Embrace the uncertainty

Zuzana Bryant

De meesten zouden Allison waarschijnlijk niet aanspreken als 'Alli', toch had Zanna daar geen probleem mee. Immers werd zijzelf ook niet Zuzana genoemd, maar Zanna. Ze zag de jonge vrouw dan ook nog niet als een leidinggevende. Immers was ze niemand van hoge status gewend en wist ze dus ook niet dat de vrouw een hoge status bezat. Voor haar was het gewoon een persoon, een mens die haar probeerde te helpen Kaz te vinden. De bezorgde blik in de ogen van Allison, deden haar denken aan haar verfomfaaide uiterlijk. Zanna was dan wel verbaasd om het feit dat Kaz getrouwd was, maar wist ook dat er in een korte tijd veel kon gebeuren. Dat hoorde bij het leven, zijzelf was in korte tijd haar beide ouders verloren, haar moeder tijdens de lastige bevalling van haar broertje, en haar vader doordat hij door het verlies van zijn vrouw, te diep in de fles had gekeken. Hij was niet aan de alcohol overleden maar wel aan een gevecht die hij had gehad met een andere dronken man. Hoewel ze nooit had verwacht dat Kaz met iemand zou trouwen, want hij was een behoorlijk afstandelijk persoon, feliciteerde ze de brunette wel met het huwelijk. "Thank you, Zanna." Bedankte de andere haar op haar felicitaties. "I could take you to our place, but..." Begon de vrouw, nadenkend. Waarna ze enkele seconden stil viel. Waarschijnlijk wou ze Kaz niet laten schrikken of van slag brengen met haar verschijning. "I can only show him to you on one condition." Verklaarde ze, waardoor het meisje haar nadenkend aankeek. "What condition?" Vroeg ze uiteindelijk, want ze was niet dom, straks zou ze iets moeten doen dat ze niet wilde. Al had ze het idee dat het meer ging om haar toch wel verwilderde uiterlijk. Iets waar ze geen probleem mee had, als het zou worden aangepast. "If it has to do with my... look. Then I am fine with whatever your conditon is." Vervolgde het meisje voordat de ander haar eerste vraag kon beantwoorden. Haar diepbruine ogen stonden kalm maar nog steeds alert. Dat ze Kaz kende zorgde er wel voor dat ze haar vertrouwde, zover ze dat kon bij een wildvreemde. Maar dat betekende niet dat ze haar schild geheel zou laten zakken, een dief leerde altijd op zijn of haar hoede te zijn. Dat was de enige manier om veiligheid te garanderen. Een goede borstel door haar haren of wat nettere kleding was iets waar Zanna geen nee tegen zou zeggen, ook al was ze niet zozeer ijdel aangelegd, betekende het niet dat ze er onverzorgd bij wou lopen. Ze had gewoonweg door het overleven er geen tijd voor gehad om daar wat aan te doen.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Ze had meteen door waarover het ging, en dat werd ook door Allison bevestigd. Ze knikte waarna ze sprak. "Kaz hasn't left you without a reason," Legde de brunette uit, waardoor het jonge meisje een vraag onderdrukte. Wat was er met hem gebeurd dat hij geen tijd had gehad om haar te zoeken of met haar te spreken? "He has been through a lot recently." Vervolgde Allison, waardoor Zanna enkel knikte en stilletjes in gedachten verzonken na probeerde te gaan wat er allemaal gebeurd kon zijn. Ze had nog nooit een vampier ontmoet, dus hoewel ze van het bestaan afwist dacht ze daar dus niet aan. Eerst zien en dan geloven, ze had nog nooit een vampier of weerwolf gezien, wat betekende dat ze ook niet in het bestaan ervan geloofde. Of het kon snappen. Zelfs al was ze slim, ze zou het nooit kunnen bedenken dat hij een vampier was geworden. Iets waar ze vast later achter zou komen. Na verloop van tijd, nu was ze enkel opgelucht dat ze wist dat Kaz veilig was en dat hij haar niet bewust in de steek had gelaten.

