welcome
Fallen Skies is een 'high fantasy Textbased-RPG' die zich afspeelt in een mytische wereld vol wonderlijke wezens, monsters en magie. Het land verdeeld onder zes koningkrijken is altijd bewegend en beïnvloedbaar. Het kan zomaar zijn dat jij de held wordt van het gehele land of misschien zelfs de grootste terreur die Fallen Skies ooit meegemaakt heeft. Alles is mogelijk in deze gevaarlijk mooie wereld. En niets is gek genoeg.
map
season
De ondraaglijke hitte kan maar één ding betekenen. Zomer is in het land. En met regen dat over geheel Fallen Skies uitblijft ziet het er niet goed uit voor de boeren en minderbedeelden.
current event
Een onbekende ziekte teistert Fallen Skies. Niemand blijkt veilig te zijn voor de verwoestende dood die Queen Dacosta meegenomen lijkt te hebben. Is er een mogelijkheid om te overleven, of is iedereen ter dood veroordeeld?
staff
List of the current city rulers: click here
Account switch
Gebruikersnaam


Wachtwoord

credits
©2017 Fallen Skies staat onder leiding van het team en wordt ondersteund door Actieforum. Alle teksten, beelden, codes en plotlijnen zijn auteursrechtelijk beschermt door de desbetreffende eigenaar.

Vorige onderwerpGa naar benedenVolgende onderwerp
Theneras Aeducan
Theneras Aeducan
Member
Real name : Simone
Aantal berichten : 36
IC posts : 8

Character sheet
Age: 25
Occupation: Occasional Thief
Residence : Navarre - Nordshal

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

do feb 01, 2018 10:44 pm

Let the snow
Fall
Down
Het aanhoudende gekuch van zijn moeder klonk schor door het kleine huisje. Haastig liep de jongen richting de bank waar ze lag en pakte het half volle glas water van de houten koffietafel. Voorzichtig hielp hij de fragiele vrouw iets overeind om haar daarna een paar slokjes te laten drinken. Ze glimlachte vermoeid, en met een schorre stem mompelde ze een dankjewel. Door het vele hoesten was haar stem constant schor en was ze erg uitgeput. Ze had een ziekte in haar longen. Mint thee hielp haar soms wat beter te ademen, maar het enige wat echt goed hielp waren de medicijnen. Jammer genoeg waren deze duur en zijn vader werkte hard als bakker. Evengoed was dit nog niet genoeg.. Soms zaten ze maanden zonder medicatie. En soms hadden ze ineens wat meer te eten of iets meer geld. Niet via zijn vader, maar via hemzelf. Als de nood erg hoog was, dan stal hij wel eens wat. Hij moest wel. Zijn moeder zien lijden was verschrikkelijk en dus deed hij er veel aan om te helpen. In de lente maanden hielp Theneras wel eens mee in de stallen, dan gaf hij de lammetjes en kalveren melk uit de fles en hielp hij de boeren met andere klusjes. Maar dat verdiende ook niet veel en daarnaast waren het maar een paar maanden dat hij kon helpen met het jongvee. Voor de rest van het jaar hadden de boeren genoeg hulp. Het was werk wat hij leuk vond om te doen. Op de marktdagen hielp hij mee met het brood verkopen, maar dat was dan ook het enige. Zuchtend zette hij het glas water weer terug op de tafel om daarna wat van zijn moeders sluike haar uit haar ogen te vegen. Met een lichte glimlach keek hij haar aan. ‘Ik ben even.. buiten.’ Meldde hij haar zachtjes. Met een kus op haar voorhoofd draaide hij zich om en griste hij zijn laarzen en jas mee. Al leunend tegen de muur trok hij ze aan en liep vervolgens naar buiten.

Het koude midwinterweer sloeg hem in zijn gezicht, in huis was het ook niet warm maar deze wind maakte het kouder. Maar het was beter dan binnen blijven. Soms werd het wat te veel en moest hij gewoon even weg. Even eruit. Theneras ademde diep in en uit en begon te lopen.
Het dorp was altijd bezig. Zijn vader was brood aan het bakken, de buurvrouw was de plek rond haar deur sneeuwvrij aan het maken, Weer iemand was zijn open haard aan het aansteken aan de rook te zien die uit de schoorsteen kwam. Binnenkort moest hij ook weer zijn vader helpen met hout hakken voor hun openhaard. De tocht en koude hielp zijn moeder niet mee.. het werkte haar zelfs tegen.
Half in zichzelf mompelend wandelde de jongenman rustig aan verder. Met wat geluk verkochten ze overmorgen wat meer brood dan anders.. Dan konden ze weer wat medicatie halen. Het betekende dat ze de volgende maand of twee weer extra voorzichtig moesten zijn met de uitgaven, dat hij misschien wat extra eten of wat centen mee griste als er niemand keek.., maar het was het waard. Want het was voor zijn moeder, en daar had je er immers maar één van.Hopelijk kan je er iets mee, lol x3
Reserved for @Helios
MADE WITH <3 BY IVY




