A taste of the sea

ma okt 09, 2017 1:39 pm

Het was droog, hoewel dreigende wolken in de verte iets anders leken te voorspellen. De donkere, bijna paarsblauwe vormen in de lucht kwamen langzaam dichterbij terwijl een koude striemende bries de komende regen aankondigde. Charlotte kroop dichter in haar dikke gewatteerde mantel en begroef haar vingers in die warme vacht van het zwarte paard dat trouw aan haar zijde stond. De ruin schudde geagiteerd zijn hoofd, alsof hij de regen voorzag en daar weinig zin in had.
Charlottes ogen gleden van de onheilspellende lucht naar het donkere zeewater. Geïntrigeerd door het kolkende water liep ze naar de zee. Het zand knarste onder haar luxe leren laarzen. Eenmaal bij de branding aangekomen knielde ze, net buiten bereik van het water, maar dichtbij genoeg om haar hand erin te steken. Het was ijskoud. Alle warmte van de zomer leek verdwenen, maar misschien was zeewater wel gewoon kouder dan zoet water. Wist Charlotte veel. Dit was de eerste keer in haar leven dat ze de zee in het echt zag. Het was indrukwekkender dan ze voor ogen had gehouden. Ze had grote rivieren en meren gezien en ze had niet verwacht dat de zee zo anders zou zijn. Het water leek bijna zwart en kolkte gevaarlijk onder invloed van de getijden en de koude wind. Het water bruiste op een andere manier dan zoet water en schuimkragen hoopten zich op verschillende plaatsen op. Ook het geluid was machtig wanneer de met schuimkoppen bedekte brekers woest neerkwamen op het wateroppervlak. De zee was zowel angstaanjagend als machtig mooi en Charlotte keek haar ogen uit.
Het was hier zo anders dan thuis. Thuis - nee, ze mocht het geen thuis meer noemen. De plek waar Charlotte was opgegroeid was 18 jaar lang haar "thuis" geweest, maar daar was spoedig een einde aan gekomen toen zij - als prinses - werd uitgehuwelijkt. Zodra ze de benen had genomen was de definitie van haar "thuis" veranderd. Het was nu niets meer dan verleden - een plek waar zowel mooie als nare herinneringen lagen. Haar thuis was nu overal en nergens, het gevolg van een beslissing waar ze trots op was. Alhoewel Charlottes interesses jagen, overleven en reizen omvatten, lagen deze vaardigheden nog maar vaag binnen haar bereik. Haar reis van haar oude thuis naar Rhoynar was een duidelijk geval van "learn fast or die" geweest, en Charlotte had waar nodig veel opgepikt, maar nog altijd zag ze in zichzelf het verwende prinsesje. Niet zo zeer dat ze verlangde naar luxe, maar de altijd aanwezige luxe had haar wel zwak gemaakt. Enkele weken geleden had ze voor het eerst vuur gemaakt, een proces dat voor een ander misschien enkele minuten duurde, maar voor haar was het een dagenlang proces van trial and error geweest. Het was zwaar, maar Charlotte probeerde er zoveel mogelijk ervaring uit te halen. Ooit zou ze net zo vaardig zijn als haar mede wereldreizigsters die net zo wanhopig op zoek waren naar vrijheid.

[Open. Sorry voor mogelijk onwennige woordkeuzes/zinsbouw, heb al zeer lang niet meer geschreven!]

ma okt 09, 2017 2:53 pm

Het leven in en rondom Rhonyar was het beste waar ze ooit op had kunnen hopen. Na jaren, misschien wel decennia, te hebben gereisd was het prettig om eens voor een langere tijd te blijven op maar één plek. De leefomgeving in dit deel van het land en de grote stukken bos zorgde ervoor dat ze niet al te veel aandacht trok bij andere mensen. Tevens had ze al snel een klein kringetje op kunnen zetten waaraan ze haar prooi kon verkopen om haar levensmiddelen te vergoeden. De jongedame haalde diep adem en zuchtte zachtjes, terwijl ze om zich heen keek. Over haar schouder hing een touw met twee haken, waaraan elke haak een haas bungelde. Haar maag rommelde van de honger, maar ze moest eerst dit zaakje verkopen, zodat ze vanavond opzoek kon gaan naar een eigen maaltje. Het was immers niet zo dat zij als vampier niet in het zonlicht kon stappen of daarin kon jagen, maar ze voelde zich toch zekerder als ze de mantel van de nacht over zich heen kon trekken. Vooral omdat ze dan gewoon door de stad heen kon in haar dierlijke vorm. Het was vreemd, om iemand met shapeshifting magie te zien die ook nog eens vervloekt was door een vampier, maar ze moest zelf toegeven dat ze zich vrijer voelde in haar wolvenvorm. Helaas moest ze nou eenmaal haar taken als jager afmaken, voordat ze weer eens vrij kon gaan rondrennen. Ze hunkerde ernaar, dat merkte ze aan alles van haar lichaam. Vooral de jeuk, de jeuk was verschrikkelijk. Vivian snoof eventjes en keek om zich heen. Waarschijnlijk had ze met deze hazen wel genoeg om wat geld binnen te brengen, dus misschien was het beter om terug te gaan wandeling naar de stad. Ze rekte zich uit en maakte zich klaar om terug te gaan lopen, toen haar neus een onbekende geur op pikte. De brunette keek om zich heen, snoof in de lucht om de windrichting op te pikken en wandelde achter de lucht aan.
Al snel vond ze de oorsprong van de lucht, een jonger meisje met een paard. Vivian voelde haar maag rommelen, maar hielt zich in, ze mocht niet toegeven aan de honger. Vanavond zou ze op jacht kunnen. "Hallo," zei ze op een rustige toon, terwijl ze in het blikveld van het meisje verscheen.

[As promised c: Je gaf me wel een klus hoor, het is even geleden dat ik lange posts heb moeten maken xD]

A taste of the sea

A taste of the sea

Re: A taste of the sea