"We'll make sure you're dressed nicely and your hair is taken care of," Legde de ander uit, waardoor het jonge meisje even naar haar jurk keek, die zag er inderdaad niet uit en hoewel ze moeilijk afstand deed van de kleding die haar moeder nog voor haar gemaakt had, besloot ze dat ze inderdaad beter wat anders aan kon doen. Zo zou zelfs Kaz zich zorgen maken en als er inderdaad veel was gebeurd met hem, wou ze hem geen zorgen opleveren. "We'll have to walk a bit though," verklaarde de jonge vrouw, die er zelf tiptop verzorgd uitzag. Iets dat Zanna hopelijk aan het einde van de wandeling en de opknapbeurt ook zou zijn. Het meisje stak haar hand uit naar de vrouw en pakte die vast. "Where did you want to go?" Vroeg het jonge kind, ze kende de straten dan wel redelijk goed, echter betekende dat niet dat ze precies wist wat Allison's plan was.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Zanna wist dat haar toekomst nu in de handen van de ander lag. Immers was Allison getrouwd met Kaz en had ze dus invloed op zijn mening en gedrag naar het jonge meisje toe. Als Allison haar niet in de buurt van haar man wou hebben, zou ze dat kunnen regelen. Zanna besloot dat dit zorgen voor later waren. Eerst Kaz maar eens zoeken en met hem spreken. Eerst zeker zijn dat hij inderdaad veilig en wel was. Zanna was trouw aan de jonge man, die nu vampier was. Immers had hij haar geholpen, en vele dingen geleerd waardoor ze het beter had. Ook al hield ze niet van stelen en zou ze uit zichzelf nooit vekeerde dingen willen doen. Had ze weinig keuze gehad om toch van anderen te stelen. Het was dat of verhongeren. Daarbij was ze te jong om een baan te vinden en kon ze het ook niet winnen vam de vele piraten. Rhoynar was nu eenmaal een basis voor hen.

Zanna pakte de hand van Allison vast waarna ze op haar zachte bijna breekbare manier vroeg waar ze precies heen gingen. De brunette knikte een bepaalde richting op waarna ze sprak. "We're heading towards the castle," legde de ander uit wat haar verbaasde. Het enige kasteel dat ze in Brightwater Keep kende was die van de nieuwe Duchess. Betekende dit dat Allison haar kende of dat ze zelfs die hoge rang bezat en hoe zat het dan met Kaz? Was hij daarom zo druk bezig geweest? De vrouw begon al te lopen en hoewel haar passen duidelijker groter waren als het jonge meisje, was ze in staat om Allison bij te houden. Ze liep niet te snel, haar diepbruine ogen hielden de omgeving nauwlettend in de gaten. "But why the castle?" Vroeg ze zachtjes en bedenkelijk. Ze wou de vrouw niet beledigen met haar verwarring en nieuwsgierigheid. Kaz was immers niet iemand die ze aan het hoofd van Brightwater Keep en Rhoynar zag staan. Hij was veel, maar dat zou hij toch niet doen, toch...

Eenmaal bij het kasteel aangekomen bleef Zanna even een tikkeltje onzeker staan. Wetende dat ze nu niet terug kon naar de straat waar ze had zitten wachtten totdat de straten vol liepen met mensen en ze weer enkele zakken lichter kon maken. Het meisje zag er onschuldig uit en hoewel ze enkel de noodzakelijke slechte dingen had gedaan, was het een feit dat als iemand eenmaal begon met stelen het lastig was te stoppen. Het meisje mocht het goed bedoelen maar een goede bedoeling maakte het niet goed, een goede reden ook niet. Ze had wel een goede reden om Kaz te willen vinden. Daarbij had ze hem beloofd voor hem te blijven werken in ruil voor een wat veiliger bestaan.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Zanna had nooit verwacht iemand te ontmoeten die Kaz kende en een vriendschap met hem had of zelfs een liefdesverhouding. Immers was de donker gekleedde man altijd een gesloten man geweest. Zover ze hem kende, hij was waarschijnlijk vanuit zijn eigen kinderjaren geen liefde gewend geweest. Net zoals het meisje eigenlijk zonder ouders was opgegroeid. Haar vader had immers altijd een zoon geweest en juist zijn tweede kind; een zoon was tijdens de geboorte gestorven. Waarna haar moeder door complicaties ook die dag was overleden. Ineens was het alleen Zanna en haar vader, ook al paste een buurvrouw op het jonge kind. Was het geen warme liefdevolle vrouw die het meisje op kon voedden tot een gezonde jonge vrouw. Ze stond er alleen voor en toen in de duisternis was Kaz het lichtpuntje en hoewel hij haar geen affectie toonde, gaf hij haar wel iets amders dat belangrijk was, een toekomst en een veilige haven weg van de gevaarlijke straten.