Laatst aangepast door Theneras Aeducan op zo feb 04, 2018 10:37 am; in totaal 2 keer bewerkt
Helios
Helios
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 222
IC posts : 95

Character sheet
Age: 22 // immortal
Occupation: Beast Keeper
Residence : Navarre

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

za feb 03, 2018 12:11 pm
Just let the snow fall down, down, down. [Helios] XbZzBJM
Helios
This was supposed to be MY game!
Het was precies weer één zo'n dag waarop de man niet helemaal zichzelf meer was. Niet dat hij vaak zijn oude ik nog was, die persoon was al vier jaar geleden verdwenen. De man stapte door de straten van Nordshal, iets in zijn blik leek mensen ervan te overtuigen bij hem uit de buurt te blijven, een omweg te maken wanneer ze langs hem doorliepen en eigenlijk had de man er niet veel erg aan. Des te minder mensen hem lastig vielen, des te minder erg zijn humeur zou worden vandaag. De koude winter lucht schuurde langs zijn kleding; het zou voor een ander waarschijnlijk koud aanvoelen, maar voor Helios was het niks. Hij voelde al vier jaar de temperatuur niet echt meer. Zijn eigen lichaam was ijskoud, altijd. Zelfs op de warmste dagen in de woestijn van Fallen Skies. Hij sloeg de hoek van een straat om en zag vanuit zijn ooghoeken hoe een man plotseling interesse in hem leek te hebben. De man had tegen een muur aangestaan, zijn ogen nieuwsgierig op de straat gericht. Toen Helios een nieuwe hoek omsloeg, durfde hij te wedden dat de persoon zichzelf van de muur afzette en hem achterna kwam. De donkerharige jongen zuchtte verveeld. There we go again. Mensen zien iemand die probably wat geld op zak heeft en denken daar een makkelijke buit van te kunnen krijgen.

Hij sloeg een nieuwe straat in, eentje die een stuk rustiger en donkerder was. Eentje waar niet veel mensen doorheen liepen. En daar wachtte hij, totdat de man ook de hoek om was. Het figuur had een mes getrokken en leek zelfverzekerdheid uit te stralen. Had hij dan niet goed genoeg naar Helios gekeken? Alles aan zijn uiterlijk gaf toch af dat er niet met hem te sollen viel? "You're money or else.." Sprak de man, maar Helios liet hem niet uitpraten. Zijn hand schoot naar de hand van de man, zo snel dat de persoon geen tijd had om deze terug te trekken. Met alle kracht die hij had hield hij de hand in een bijna onnatuurlijke positie. Nog net niet scheef genoeg om het te breken. De man voor hem slaakte een zachte, pijnlijke kreet uit en liet zijn mes vallen. "Or else what?" Sprak de man, een duistere glimlach verscheen rond zijn lippen. De persoon voor hem probeerde terug te krabbelen, excuusjes te verzinnen voor zijn gedrag. "I'm sorry, I guess you just chose the wrong person today." Hij liet de hand los, maar sloeg de man vervolgens met een rotvaart met zijn hoofd tegen een van de stenen muren. Hij kon wel wat bloed gebruiken vandaag.

Net toen hij van plan was zich over de bewusteloze persoon heen te buigen, merkte hij op dat een andere persoon plotseling om de hoek kwam gestapt. Helios zijn donkere ogen gleden omhoog en bleven haken op de nieuwe persoon. Oh.  Well, daar ging zijn rustige maaltijd.
Theneras Aeducan
Theneras Aeducan
Member
Real name : Simone
Aantal berichten : 36
IC posts : 8

Character sheet
Age: 25
Occupation: Occasional Thief
Residence : Navarre - Nordshal

