Vaste klanten [Vivian]

Finn keek naar voren terwijl hij een glas schoon aan het maken was. Het regende enorm buiten en hij had alleen maar een klant gehad die heel stevig door gedronken had, zichzelf bescheten had, betaald had en weg was gegaan. Ondanks het gedrag van die man was hij wel zijn enige afleiding. Hij had de taverne gister avond al schoon gemaakt dus er was sowieso niet echt veel te doen.
Hij keek rustig naar het geladen kruisboog dat rustig onder de bar lag. Hij had hem al lang niet hoeven gebruiken en hij had er ook niet echt zin in om hem te gebruiken. Hij schrok op uit zijn gedachte toen hij de bel boven de deur hoorde. Wie er in de deur stond verraste hem niet, een vaste klant.

De laatste tijd leek ze geen geluk te hebben, de regen leek haar te achtervolgen als een jager achter z'n prooi aan ging. Alsof het weer rook dat ze er niet van hielt en al genoeg moeite moest doen om de geur van natte hond van zich af te wassen elke keer dat ze in haar wolven vorm aan het jagen was geweest. Ook nu snoof de jongedame en veegde een streepje bloed van haar kin af. Ze had zich net te goed gedaan aan een slapende zwerver, die waarschijnlijk dronken genoeg was om er niets van te merken. Eindelijk voelde ze haar krachten weer wat terugkeren, terwijl ze twee jaaghaken over haar schouder heen gooide. Ze had een afspraak staan, of nou ja, eigenlijk was het meer een traditie geworden. Jaren geleden was ze immers ook op dit eiland geweest en had ze iemand een handje geholpen met een tavern op te zetten. Sindsdien kwam ze om de zoveel tijd terug voor een glaasje of om wat prooi langs te brengen die hij zou kunnen gebruiken, tegen een vriendenprijsje dan ook wel. Ze schudde wat waterdruppels uit d'r lange bruine haar en stak de straat over. Het was stil op straat, iets wat haar niet al te veel verbaasde met dit hondenweer. Vivian geeuwde eventjes, waardoor haar langere hoektanden glommen in het licht. Het was een lange nacht geweest en ondanks dat ze als vampier niet zo heel veel slaap nodig had, konden deze dagen haar nog wel eens breken.
De bel boven de deur rinkelde terwijl ze 'm open deed en merkte dat de taverne zo goed als leeg was. Goed zo, ze had geen zin om sociaal te gaan doen vandaag. Haar lange bruine haar plakte in d'r gezicht terwijl ze haar blik richtte op de oudere man die achter de bar stond. Een glimlach verscheen op haar gezicht, terwijl ze een jachthaak omhoog hield. " Haas?"

Finn keek rustig toen hij Vivian in de deuropening zag. Ze hield een jachthaak op en vroeg of hij interesse had in haas. met een gemene grijns antwoordde Finn: "Alleen als er nog bloed in zit. Betaald in wijn of geld?" Dat laatste was wel wat serieuzer bedoeld. Met het regen seizoen waren er genoeg zeelieden die er niet meer op uit zouden gaan, dus er was genoeg geld om te verdienen en al de drank was al geleverd en opgeslagen in de kelder. Hij kon haar betalen hoe zij het liefst zou willen. Hij gebaarde naar de deur en vroeg: "Doe je hem op het schuifslot en het bordje voor mijn pauze even om? Dan kunnen we rustig praten."

Vivien's glimlach veranderde in een grijns toen ze het antwoord hoorde van de oudere man. "Je hebt meer geluk dan de zwerver op de hoek," zei ze op een kalme toon. "Wijn, bier, alles met alcohol is goed momenteel," vervolgde ze daarna. Om eerlijk te zijn had ze nog nooit uitgeprobeerd hoe hoog haar tolerantie was voor alcohol, ondanks dat ze al zo wat jaren als vampier rond liep. Misschien omdat ze nooit de naadzaak had gevoeld om 't uit te testen. Alcohol was voor haar een manier voor plezier, maar ze had geen zin om straalbezopen ergens rond te gaan hangen. Vooral omdat ze bang was dat ze de controle over haar honger zou verliezen, iets wat meer dan eens sowieso nog wel het probleem was. Ze had al aardig wat ervaring achter de kiezen, maar de knagende honger bleef een probleem. Ze wist momenteel goed om de hoeveel dagen ze zich moest voeden, maar er waren momenten dat ze het gewoon niet in de hand had en alles aan zou vallen. Dat waren momenten die ze liever niet wilde delen met andere.
Rustig knikte ze naar Finn, terwijl ze met haar vrij hand de schuif erop deed en het bordje omdraaide. Soms vroeg ze zich af hoeveel mensen zich daaraan hielden, al was Sunfall een stuk minder grof dan dat Brightwater Keep was. Rustig wandelde ze in de richting van de bar en ging op één van de krukken zitten. Met een simpele zwaai gooide ze de haas op bar. "Sorry dat 'ie nat is, het is hondenweer buiten. Maar aan de hoeveel klandizie te zien had je dat ook al door," zei ze daarna kalmpjes. "Dus, waar wilde je 't over hebben," vervolgde ze.