Allison leek in gedachten verzonken totdat het meisje haar vroeg naar het kasteel. Iedereen kende het, het viel op door het feit dat het kasteel robuust was en op de kliffen gebouwd was. De brunette glimlachte terwijl ze antwoordde. "Because it is our home now," Met grote ogen keek Zanna haar aan, terwijl ze de woorden tot zich door liet dringen. Het was dat ze moe was, anders had ze meer vragen gesteld en de conclusie al wel getrokken dat Kaz en Allison nu van een hoge rang waren. "Kaz is the Grand Duke of Rhoynar." Verklaarde de jonge vrouw al lachende. Zanna wreef met een van haar handen in haar ogen waarna ze mompelde. "How? That much happened?" Allison had haar wel gezegd dat er veel was gebeurd, maar zoveel! Dat was gewoon onrealistisch. Toch wist het bruinharige meisje dat de ander wel de waarheid sprak. Kaz als Duke, dat klopte gewoon niet. Maar aan de andere kant, met hem wist ze het nooit. Hij verraste haar en vast anderen ook wel met zijn acties.

Eenmaal aangekomen bij het kasteel opende een bewaker de deur, Allison reageerde met een lichte knik voordat ze zich naar het meisje keerde. "Don't worry," sprak de ander met een geruststellende glimlach waardoor Zanna haar gespannen houding iets ontspande. "He's probably still asleep. We'll just get you cleaned up first." Dat was ook het beste plan, Zanna wou hem niet schuldig laten voelen. Immers had ze het in haar eentje overleefd. Al moest ze reëel zijn, veel langer had ze het nooit volgehouden. Het was onmogelijk om de hele dag, gedurende de hele week alert te moeten zijn. Elke actie te overdenken elke stap over de schouder te moeten kijken."He might need it." Verklaarde het meisje waarna ze Allison met eem vragende blik aan keek. "Aren't you tired?" Want als Kaz zoveel had meegemaakt en ze net getrouwd was, was ze vast ook op.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Allison leek haar vragen, interesse en verwarde en verraste blikken niet erg te vinden. Waarschijnlijk was er zoveel gebeurd dat de meeste mensen moeite hadden het allemaal bij te houden. Ze lachte voordat ze antwoord gaf op haar brandende vraag, over het feit dat Kaz Duke was geworden. "By marrying me," Legde de vrouw haar uit, wat betekende dat Allison de nieuwe Duchess was. Een hoge rang voor iemand van die leeftijd. Hoewel ze niet alles wist en snapte over de hoge rangen in Fallen Skies, snapte ze genoeg om te weten dat Kaz en Allisom belangrijk waren. "But this is all very new," Sprak de ander verder."I am sure he was going to look for you when things settled down." Verklaarde de brunette. Iets dat haar verbaasde, hoe wist ze dat zo zeker? Het leek niet alsof Kaz het over haar had gehad. Iets dat ze ook niet verwacht had. Het was geen geheim dat hij zijn hart weinig toonde richting anderen.

Toen Zanna verklaarde dat hij de rust vast nodig had knikte de jonge vrouw waarna het meisje nieuwsgierig de eerste hal van het kasteel bewonderde en bekeek. Alert als altijd, ondanks het feit dat ze ook wel wat rust kon gebruiken. Dat zou vast wel komen nadat ze Kaz had gezien. Hopelijk had hij geen ochtendhumeur, tijdens het wederzien. Toen ze vroeg of Allison niet moe was, kreeg ze een rustige kalme reactie die ze ergens wel verwacht had. "I am," Zanna was dus niet de enigste die ergens wel een goede nachtrust kon gebruiken. Een die lang op zich had laten wachtten. Een paar uur extra op, kon het jonge kind ook nog wel hebben. "But that's for another time." Verklaarde de vrouw die duidelijk van plan was haar man te verrassen met het meisje.