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

zo feb 04, 2018 10:39 am

None of
Us
Are saints
De jongen werd uit zijn Rêverie gehaald, toen  een tweetal stemmen zijn oren bereikte. Met een frons op zijn gezicht keek hij rond, om de eigenaren van die stemmen te zoeken. Eenmaal de directie ervan te hebben vastgesteld, liep hij toch wel lichtelijk nieuwsgierig naar het donkere steegje. Met zijn ogen toegeknepen om nog even te wennen aan het grove verschil van licht, was het duidelijk dat hij hier beter niet naar toe had kunnen gaan. Dat hij de stemmen en zijn nieuwsgierigheid had moeten negeren en had moeten doorlopen. Hij ving nog net de laatste woorden van de man op (een overvaller?) met daar achteraan de dreigementen van de andere gast, en zag hoe die gast in kwestie de man zeer hardhandig tegen de muur aan duwde, toen hij daadwerkelijk het steegje inliep. Theneras dacht een misselijkmakende krak te horen. En al was het voor hem, gelukkig, niet heel erg goed te zien dacht hij bloed te zien op de muur die als moordwapen was gebruikt.
De niet dode man boog zich over de wel dode man, om hem te checken op spullen misschien? Of voor iets anders? De blonde jongeman zou het niet te weten komen, want de ander had hem opgemerkt. Zijn neusvleugels spreidde zich een beetje in angst terwijl hij een grote teug lucht in ademde. Wegrennen zou nu niet echt een goed idee zijn, dacht hij zo. En hij had ook niet het idee dat hij kon wegrennen, want voor zijn gevoel stond hij vast genageld aan de grond. Half stamelend probeerde hij uit zijn woorden te komen. Zelf deed hij ook niet altijd wat de wet zei, hij stal zo nu en dan spullen For Gods sake, maar dit... dit was moord. Misschien uit zelfverdediging. Toch moord... Maar dat laatste wist hij natuurlijk niet zeker. Het kon ook zijn dat de gast voor hem gewoon agressief was. ‘Umh… I.. I… I didn’t see anything!’ Bracht de jongen uiteindelijk lichtelijk gepanikeerd uit. ‘I don’t know you and i didn’t know him.’ Voor de zekerheid keek hij naar het toegetakelde, beetje ingedeukte gezicht van de man. Zover hij kon zien kende hij hem niet. Zo snel als mogelijk keek hij weer weg van het bloederige hoopje want hij voelde zijn maag zich omkeren. ‘So i’ll just.. you know.. go?’ Hij slikte om het geknepen randje weg te krijgen, de lichte paniek en met een duim over zijn schouder wees hij naar de uitgang van de steeg, of ingang, hoe je het bekeek, vanaf de kant waar hij vandaan was gekomen. Nog voelde zijn benen als lood. Alsof er blokken beton aan vast zaten. Hij had nog nooit een dood lichaam gezien, laat staan gezien hoe iemand vermoord werd. ‘And if someone, you know, asks.. I’ll just say I don’t know anything?’ Stelde hij voor. Geen idee of hij die… belofte kon of ging gaan nakomen, waarschijnlijk niet, maar hij wilde hier graag levend en zonder kleerscheuren weg komen. En niet eindigen als een bloedvlek op de muur, thanks.
Tag: @Helios
MADE WITH <3 BY IVY

Helios
Helios
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 222
IC posts : 95

Character sheet
Age: 22 // immortal
Occupation: Beast Keeper
Residence : Navarre

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

di feb 06, 2018 10:37 pm
Just let the snow fall down, down, down. [Helios] XbZzBJM
Helios
This was supposed to be MY game!
Hij was compleet in zijn act opgegaan, zo dat hij de jongen niet had horen aankomen. Het was pas toen hij de dief zijn hoofd tegen de muren aan had geslagen en net van plan was om van de dief zijn welverdiende maaltijd te maken, dat hij de aanwezigheid van de andere persoon hoorde. Het kloppen van een ander hart naast dat van hem en toen Helios zijn ogen op de jongen richtte, kon hij de schrik in diens blik voor even zien. Ieder normaal persoon zou in zo'n situatie schrikken; natuurlijk. Mensen zoals Helios werden gezien als monsters. Bloeddorstige monsters. Maar heck, wat moest een persoon zoals hem in deze wereld anders? De wereld zou saai zijn zonder mensen zoals hem. Hij ging weer rechtop staan en bleef de jongen zijn blik vasthouden. De man voor hem leek niet uit zijn woorden te kunnen komen; iets wat de grijns op Helios' gezicht enkel groter maakte. "You lost your tongue, or what?" Sprak hij, geamuseerd. Hij stapte over het lijk van de ander heen en leunde tegen de muur, terwijl hij zijn donkere ogen kort over de man heen liet glijden. Hij leek net zo jong als Helios te zijn, die voor altijd vast zou zitten aan zijn 22-jarige zelf. De man begon te stamelen dat hij niks had gezien, dat hij hém niet kende en dat hij de man die hij vermoord had niet kende.

Helios schraapte zijn keel. Liet de jongen uitpraten en knikte, alsof hij er bijna mee eens was. "Well.." Sprak de man, zijn blik kort achter zich werpend naar de dief die nu levenloos ineengezakt tegen de muur lag. "I have only one issue with this.. situation of ours." De toon in zijn stem beloofde niet veel goeds. Langzaam bewoog hij zijn hoofd weer richting de man, die beweerde niks gezien te hebben. "You see.. you did see it. You saw me. You saw him." Hij duwde zich van de muur af. "And I really don't feel like leaving any lose strings in this town." Hij stopte met lopen en bleef op twee meter afstand van de man staan. "So.. give me one good reason, boy." Hij sprak het woord 'boy' uit alsof hij de jongen achtte als ondergeschikt, als jonger dan hem; en dat alles terwijl de man niet veel ouder kon zijn.
Theneras Aeducan
Theneras Aeducan
Member
Real name : Simone
Aantal berichten : 36
IC posts : 8

