Zuzana Bryant

Hoewel Zanna uitgeput was, kon ze nog wel een extra uur opblijven als het betekende dat ze Kaz weer zou zien. Ook al was hij niet de meest warme man die iemand ooit zou ontmoeten, had hij ergens nog wel een goed hart. Daarbij had ze hem beloofd trouw te blijven en voor hem te stelen als dat nodig was, dat kon ze niet als ze elkaar niet meer zagen. Ook was ze simpelweg te jong om voor zichzelf te zorgen. Kaz was de oplossing geweest. Hij zorgde dat ze niets te kort kwam in ruil voor haar trouw en hulp met enkele klussen. Hoewel ze geen kik van stelen kreeg; had ze geleerd er niet geheel op tegen te zijn. Al zou ze nooit zoals Romeo een pakket willen stelen die goed bewaakt was. Toevallig omdat het veel geld waard was. Het had hem bijna een mes in zijn rug bezorgd, en één mes in de rug was er één te veel.

"He actually worked for me for a while," sprak Allison kalm en vriendelijk. Met een kleine frons keek Zanna naar haar handen waarna ze die netjes op haar schoot vouwde en enkel stilletjes luisterde naar wat de brunette haar wou vertellen. "Before all of this, I researched magic," Verklaarde de vrouw. Het meisje wist dat magie bestond. Er waren veel mensen met een gave maar ze had niet geweten dat Kaz er ook een bezat. Zijzelf kon anderen laten voelen wat zij hen wou laten voelen. Echter had ze er nog geen controle over. Daarbij wist niemand ervan af, want ze gebruikte het niet en als ze het gebruikte ging het automatisch en leken de meeste mensen de link niet te leggen tussen haar en de emoties. "Now he keeps me safe." Net zoals Kaz haar veilig had gehouden. Zanna beet even op haar lip waarna ze haar vingers bewoog. Alsof haar handen erg interessant waren. "What sort of magic?" Vroeg ze zachtjes een tikkeltje nieuwsgierig. Zolang de ander haar maar niet over haar hele verleden vroeg. Ze was er niet klaar voor het te delen en ze speelde het redelijk veilig. Behield nog een beetje een afstand.

Langzamerhand waren de grootste knopen al uit haar haren gehaald door Allison. Ze zag er meteen al anders uit, haar licht golvende haar, was zolang het verzorgd was een prachtige bos. Een opvallende bos haar, dat haar gezicht op liet vallen. Met een zuchtje maakte de ander haar handen schoon van de olie, waarna ze de borstel pakte en Zanna zich voorbereide op het minder prettige getrek aan haar haren. Al moest ze toegeven dat Allison het behoorlijk goed aanpakte. "Please, tell me if it hurts," Zei de jonge knappe vrouw. Ze voelde de hand aan de onderkant van haar haren terwijl de borstel door de punten van haar lange haren werd gehaald. Hoewel ze wel wat getrek voelde en het oncomfortabel was deed het haar niet echt zeer. Het was meer irritant en zelfs als het zeer deed zou ze weinig tot geen kik geven. Knopen in het haar waren wel haar kleinste peobleem op de straat

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Het was prettig om iemand te hebben die geen probleem had met haar vragen. Die haar vragen zonder aarzeling beantwoordde en eerlijk leek te zijn. Iets dat totaal nieuw was voor Zanna waardoor ze niet wist hoe ze er mee om moest gaan."All kinds," Legde de vrouw haar uit waardoor het meisje een vinger tegen haar lip duwde. Duidelijk in gedachten verzonken. Het was fascinerend dat er veel soorten magie waren. Al kende Zanna zover ze het wist niemand die magie gebruikte. Ze wist van onder andere Healers, mensen die anderen of zichzelf beter konden maken. "I tried to learn more about them all, not one specifically." Verklaarde de jonge vrouw. Waardoor het meisje zich moest weerhouden om te knikken. "There are a lot of them," Fluisterde het meisje bewonderlijk. Zanna wist dat kennis iemand veel kon brengen maar had dit niet achter Allison gezocht. Het verbaasde haar enigszins dat de vrouw zoveel deed en nu ook nog Duchess was. Zelf had ze nooit zoveel kennis verkregen en eigenlijk deed het haar goed te leren dat mensen konden leren en ontwikkelen.