Ze volgde de vrouw zonder te aarzelen en stapte achter haar aan door een andere deur heen. Een tikkeltje verlegen en nerveus keek ze de onbekende vrouw aan die het tweetal begroette. "Can you get her a dress? White, if possible," Vroeg Allison, nu vroeg, het was meer een commando. Een witte jurk zou waarschijnlijk prachtig staan tegen de licht gebruinde huid van het meisje, al was het ook snel weer vies. "I don't care if you have to run to the city to get it. Just get it to me within the hour." Onmiddelijk werd er geknikt en kwam de andere onbekende vrouw in actie. Zanna begreep meteen dat ze beter aan de goede kant van Allison kon blijven. De vrouw was in het bezit van een sterk karakter. Allison keek haar weer aan met een kleine glimlach waardoor het meisje haar schouders weer ontspande. "When was the last time you had your hair brushed, doll?" Vroeg de vrouw, waardoor het meisje een van de plukken vastpakte en haar hand er door heen haalde zover dat nog ging. "I don't remember," Verklaarde ze uiteindelijk. Hoeveel dagen waren er voorbij gegaan? Haar haren knoopvrij krijgen zou nog een behoorlijke klus worden.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Het had altijd erger gekund dan een witte jurk. Zoals ewn roze jurk met ruffles bijvoorbeeld. Het meisje had niets met de extravagante kleding. Ze hield er niet van om op te vallen. Als zakkenroller wou je ontzichtbaar zijn, en een opvallende jurk zou dan niet werken. Daarbij wou ze geen prinses of wat dan ook zijn. Die droom had ze niet, het enigste wat het meisje wou was veilig zijn. En daarbij had Zanna een grote angst voor alcoholisten of dronken mensen. Zanna kon zich niet meer herinneren wanneee haar haren voor het laatst geborsteld waren. Iets dat betekende dat het een vervelend karwei zou worden om die te verzorgen en te ordenen. Allison haalde diep adem om te zuchtten waarna ze sprak. "I am afraid it won't be fun, then," Gaf ze toe. Zanna wist dat ook wel, de knopen zouden in de borstel vast kunnen blijven zitten waardoor er aan haar haren getrokken werd. "But we'll take our time. You'll look beautiful," Vervolgde de brunette vol vertrouwen. Het meisje was dan ook best wel knap, zeker als ze er wat verzorgder uit zou zien. Haar smalle gezicht had een gezonde gloed, ondanks het zware leven en haar ogen waren heldere diepbruine poelen waarin iemand kon verdrinken. Zeker als ze hen extra lief aan keek. Ze had enkel wat zorg nodig, iets dat de Duchess duidelijk had besloten te geven.

Zanna was niet zozeer modebewust. Ze wist wel wat haar stond maar kon niet kieskeurig zijn, zolang ze maar niet te veel opviel zat ze goed. Met een witte jurk en in de buurt van de Duchess zou ze vast wel opvallen. Er waren waarschijnlijk weinig kinderen die iets met haar te maken zouden hebben. Meestal hielden de rijkere families afstand van de normale stadsbewoners en kinderen.

De veouw leidde haar verder het kasteel in naar een andere kamer, een grote kamer. Een waarvan ze het idee had dat het voor het kasteel nog een redelijk kleine kamer was. Want het was nu eenmaal een enorm gebouw. De deur werd geopend en voorzichtig stapte het meisje achter de brunette aan naar binnen toe. Het bed was enorm en zag er zacht uit, er stond een dure spiegel en de kamer had grote ramen met een goed uitzicht. Ramen die omlijst waren met gordijnen die luxe waren en waarschijnlijk duurder dan de meeste meubels in een normaal huis. "How about you sit down. I will get the stuff I need, yes?" Vroeg de vrouw met een glimlachje waardoor het meisje enkel verbouwereerd knikte. Ze bewonderde de grote kamer, hoe kon iemand zo rijk zijn. Voorzichtig nam ze plaats op het randje van het zachte bed, waarna ze haar bruine ogen de kamer rond liet schieten. Ze durfde niet aan de spullen die er stonden te komen. Want wat als ze per ongeluk in haar nieuwsgierigheid iets brak?