Character sheet
Age: 25
Occupation: Occasional Thief
Residence : Navarre - Nordshal

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

ma maa 26, 2018 12:44 pm

I guess
God
Knows that
Hij was verstijfd, aan de grond genageld. De haast geamuseerde grijns op de ander zijn gezicht hielp met zijn gemoedstoestand niet mee. Theneras slikte een paar keer alvorens te antwoorden. "No." Was zijn korte, stille, antwoord. Om zijn woord kracht bij te dragen, vertelde de blonde jongen over dat hij niks had gezien en beide persoon niet kende. Dat hij zijn mond zou houden.

De volgens paar zinnen maakte het ernaar dat het voelde alsof het 10 graden kouder werd in zijn lijf. Een gevoel van angst stroomden door zijn aderen. Een gevoelige van paniek. "Indeed. I did see.. but.. I'm not.. not a lose string. I can keep my mouth shut I promise." Er prikte tranen achter zijn ogen, maar hij knipperde ze weg, liet ze niet vallen. Hij dacht aan zijn ouders die hem zout gaan zoeken, aan de dure medicijnen en aan zijn moeder die nog harder en sneller achteruit zou gaan zonder het extra beetje geld wat hij… Verdiende. Theneras nam een paar diepe teugen lucht. "i could.. help you hide the body. Maybe? Or.. or something? was zijn stamelende, wanhopige, voorstel. Hij was nog niet klaar om dood te gaan. “I really won't tell. Please.. my family needs me.” Hij wilde niet eindigen als de man in dat steegje. " or do you have a.. proposition? I'll do it just please.. let me live and go. I ain't a killer. I won't.. kill for you. Just so you know." Hij was een dief, hij was op het moment wanhopig maar hij was geen moordenaar. Zoals Hij.

//Mob Post. Hopelijk kan je er wat mee :3
@Helios
MADE BY IVY

Helios
Helios
Member
Real name : Linn
Aantal berichten : 222
IC posts : 95

Character sheet
Age: 22 // immortal
Occupation: Beast Keeper
Residence : Navarre

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

ma apr 02, 2018 4:18 pm
Just let the snow fall down, down, down. [Helios] S51vCH0
Helios
We all have demons, I just choose to feed mine.
Hij vond het amusant om te zien, hoe de jongen voor hem een waterval aan woorden uitkraamde, in de hoop de duistere man te overtuigen dat hij geen lose end was. Geen persoon die Helios kon gaan verlinken, maar ergens.. vond Helios dat helemaal geen probleem. In zijn ogen was hij zo goed als onschendbaar, dus men mocht graag zijn slechte naam doorbrabbelen, maar dat hoefde deze jongen voor hem niet te weten natuurlijk. Zonder enige emoties bleef hij de jongen aanstaren. Wachtend totdat deze klaar was met praten. "Are you done, boy?" Sprak hij. De jongen vervolgens enkele seconden de tijd gevend om er nog iets aan toe te voegen. Vervolgens gleed er een lichte zucht over zijn lippen heen, bijna alsof de woorden die uiteindelijk over zijn lippen kwamen, met tegenzin eroverheen rolden. "Okay, you're fine." Sprak hij. Hij zette een bijna berekende stap dichterbij. "Are you sure you're not a killer, though? That would be really fun." Een van zijn mondhoeken schoot kort omhoog, alsof hij zijn zin bijna amusant en grappig vond. "I always find it amusing that humans are the only species to kill their own kind .. for pleasure." Hij hield zijn hoofd wat scheef. "Don't you think so too?"

Hij draaide zich weg van de jongen en liet zijn blik op de overleden vent vallen. "He was one as well. I could see it in his eyes." Hij had al vaak genoeg in de ogen gekeken van een moordenaar. Heck. Wanneer hij in de spiegel zag, zag hij het ook in zijn ogen. Die maniakale blik, die duistere, emotieloze ogen. Hij zweeg vervolgens. Zijn aandacht leek volledig gericht op de man die tegen de muur aan lag. De drang naar zijn bloed was groot, maar hij wist zich goed genoeg te beheersen. Zijn aandacht was echter op de jongen gericht. Nieuwsgierig naar wat deze zou doen. Zou hij ervandoor gaan? Zou hij blijven staan, onwetend wat te doen? Of had hij zojuist staan liegen en zou hij bereid zijn Helios iets aan te doen?
Gesponsorde inhoud

Just let the snow fall down, down, down. [Helios] Empty Re: Just let the snow fall down, down, down. [Helios]

Vorige onderwerpTerug naar bovenVolgende onderwerp
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum