[Date] The Great Pretender

Hij had zich opgegeven voor een blind date. Waarom? Nou omdat het wel eens gezellig kon worden, en wie weet.. kwam hij iemand tegen. Nu was hij er niet echt mee bezig, met relaties en alles daaromheen. Het was niet echt zijn ding en hij was daarnaast vrij druk in en met zijn winkel. Maar goed, hij had deze kans aangegrepen en zijn naam en woonplaats achtergelaten. En hier, in zijn handen, had hij een briefje ontvangen. Er stond geen naam op, het was immers een blind date. Er stond wel een plaats, plek en tijd op. En om die te halen, moest hij nu weg. Het was namelijk helemaal in D'auvignon.

Hij pakte zijn tas, sloot de deuren van zijn woning, draaide het bord van de winkel op open naar gesloten, en trok ook die deur achter zich dicht. Met de sleutel draaide hij het op slot. Dit was de eerste keer in lange tijd dat hij naar Navarre zou afreizen en het was net zo lang geleden, dat hij zijn winkel tijdelijk gesloten had.
Met de tas over zijn schouder geslagen, maakte hij zijn weg naar de stallen. Hij wilde een paard lenen, huren. Dan hoefde hij niet te voet. Dat scheelde heel erg veel tijd en energie. Daarnaast was het ook veiliger.
Zuri betaalde de eigenaar het geld, en zadelde zijn aangewezen paard op. Het was een zwarte merrie met een grote witte bles en vriendelijke ogen. Zelf had hij niet heel veel met paarden, maar ze waren handig voor momenten als deze.

Hij hees zichzelf in het zadel en begon zijn lange tocht naar de andere stad.
Zou hij nog iets meenemen, voor zijn date? Het was misschien wel zo aardig.. maar het was niet echt hém.
Ach.. zonder echt te kijken griste hij wat bloemen mee terwijl hij door de bossen reed. This had to do.
Hij liet zijn paard lopen, terwijl hij een touwtje om de, blijkbaar paarse, bloemetjes wikkelde. Het was berglook. Aan die bloemetjes te zien. Hierna stopte hij de bloemetjes veilig weg, en reed verder.

Eenmaal daar liet hij zijn paard bij de stallen achter en ging te voet verder de stad in. Hij bracht een bezoek aan de inn, fatsoeneerde zijn kleding zo goed als kon en ging daarna opzoek naar het op het briefje genoemde restaurant. Het vergde een detour of 2 en wat wegwijs vragen aan de locals, maar het restaurant kwam in zicht. Met een diepe ademteug stapte hij binnen. Het personeel keek op bij zijn binnenkomst en Zuri liep naar de jongen achter de toonbank. 'Ik ben hier voor de blind date.' Sprak hij, ietwat ongemakkelijk. 'Naam is Zuri Sarkin.' Voegde hij erachteraan, niet minder ongemakkelijk, maar hij deed zijn best het te maskeren. De jongen keek op zijn lijst, knikte in zichzelf en wees Zuri naar een tafel. Hier nam hij plaats, haalde de bloemen uit zijn broekzak (De bloemetjes zelf waren gelukkig niet te erg uitgedroogd of geknut) en het wachten op zijn date kon beginnen. Het eten hier rook in ieder geval goed, dus dat was een plus. Nu maar hopen dat zijn date niet.. te erg op zijn zenuwen zou werken. Ook hoopte hij dat zijn nette kleding nog netjes genoeg was. Zuri was voor het eerst in een tijd ietwat onzeker en nerveus. Hij was normaalgesproken zelfverzekerd maar dit was iets heel anders en totaal onbekend terrein. Op alle vlakken.