keek haar voor een luttele seconde aan voordat hij zijn lippen op de hare zette, een gevoel dat hem de afgelopen jaren volledig onbekend was geraakt.

Sawyer vroeg zich af of ze altijd zo haar best deed om haar gasten in bed te werken. Hij had lang niet genoeg ervaring met bordelen om te weten dat hij alleen al een rekening voorgeschoteld zou krijgen omdat hij met haar mee naar boven was gegaan. Misschien zag ze hem wel zitten, misschien was dit gewoon iets dat ze moest doen om betaald te krijgen. Hij wist het antwoord niet en op dit moment wilde hij er eigenlijk ook niet echt over nadenken. Voor het eerst in zijn leven besloot hij maar om de controle gewoon te laten gaan en te doen wat het moment van hem vroeg. Enigszins impulsief dropte hij zijn shirt naast het bed en trok haar mee in de eerste kus die hij in jaren gekregen had. Hij liet de beweging van zijn lippen leiden door de hare, tastte haar langzaam maar zeker af en was enigszins verbaasd om te concluderen dat hij het niet onaangenaam vond. Iets dat hem vervolgens alleen nog maar meer aanspoorde om verder te gaan. Haar handen rustten ondertussen tegen zijn gezicht aan en bewogen lichtjes tegen de haren van zijn baard in. Ze bewoog enkele seconden later wat naar achteren en Sawyer liet een rillerige zucht ontsnappen. Ze vroeg of hij het wel zeker wist, waarop hij knikte. “I’m sure,” zei hij, met een zo overtuigend mogelijke grijns op zijn gezicht. Vervolgens liet hij zich weer achterover vallen, met zijn rug op het bed, en probeerde haar voorzichtig met hem mee te trekken.

Doorzettingsvermogen had ze zeker, daar viel niets van te zeggen. Nooit in zijn leven had iemand zo hard haar zinnen op hem gezet en als hij niet zo dronken was geweest, had hij zich misschien wel gevleid gevoeld. Hij vroeg zich zo nu en dan vluchtig af waarom het was dat ze hem per se onder haar lakens wilde krijgen, maar een goed antwoord schoot hem tekort. Het was niet alsof hij nou zijn uitermate best had gedaan om interesse in haar te tonen. Zijn nuchtere zelf zou waarschijnlijk niet weten wat hem bezielde toen hij een tweede keer instemde, iets dat een glimlach teweegbracht in de courtisane die bovenop hem zat. Al snel verdween het korset dat ze aan had en Sawyer voelde zijn hart in zijn borstkas hameren. Hij was nerveus, op een goede manier, tenminste dat dacht hij. Haar jurk werd opzij geschoven en Sawyer nam de vrijheid om haar het voortouw te laten nemen. Als er iemand wist wat ze aan het doen was, was zij het wel.

Zonder weinig herinneringen van de vorige nacht werd hij wakker in een vreemd bed. Zijn mond voelde behoorlijk droog aan, terwijl een doffe pijn in zijn achterhoofd voelde. Sensaties waarvan hij niet vaak last had gehad, maar hij wist ze alsnog te herkennen als de symptomen van een fikse kater. Hij opende zijn ogen, iets waar hij vrij snel weer spijt van kreeg. Een lage kreun verliet zijn keel terwijl hij zichzelf wat overeind duwde en de onbekende kamer rondkeek. Blijkbaar was hij niet alleen.

Zijn hoofd begon te bonken zodra hij zichzelf overeind duwde. Nu hij zijn blik door de kamer liet gaan, kwamen er kleine stukjes van gisteravond en vannacht terug. De taveerne waar ze een paar uur hadden gezeten. Nog vaag kon hij zich herinneren dat ze met zijn allen naar een bordeel waren gelopen, maar daarna bleef het grootste deel uit. De donkerharige vrouw naast hem vroeg of ze hem gewekt had, waarop hij even met zijn hoofd schudde. “No, you didn’t,” liet hij haar weten, waarop hij zich afvroeg wie ze was. De kans was groot dat hij het bordeel nooit verlaten had en dat maakte de vrouw naast hem dus… een courtisane. Hij keek haar even verbouwereerd aan, voor hij zijn mond weer opentrok. “Is there any chance I could get some water?” vroeg hij, met een stem die tien keer zo rauw klonk als vannacht. Ondertussen was hij er ook achter dat zijn kleren op de grond lagen, wat hem al genoeg vertelde over wat er gebeurd was. Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan. Half uit schaamte, half omdat hij wist dat hij zich dit impulsieve avondje zeker niet kon veroorloven.