Night is dark and full of terrors

Het was niets voor haar om de verkeerde route te kiezen, maar toch was het vandaag gebeurd. Ze was er dan ook pas een uur later achtergekomen dat ze onderweg was naar het westen in plaats van verder naar het zuiden. Met een diepe zucht had ze haar paard om laten keren, maar toen ze naar de lucht keek zag ze dat het nu eigenlijk al te laat was om verder te trekken.

Met een diepe zucht liet ze haar paard van het pad af stappen en liet zich van diens rug af glijden. Ze maakte het dier vast aan een boom en keek rond, het leek erop dat dit één van die vele nachten aan de rand van de weg zou worden. Nu ze de omgeving zo zag merkte je pas echt dat ze in de buurt van Vanaheim zat. De vegetatie was er een stuk minder en de grond was dor. Prachtig om een vuurtje te maken. Het was nog een beetje licht, maar dan had ze alvast wat houtjes klaar liggen om straks aan te steken.

De zon was aan het ondergaan en het zou niet lang meer duren voordat de duisternis zou vallen. Adeline was niet bang van het donker, wetende dat ze altijd licht aan haar kant zou hebben wanneer ze dat wenste. De jonge vrouw sloeg haar roodbruine haar naar achter en legde haar handen op het dorre hout wat ze eerder had verzameld. Voordat ze het wist voelde ze de hete vlammen aan haar vingers likken en trok ze traag haar handen terug. Ze zou het zichzelf comfortabel maken vannacht, en leunde dus met haar rug tegen een rotsblok aan. Immers was er in dit deel van het land niet echt een dorp waar ze in een warm bedje kon overnachten - maar dat had ze ook niet nodig.

Een stem klonk en ze richtte haar blik op naar de persoon die een aantal meter bij haar vuurtje vandaan stond. "Good evening," sprak ze rustig terwijl ze haar rug een beetje rechtte en door de vlammen van haar vuurtje naar de onbekende persoon keek. Ze kon haar gezicht niet zo goed zien, immers was het een beetje donker. Op dat moment werd het vuur iets groter waardoor er meer licht was - de ander zou niet weten dat het door Adelines toedoen kwam, het kon immers ook de wind zijn geweest. Nu kon ze het gezicht van de ander wel zien, het was een vrouw van haar leeftijd. "Are you a traveller?" vroeg ze daarom maar om een gesprek aan te snijden.