Hear me out

do okt 19, 2017 9:30 am

Het had hem van zijn stuk gebracht. Hij was woest, in zekere zin, dat dit was voorgevallen. Halldor had hem verteld dat ze terug zouden komen en er dus geen reden was voor zijn komst. De man had er zijn twijfels over, dat zeker, en het was dan ook gebeurd. Elke keer als een heer weer ter val kwam brak dat zijn hart, ondanks dat hij zoveel heersers voor zijn ogen had zien vallen. De Skarsgård familie zou hij altijd loyaal zijn, ondanks alles. Het was echter een ongelukkig voorval. Freyja, zijn nieuwe meester, wist niks van zijn bestaan, of de reden ervan. Misschien dat ze hem eens had gezien toen hij een hert of een ander dier terug bracht van de jacht voor de familie om op te feesten... Maar hij was volgens haar niks meer. Dat was een heel groot misverstand die moest opgelucht worden. Daarom dat hij had laten weten dat hij op komst was. Hij sliep in het verblijf van de Skarsgårds, al jaren. Onder de mensen komen was niet zijn ding. Ondanks dat ze zijn aard zouden accepteren wilde hij het risico niet nemen. Hij wilde niet weer hetzelfde voorhebben als jaren terug, honderden jaren terug... But still... HIj zuchtte even terwijl hij het paard even kalm aanspoorde. Het friese paard waar hij opzat versnelde haar pas eventjes waarna ze al snel vertraagde naar de stap toen ze hun thuis in zicht kregen. De vampier sloeg zijn ogen af. Hij had een haas mee van op de jacht, geen grote vangst maar het was iets. Hij had immers enkel beren nog gezien... En het leek hem sterk tegen zijn gedachten in om zo'n beest te doden. De koning van de arctic animals. In zekere zin, ja, maar dan had je nog de direwolves. Die beesten konden met gemak een beer neerhalen. Maar die waren ook monsters, geen dieren, zoals hem. Stilletjes zuchtte hij even waarna hij kalm van zijn paard steeg en haar in de stal plaatste.
Kalmpjes wandelde hij verder, de bewakers hem herkennende. Hij knikte ze een goedendag voordat hij zijn amberen ogen van de rest afsloeg en kalm verder liep. Hij leverde het vlees af bij de koks en besloot stil op de gang te staan. Ondanks dat hij dit al generaties had gedaan wist hij niet zo goed of dit wel een goed idee was. Hij had het nog nooit zonder bijval van de vorige aangebracht en hij kon als een soort van schande overkomen right? Zijn doel was dan ook compleet geheim voor de rest van Hillerød. Niemand wist waarom hij toch steeds over hetzelfde bleef malen en nog minder wisten af van zijn gaven en krachten. Het was normaal dat hij vrij afstandelijk was. ZIjn verleden gaf hem genoeg reden. Zuchtend keek hij even op waarna hij een van de dames tegenhield op de gang van het huis. Na een kort gesprek kreeg ze te horen dat de lady aan het rusten was in een van haar personal chambers. Hij knikte even en verzocht de dame om even hem te begeleiden. Eenmaal daar aangekomen besloot hij beleefd aan te kloppen en af te wachten tot haar woord zou klinken. Hij was een heer met manieren en zou dan ook doen wat zij van hem verwachte, dat was immers zijn echte taak, tot de dood het van hem ontnam.

-Lady Freyja <3

vr okt 20, 2017 12:29 pm

if I'm going to die, let it happen

while there is still some of me left

De ruimte waarin ze zich nu begaf was geen slaapkamer, maar eerder een soort studeerkamer met een groot bureau, een klein balkon, en heel veel lege stukken papier en inkt. Het was de ruimte waaruit echt geregeerd werd, hier werden vaak brieven geschreven, hier bracht ze haar uren eenzaam door. Dan was er natuurlijk de ruimte met de eikenhouten tafel waar ze belangrijke gasten ontving en waar besprekingen werden gehouden over het bestuur van de stad.

Er werd aan haar deur geklopt en ze keek op van het papierwerk waar ze mee bezig was. Verslagen van de mensen die onder haar hun werk uitvoerde, van de handelaren die vele deals wilde sluiten en van de simpele dingen als het bijhouden van hun voorraden. Dingen zie allemaal aan haar waren om te controleren, zeker in het begin wilde ze haar stad beter leren kennen. "Come inside," zei ze met een rustige stem terwijl ze afwachtte wie de persoon zou zijn die met haar wilde spreken. Ondertussen nam ze een slok van haar wijn die aan de hoek van haar bureau stond, iets wat ervoor zorgde dat ze er met haar hoofd bij bleef. Anders zou je verdrinken in het papierwerk.

notes: outfit

∎ ◣ ◥

Hear me out

Hear me out

Re: Hear me out