Up is down

People are bound by choice, not blood.

Lord Asher Morrigan. De naam alleen al kon hij uitspuwen. Bij nader inzien had hij het misschien liever gewoon niet geweten dat deze man zijn vader zou moeten voorstellen. Hoewel, Dante droeg de man geen warm hart toe. Hij mocht dan de spreekwoordelijke donor zijn waaruit hij was geboren, maar dat gaf de man uiteindelijk nog altijd maar weinig aanzien. Lord of geen lord. Warme adem streelde zijn nek, ditmaal de adem van een van de bevallige dames die hij gisteren nacht had leren kennen en bij wie hij duidelijk in bed wakker was geworden. Zonder voorzichtig te zijn maakte hij dat hij uit haar omhelzing ontsnapte en begon zich aan te kleden terwijl de andere gewoon verder sliep. Zonder iets te zeggen was de man uiteindelijk vertrokken en struinde hij nu over de al aardige drukken straten van Isla de Juegas, de zogenaamde heksenketel die Asher bestuurde. Of nou ja, meer aan zijn lot over liet om het zo maar te zeggen. Een beetje zoals hem. Het was nog aardig vroeg, gezien Dante standaard wel iemand was die vroeg uit de veren was? Meestal was dat puur om informatie te gaan vergaren van op een afstandje. Iets wat hij ook van plan was om te doen vandaag.

Zo had de man met de donkere haren zich gepositioneerd in de haven op een plekje waar meerdere hoog geplaatste matrozen maar ook piraten vaak vertoefde. Een soort van openlucht taverne als je het zo al kon noemen. Er was duidelijk iemand die er drankjes uitdeelde en hier en daar deden enkele zakken zand dienst als stoelen en tafels. Leunend tegen een stenen pilaar hield Dante zijn oren goed open, elk gesprek dat hem interessant leek besloot hij deels te gaan volgen. Dat terwijl hij hier en daar ook wat donkerdere blikken op ving van mensen die al wel in het oog hadden wat hij aan het doen was. Tijd om zich in de schaduwen terug te trekken dus. Dante duwde zich van de pilaar af en wandelde tussen een hoopje mensen door om vervolgens aan de geheel andere kant van de openlucht taverne tot stilstand te worden gebracht door een jonge vrouw die uit het niets op zijn pad was verschenen en die hij dus bijna om ver was gelopen. ‘So, who should apologize? Since you stumbled on my path, I suggest you do.’ Sprak hij op een luchtige toon. Er van uit gaande dat de vrouw waarschijnlijk toch tegendraads ging doen, gezien ze dat standaard deden.

& Allison Lenier

People are bound by choice, not blood.

Het was dat hij vandaag officieel niets te doen had. Misschien kon hij Kaz straks wel gaan opzoeken, als hij de knul al ging vinden. Maar evengoed betekende dat wel dat hij zich nu nog wel moest bezighouden. Voor hem was de plek bij uitstek daarvoor in de taverne die zich grotendeels in de buitenlucht bevond. Of er werkelijk wat van informatie te vinden was moest hij nog bepalen, maar ach uiteindelijk kon hij zich ook nog gaan bezighouden met het kleineren van andere of iets in die aard. Zich rustig in alle stilte bezig houden was niet iets wat hij deed, dus nee hij ging niet zonder enig doel ergens tegen een paal hangen.

Wanneer het hem uiteindelijk iets te heet onder de voeten werd had hij zich van de ene kant naar de andere kant willen verplaatsen. Of dat was toch de bedoeling van wat hij wilde doen, maar een ongelukkige jonge dame verscheen op zijn pad. Haar woorden zorgde ervoor dat zijn mondhoek omhoog schoot. ‘You stumbled upon my path, not the other way around.’ Klonk het geamuseerd. Waarom moesten vrouwen altijd zo betweterig zijn? Echter had hij vandaag niet super veel zin om zich te gaan opboeien om iets kleins. ‘Anyway, would you like a drink? I’m buying.’ Besloot hij toch maar een poging te wagen om de sfeer wat luchtiger te maken. Het was dat ze er remotely interessant uit zag, anders zou hij het niet hebben voorgesteld.

People are bound by choice, not blood.