Zanna hield zich enorm stil, aangezien ze weinig te zeggen had en enkel wachtte tot de vrouw klaar was met haar haren. De onderkant was snel gegaan, en gedaan. De borstel ging er nu soepel doorheen, in vloeiende bewegingen zondee dat het knopen raakte. Echter waren er hogerop nog vele knopen, die pijnlijker waren er uit te krijgen. Allison bewoog rustiger met de borstel om de pijn en irritatie te verminderen. "Your hair is so beautiful, Zanna," Sprak de ander met een glimlachje. Terwijl ze nog een knoop er uit borstelde. Het meisje zuchtte en ontspande iets, haar diepbruine ogen stonden moe en rustig terwijl ze zachtjes antwoordde. "Thank you, I like yours as well," Verklaarde het meisje met een zachte en warme stem. "Mom and dad never spoke much about magic, can you talk about it?" Vervolgde het meisje bijna verlegen.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Zanna vertelde de ander dat ze eigenlijk bijzonder weinig over magie wist, behalve het feit dat het bestond dan. Iets dat ze wist van de vele mensen die er in de drukke straten van Rhoynar er af en toe wel over hadden. Even leek Allison over de vraag na te denken voordat ze met de uitleg begon en Zanna de informatie gretig in zich op nam. "I'm an alchemist," Legde de vrouw rustig uit, terwijl de borstel kalm en rustig door de haren van het meisje bewoog en de knopen zichtbaar minder werden. "I create potions. My hair, for example, was originally blond," Vervolgde de vrouw. Ze had blond haar gehad maar nu was het een zachte bruine kleur. Verward keek het meisje naar de muur van de kamer, de enorm grote kamer. Waarna haar blik weer naar haar handen gleed. "There's also painkillers and many others," Besloot Allison voordat ze er te diep op in kon gaan. Waardoor het meisje enkel knikte. Ze wist dat er mensen waren die aparte drankjes en pillen konden creëren. Blijkbaar was Allison daar één van.

"But there is also other magics. Some control an element, like water or fire," Legde de vriendelijke vrouw haar verder uit. Haar hiermee lerende over de mogelijke magiesoorten. Dingen die ze nog nooit zo duidelijk uitgelegd had gekregen en waarmee ze haar mensenkennis kon vergroten. "Others control emotions, or see the future," Ging ze door. Het meisje was vooral verward dood het laatste, het zien van de toekomst. Kon dat dan? Dat was best griezelig. "There are people who can control animals and others can even shapeshift into one." Dat klonk nog best wel leuk, leuker dan het zien van de toekomst. Makkelijker om in gevaarlijke natuurgebieden te verstoppen. Er waren zoveel verschillende soorten magie net zoals er veel verschillende soorten mensen waren. Het geluid van voetstappen weerklonk terwijl de vrouw van daarnet nadat ze geklopt had naar binnen stapte met een witte jurk. Blijkbaar had ze de juiste kledij weten te vinden, waarschijnlijk had ze zich gehaast doordat Allison zo duidelijk was geweest ij de berichtgeving.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

Toen het jurkje werd binnen gebracht glimlachte Allison kort. "Please put it on the bed," Sprak ze tegen de voor Zanna onbekende vrouw. Die zonder een woord te zeggen het witte kledingstuk op bed legde. Het was goed getimed, aangezien de brunette net klaar was met het borstelen van Zanna's haren. Ze hingen nu lang en verzorgd over haar dunne schouders heen. De borstel werd schoongemaakt met water waarna de jonge vrouw die er nog een keer doorheen haalde. Hierna werd de borstel weg gelegd, waarna Allison haar haren in model bracht met haar handen, zodat de olie in het haar minder zichtbaar was. Hoewel het meisje niet in de spiegel keek wist ze dat ze er nu al stukken beter uit zag. Al helemaal als ze de witte jurk had aangetrokken. Bovenop haar hoofd had Allison de olie niet hoeven gebruiken waardoor er geen vettige glans op lag.

"You can put on the dress now," sprak de vrouw met het gebruikelijke glimlachje terwijl ze naar de jurk knikte. Zanna volgde haar blik terwijl ze van het bed, op stond. "I am going to go get Kaz, okay?" Verklaarde de vrouw terwijl ze een van de wat eigenwijzere plukken haar uit het gezicht van het jonge kind haalde. "It'll be a surprise," Met die laatste woorden aaide de vrouw evem kort over haar hoofd waarna ze opstond en de deur open deed en weer achter zich sloot. Zanna achterlatende om het witte jurkje aan te trekken en zich klaar te maken voor Kaz. Zodat ze er niet zozeer als een verwilderde zwerver uit zag. Haar diepbruine ogen namen het kledingstuk in zich op waarna ze haar oude versleten kleding uitdeed en de schone witte jurk aan trok. Het stond in mooi contrast met haar vermoeide, licht getinte gezicht.