Finn's ogen waren betreurd bij het horen van de zwerver's dood. Hij had toch liever dat dit soort enge gedaantes ver weg bleven van Sunfall, maar hij was er zelf een... Bij het horen van haar antwoord bukte hij eventjes en haalde een gesloten wijnfles van onder de toonbank, net onder het kruisboog. Hij legde het op de toonbank en schoof het richting Vivian. Het was een stuk duurder dan een haas, maar wat moest je als monsters onder elkaar.
De doffe plons die de dode haas maakte was niet echt welkom, maar ja even laten drogen en geen probleem. "Geeft niet. Hier neem dit." Zei Finn rustig terwijl hij gebaarde naar de fles wijn. "Het is een goede, Sunny Day Wijn." Vervolge hij kalmpjes. Toen ze vroeg waar hij het over wilde hebben glimlachte hij. "Niet zo formeel Vivian. Ik vroeg me alleen af hoe het ging." Hij draaide om en pakte een whiskey fles van een plank om voor zichzelf in te schenken. Hij zag alleen zichzelf in de reflectie van de spiegel achter de bar. Hij keek naar waar Vivian zat en een reflectie zou horen te hebben en vroeg kalm: "Jij ruikt naar natte hond en bloed, uit jagen geweest?"

Er werd voor haar een fles wijn gepakt, iets wat ze met harte zou aannemen momenteel. De koud drong door tot aan haar botten, iets wat ze altijd vreemd had gevonden aangezien ze ondood was. Maar op een of andere manier was ze niet immuun geworden voor temperatuurwisselingen. Rustig keek ze toe naar wat Finn aan het doen was en toen haar de hele fles werd aangebroken, greep ze deze bij de hals. Ze zetten haar nagels in de kurk en trok deze met een rustige beweging eruit. Normaliter zou ze zich wel iets vrouwelijker gedragen, maar ze was nat, het was laat en ze was wat humeurig door het slechte weer en de nog slechtere jacht. Rustig zetten ze de fles aan d'r lippen en nam een grot slok, om 'm daarna terug op de bar te zetten. "Zelf gebrouwen?" vroeg ze daarna, terwijl ze een druppel wijn van d'r kin afveegde. Ze keek even naar het etiquette en glimlachte. Het was inderdaad goede wijn, het zou haar niet verbazen als er een aardig prijskaartje aan zou hangen. Ze grinnikte zachtjes toen Finn zei dat ze niet zo formeel hoefde te doen. "Macht van gewoonte," mompelde ze terwijl ze haar schouders ophaalde. Haar bruine ogen gleden naar de toonbank en alles wat achter de bar lag. Maar haar blik schoot terug naar Finn toen hij tegen haar sprak. "Nee, de haas wandelde zo m'n handen in." sprak ze met enige sarcasme in haar stem, terwijl haar ogen voor een tel fel blauw opgloeide.

[Vivian dood de mensen niet waarvan ze drinkt ze tapt kleine beetjes af en drinkt daardoor van meerdere mensen c:]

Vivian maakte de fles meteen open met haar nagels en begon te drinken, goed. Finn draaide om met een grijns en zei nonchalant: "Je weet dat ik alleen het spul verkoop en niet zelf maak, daar heb zelfs ik het geduld niet voor. En jij weet dat ik het niet zo bedoelde, je jacht." Ze was een vampier en hij een weerwolf, voor hen was de jacht altijd anders. Al hield hij zichzelf opgesloten in zijn lab tijdens de volle maan. het was wel duur zo'n zilveren kooi, maar het was minder duur dan de schade die hij zelf kon aanrichten.
Hij nam een slok van de fles whiskey en dacht meteen dat hij het nu niet meer kon verkopen. Hij deed de kurk er op en deed hem onder de toonbank. Die was nu lekker voor hem zelf.