Hoewel vrouwen een van de meest verachterlijke wezens waren in dit godvergeten oord, wist hij ze ook wel altijd op de juiste manier aan te spreken. Bedoelend dat hij niet bepaald moeite deed om aardig te doen tegen hun. Hij zag er het nut niet van in. Plus, het was de makkelijkste manier om te kijken wat hun bedoelingen waren. Van het meisje voor hem had hij momenteel nog altijd geen idee, maar veel deerde het hem ook niet. Op een welgemeende sorry zat hij ook niet te wachten, dat was alleen maar schijn voor de rest van de mensen die hun gesprek aan het volgen waren.

Duidelijk aangeven dat hij haar iets wilde aanbieden was de enigste manier waarop hij de vrouw haar interesse misschien kon wekken, dus dan deed hij het maar. Voor de goede zaak om misschien iemand nieuw te leren kennen die van enig nut kon zijn voor hem. Wanneer ze instemde verscheen er een charmante glimlach op zijn gezicht, kort deed hij teken naar de persoon die hier de drankbedeling deed. ‘I’m Dante by the way.’ Stelde hij zich uiteindelijk ook maar voor. Vaag genoeg had hij het gevoel dat er nog wel interessante zaken uit deze ontmoeting konden voorkomen. Maar hij had er niet veel hoop op uiteindelijk. ‘What are you looking for here if I can ask? It seemed like you were searching for something, or is it a someone?’

People are bound by choice, not blood.

Dante had het idee dat haar glimlach niet geheel gemeend was, maar evengoed nam hij er genoegen mee. Het was niet zijn taak om haar aan het lachen te maken alsof hij een of andere nar was. Nah, daar hield hij zich echt helemaal niet mee bezig. Daarvoor moest ze gerust iemand anders opzoeken als dat hetgene was waarnaar ze op zoek was. Maar goed, aardig blijven. Allison dus, een naam die niet meteen een belletje deed rinkelen hoewel het misschien wel nodig was.

Informatie vergaren, het bleef uiteraard een van de zaken die centraal stond in zijn doen en laten. Nu was het enkel nog maar bepalen of hij er iets aan had. Ze zocht een oplossing, een oplossing om iemand iets te laten vergeten. Kort wreef hij door zijn haren. ‘I’m certain there are people who can help you with that. Maybe not here tho.’ Sprak hij bedenkelijk, alsof hij haar van dienst kon zijn. Dante had hier en daar zelf wel contacten zitten over mensen die over bepaalde gaven beschikten om zaken mogelijk te maken maar of hetgene wat zij zocht erbij zat was nog maar de vraag. ‘Well, it certainly is. Depending on what you need, maybe I can help?’ Een man die iets meer gezet was kwam op hun af met twee glazen in zijn hand, elk van de glazen gaf hij aan hen en zo vertrok hij weer. ‘Cheers, and I do hope you find your solution.’ Klonk het vriendelijk waarop hij even van zijn glas nipte. ‘Gathering information, but there is not much to go on in here.’

People are bound by choice, not blood.

Bedenkelijk keek hij haar aan. Er zat meer achter dat ze liet door schijnen, iets wat hij gewoon merkte aan haar uitstraling. Voor wie ze ook aan het zoeken was naar deze oplossing, het was iemand die van enige waarde tot haar was. Dante zou er anders het nut niet van inzien waarom ze zich er zo druk over maakte. Maar goed, hij was dan ook de persoon die zich niet druk maakte om anderen. Hield zich altijd op een mooie afstand van de meeste mensen, afgezien van Rayir en Kaz dan maar dat deed er voor de moment niet toe. ‘I’m sure you will.’ Probeerde hij haar toch gerust te stellen. Ergens vond hij het misschien wel een tikje zielig voor haar, en vooral voor de persoon in kwestie. Maar nogmaals zaken die hij niet ging vernoemen.

