Us girls we are so magical

za apr 14, 2018 11:38 pm

if I'm going to die, let it happen

while there is still some of me left

Soms waren er eenmaal van die dagen waarvan je hoopte dat ze zo snel mogelijk voorbij waren. De dag was goed begonnen voor haar. Het paleis was een aangename plaats om de nacht door te brengen, ondanks dat ze eraan moest wennen dat er geen haartvuur werd aangestoken en dat er geen koude wind tegen de stenen muren sloeg. Het was doodstil geweest in haar kamer vannacht en dat gepaard met de broeierige warmte was iets waar ze wel een beetje aan moest wennen. Echter was ze maar tijdelijk in Valyria, want het zou niet lang duren voordat ze de woestijnen weer achter zich zou laten en terug zou keren naar het noorden. Echter was het nog maar de vraag welk noorden. Haar mondhoeken trokken lichtjes omhoog bij de gedachte daaraan, maar al snel zakte deze weer naar beneden en richtte ze haar aandacht op het glas wijn wat voor haar neus stond.

In haar ooghoek zag ze haar twee guards aan een tafeltje zitten. De twee waren in druk gesprek en keken zo nu en dan de kant van hun Lady op, om er zeker van te zijn dat ze in orde was. Ze had erop gestaan dat ze deze avond door wilde brengen in de stad. Archeon had zoveel te bieden en aangezien ze toch onbekend was in dit verre land kon ze wel wat onder de normale mensen komen. Freyja had het gevoel dat als ze weg wilde glippen, dat haar nog gewoon zou lukken ook. Ze deed het niet, immers had ze er op dit moment geen rede voor en had ze de energie niet om de moeite daarvoor te doen. Het enige wat ze wilde was uit het dipje komen waar ze vandaag zo plotseling in was geraakt. Misschien was het wel omdat ze teveel vrije tijd op haar agenda had gehad. Met vrije tijd ging je nadenken en bij haar zorgde diep nadenken er vaak voor dat haar humeur erop acheruit ging. Nadenken was een gevaarlijk iets. Als je niet nadacht was je dom en naïef, maar je moest ook oppassen dat het niet de overhand nam in je dagelijkse leven, anders was je net zo goed ten dode opgeschreven. Ondanks dat ze hier nog niet zo heel lang was, had ze het idee dat ze meer van de mensen in Archeon had geleerd dan in het noorden. Ze was eindelijk uit haar veilige bubbel getrokken, weg bij alles wat haar thuis vormde. Misschien was het nog niet te laat voor haar om bepaalde vaardigheden aan te leren.. misschien. Met een diepe zucht pakte ze het glas wijn en nam ze er weer een slok van, haar gezicht iets in een kleine frons trekkende omdat ze alweer vergeten was hoe sterk de wijn die ze genomen had was.

notes: Outfit, Ophelia

∎ ◣ ◥

di apr 24, 2018 5:01 pm

how can i be tender
with this much blood in my mouth

Nog steeds werd ze elke ochtend vol verbazing wakker dat ze daadwerkelijk in het koninklijk paleis van Archeon was. Het voelde allemaal aan als één grote droom en ergens verwachtte ze dan ook dat ze ieder moment weer in haar eigen bed in d’Auvignon wakker kon worden. Hoewel ze in eerste instantie doodsbang was geweest om naar Archeon te gaan, voelde ze zich hier nu als een vis in het water. Zowel de mensen als de cultuur hier stond haar meer aan dan hoe het er in Navarre aan toe ging, al werden hier wel een stuk meer politieke spelletjes gespeeld. Een vaardigheid die ze nog niet helemaal onder de knie had. Zo onderhand wist ze wel welke dingen ze kon zeggen en wat ze beter voor zich kon houden, maar ze was nog altijd iets te goed van vertrouwen. Een eigenschap waar met gemak gebruik van gemaakt kon worden.

Voor ze de deur uitging, liet ze haar handen zachtjes over de stof van haar jurk strijken. Een doorzichtige stof, rijkelijk versierd met allerlei borduurwerken, het soort dat in Navarre vrijwel niet te vinden was. Misschien mocht ze zich er nog niet helemaal als één gedragen, maar ze zag er wel uit als een rasechte Valyriër. Haar lange, donkere haren had ze voor het gemak opgestoken, zodat het niet in de weg zat wanneer ze werkte. Zoals gewoonlijk stuurde de koninklijke familie haar het hele paleis door voor allerlei taken. Dacosta helpen met het doen van haar haar en het arrangeren van haar kleding kostte al heel wat tijd, daarnaast werd er ook van haar gevraagd om de gasten te verwelkomen en te voorzien van alles wat ze nodig hadden. Deze keer was het haar taak om de wijnvoorraad van de gasten bij te vullen. Er werd schijnbaar redelijk wat alcohol gedronken door de lords en ladies van Fallen Skies. Met een kruik wijn in haar handen, liep ze de verscheidene kamers af, totdat haar ogen uiteindelijk op een behoorlijk kenmerkende verschijning vielen. Felrode haren en een porseleinen huid. Even verscheen er een kinderlijke glimlach op haar gezicht. Natuurlijk wist ze wie het was. Zonder pardon stapte ze op de andere dame af, ze was nou eenmaal niet echt op haar mondje gevallen. “Lady Freyja,” groette ze de ander op enthousiaste toon, gepaard met een beleefde knik van haar hoofd. Ze zag nog net de lichte frons op het gezicht van de stadhoudster toen ze een slok van haar wijn nam. “Can I offer you another glass of wine? This one’s supposed to be a little sweeter,” zei ze vrolijk, terwijl ze de kruik wat omhooghield. Ze had over de roodharige dame uit het noorden gehoord. Haar vader had haar vroeger immers alles over de grootste huizen van het continent geleerd. Nu ze zo voor haar zat, was het bijna alsof ze een beroemdheid ontmoette.

Outfit

BY MITZI

wo mei 02, 2018 10:57 am

if I'm going to die, let it happen

while there is still some of me left

Naast de uitbundige bloementuinen, de prachtige mensen en de kleurrijke zonsondergangen was de jonge vrouw ook een fan van de klederdracht die ze in het zuiden hadden. In het noorden was alles veel grauwer, gezien het daar vooral om overleven ging. Zonder de juiste kleding vroor je dood en dus waren er maar weinig mensen die het uitmaakte hoe ze erbij liepen. Haar kleding in haar eigen stad bevatte de nodige details, immers was ze een lady en moest ze wel enige vorm van aanzien hebben tegenover de rest. In Archeon had ze tot nu toe al meer kleurrijke kledingstukken gedragen dan ze ooit eerder had gedaan. De lichtblauwe jurk die haar lichaam vandaag sierde was zeker één van haar favorieten geworden. Haar rode lokken hingen losjes langs haar gezicht en ze leunde wat achterover in haar stoel, haar ogen wat bedenkelijk gericht op het glas rode wijn voor haar neus. De guards leken weinig aandacht voor haar te hebben en smoesde wat met elkaar. Freyja zou het kunnen verstaan als ze zou willen, maar haar aandacht was er niet zo bij.

Haar gezicht vertrok iets toen ze de bittere wijn in haar keel voelde branden. Ze had dus toch voor iets anders moeten gaan, iets wat ze alleen achteraf maar kon beslissen. Zelf had ze liever de wat zoetere wijn, maar ze kende bij lange na niet alle verschillende die er in de hoofdstad aanwezig waren. Daarom liet ze anderen maar wat voor haar uitkiezen, iets wat bij deze wijn niet erg goed had uitgepakt, voor haar dan toch. Haar helderblauwe ogen richtte zich op toen ze een enthousiaste stem haar naam hoorde noemen. Vluchtig zette ze de bittere wijn weer naast zich neer, nog altijd met een kleine frons op haar voorhoofd. Een opgeluchte glimlach verscheen rond haar lippen terwijl ze haar rug iets rechtte. “Please, this wine is way too strong for me,” grinnikte ze terwijl ze kort naar het glas knikte wat ze zojuist had neergezet. Nieuwsgierig vonden haar ogen die van de andere jonge vrouw, die rond haar eigen leeftijd leek te zijn. Haar ogen gingen naar de jurk die de brunette droeg. “Also, that’s a beautiful dress, was it made here as well? Archeon keeps surprising me.” Opgewekt keek ze weer omhoog, hopende dat ze een interessant gezelschap zou hebben om haar gedachten wat te kunnen verzetten.

notes: Outfit

∎ ◣ ◥

ma mei 07, 2018 10:57 pm

how can i be tender
with this much blood in my mouth

Blijkbaar kwam Ophelia op het perfecte moment aangelopen. Freyja’s gezicht vertrok enigszins van de wijn. De jonge stadhoudster had blijkbaar nog niet leren drinken zoals haar meer ervaren collega’s dat deden. Het was de ideale kans om een kort praatje met de roodharige vrouw aan te knopen, dus Ophelia bood de jongere vrouw een alternatief soort wijn aan. Zelf proefde ze maar weinig verschil tussen de verschillende soorten, maar het personeel in de keuken had haar nadrukkelijk uitgelegd wat ze over welke wijn moest zeggen, voor het geval een van hun gasten ernaar zou vragen. Freyja accepteerde haar aanbod en Ophelia haalde een nieuw wijnglas tevoorschijn dat ze vervolgens vulde met de zoetere variant. “It’s a white wine from Cois, it’s supposed to be the sweetest one there is,” vertelde ze, terwijl ze de wijnkelk op tafel plaatste en het glas richting de stadhoudster schoof. “I hope you like it.” Benieuwd keek ze Freyja aan toen ze naar haar jurk vroeg, iets dat een zoveelste brede glimlach op Ophelia’s gezicht wist te brengen. “Oh, yes,” bracht ze opgetogen uit. “There are so many talented tailors in the city.” Het was dan ook een hobby van haar om de hele stad af te struinen op zoek naar een nieuwe aanwinst voor haar gigantische collectie jurken. “You look quite stunning yourself. I imagine fashion differs a lot in Falkreath, doesn’t it?” vroeg ze vervolgens. De meeste noorderlingen hadden wat problemen met het weer en kwamen aanzetten met minstens drie lagen, terwijl dat absoluut niet nodig was hier. Ophelia nam ondertussen de vrijheid om aan het tafeltje te komen zitten. “How’s our Majesty the King been treating you?” vroeg ze vervolgens, met een lichte grijns op haar gezicht. De koning was namelijk minstens zo adembenemend als de stad zelf.

Outfit

BY MITZI

vr jun 01, 2018 3:53 pm

if I'm going to die, let it happen

while there is still some of me left

De wijn was haar niet zo goed bevallen en de brunette leek op het perfecte moment ten tonele geroepen. Er werd haar een andere wijn aangeboden en Freyja deed niet heel moeilijk daarover. Alles was beter dan het goedje wat zich nu in haar glas bevond. Het was een witte wijn uit Cois, de zoetste die er was. De roodharige lady voelde hoe haar mondhoeken omhoog trokken en pakte het glas, waarna ze de inhoud wat rond liet draaien, voordat ze het glas voorzichtig aan haar lippen zette en er een nipje van nam. “This is much better, thank you.” De zoete sensatie beviel haar veel beter en een tevreden zucht verliet haar lippen, waarna ze haar aandacht op de kleding van de andere dame vestigde. Het gesprek leek vloeiend over te lopen over de prachtige jurk, die blijkbaar ook nog eens hier in Archeon was gemaakt. De stad had alles waar ze maar naar kon verlangen, daar was ze al wel achtergekomen. “Talented indeed,” stemde ze in met een kleine glimlach. In het hoge noorden werden er niet van dit soort fragiele kledingstukken gemaakt, wat ook onmogelijk was in verband met de temperatuur. “Thank you. And it does, yes, it’s pretty much impossible to wear dresses like this in the north if you don’t want to freeze to death.” Het meisje had tegenover haar plaatsgenomen en Freyja vond het alles behalve erg om wat vrouwelijk gezelschap te hebben. Haar eigen handmaidens had ze achtergelaten in Falkreath, sowieso had ze het idee dat haar oude vriendinnen haar anders behandelde sinds ze de titel van lady droeg. Haar aandacht was kort naar de witte wijn gegaan, maar vond al snel weer de weg terug naar de ogen van de brunette, die haar een vraag stelde. Er verscheen een kleine grijns rond de lippen van de roodharige lady, waarna haar ogen weer terugschoten naar de inhoud van haar glas. “He has been treating me perfectly fine.” En ergens was dat nog maar een understatement. Hij had ervoor gezorgd dat haar niks tekort schoot zolang ze nog in Archeon verbleef. “The king, he’s an interesting man, don’t you think?” Waarschijnlijk kende de ander, waarvan ze de naam nog niet eens wist, de koning al wel wat langer dan vandaag.

notes: Outfit

∎ ◣ ◥

Us girls we are so magical

Us girls we are so magical

Re: Us girls we are so magical

Re: Us girls we are so magical

Re: Us girls we are so magical

Re: Us girls we are so magical

Re: Us girls we are so magical