Life is a journey

amboerijnen klonken door de stenen huizen en straten gemaakt van grote keien. Vervolgens voegde een luit daar mee samen. Al met al vrolijk met een sierlijke fluit, bespeeld door een mannelijke elf met lang blond haar. De laatste zijn paard werd vast gehouden door Alandria, die toe had gekeken hoe de elf zich met de muzikanten samen had gevoegd om zijn muzikale kunsten toe te voegen aan die van hen.
Ze hadden net hun paarden opgezadeld toen ze naar buiten liepen waar de man het bandje zag. Enthousiast en onbeschaamd ging hij mee spelen.
Deze spontane actie had ze niet verwacht van de serieuze en stille elf, die Alandria op kwam halen enkele dagen terug van de taverne waar ze had verbleven tot ze Arvindr ontmoette, die de leider van The Brotherhood en dus Forlindon bleek te zijn en Alandria aangeboden had mee te gaan daarheen. Ze was op zoek naar familie waar weinig over bekend was die zich misschien in Forlindon konden bevinden. Om een beetje met het reisgezelschap die Arvindr mee had genomen kennis kunnen maken was had ze afgelopen dagen onder de pannen bij hen verbleven. Onder ander met de elf die een diepe buiging maakte toen het lied klaar was, waarop mensen klapten. Ook Alandria met de teugels van hun rijdieren door haar armen heen, die even lachte toen de ander naar haar toe kwam ''And here I was, thinking you had no fiber for any sense of creativity in your body.'' sprak ze plagend toen de elf de teugels van zijn paard aan nam. Een wenkbrauw trok omhoog als antwoord terwijl hij de fluit op borg in de zadeltas waar hij hem ineens vandaan had getoverd. ''Suprise suprise'' mompelde hij terwijl ze op hun paarden stegen. Afgelopen dagen was niet veel persoonlijks uit de elf los gekomen, wat Alandria accepteerde en in plaats daarvan vragen stelde over de stad waar ze verbleven. Aztlan was veel groter dan het had geleken tussen de bomen en het meer in, blij dat ze toch niet al te snel was vertrokken om haar zoektocht alleen voort te zetten. Daarbij had ze alvast elven leren kennen om de reis door het gevaarlijke woud mee te maken. Ze reisde al jaren grotendeels alleen maar het woud was haar onbekend.
Toen ze al vrij vroeg op de ontmoetingsplek aan kwamen waar de rest van de groep zich nog niet bevond stegen ze weer af om in de schaduw te zitten van een grote boom.




@Arvindr Manwë @Lothiriel Ilwen