Zanna nam weer plaats op het bed en keek naar haar handen terwijl ze gespannen afwachtte. Immers was het kasteel groot en kon het nog even duren voordat Kaz gevonden was en de kamer zou betreden. Haar hand greep de deken van het bed vast terwijl ze die tot een vuist kneep. Ze was moe, echter vast besloten wakker te blijven totdat ze Kaz had gezien. Er klonk een zacht geluid van voetstappen, die naderde waardoor haar hoofd omhoog schoot en haar diepbruine ogen zich intens op de deur richtten. Daar, de deur ging open waarna ze eerst Allison en daarachter Kaz zag staan. Het meisje stond op waarna ze met intelligente doorzoekende ogen, het gezicht van Kaz in zich op nam. Hij zag er niet slecht uit. "Kaz!" Groette ze de jonge man met een onschuldige glimlach.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends

Zuzana Bryant

De ogen van de normaal gesloten man, vielen op het jonge meisje. Ze had hem nog nooit zo verrast gezien, Kaz had geleerd om de meeste mensen te lezen. Om het onverwachtse te verwachtten, of zo leek het eigenlijk. "Holy shit." Waren de eerste woorden. Ongecontroleerd. Waardoor Zanna met haar onschuldige, warme en intelligente ogen de donker harige man aankeek. De man, die nu zonder dat ze het wist een vampier was, zette een stap naar voren toe. Ze was inmiddels al op gestaan en keek hem zonder enige angst aan. Zijn reactie verzekerde haar ervan dat hij niet boos was dat ze hem weer had opgezocht. Hij leek enkel geschrokken haar te zien, verrast door haar gezonde uiterlijk. Iets waar Allison wel voor had gezorgd. Allison was met een brede glimlach de kamer in gelopen en naast haar gaan zitten, terwijl het meisje tegen het bed aan leunde. Het was dat ze moe was, anders was ze al op Kaz af gerend om hem, tegen al haar normen in, een knuffel te geven. Ze had hem gemist en normaal hield ze afstand, Kaz deed dat ook. Ze raakten elkaar simpelweg nauwelijks aan. Tenzij het moest. "Zanna." Was het eerst volgende dat hij zei, ze wist dat hij zijn belofte nirt was na gekomen. Maar had van Allison al gehoord dat hij te veel had meegemaakt. Misschien had hij doordat hij haar niet had gezocht haar onbewust wel voor gevaren behoed. Had hij niet beloofd haar veilig te houden. Wat als ze  niet veilig zou zijn geweest met hem. "What.. how.. when.." Vroeg Kaz enkel, terwijl hij duidelijk fronsend van het meisje naar de vrouw keek. Alsof dat zou verklaren waarom ze hier zat, in een schone spierwitte jurk. Met haar lange haren verzorgd over haar schouders hangende en een rustige, maar vermoeide blik in haar ogen. Misschien was het inderdaad maar goed geweest dat Allison haar uiterlijk wat had opgeknapt. Ze was niet persé ijdel haarzelf, maar het kon geen kwaad verzorgd voor de dag te komen. De dag, ze was dus weer een nacht wakker geweest.

Zanna was zo in gedachten verzonken dat ze het aan Allison over liet om te antwoordden. "She spoke about this Kaz who cared for her," legde de bruinharige vrouw uit. Het jonge kind knikte enkel waarna ze Kaz' blik probeerde te vangen, hem woordeloos ervan proberen te verzekeren dat ze normaal zijn naam niet uitsprak. "So I promised her to bring her back to this lovely man." Verklaarde Allison, waardoor het meisje enkel knikte. Was Allison nu aan het flirten met hem? Soms snapte ze volwassen mensen niet, maar ze moest zeggen dat de twee goed bij elkaar leken te passen. Zanna vond dat het te lang duurde, waardoor ze rustig op Kaz af stapte en haar hand uitreikte naar hem. Voordat ze hem voorzichtig met haar nog relatief korte armen omhelsde en mompelde. "You're safe!" Iets waar het kind zich zorgen om had gemaakt. Ze was bang geweest dat hij zichzelf bewust of onbewust in een gevaarlijke situatie had geplaatst.

Innocence is like polished armor;
it adorns and defends