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Hoewel Zanna nu alleen was, in een onbekende kamer. Achtergelaten totdat Allison de spullen had gevonden die ze zocht, maakte dat het jonge meisje niets uit. Ze was al lang blij dat haar haren een keer goed verzorgd zouden worden en dat Kaz nog leefde. Ze was bijna bang geweest dat een piraat of andere crimineel hem te pakken had gehad en hij zwaar gewond ergens was achtergelaten. Zanna had zelf namelijk haar overleden vader gezien nadat hij in een gevecht was overleden, dat zag er alles behalve prettig en mooi uit. Zanna had er nooit echt met iemand over gesproken. Hij was er niet meer en enkel de herinnering bleef. Ze herinnerde zich haar moeder positiever en had uitgekeken naar de geboorte van haar broertje. Echter had hij niet mogen leven. Iets dat ze best lastig vond, waarom was iedereen overleden behalve zijzelf? Had ze iets verkeerd gedaan, Sol boos gemaakt?

Uiteindelijk kwam de brunette de kamer weer in en zette ze een emmer op de grond waarin de verzamelde spullen zaten. Ze nam plaats op het bed en klopte naast zich op het bed. Zanna hiermee aangevende bij haar te komen zitten. "Sit down, doll. We'll be busy for a bit," Verklaarde de vrouw. Het meisje stond op en plofte een tikkeltje vermoeid naast Allison op het bed. Olie en een doek lagen aan de andere kant. Haar lange haren zouden eens ze verzorgd waren en de knopen verwijderd er prachtig uit zien. De warme kleur gloeide bijna roodbruin op in de zon. Allison legde de borstel op haar schoot en het meisje beet even op haar lip. Misschien had ze van het kleine beetje gestolen geld beter ook een borstel kunnen kopen. Haar haren waren nu zo erg verward dat borstelen een vervelende ervaring zou worden. Al zou ze het vast wel overleven. Voor Kaz zou ze bijna alles doen.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Ze had geluk dat de vrouw precies wist wat ze moest doen om haar haren weer uit de knoop te halen. Dat was het voordeel als iemand niet in een koninklijke familie geboren werd en ha dgeleerd zijn eigen erwten te doppen. Voor zichzelf te zorgen, Zanna was gewoonweg te jong om voor haar eigen uiterlijk te zorgen. Een deel kon ze wel, maar een groot deel ook niet. Daarbij had ze ook niet de spullen bij de hand gehad die nodig waren om de knopen uit haren te halen of om kleding te maken en wassen. Niet dat ze handig was met naald en draad, waarschijnlijk zou ze in haar eigen vingers prikken met de naald. Het maken van kleding en het gebruiken van makeup was iets waar Zanna niet bekend mee was. Ze was dan ook jong en ondanks haar ervaring met het harde leven; betekende het niet dat ze alles had geleerd. Het meeste dat ze moest kunnen, kon ze wel. Zorgen dat ze eten had bijvoorbeeld en het herkennen van een mogelijke schuilplaats.

Zanna nam plaats op het bed en wachtte geduldig af. Allison wreef de olie in haar handen voordat ze met haar vingers de knopen los pulkte. De olie maakte waarschijnlijk haar handen glad maar zorgde er ook voor dat de knopen makkelijker los kwamen. Minder werk en pijn. Immers kon de borstel nu nog niets beginnen. Het meisje bleef stil zitten terwijl ze naar haar handen keek. Zelf wist ze niet waarover ze wou beginnen, of ze de andere brunette nog vragen wou stellen of gewoon in stilte zou blijven zitten. "So, how did you meet Kaz?" Vroeg de vrouw, waarschijnlijk om het meisje in gesprek te houden. Zanna haalde haar schouders op waarna ze zachtjes sprak. "On the streets," murmelde ze overduidelijk vermoeid. Dan was ze ook minder spraakzaam. Het was lastig wakker te blijven voor meer dan twaalf uur op een dag. Zeker voor iemand van haar leeftijd. Hoewel ze af en toe wel eem zacht getrek aan haar haren voelde deed het haar geen zeer.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends