Kaz grinnikte en schudde zijn hoofd, waar hij algauw mee ophield want alles begon met draaien. God, hij had niet zoveel moeten drinken. Maar daar was het nu te laat voor. En alles opkotsen zag hij ook niet echt zitten, Allison waarschijnlijk ook niet. Hij zuchtte en liet zijn hoofd weer achterover op de leuning vallen. Alles was teveel moeite op dit moment. ''Personal labrat, at your service.'' Grapte hij terwijl hij haar salueerde, niet eens echt volledig doorhebbende wat hij daar mee meende. Waarschijnlijk meer dan dat hij wilde.

Voor even sloot hij zijn ogen, gewoon om te voelen hoe dat was. En het was fijn. De jongen mompelde iets binnensmonds en hield het daarbij voordat hij zijn ogen toch weer opende en het glas terug op de tafel zette. Om eerlijk te zijn, deze bank lag niet eens zo heel slecht. ''Hope you don't mind me occupying this couch.'' Bromde hij zonder echt goed te articuleren.
Om nu nog de straat op te gaan, in Seere welteverstaan, zou niet de veiligste optie zijn. Dus Allison had geen andere keus dan hem hier te laten blijven. Hij verwachtte half en half in de ochtend toch wakker te worden in een lege praktijk met het gevoel alsof dit alles een nachtmerrie was geweest en hij gewoon alles had verbeeld. Met zoveel alcohol op was dat niet eens zo heel moeilijk om te bedenken. Kaz begon ondertussen al aan de duisternis die zijn gelosten ogen brachten, te wennen. Het duurde dan ook niet heel erg lang daarna dat hij al half in slaap was gevallen.