Kort trok hij zijn wenkbrauw op wanneer haar stem weerklonk. Kijk, dit waren weer de zaken die zijn interesse deden oplaaien. ‘Not really looking for anything specific I guess.’ Sprak hij schouderophalend waarop hij even rond keek of niemand hun gesprek aan het volgen was. Het leek niet zo, maar hij kon uiteraard niet doorzien wat mensen werkelijk aan het doen waren als ze met hun rug naar hem stonden. ‘Or maybe I am, now I think of it. You don’t happen to know anyone of certain value in the house of our dearest lord, do you?’ Nu hij toch uit de doeken had gedaan wat hij hier werkelijk aan het doen was, kon hij maar beter gebruik maken van zijn nieuwe bron aan informatie. ‘Or a place where they hide certain gems who aren’t on sale for the regular people?’ Daarmee zou hij uiteraard ook zijn slag kunnen slagen, mits hij hulp kreeg van de beste dief in omstreken.

People are bound by choice, not blood.

Of het meisje werkelijk antwoord kon geven op zijn vragen wist hij niet. Zo ja, had hij er een goede bondgenoot bij, zo nee moest hij maar uitkijken met wat hij nog meer over die zaken vertelde. Het was een gok die hij had genomen, eentje die hopelijk niet recht terug sloeg in zijn gezicht. Want wie weet werkte ze wel voor Asher, dat zou een mooie tegenvaller zijn. Hoewel dan had hij uiteraard wel ineens wat hij zocht en moest hij overgaan op andere tactieken dan gewoon old fashion praten. Maar daar waren ze nog niet.

‘Who says that’s any of your business? Besides, what will you give me for my answer?’ Sprak hij luchtig, met een lichte grijns die ontwikkelde op zijn gezicht. Alsof hij werkelijk zo dom was om prijs te geven wie zijn opdrachtgevers waren. Daarvoor was hij nog wel net dat tikkeltje te slim. Dante nam een iets grotere slok van zijn glas. Liet voor een moment haar woorden bezinken. Kijk, haar vragen waren goed daar niet van. Maar hij was niet zo’n naïef persoon dat hij direct zijn leven aan haar ging prijs geven. ‘Let’s just say I’ve got my resources.’

People are bound by choice, not blood.

Nee, Dante ging niet zeggen voor wie of wat hij werkte. Zag er momenteel ook het nut niet van in om dat aan haar neus te gaan hangen. Wat hij deed in zijn tijd waren zijn zaken en die van niemand anders, buiten die van Kaz soms. Maar dat was puur omdat de jongen meestal meedeelde in zijn plannen, en meer was het ook niet. Maar waarom hij het aan haar zou vertellen, wist hij niet. Wel jammer tho, hun gesprek begon zo leuk te lopen. Jammer maar helaas maar weer.

Dante was niet onder de indruk. ‘I hope you got some proof to make your claim stick.’ Sprak hij met een kleine grijns op zijn gezicht. Vanuit zijn ooghoek spotte hij iemand die al gevaarlijk lang hun kant aan het opkijken was, en hell het bleek nog eens dezelfde kerel te zijn die hem had betrapt in het begin. Gelukkig had hij een voordeel vandaag, er stond een licht briesje. Eentje die hij ongezien een beetje versterkte waardoor de man stof in zijn ogen kreeg en zich daarmee bezig hield. ‘I doubt your resources reach that high tho.’

People are bound by choice, not blood.

Allison gaf op, Dante had dus mooi gewonnen. Wat zijn ego eventjes een mooie boost gaf. Maar goed, dat maakte het voor hem wel weer makkelijker om zijn ware aard verborgen te houden. Hoewel, als het meisje informeerde naar hem in de straten van de stad zou ze snel genoeg weten wie hij was en voor wie hij werkte. Maar of ze daar had over nagedacht wist hij niet. Er waren uiteindelijk genoeg manieren om achter iemand zijn ware aard te komen.

‘Oh, you look smart enough to come up with an idea yourself to proof that you’ve got all the resources you say.’ Grijnsde hij breed. Het was meer dat zijn hoofd momenteel zelf vrij leeg was om een goed idee te bedenken, plus anders moest hij al het werk doen en dat ook nog eens bedenken. Dit hoorde een rustige dag te zijn voor hem. ‘Why are yo uso intrested tho? Who do you belong to?’ Want als ze zoveel vragen kon stellen, dan stak er echt wel veel meer achter hoor. Dit keer was hij degene die zijn mondhoek op trok, wetende dat als hij al geen antwoord gaf zij het zeker niet zou doen.